De veelbeproefde oplossing voor de problemen in de jeugdzorg is volgens ministers De Jonge en Dekker: niet-vrijblijvende samenwerking voor gemeenten. Maar een tussenoplossing via verplichte samenwerking maakt het alleen maar moeilijker. Leert men het dan nooit?
Het jeugdzorgstelsel gaat weer op de schop. Onlangs schreven de ministers De Jonge en Dekker aan de Tweede Kamer dat het niet helemaal goed gaat met de uitvoering van de Jeugdwet door gemeenten. Wat de precieze redenen zijn laat ik hier in het midden, het gaat mij om de veelbeproefde oplossing waar men mee komt: niet-vrijblijvende samenwerking van gemeenten.
Niet-vrijblijvend betekent in dit geval vooral verplichte samenwerking, waarbij de ministers aankondigen daaraan nadere eisen te zullen stellen. En het mooiste komt nog: ‘Ook gemeenten zien dat instabiele regio’s ongewenst zijn en dat regionale samenwerking en bovenregionale samenwerking tussen gemeenten nodig is om de Jeugdwet goed uit te voeren.’ Hier staat niet dat gemeenten verplicht opgelegde samenwerking willen.