Accepteren we dat in de wereld maar ook in de stad waar je woont de zwaarste lasten op de kleinste schouders drukken? Gewoon omdat die schouders te klein zijn. Dat steeds meer mensen een tweede baan nodig hebben om rond te komen? De werkende armen? Accepteren we dat je op die manier nooit een treetje omhoog kan klimmen omdat je ook nog een huis moet kunnen bemachtigen in tijden van krapte op de woningmarkt? Accepteren we dat de mens verworden is tot een wegwerpartikel op de arbeidsmarkt? Accepteren we dat steeds meer mensen dit allemaal normaal gaan vinden? Accepteren we dat we in slaap worden gewiegd omdat hier nu eenmaal niets aan te doen is? Lees de column van onze afdelingsvoorzitter Doris Goosen over solidariteit! https://harderwijk.pvda.nl/nieuws/solidariteit/