WereldRadioDag

Vandaag is het 13 februari, één dag voor Valentijnsdag, dat weet iedereen. Maar dat het vandaag WereldRadioDag is weten maar weinigen. De dag waarop we de vrijheid en onafhankelijkheid van de radio herdenken en stilstaan bij de vrijheid van meningsuiting.

Onafhankelijkheid van de radio en vrijheid van meningsuiting: de radio bracht mij naar onze prachtige mediastad, de vrijheid van meningsuiting bracht mij naar de politiek!   Want vrij zijn wij hier. Vrij om te zeggen wat we willen. Vrij om te doen wat wij willen (uiteraard binnen bepaalde grenzen) en in vrijheid kunnen we samenleven.

Maar vrijheid brengt ook verantwoordelijkheid met zich mee. En dat is precies waar wij ons mee bezighouden in de raad en in de commissies.

Politiek dat zijn we zelf

Als ‘gewone’ inwoner realiseer je je niet altijd hoe ver die verantwoordelijkheid zich uitstrekt. Maar sinds ik halverwege vorig jaar deel uit maak van de GroenLinks-fractie zie ik het ineens heel helder. De gemeenteraad gaat over alles waar wij als inwoners van Hilversum mee te maken krijgen. Een kleine greep uit de onderwerpen waar we ons het laatste half jaar mee bezig hebben gehouden; de jeugdhulpverlening, de regionale energietransitie, de fietsenstalling aan de zeedijk, het stationsgebied, de lokale belastingen, de omgevingsvisie (oftewel hoe ziet Hilversum er over 20 jaar uit?) en de verduurzaming van ons raadhuis.

Dus als er mensen zijn die zeggen dat de politiek ze niet interesseert of dat ze niks met politiek hebben, zeggen ze eigenlijk; het kan me niet schelen hoe ons dorp of stad er uitziet. Het kan me niet schelen hoe wij in Hilversum met elkaar omgaan. Het kan me niet schelen of onze kinderen goed onderwijs krijgen. Het kan me niet schelen of onze ouderen de juiste woningen krijgen. En het kan me ook niet schelen hoe Hilversum er over 20 jaar uitziet. 

Eerlijk gezegd denk ik dat iedereen geïnteresseerd is in politiek. Want de politiek dat zijn wij, dat gaat over ons en over onze toekomst. 

Er samen uit komen

En natuurlijk doe je als partij concessies want je zit niet in je eentje in de raad. Maar dat kennen we allemaal. Dat doen we thuis ook als we het niet met elkaar eens zijn. Ook dan praten we met elkaar en proberen we eruit te komen en ook thuis levert dat soms compromissen op. En ja, ook thuis is dat soms zuur net als in de politiek.

Een voorbeeld is de verduurzaming van ons raadhuis. Als GroenLinks hadden we graag gezien dat de raad een stapje verder was gegaan zodat we na een verbouwing het raadhuis gasloos zouden kunnen verwarmen. Maar dat bleek voor de meeste partijen nog een stap te ver en zo werd het raadsbesluit van twee weken geleden het compromis dat voor ons politiek gezien het hoogst haalbare bleek.

Maar als je dat vergelijkt met drie jaar geleden, toen voor de meeste partijen het verduurzamen van het raadhuis nog een ver-van-mijn-bed-show was, dan hebben we tóch heel wat bereikt. En als we over drie jaar weer stemmen over een gasloos raadhuis is ook dat vast een dichter-bij-mijn-bed-show geworden!

Yvonne Pelgrum is Commissielid voor GroenLinks Hilversum.