Op 7 november 2023 heeft de gemeente Horst aan de Maas een vergunning verleend voor de huisvesting van 52 arbeidsmigranten in een bedrijfsloods aan de St. Jorisweg 70 in Hegelsom. De vergunning is verleend op basis van een aanvraag die ingediend is in april 2018. De Werkgroep Huisvesting Arbeidsmigranten Horst aan de Maas – die eerder al bezwaar maakte tegen de vergunningverlening – heeft nu beroep aangetekend bij de rechter in Roermond (zie bijlage).
Naar aanleiding van het eerdere bezwaar zijn er enkele wijzigingen aangebracht in de vergunning, maar voor de werkgroep zijn die wijzigingen onvoldoende. Een belangrijk bezwaar tegen de vergunning is dat de aanvraag gebaseerd is op de regels die in 2018 golden, maar sinds die tijd is er veel veranderd. Beleid en wet- en regelgeving is zowel landelijk, provinciaal als gemeentelijk sinds de aanvraag drastisch veranderd. Zo is het Rapport van de Commissie Roemer verschenen, waarin onder andere ingegaan wordt op de leef- en huisvestingsomstandigheden van arbeidsmigranten. Door te toetsen aan het beleid zoals dat gold in 2018 worden arbeidsmigranten dus behandeld als “tweederangs burgers”, zoals Emile Roemer het noemde in diens rapport.
De Werkgroep is van mening dat door de initiatiefnemer van de huisvesting een geheel nieuwe aanvraag ingediend moet worden die gebaseerd is op de actuele inzichten en wet- en regelgeving. Volgens de gemeente hoeft dat niet omdat de wijzigingen in de aanvraag waarop nu vergunning verleend is “van ondergeschikt belang zijn”. De werkgroep bestrijdt dat in haar beroepsschrift. Daarbij geeft de werkgroep aan dat de gemeente zélf erkend dat de aanvraag slechts voor 90% voldoet aan het huidige beleid!
De werkgroep richt haar pijlen ook op het landschapsplan, waarin nauwelijks ruimte is ingetekend voor recreatiemogelijkheden voor de arbeidsmigranten. Dat leidt er toe dat – zoals op andere locaties blijkt – arbeidsmigranten hun vertier zoeken in de omgeving van de locatie, met in voorkomende gevallen overlast voor de buurt. En door de bedrijfsloods te definiëren als “logiesverblijf”, wat betekent dat er aanzienlijk lagere eisen gesteld kunnen worden aan duurzaamheid, veiligheid en gezondheid van de locatie waar de arbeidsmigranten verblijven. Daarmee lijkt een schijnconstructie te zijn opgetuigd, waarbij niet het welzijn van de gehuisveste arbeidsmigranten als uitgangspunt is gehanteerd, maar de voordelen die de lagere normen hebben voor de huisvester. Dat is in dit geval zeker van belang omdat de arbeidsmigranten vlak naast een biomassacentrale moeten verblijven, met alle overlast van fijnstofuitstoot en geluidsoverlast van dien. Uitgaande van de aanbevelingen van de Commissie Roemer is de huisvesting in de bedrijfsloods niet humaan.
In de gemeente Horst aan de Maas gelden officieel de “Richtlijnen Omgevingsgesprek Horst aan de Maas”. Er hebben weliswaar een aantal informatiebijeenkomsten plaats gevonden, maar dat is iets anders dan een omgevingsgesprek. Tijdens de informatiebijeenkomsten is veel kritiek geuit op de plannen, maar daar is nauwelijks iets mee gedaan. Reden voor de deelnemers aan die informatiebijeenkomsten het verslag van die bijeenkomsten niet te ondertekenen. Iets wat in de richtlijn wel vereist wordt. B&W zeggen nu dat die eis in 2018 nog niet gold en daarom niet is mee genomen in de beoordeling van de vergunningaanvraag.
