Kennen wij onze plichten nog wel ? De vorige keer ben ik mijn column geëindigd met de uitspraak, laten we de handen in één slaan. Samen als raad en college de stad besturen. Nu is dat gemakkelijker gezegd dan gedaan met name richting de gemeenteraadsverkiezingen van 2014. Natuurlijk proberen de partijen zich hoe lang hoe meer te profileren. Er zijn er bij die zich proberen te onderscheiden, door naar anderen te wijzen en zelfs een verkeerde voorstelling van zaken te geven, Jammer! Ik wil het hebben over het feit dat de recessie niet alleen is gelegen aan een verkeerd financieel economisch beleid. Helaas hebben we op het principiële en geestelijk vlak niet juist geïnvesteerd en zijn we in Nederland een verkeerde kant op gegaan. In de jaren zeventig werd vanuit diverse partijen naar voren gebracht dat Nederland in de toekomst overbevolkt zou raken. Dit was één van de redenen om te pleiten voor maar twee kinderen per gezin. Ook emancipatie was een oorzaak dat gezinnen kleiner werden. Iedereen dacht recht te hebben op …. meer, meer, meest en groot, groter, grootste…en vul maar in. Voor het gezin was weinig of geen plaats. Helaas na zeker 30 jaar van zgn. economische groei of welvaart , moeten we constateren dat er de laatste tientallen jaren niet genoeg kinderen meer zijn geboren. Gevolg, ouderen kunnen niet meer worden verzorgd, kinderopvang is niet meer nodig. woning nood bestaat niet meer, scholen worden kleiner, nieuwbouw indien nodig (ook in Kampen) bouwen we hooguit nog voor gemiddeld 1,8 pers. per woning. Zij die nog wel op jonge leeftijd aan het werk zijn, zijn te weinig om de pensioenfondsen in het leven te houden. De ouderen moeten langer doorwerken om de pensioenfondsen aan hun verplichtingen te kunnen laten voldoen. De jongeren die er nog zijn (in Kampen) verhuizen naar de grote studenten steden, blijven maar studeren en bouwen geen pensioen op. Ze zijn allen hoog en gespecialiseerd opgeleid en we hebben er al zoveel van dat er geen werk voor ze is. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Wat we nu al zien gebeuren is, we moeten voor sommige werkzaamheden mensen uit het buitenland aan trekken omdat we ze zelf niet meer hebben. We waren er bijna “ONZE volmaakte welvaartstaat”. Zie je wel dat we het op eigen kracht kunnen! Maar helaas we hebben het niet gehaald. We hadden een welvaart gebouwd op zand en niet op een rots. Het is de vicieuze cirkel die we van de andere kant eens moeten gaan oppakken met de (principiële klok mee) en er niet tegen in. Nederland heeft haar principiële bakens aan de kant gegooid we kunnen toch immers alles zelf en alles mag. Daardoor zijn we volledig de weg kwijt geraakt en stuurloos geworden. Laat Nederland terug keren naar de vaste Rots van ons behoud. De God die Hemel en Aarde schiep. “Wie Hem verlaat heeft smart op smart te vrezen” zou dat nu ook niet gelden? Laten we ook in Kampen samen de juiste principiële keuzes maken nu en in de toekomst, dan zal het ook in Kampen weer ” Merkbaar Beter” gaan. Namens de CU Raadslid André Klumpje