Het zijn hectische tijden, voor de overheid, voor het bedrijfsleven, de zorg, voor elk individu. Binnen een paar weken tijd zijn we van een economie in ‘hosanna-stemming’ omgeslagen naar de grootste crisis sinds, ja sinds zeg het maar… …
Niettemin hoor ik van velen dat het persoonlijk heel goed gaat. Dat is fijn om te horen, dat scheelt een persoonlijke zorg. Maar juist binnen mijn portefeuille, die het hele sociale domein omvat, zijn er zorgen te over: continuïteit van de zorg, aandacht voor ouderen, vereenzaming, (snelle) verarming, wegvallen van dagbesteding voor kwetsbare dorpsgenoten, continuïteit van de jeugdhulp, het feit dat kinderen en jongeren nu geen (rechtstreeks) onderwijs genieten maar thuis moeten zitten (en de spanningen die dat binnen gezinnen oplevert), het beroep dat velen (kunnen/moeten) doen op de bijstand, dorpshuizen die dicht zijn, verenigingen die stil liggen, druk op de voedselbank, … … … enzovoorts enzovoorts enzovoorts .
Het is goed om te zien dat bij velen het eerste gebrek aan besef van het probleem – de eerdere drukte bij bouwmarkten, de markt, het strand, afhaalpunten van de strandhoreca – in heel korte tijd is omgeslagen in zeer terughoudend gedrag van vrijwel iedereen. Behalve dan misschien bij die enkele dwaas, die meent te mogen spugen en daarnaast ook nog eens “Corona!” te roepen. Het Openbaar Ministerie is snel met zijn vordering, de rechterlijke macht snel en duidelijk in de uitspraak: enige maanden onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Supersnelrecht, boter bij de vis, dán werkt het strafrecht.
Om de druk op de bijstand meer te duiden: sinds het kabinet regelingen voor zelfstandigen/ondernemers afkondigde, is er bij onze collega’s van Halte Werk elke twee minuten een nieuwe vraag over de telefoon binnengekomen, náást de reguliere vragen, náást alle vragen die per mail zijn gesteld; in een week tijd zijn er ruim 6600 (!) aanvragen voor de TOZO, de Tijdelijke Ondersteuningsmaatregel Zelfstandig Ondernemers, genoteerd, ruim 900 daarvan van Dijk-en-Waarders.
Vrijwel continu wordt veel waardering uitgesproken voor mensen die zich vrijwel continu inspannen om de coronapatiënten te helpen en te verzorgen. Maar buiten het medische circuit is er nog zo veel meer. Ik heb ontzettend veel waardering voor alle collega’s die zich inspannen om de ondersteuning van iedereen die dat nodig heeft goed in stand te houden, jeugdhulp én Wmo. Ik heb respect voor de zorgverleners die zich elke dag inzetten om die ondersteuning daadwerkelijk vorm te geven. Ik waardeer de welzijnsinstellingen die contact blijven onderhouden met ouderen. De inspanningen van jullie allen betekenen dat iedereen ertoe doet, dat iedereen er bijhoort!
Gisteren waren Mark Rutte en Hugo de Jonge duidelijk over waar we nu staan: we zijn voorbij de start, maar nog niet bij het einde van het begin. Ons land, onze directe omgeving staat ook de komende vier weken op slot. Dit probleem, deze crisis is voorlopig nog niet over.
Het bericht Gedachten van een wethouder verscheen eerst op PvdA Langedijk.