Inmiddels ken ik diverse mensen die Corona hebben gehad. Mensen die last ondervinden aan de gevolgen ervan. De heftigheid van een ziekte krijgt niet altijd een gezicht. Zo had Corona voor mij geen gezicht tót het moment dat Bram van der Vlugt in 2020 in de decembermaand (hoe toepasselijk) overleed aan de gevolgen van Corona.
Ik ben een liefhebber van toneel. Zowel in de vorm van films als het echte werk op de planken. Zelf stond ik vroeger op school ook graag op het toneel en speelde in toneelstukken en musicals. In mijn herinnering – en dat is mogelijk positief vertekend – speelde ik mijn mooiste rol in mijn studententijd in Leiden als Molières De Vrek.
Van der Vlugt inspireerde mij door hoe hij zijn rollen vertolkte en zijn volledige overgave. Door houding en mimiek licht te overdrijven, maakte hij zijn personages juist levensecht. Afgelopen najaar zag ik dat hij weer in het theater te zien zou zijn en graag had ik kaarten daarvoor bemachtigd. Het mocht helaas niet meer zo zijn.
Sterker nog: laten we eens kijken naar het dagelijks toneel. Ruim een jaar zijn we in de ban van een pandemie. De zorgen om en het zorgen voor onze dierbaren, geen bezoekjes, alleen maar thuis werken, geen gezellige verjaardagsfeestjes, niet naar de sport(school), thuis lesgeven zonder enige lesbevoegdheid, een avondklok, gesloten terrassen en dan ook nog de Corona-rellen.
Met 17 miljoen medelanders spelen we een rol. Allemaal doen we mee. En we verdienen allemaal een Oscar! Want we doen wel alsof het normaal is om telkens een mondkapje te dragen, om achter een schermpje te vergaderen, om anderhalve meter afstand van elkaar te houden, om je te laten testen als je gewoon verkouden bent. Maar dat is het niet; het is niet normaal! En we snakken allemaal naar het oude vertrouwde normaal. Het échte normaal.
Gewoon elkaar weer omhelzen, een handdruk, naar het café of restaurant, bij elkaar op de koffie. Een schouder om iemand heen van wie je ziet dat die dat nodig heeft. Of met zijn honderden naar een festival. Of naar het toneel.
Tot het weer zover is, wil ik zeggen: hou vol. Je bent niet alleen!