In de vergadering van Provinciale Staten op 5-4-24 heeft Statenlid Cynthia Smeets bij de behandeling van het Beleidskader 'Samenleven en Bestaanszekerheid' haar Maidenspeech gehouden. Een speech uit het hart gegrepen die de politici in de zaal in hun hart raakte! De tekst van haar speech staat hieronder:
Dank voorzitter,
Hier sta ik, in het hart van de Limburgse democratie. Waar keuzes gemaakt worden die ertoe doen, en die ook consequenties hebben voor echte mensen. Mensen met namen, dromen en wensen. En dat geldt zeker in het geval van zoiets fundamenteels als bestaanszekerheid. Want laat ik vooropstellen dat dat voor steeds meer mensen geen vanzelfsprekendheid is.
Dat ik hier aan de microfoon sta is dat ook niet. Ik werd niet geboren in een gouden kooi waar aan tafel werd gedebatteerd. Ik werd 33 jaar geleden geboren in de Limburgiastraat, in Heerlen. Een stad die met haar wijken maar liefst 8 keer in de top 10 van armste SES-wijken van Limburg voorkomt. Naast wijken uit Kerkrade, Maastricht, Vaals en Brunssum die in de top 20 armste wijken staan, zijn ook Venlo, Roermond en Weert fors vertegenwoordigd in de Limburgse top 50. Inwoners uit deze buurten leven gemiddeld zes jaar korter en een pasgeboren baby in deze wijken heeft ruim anderhalve keer meer kans op gezondheidsproblemen dan ergens anders in het land. Als provincie kun je daar je ogen niet voor sluiten. En gelukkig doen we dat ook niet. Het lef van een provincie die durft te investeren in het wegwerken van generatie durende gezondheidsverschillen en een wijkgerichte aanpak is niet alleen moedig, maar ook een morele verplichting naar onze samenleving, en vraagt boven alles om focus! Want zichtbare impact duurt minimaal 18 jaar. Daarom is de SP voor ongelijk investeren daar waar de nood het hoogst is, structureel. Want alleen op die manier kunnen we een generatie lang investeren in de mensen voor wie het soms lijkt alsof de politiek hun een kwart eeuw vergeten is.
Geboren in de armen van mijn moedige moeder, leerde ik iedere dag dat de plek waar je wieg staat bepalend is voor je toekomst. Of dat nu mijn boterham loze trommel mee naar school was of het njet bij de vraag of ik op schoolreisje mocht. Armoede kruipt onder je huid én LAAT JE NOOIT MEER LOS. Het bepaalde mijn leven en dat doet het bij zoveel anderen nog iedere dag.
Zoals bij de 25% van de Nederlandse kinderen tussen de 6-16 jaar die geen zwemdiploma halen omdat hun ouders de zwemles niet kunnen betalen. Waardoor ze net als ik, van hun eigen broertje en zusjes moeten leren zwemmen, omdat 1 zwemles tegenwoordig tussen de 15-25 euro kost. Daarom is het van belang dat schoolzwemmen weer wordt ingevoerd en willen wij de gedeputeerde vragen of zwemmen ook een mogelijk sporttakplatform zou kunnen krijgen. Aangezien in dit kader staat dat er wordt gekeken naar mogelijke uitbreiding van de sporttakplatforms. Daarnaast willen wij weten wat de provincie doet en kan doen om de zwemveiligheid van kinderen te verbeteren.
Een andere moedige vrouw in mijn leven is mijn oma die 25 jaar lang als mantelzorger voor mijn met Parkinson getroffen opa zorgde. Geen vakanties en lichamelijk en emotioneel zware dagtaken. Steeds meer Limburgers zorgen voor hun naasten… Een kleine inventarisatie onder collega-statenleden laat zien dat een aanzienlijk deel van hen ook voor een familielid of bekende zorgt. De cijfers laten zien dat gemiddeld 17% van de Limburgers mantelzorger is en die taak wordt steeds zwaarder en de mantelzorger zelf steeds ouder. In het beleidskader samenleven en bestaanszekerheid wordt slechts een keer gesproken over mantelzorgers (in de introductie). Daarom willen wij van de gedeputeerde weten of een maatschappelijke organisatie zoals manto in bij de evaluatie Mo’s in aanmerking zou kunnen komen voor subsidiëring. Want kennisdeling en verbinding tussen mantelzorgorganisaties en gemeente is belangrijk.
Door mijn oma werd ik op mijn 16e leerling verpleegkundige in ziekenhuis in Heerlen, Woa ich Limburgs dialect lierde kallen van door longcirose getroffen oud-mijnwerkers. Limburgers met een zorgvraag die geen dertig minuten kunnen wachten tot ze op de spoedzorg zijn aangekomen. Daarom is een volwaardig ziekenhuis voor zowel de oostelijke als de westelijke mijnstreek noodzakelijk!
Wie je ook bent of waar je ook vandaan komt, realiseer je dat nog te vaak politieke keuzes en beleid over bestaanszekerheid gemaakt wordt door mensen die nooit in bestaansonzekerheid hebben geleefd. Vandaag nog lanceerde het SCP een rapport waaruit blijkt dat de leefbubbels tussen rijk en arm ervoor zorgt dat deze mensen elkaar steeds minder ontmoeten. Dit is daarom een oproep aan hen om wie niemand lijkt te geven, laat je zien! En voor mijn collega's hier in de zaal: Zie! Want met jouw keuzes kun je de levens van mensen fundamenteel veranderen. Zo veranderde Ad Melkert (hoe raar ook) dat voor mij, toen mijn moeder een Melkertbaan kreeg als school assistent en de onzekerheid, langzaamaan meer zekerheid werd.