Het collectieve energiebedrijf van de tuinders op Bergerden heeft een vergunning aangevraagd voor de bouw van een snoeihoutcentrale, om het aardgasverbruik te verminderen. Hoe duurzaam zijn deze plannen in het kader van de klimaatverandering? GroenLinks, samen met B06, vroeg naar het naadje van de kous.
Houtstook leidt tot een verhoging van de CO2-concentratie in de atmosfeer. Een deel hiervan gaat in Bergerden naar de tuinbouwgewassen, maar voor volledige compensatie is nieuw bos nodig én tientallen jaren de tijd. En die tijd hebben we niet! In plaats van bomen te kappen moeten er veel meer bossen bij om de klimaatverandering te beperken. En voor instandhouding van biodiversiteit kan resthout beter in bossen blijven liggen. Daarnaast kan snoeihout uit de bebouwde omgeving beter gecomposteerd worden voor hergebruik. GroenLinks is daarom tegen het opstoken van dit waardevolle materiaal.
Ook bij het vervoer van snoeihout komt CO2 vrij. Moet het snoeihout van ver komen of is er regionaal voldoende aanbod? Hoe wordt de herkomst van het hout gecontroleerd? Voorwaarde voor financiering is dat het hout onder de NTA 8080 norm (keurmerk voor duurzame biomassa) valt en FSC gecertificeerd is. Het betreft volgens het college snoeihout uit een straal van maximaal 150 km (overigens blijkt de norm in de provincie Gelderland 100 km te zijn). Gerekend wordt op een input van circa 42.000 ton per jaar. Maar in Cuyk is al vanaf 2015 een houtcentrale werkzaam, en in Arnhem zijn ook al vergunningen aangevraagd. Waar moet al dat hout dan vandaan komen? Van de Veluwe?
Hoeveel last krijgt de omgeving van deze centrale? Blijft de uitstoot van bijvoorbeeld fijnstof, dioxines en koolmonoxide binnen de vastgestelde grenzen? Hoe wordt dit gemonitord? In het Activiteitenbesluit zijn emissie-eisen gesteld ten aanzien van totaal stof (zwevende deeltjes), stikstofoxiden (NOx) en zwaveldioxide (SO2). De Omgevingsdienst Regio Arnhem (ODRA) controleert de metingen. Voor fijnstof, dioxine en koolmonoxide is er blijkbaar geen meetverplichting.
Zijn de vergunningen aangevraagd? In mei kwam bij een bijeenkomst plotseling een snoeihoutcentrale in Lingewaard aan de orde. Na vragen van GroenLinks ontkende de wethouder dat er een vergunning voor nodig is. De meeste vergunningen zijn echter al verleend in 2018. Van de provincie Gelderland is begin dit jaar nog een vergunning in het kader van de Wet Natuurbescherming verkregen. Maar in het kader van de ‘stikstofwet’, de PAS, lijkt het heel goed mogelijk dat deze vergunning alsnog sneuvelt, verwacht GroenLinks.
Uit de beantwoording van onze vragen blijkt dat het college blij is met deze tijdelijke oplossing. In ieder geval voor 12 jaar. Omdat het onmogelijk zal zijn om met nieuwe bosaanplant de uitstoot van CO2 te compenseren en aan de grote vraag aan (rest)hout te voldoen, vindt GroenLinks dit geen duurzame keuze. De grote SDE-subsidies moeten besteed worden aan echt duurzame oplossingen voor de lange termijn. Zoals gebruikmaken van zon en wind. En veel meer bossen planten om ze te laten uitgroeien. Want de subsidie nu gebruiken voor een houtgestookte centrale die juist CO2 uitstoot, maakt het wel heel gemakkelijk om achterover te leunen en daarmee de betere aanpak van het klimaatprobleem te blijven uitstellen.
In de bijlage vind je de schriftelijke vragen en de beantwoording door het college.