Een aantal jaren geleden verklaarde een voormalig Groenlinks wethouder me voor gek dat ik over kernenergie in Lochem begon. Inmiddels zien steeds meer mensen deze techniek als schoon alternatief voor fossiele brandstof. Afgelopen maandag startte ons gemeentelijk participatiedebat.
Kijk, het klimaatakkoord is vastgesteld en Parijs is het kader. In Nederland willen we af van fossiele brandstof en daarnaast willen we ook Groningen ontzorgen. ‘Er gaat niets boven Groningen’ had immers de laatste jaren alleen nog maar met de bodemdaling daar te maken…
Dat betekent dus verandering. Hernieuwbare energie. Opwekking zonder CO2 uitstoot en dus wind-, zonne-, water- en wellicht kernenergie. Tot zover is een feit. De gemeentes gaan vervolgens over het hoe en waar. In dertig regio’s verdeeld denken ze na over de mogelijkheden en te maken keuzes. Grote windmolens, hele grote, zon op landbouwgrond of toch liever focus op het dak. Om ervoor te zorgen dat we richting 2050 voldoende CO2 reduceren om de temperatuur op aarde niet te ver te laten stijgen.
Gemeentes gaan natuurlijk niet over de keus voor een kerncentrale. Ze gaan wel over de ruimtelijke ordening. En dus over de plaatsing van zonneparken en windmolens. En dat doen we in de gemeente Lochem in overleg met inwoners. En daarbij, hoe vervelend ook, is de discussie òf er windmolens komen niet aan de orde. Mijn persoonlijke mening? Grote windparken op zee en kabels van TKF gebruiken, een fantastisch Lochems bedrijf. Zon op dak is standaard en als eigenaren zon op hun grond willen prima. Het is hun grond immers. Wel even afstemmen met de buurt.
Maar da’s persoonlijk. Als raadslid heb ik te maken met landelijk beleid en dus met de komst van wind op land. En dus ben ik bij met de dialoog die gestart wordt. In onze kernen komen energiecafés. Hoe heerlijk is dat. In de kernen energiecafés. Zogenaamde kernenergiecafés. Van binnen gniffel ik al dagen. Wat een heerlijk woord.
Ik besef me dat de komst van grote windmolens in je buurt een behoorlijke impact geeft. Dat moeten we zorgvuldig doen. Dus los van de woordgrap komen we in de bijeenkomsten als het goed is samen met inwoners ook tot de kern. Wat mag je nou van inwoners vragen om het algemeen belang te dienen en waar ligt de grens. Kernenergiecafé, d’r an!
Erik Haverkort, fractievoorzitter