Wat een rumoerige tijd zeg. Corona is het nieuws wat de hoofdtoon voert en het is niet altijd positief. We zitten nog thuis, wat niet altijd meevalt en bovenal de gemeente zit in zwaar weer wat geld betreft. En niet een beetje ook. Dat betekent keuzes maken maar ook de hoofdvraag beantwoorden: hoe is het zover gekomen?
Dat wordt op z’n zachts gezegd nog wel een robbertje vechten over wat en hoe we het gaan doen? Gaan alle nieuwe plannen nu weer in de kast? College vindt van wel. Gaan we heel veel geld in de ambtenaren steken. De raad vindt waarschijnlijk van niet. Althans, laten we het beperken tot de CU: wij vinden van niet. Moeten de inkomsten omhoog, lees OZB belasting omhoog? CU vindt van niet. Keuzes, keuzes en nogmaals keuzes.
Om hier ook een positieve keuze tegenover te zetten, moet ik zeggen dat ik blije (klein)kinderen zie die weer naar school mogen. Jippie. Wat een fijne stap. Niet alleen om het leren maar vooral om de vriendjes en vriendinnetjes. Fantastisch om te zien. We blijven nu eenmaal wezens die contacten willen hebben met anderen. Samen spelen, samen werken en samen je verhalen delen.
De keuze voor meer ruimte voor iedereen is en blijft spannend. Gaan we niet te snel met contacten, ontmoetingen en verhalen delen? Wat waren de parken druk bezet en wat een winkelvolk. Laten we niet te optimistisch worden, Corona is er nog steeds en ook voorlopig niet weg! Geniet van de vrijheid en hou rekening met de beperkingen. Dat moeten we bij de zakelijke begroting doen maar dus ook in de emotionele samenleving.
Samen leven is en blijft samen voor elkaar zorgen op alle fronten.
Silva Visser ChristenUnie
Christenunie.medemblik@gmail.com