Vanmorgen was ik bij de herdenking van de bevrijding van Meppel in het rosarium in het Wilhelminapark. Er waren enorm veel kinderen aanwezig! De vlag van Nederland werd omhoog gehesen, vervolgens die van Canada. De burgemeester ging speechen: hij praatte over voor elkaar klaar staan….
Ik ging terug in de tijd. In 1990 woonde ik in Koeweit. Op 1 september kwam Irak binnen vallen en waren beide landen officieel in oorlog. Voor mij duurde deze situatie gelukkig niet langer dan een paar weken door de vele inspanningen van de Nederlandse Regering. Maar ik heb wel een aantal weken gevoeld hoe het is als je niet vrij bent, dat je niet vrij rond kunt lopen. Hoe naar dat is, hoe raar dat is!
Wij Nederlanders wonen in een prachtig land. We kunnen van alles, we mogen van alles. Dat je daarbij rekening met elkaar houdt is voor mij niet meer dan logisch. Laten we onze vrijheden koesteren!
Ik heb vanmorgen weer even het gevoel gehad hoe dat was toen het niet zo was en dat wens ik niemand toe.