Donderdagavond 24 en vrijdag 25 juni was de Gemeenteraad van Meppel bij elkaar om te spreken over de Perspectiefnota 2022-2025. Wij hadden deze nota van te voren goed besproken in de fractie en vonden deze echt onder de maat. Geen perspectief, geen beleidsvoorstellen. Dit is onze bijdrage in 1e termijn:
“Daar ben je mooi klaar mee! Het College van B&W heeft het in de Perspectiefnota voor 2022-2025 over ‘de urgentie door corona’ en ‘Grote opgaven’. Tegelijkertijd staan de gemeentelijke financiën structureel onder druk. Dit vraagt om ‘antwoorden en aanpakken’ en om ‘stevige keuzes’ zegt het College. Maar dan komt het konijn uit de hoge hoed: het College gaat dat zelf niet doen. Daar moeten hun opvolgers -na de Gemeenteraadsverkiezingen volgend jaar- maar hun tanden in zetten, vinden Burgemeester en Wethouders. Onder de noemer van een nota die perspectief moet bieden, presenteren ze daarom een ‘beleidsarm’ stuk”.
Voorzitter, dit zijn de woorden van een betrokken inwoner van Meppel. Omdat D66 het van belang vindt om mensen bij de politiek te betrekken, heb ik haar gevraagd de Perspectiefnota mee te lezen. “Maar het College doet wel iets anders” vervolgt ze. “Het ‘duidt enkele richtingen’, zoals : ‘Anders Acteren’, Kleur geven’, ‘Groeiend kwaliteit toevoegen’, Verbindend en Vraagstukgericht Effectief organiseren’ en ‘Transformatief beparen’. Ik snap echt niet wat ze daarmee bedoelen. En waar ze naartoe willen. En dan schrijven ze op ook nog, dat ze vinden dat Meppel moet groeien. Om het voorzieningenniveau op peil te houden, om in de regio mee te tellen en om een bijdrage te leveren aan het landelijk tekort op de huizenmarkt. Maar hoe, dat blijft in het ongewisse”.
Op naar het hoofdstuk financiën. Daar wordt uitgelegd dat de gemeente de komende jaren steevast een tekort van rond de 2 miljoen op de begroting heeft. En worden bezuinigingsmaatregelen voorgesteld, waar de Gemeenteraad uit moet kiezen. Zo wordt genoemd dat lokale lasten méér kostendekkend gemaakt worden. Hoevéél en waarom wordt niet toegelicht. En er worden ook geen alternatieven of keuzemogelijkheden gegeven.
Verder wil het College de bijdrage aan het schoolzwemmen halveren, omdat het geen wettelijke taak is. Maar : wat is een jaarlijkse besparing van €32.000 op een begroting van 108 miljoen het je waard om de veiligheid van kinderen in een waterrijke gemeente half te borgen en òf scholen met een probleem op te zadelen, òf een voorziening als het zwembad te bedreigen òf de kansenongelijkheid tussen kinderen in minder vermogende gezinnen te vergroten?
Het College wil ook het bedrijfsrestaurant van het stadhuis sluiten. Opbrengst 100.000 jaarlijks. Als de Coronacrisis ons één ding heeft geleerd, dan is het hoe belangrijk ontmoetingsplekken voor mensen zijn. Daar spiegel je je aan elkaar en ontstaan de ideeën. Kan het niet eenvoudiger, vraag je je als inwoner van Meppel af?
Maar het College draagt geen alternatieven voor haar voorstellen aan. Zo legt het niet uit waarom de parkeergelden met 20% worden verhoogd. En wordt niet genoemd wat de kosten zijn van het inhuren van (extern) personeel, zoals interim managers, voor de ambtelijke organisatie, zo concludeert mijn meelezer. “Dat is nou wat ik bedoel als ik tegen je zeg, dat je er mooi klaar mee bent” herhaalt ze. “Het College legt je een Perspectief-nota voor, die geen perspectief biedt. Het stuurt je het bos in met denkrichtingen, die onbegrijpelijk zijn geformuleerd. En legt je een lijst met bezuinigingsmaatregelen voor, maar is uiterst summier over de overwegingen daarbij of de alternatieven daarvoor. Op grond hiervan kun je geen belangen tegen elkaar afwegen en keuzes maken”.
Tot zover de betrokken inwoner van Meppel die ik vroeg de Perspectiefnota mee te lezen.
D66 vindt dat ze de spijker op de kop slaat : het College heeft haar huiswerk onvoldoende gedaan, om de Gemeenteraad in staat te stellen afgewogen keuzes te maken. Daarom kom ik met twee moties. Allereerst een motie van Treurnis over het feit dat het College zich er het laatste jaar voor de Gemeenteraadsverkiezingen zo met een Jantje van Leiden vanaf maakt. Ten tweede een Handen-uit-de-Mouwen-motie die het College opdraagt om de voorstellen op p.21 van de Perspectiefnota concreet te onderbouwen. Dat wil zeggen te voorzien van de overwegingen bij de keuze van het onderwerp, de hoogte van het te bezuinigen bedrag, de consequenties daarvan en mogelijke alternatieven daarvoor. Dit vóór de Raadsvergadering van 30 september ’21. Dit om de Gemeenteraad in staat te stellen om daadwerkelijk belangen tegen elkaar af te wegen en te verantwoorden keuzes te maken bij de behandeling van de begroting in november ’21.
Natuurlijk werd er weinig enthousiast gereageerd op de motie van treurnis. Misschien was deze qua aanhef ook wel iets té maar we wilden een signaal afgeven en dat is gelukt! Deze motie is niet aangenomen. De andere motie met als titel: Handen uit de Mouwen wel. Nipte meerderheid maar hij kwam erdoor! Er zijn vele moties en amendementen voor het voetlicht gekomen. Echt structureels veranderde er niets aan de voorliggende Perspectiefnota. D66 heeft dan ook tegen het raadsvoorstel gestemd.