Omdat het mijn beurt was om een nieuwe column te schrijven was ik op zoek naar inspiratie. Normaliter zijn er allerlei verschillende onderwerpen of gebeurtenissen in ons dorp waar je over kunt schrijven. Maar dit keer is er natuurlijk maar één onderwerp dat het nieuws haalt. Voor meer inspiratie heb ik de oude columns eens doorgelezen. Van de laatste vier gingen er drie over het coronavirus. Waar de eerste van begin maart nog luchtig van toon was, is de column van Derya Karso al erg serieus. Het is dan ook erg serieus wat er gebeurt in de wereld en dus ook in Papendrecht. De nieuwsberichtenstroom is overweldigend, alsof het een voetbalwedstrijd is zijn er op iedere nieuwssite wel liveblogs beschikbaar.
Ik vraag me dan af wat dit met mensen doet. De hele dag nieuwe berichten over meer zieken, meer mensen die overleden zijn, meer IC bedden bezet, dreigende tekorten enzovoort. Ik merkte aan mijzelf dat ik er gewoon onrustig van werd. Daarom heb ik mijzelf op rantsoen gezet. Maximaal tweemaal per dag de NOS app bekijken. En dat werkte eigenlijk best goed tegen de onrust.
Tijdens het thuiswerken kijk ik uit op de voortuin en het pleintje voor de deur. Het is grappig om te zien dat er kinderen met hun vader of moeder (of allebei) langslopen om te kijken of ze beren kunnen vinden. Ze gaan samen op berenjacht om zo toch nog lekker even buiten te kunnen zijn. Ook wij hebben vanavond, na het eten een berenjacht gedaan. Langs de huizen lopen op zoek naar knuffelberen achter het raam. Dat was erg leuk om te doen met de jongens, ze renden van huis tot huis en riepen “Een beer, een beer” door heel de straat. Leuk om te zien dat zoveel mensen nog ergens een knuffelbeer hebben en deze voor het raam hebben gezet. Al hebben ze met groot plezier ook ergens een grote knuffelmuis voor het raam gezien. Dit natuurlijk wel met het nemen van genoeg ruimte als we iemand anders tegen kwamen.
Ik vind dit een mooie manier van de solidariteit die we gelukkig met elkaar hebben. Veel mensen helpen elkaar, geven wat extra aan de voedselbank, zwaaien even naar binnen of zetten dus een beer voor het raam. Ook erg mooi om te zien dat er met stoepkrijt heel groot I love Oma en I love Opa was gekrijt op het Pontonnierspad, zodat opa en oma daar elke dag even naar kunnen kijken. Ik hoop dat we snel weer terug kunnen naar het gewone leven, maar die solidariteit dan nog lang vasthouden.
Door: Pieter-Jan den Dekker