Achtergrondinformatie zoals deze te lezen was in het Algemeen Dagblad
Robin Nanninga 17-03-19
De 99-jarige dame woonde tot 17 maart 2019 in een aanleunwoning in de Badhuisstraat. Vanwege een zware longontsteking afgelopen december is haar gezondheid verslechterd. De vrouw kan niet meer lopen en heeft intensieve verzorging en verpleging nodig, 24 uur per dag. Veel meer dan de ondersteuning die ze nu van haar kinderen en verplegers krijgt. Die 24-uurs zorg kan ze alleen krijgen vanuit een verpleeghuis of zorgappartement. En die zijn op korte termijn niet vrij in Papendrecht, maar wel in Bleskensgraaf.
Een ramp voor dochter Rita, die haar moeder elke dag bezoekt. ,,Dat is anderhalf uur reizen met de bus. Ik heb geen auto’’, zegt ze zwaar geëmotioneerd aan de eettafel van haar moeder. De dame zelf is er ook niet gelukkig mee. ,,Ik ben hier helemaal niet bekend. In Bleskensgraaf heb ik niks. Ik vind het helemaal niet leuk’’, weet ze te vertellen. In Bleskensgraaf heb ik niks, ik vind het helemaal niet leuk.
Terug naar Papendrecht
Het liefst wil Rita dat haar moeder terugkomt naar Papendrecht, ook al weet ze dat twee keer verhuizen haar heel zwaar zal vallen. Haar honderdste verjaardag vieren in haar eigen dorp: dat zou mooi zijn.
Eén van haar zussen, die meehelpt spullen pakken, hoopt vooral dat het verhaal van haar moeder het gesprek over de huidige gang van zaken opent. ,,Ik hoop dat de regels veranderen. Dat in de toekomst mensen uit de eigen gemeente voorrang krijgen op de wachtlijst voor een passende woning.’’
Rita geeft de strijd niet op en doet er alles aan om haar moeder weer in Papendrecht te krijgen. Ze schreef een brief aan de gemeente en Sterk Papendrecht, ze bezocht wethouder Corine Verver en nam contact op met Rivas van thuiszorg.
Toestemming nodig
Onduidelijk blijft wie er nu heeft beslist dat de dame op deze korte termijn moet verhuizen. Volgens het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport is er namelijk altijd toestemming van de cliënt of familie nodig bij het aannemen van een nieuwe woning en kan niemand de cliënt dwingen. Woordvoerder Axel Dees: ,,Als er niet wordt ingestemd met een locatie, is het zelfs vaak mogelijk om thuis zorg te krijgen tot er wel een geschikte plek gevonden wordt.’’