Op 4 februari heeft wethouder Jaap Sinke aangekondigd dat hij per 1 april dit jaar stopt als wethouder van de gemeente Reimerswaal. Hij legt na 14 jaar zijn functie neer.Hieronder vindt u de brief waarin hij zijn motivatie om te stoppen toelicht.
Als SGP Reimerswaal kijken we met dankbaarheid terug op de periode dat Jaap Sinke namens de SGP wethouder was. We bedanken hem voor de goede samenwerking en het vele werk dat hij heeft verricht. Voor de toekomst wensen we hem Gods zegen toe.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Geachte leden van de raad,
Als wethouder heb je een prachtige baan, vol uitdagingen en met talloze contacten! Ieder uur ben je met iets anders bezig en samen met de andere collegeleden en de directie ben je overal bij betrokken. Kortom, als wethouder heb je een uitermate boeiend bestaan. Echter, niet alleen boeiend, maar soms ook vermoeiend. Eigenlijk ben je nooit klaar, want er is altijd nog wel wat te doen.
In het dagelijkse leven ben ik gewend om keuzes te maken en beslissingen te nemen. Veelal zijn dat beslissingen die de belangen van een ander raken. Uiteraard moeten daarbij allerlei aspecten tegen elkaar worden afgewogen. Privé is dit niet anders. Ook daar moeten keuzes worden gemaakt en beslissingen worden genomen. Soms zijn dat ingrijpende beslissingen. In nauw overleg met mijn vrouw heb ik onlangs ook zo’n ingrijpende beslissing genomen, namelijk om - bij leven en welzijn - per 1 april aanstaande terug te treden als wethouder. Na twaalf jaar raadslid te zijn geweest en veertien jaar wethouder is het tijd om het wat rustiger aan te gaan doen, tijd om iets anders te gaan doen.
Zoals u ongetwijfeld zult begrijpen, liggen er aan deze toch wel moeilijke beslissing verschillende redenen ten grondslag en is het geen impulsief besluit geweest. Enkele overwegingen wil ik met u delen:
Ten eerste is de werkdruk de laatste anderhalf jaar sterk toegenomen. Met name vorig jaar was het drukker dan ooit tevoren. Het ene project was nog niet afgerond, of het andere diende zich al weer aan. Prachtig natuurlijk dat er van alles in onze gemeente gebeurt en dat je daar je steentje aan bij mag dragen, maar te vaak moesten er zaken ‘onder stoom en kokend water’ worden geregeld. Het einde van deze ontwikkeling lijkt nog niet in zicht te zijn. Het is en blijft erg druk.
In de tweede plaats worden de dossiers uit mijn portefeuille steeds complexer van aard en zijn er steeds meer momenten van overleg noodzakelijk. Dit leidt ertoe, dat de dag- en weekagenda steeds sneller volstroomt en dat er ontzettend veel lees- en denkwerk aan verbonden is, ook buiten de reguliere werktijden om. Iedere dag gaan er dan ook documenten mee naar huis. Wethouder ben je 24 uur per dag! Daar is overigens niets mis mee en hoort u me ook niet over klagen!
In de derde plaats neemt het aantal avondvergaderingen de laatste jaren sterk toe. In de eerste helft van vorig jaar waren dat er buitenom de vakanties maar liefst 51. Op zich is dat niet erg, maar ook als er vergaderd wordt tot in de kleine uurtjes (denk aan de raadsvergaderingen van vorig jaar die soms tot één uur/half twee in de nacht duurden!) wordt er van mij verwacht dat ik er de volgende morgen gewoon weer sta. Uitgerust en wel! Het zal u niet verwonderen dat dit wel eens wringt.
In de vierde plaats merk ik aan mezelf dat ik geen 25 of 40 jaar meer ben, maar dat mijn leeftijd al weer enkele jaren met een ‘6’ begint. Op mijn 19de jaar ben ik begonnen met
werken en vanaf mijn 22ste jaar heb ik er altijd één of meerdere dingen bij gedaan. Dat waren bezigheden die me wel de nodige tijd kostten – meestal zo’n tien à vijftien uur per week – maar die me ook heel veel energie opleverden en een uitgebreid netwerk als ‘bijvangst’ hadden.
In de vijfde plaats – en dat is ook het eerlijke verhaal – leek het in de afgelopen maanden soms of de rek er een beetje uit is. Gelukkig heb ik de accu nog steeds tijdig en voldoende kunnen opladen, maar… dit moet niet te vaak voorkomen. Want dat is niet goed voor mezelf, niet goed voor mijn vrouw en kinderen én niet goed voor de gemeente Reimerswaal. Immers, als wethouder moet je topfit zijn en energie hebben voor twee, om te kunnen trekken en sleuren, om zaken voor elkaar te krijgen, om onze inwoners een stapje verder te helpen. Want daar doe je het voor!
In de afgelopen veertien jaar ben ik bijzonder gezegend geweest met een goede gezondheid en heb ik dag aan dag moed en krachten ontvangen om het vele werk te mogen en te kunnen doen. Het is nu echter tijd om de frontlinie te verlaten en een stapje terug te doen. Om ándere dingen te gaan doen of dingen ánders te gaan doen. Om ruimte te maken voor de jongere generatie.
Over de datum van mijn terugtreden – Deo volente 1 april – heb ik uiteraard nagedacht. We zijn dan halverwege de huidige zittingsperiode en voor mijn opvolger zijn er nog genoeg uitdagingen over om mee aan de slag te gaan. Ik prijs me gelukkig dat er aan mijn vertrek geen verstoorde verhoudingen ten grondslag liggen of dat het schip van Reimerswaal zinkend zou zijn. Gelukkig niet! Het schip van Reimerswaal ligt juist goed op koers, op vaste koers.
Ten slotte realiseer ik me ook heel goed, dat Reimerswaal niet van mijn persoon afhankelijk is. Dat zou nogal wat zijn! Ik ben slechts een radertje in het grote geheel geweest. Meer niet! En wat mens betreft, ben ik net als u: slechts een voorbijganger.
Met vriendelijke groet,