Fractievoorzitter Chantal Zeegers voerde tijdens de behandeling van de Begroting 2022 het woord namens D66. Hieronder kunt u de bijdrage van Chantal teruglezen.
Voorzitter,
Vandaag bespreken we de begroting voor komend jaar. De laatste begroting van dit college, van deze raad.
Dat nodigt natuurlijk ook uit tot een terugblik. Daar begin ik dan ook mee.
D66 is trots op wat we de afgelopen jaren met elkaar hebben bereikt. Toen wij met deze coalitie begonnen was het onze inzet om een groen en sociaal akkoord neer te zetten.
D66 kijkt alleen daarom dan ook al heel tevreden terug op de afgelopen jaren. Want hierop is veel bereikt: het energietransitiefonds, natuurinclusief bouwen, ruimte voor de fiets, 13 ha groen, de schulden aanpak en extra onderwijs in het NPRZ-gebied.
En dat in een tijd waarin Corona ontzettend veel roet in het eten heeft gegooid. Daarom vanuit deze positie dan ook complimenten aan het college en aan de ambtenaren. Maar ook complimenten aan onszelf, aan de griffie en de raad. We hebben snel geschakeld om de besluitvorming door te laten gaan. We bleven met ideeën gekomen om Rotterdammers verder te helpen. De aanhoudende inzet van DENK om een warme lunch beschikbaar te maken op scholen, de uitroep van noodtoestand van het klimaat door PvdD, het plan voor 1 miljoen bomen van LR, de hulp aan slachtoffers van de toeslagen-affaire door de SP en de cultuur inclusieve zorg van NIDA.
Maar, voorzitter, er is veel veranderd in deze tijd. De maatregelen om wereldwijd het klimaat te redden blijken ondermaats, de woningmarkt is volledig op hol geslagen en Corona heeft een enorme impact op ons sociale leven.
En daar wil ik het in de rest van mijn betoog over hebben. Want laten we de wereld goed genoeg achter voor onze jongeren? Dat zou wat D66 betreft de leidraad van ons denken moeten zijn.
En daar, voorzitter, wringt de schoen. Is Rotterdam nog wel een stad voor jongeren? Hebben we begrip voor hen? Bieden we voldoende perspectief en kansen?
Jongeren hebben de toekomst, maar het zijn de ouderen die deze toekomst grotendeels bepalen. Vanwege de groeiende kloof tussen wat jong en oud belangrijk vinden, gaat dit steeds meer knellen. Rotterdam is een stad met veel jongeren, maar is nog niet echt een stad vóór jongeren. Wij willen dat daar verandering in komt.
We moeten de kansen voor jongeren veiligstellen. Hierbij gaat het om woningen, klimaat, onderwijs, veiligheid èn levendigheid. Vooruitstrevendheid is daarbij bittere noodzaak. Dat betekent ook dat we ons moeten losmaken van een conservatieve koers die uitgaat van gevestigde belangen. Want als we blijven doen wat we deden, krijgen we wat we kregen.
Woningen
Het roer moet om, te beginnen op de woningmarkt. Oudere generaties worden slapend rijk, terwijl de nieuwe generatie door de hoge prijzen de stad uit wordt gedreven. Bij gebrek aan betaalbare woningen gaat de discussie al snel over het uitbreiden van sociale huurwoningen. Maar zolang er geen betaalbare huur-of koopwoningen zijn voor starters en modale inkomens, is sociale huur voor hen een eindstation. De ongelijke verdeling van vermogen wordt dan alleen maar verder versterkt. Wat is dan het perspectief voor jongeren in Rotterdam?
Daarom wil D66 dat de bouw van woningen voor middeninkomens en studenten topprioriteit krijgt. Meer regie op de realisatie van middenkoop-woningen, door zelfbewoningsplicht, opkoopbescherming en de inzet van de doelgroepen verordening. Daarover donderdag, als we de woonvisie bespreken, meer.
Er zijn afspraken gemaakt voor extra studentenhuisvesting maar dat gaat niet snel genoeg. Waar blijven de plannen voor een woontoren op de campus? Daarom dienen wij een motie in om die aanpak te versnellen.
Klimaat
Dan het klimaat. Als mijn kinderen en kleinkinderen al een huis hebben kunnen vinden, dan hou ik mijn hart vast of zij op termijn nog wel in Rotterdam kunnen blijven wonen. Zoals het er nu uitziet halen we in Nederland ons klimaatdoel niet. En dat voorzitter, is de ernst van het probleem. De haven moet sneller verduurzamen, kolencentrales moeten eerder dicht. De stad moet volop vergroenen. Ook willen we een verscherping van onze luchtkwaliteitsdoelen. Daar dienen wij een motie voor in.
Kortom het toekomstperspectief van alle jongeren staat onder druk. En bij sommigen zelfs nog meer dan bij andere, door kansenongelijkheid in het onderwijs bijvoorbeeld.
Onderwijs
Onderwijs is de motor van de samenleving. Onderwijs staat voor iets veel groters dan ‘naar school gaan’. Onderwijs staat voor een brede persoonlijke ontwikkeling, gericht op inhoud en sociale vaardigheden. Helaas zien we dat sommige kinderen veel minder kans hebben op deze persoonlijke ontwikkeling. Als je thuis met je broertjes of zusjes in een kamer je huiswerk moet doen, als je geen computer hebt of geen fiets om naar school te gaan. Hoe kun je dan op gelijke voet meedoen met de rest? Is Rotterdam dan wel een stad voor alle jongeren?
Tegelijkertijd is het oordeel over jongeren is vaak hard. Mijn punt is; we moeten verder kijken dan onze neus lang is. Waarom hangen jongeren op straat? Waarom zijn er drop-outs of waarom lokt soms het grote geld?
En dan kom ik op mijn volgende punt, voorzitter, veiligheid.
Veiligheid
Bij veiligheid hoort dus een andere visie bij dan de huidige rechts conservatieve agenda waarbij jongeren worden gezien als lastpakken die overlast veroorzaken voor ouderen. Deze huidige agenda vertaalt zich naar een soort ontmoedigingsbeleid met cameratoezicht, preventief fouilleren en tegenwoordig zelfs mosquito’s om jongeren letterlijk als lastpakken weg te jagen. Dat vinden wij veelzeggend over de manier waarop we momenteel met jongeren omgaan in Rotterdam. Het is niet alleen geen oplossing, omdat jongeren een stukje verderop gaan staan, maar ook is het respectloos en criminaliserend. Waarom wordt er niet met jongeren gesproken om samen een oplossing te vinden voor de eventuele overlast die door omwonenden wordt ervaren?
Het college werkt nu ook aan een goed alternatief. De jongerenhubs. Maar geef jongeren dan ook een stem in de realisatie daarvan. Daar dienen wij ook een motie voor in.
Tot slot
Maar daarmee zijn we er nog niet. In een stad voor jongeren moet zij zichzelf kunnen zijn en eruit halen wat erin zit. Hier hoort een levendige stad bij, waarin niet een woud aan regels, maar mogelijkheden centraal staan. Mogelijkheden om elkaar te ontmoeten, te recreëren en uit te gaan. Zoals de nachtmetro bij Oud & Nieuw bijvoorbeeld. Daar dienen wij een motie voor in. Het gaat over daadwerkelijk léven in de stad: op de straten, pleintjes en in de parken. Of het nu gaat om voetballen, skaten of met wat vrienden rondhangen. Laten we stoppen met het criminaliseren van de jongerencultuur en voor voldoende gelegenheid zorgen om hier uiting aan te geven.
Om de kansen voor jongeren veilig te stellen, is hun inspraak essentieel. En is een andere houding nodig vanuit de gemeente waarbij we uitgaan van vertrouwen en meer mogelijkheden voor hun ontplooiing. Vooruitgang op het gebied van woningen, klimaat, onderwijs en veiligheid bereiken we alleen door op te komen voor de nieuwe in plaats van de gevestigde belangen. Want als we blijven doen wat we deden, krijgen we wat we kregen. D66 wil van ontmoediging naar aanmoediging. Voor een stad van de toekomst, voor Rotterdamse jongeren.
Het bericht Chantal Zeegers tijdens de Begroting 2022: Laten we de wereld goed genoeg achter voor onze jongeren? verscheen eerst op Rotterdam.