Uitgesproken door fractievoorzitter Beppie Smit tijdens de gemeenteraadsvergadering van 13 juni 2019.
Laatst stond er in het Brabants dagblad een column van Anne Marie Holthausen die mij aan het denken heeft gebracht. De titel was: On-Tilburgs.
Ze refereert aan het feit dat er vele families, vele generaties in buurten opgegroeid zijn en daar niet meer weg willen. Dat deze families veel dalen en ellende hebben doorstaan maar ondanks alles trots en gelukkig zijn op hun geboortegrond. Buurten waar niemand zijn stad afzeikt (als een echte kruik) en vooral tevredenheid en bewondering toont voor de plek waar ze wonen. Bijna on-Tilburgs.
En nu sta ik hier, namens D66 Tilburg waar het vandaag gaat over het perspectief van onze gemeente voor 2020 en wat zouden wij het college daarin mee willen geven.
Als ik dan met de column in mijn achterhoofd bedenk wat er de afgelopen jaren is gebeurd binnen onze gemeente, en de vele verhalen van mijn Tilburgse familie, dan besef ik dat Tilburg altijd een stad is geweest van lef, van rauw en van perspectief.
Een eigenzinnige bisschop Zwijssen die pleitte voor godsdienstvrijheid in 1832, illegale carnavalsfeestjes terwijl de pastoor dat verboden had in 1963, het kroepoekdak van het station dat gebouwd werd in 1965 waar toentertijd veel commotie ontstond over de te moderne uitstraling. De fusie van de vele kruisverenigingen in 1980 naar de thuiszorg, dat zeer vooruitstrevend was voor Nederland. Wat vanaf 2007 huishoudelijke hulp werd, waar we in 2016 zo voor gestreden hebben om het vast te houden tegen de landelijke lijn in.
Dit is te vergelijken met de keuze voor een LocHal, waar Tilburg tegen alle landelijke trends in toch investeert in een bibliotheek. Het is een echte woonkamer voor de stad geworden en de nationale en internationale bewondering blijft binnenstromen. Of lef durft te tonen met het ‘maatpact’ waarbij we soms over lijntjes heen moeten kleuren. En als bijna enige stad in het land midden in het centrum vele woningen bij kunnen bouwen de komende jaren.
Deze voorbeelden maken dat D66 het college wil oproepen om de koers vast te houden, lef te blijven tonen en te blijven investeren in de stad, haar inwoners voor de toekomst.
D66 wil voor de perspectiefnota 2020, binnen de uitgezette koers, accenten leggen op een aantal zaken:
Ruimte geven aan vernieuwende economische concepten. (broedplaatsen) Zichtbaar jezelf mogen zijn (emancipatie) Toegankelijkheid voor iedereen en overal (toegankelijkheid) Het verder versterken en aantrekkelijk maken van de stad (Piushaven) Een groene toekomst voor iedereen (energiearmoede)Als laatst zou ik namens D66 graag een oproep willen doen aan mijn collega’s in de raad. We hoeven het niet met elkaar eens te zijn, we zijn gekozen door onze inwoners en daardoor een afspiegeling van onze gemeente. We mogen kritisch naar elkaars mening vragen en als unne echte kruik af en toe wat zeiken, maar met respect. En volgens mij hebben wij allemaal 1 gezamenlijk doel, en laten we elkaar daarin, de komende tijd gaan vinden:
Tevredenheid en bewondering voor de plek waar we wonen. Bijna on-Tilburgs.