Al sinds 2016 neemt de druk op de maatschappelijke opvang in Tilburg toe. Ondanks dat er goede maatregelen worden genomen, zien wij Tilburgers, en vooral kinderen, het liefste helemaal niet in de opvang terecht komen.
Al sinds 2016 neemt de druk op de maatschappelijke opvang in Tilburg toe. De wachtlijst van mensen die geen dak boven hun hoofd hebben, is het afgelopen jaar gestegen van 20 naar 100 personen. (1) Traverse vangt ook steeds meer kwetsbare zwangere vrouwen en kinderen op. De gemeente ziet de urgentie en heeft meteen maatregelen genomen. Omdat we kinderen liever niet tussen mensen met ernstige problemen opvangen, opent deze maand een voorziening voor zes gezinnen aan de Ringbaan Noord. Daarnaast komt er ook een nieuw gasthuis voor alleenstaande mannen met lichtere problematiek. (2) Dat lezen wij op 15 december en 1 februari in het Brabants Dagblad.
GroenLinks deelt de mening van het college dat we kinderen liever niet tussen mensen met ernstige problemen opvangen. Dit kan ernstige gevolgen hebben voor hun ontwikkeling. In het kader van de ‘Goede Start’ waar we in Tilburg hard naar streven, juichen we toe dat er blijvende aandacht gaat naar gezinnen. De opening van (nog) een gezinsvoorziening maakt het mogelijk om die aparte aandacht te geven en de kinderen een veilige omgeving te bieden.
Maar nóg liever zien wij Tilburgers, en vooral kinderen, helemaal niet in de opvang terecht komen. GroenLinks vindt dat we huisuitzettingen zoveel mogelijk moeten voorkomen. Zo komen Tilburgers niet op straat terecht en blijven de kosten voor opvang, hulpverlening, herstel en herhuisvesting beter beheersbaar. Voor kinderen kan een huisuitzetting ontwrichtende, of zelfs traumatiserende, gevolgen hebben. Ook de sociaal-maatschappelijke schade van een ontruiming is groot. (3) Om die schade te voorkomen wil GroenLinks meer aandacht om huisuitzettingen in het algemeen, en bij gezinnen met kinderen in het bijzonder, tegen te gaan.
Daarom stelden Liesje Carlier en Babette Jongen de volgende vragen aan het College van B&W:
Is het college het met GroenLinks eens dat een groeiend aantal daklozen een ongewenste ontwikkeling is? Wat gaat het college doen om deze trend tegen te gaan? Kan het college zich vinden in het standpunt van GroenLinks dat we moeten streven naar het voorkomen van huisuitzettingen? Hoe wil het college dat aanpakken? Is er naast de samenwerking met de woningbouwcorporaties ook zicht op (dreigende) huisuitzettingen in de particuliere huursector? (Bijvoorbeeld wanneer een student uit zijn kamer gezet wordt of wanneer iemand na een echtscheiding op zoek moet naar een nieuwe woning.) Wat doet het college om daar goed zicht op te krijgen en huisuitzettingen te voorkomen? Wordt er naast gezinsvoorzieningen ook bijzondere aandacht besteed aan zwangere vrouwen in de opvang? Zo ja, hoe? Vindt het college dit voldoende en wat zou eventueel beter kunnen?Bronnen: (1) “Steeds meer Tilburgers raken dakloos: ‘Willen dat niemand op straat hoeft te slapen’”, Brabants Dagblad, 15-12-2018 (2) “Gezinshuis daklozen aan Ringbaan Noord”, Brabants Dagblad, 1-2-2019 (3) Handreiking voorkomen huisuitzettingen 2018, Stichting Eropaf!: