In een week tijd kan er veel gebeuren. Een maandag waarop Utrecht opgeschrikt werd door een aanslag die drie mensen het leven kostte, anderen verwondde en nog veel meer levens op de kop zette. Dan merk je hoezeer mensen met elkaar verbonden zijn, via gezin, werk, school of sport. Veel mensen kenden een van de getroffenen direct of indirect. En tegelijk zie je wat voor kracht en hoop we kunnen putten uit het zoeken van die verbinding.
Duizenden Utrechters kwamen vrijdagavond samen voor een stille tocht, om samen te rouwen en te laten zien dat we om de slachtoffers en hun familie heen staan. Om te tonen dat geweld nooit een oplossing kan zijn. Voetbalsupporters stonden letterlijk naast moskeegangers, kerken en buurtcentra openden hun deuren, ook dat beeld beklijft na die week.
Tegelijk was het ook een week waarin verkiezingen werden gehouden. Onze partij had al in een eerdere fase gekozen voor het houden van een uitslagenavond in de Colour Kitchen in Zuilen. Na overleg met het partijbureau kozen we ervoor om die avond door te laten gaan. Ook om te laten zien dat we ons niet door geweld laten intimideren. Dat we elkaar juist in zo'n week de hand moeten reiken. In de speeches van provinciaal lijsttrekker Arne Schaddelee, van Gert-Jan Segers en van Eerste Kamerlid Mirjam Bikker kwam dit terug: als partij willen we staan voor hoop en verbinding. In de woorden van Gert-Jan: “Vanuit de ChristenUnie is er altijd een uitgestoken hand naar links en naar rechts om samen te werken om dit land een beetje rechtvaardiger te maken.”
Vanaf deze plaats willen we dan ook Arne en zijn team hartelijke feliciteren. Naast de ervaring van Arne en Nelly de Haan mogen ook onze afdelingsvoorzitter Henriëtte Rikkoert en politiek secretaris Jeroen van Oort Statenlid worden. Het is nog spannend of die extra zetel leidt tot een uitgebreide Eerste Kamerfractie.
Wat een feestelijke week had moeten worden – het feest van de democratie – werd een week met een zwarte rand. Het gat dat geslagen is, zal zich niet snel laten vullen. Als ChristenUnie weten we dat we vooruit mogen kijken, naar een wereld waarin alles beter is dan hier. Tot die tijd gekomen is, willen we werken aan verbinding, aan het samenbrengen van mensen in plaats van ze tegenover elkaar te plaatsen.
Als fractie stonden we een week later in onze vergadering stil bij de aanslag. Pim las met ons Galaten 5:22-23 over de 'vruchten van de Geest'. Een daarvan is Vrede. Vrede is ook in de Bijbel iets waar mensen samen naar moeten streven. Vrede kun je niet in je eentje hebben, het heeft altijd te maken met de ander. We kunnen eraan werken door onze wapens om te smelten, door om te kijken naar de ander en goed te zijn voor hem of haar. Laten we daar steeds aan werken, ieder op zijn of haar eigen wijze.
Rachel Streefland
Jan Wijmenga