De speeltuinen in onze mooie gemeente zullen willekeurig gaan verdwijnen, tenzij er nú iets verandert. Daarom werd op maandagavond 11 maart 2019 op initiatief van D66 gesproken over het speelruimtebeleid. Aanleiding hiervoor was het huidige sterfhuisbeleid als gevolg van bezuinigingen in 2012/2013. De gevolgen van deze bezuinigingen worden de komende jaren zichtbaar door een afname van 93 naar 14 speeltuinen. Dit is een verslag van het gesprek hierover dat plaatsvond tussen bezorgde inwoners, de wethouder, en raads- en commissieleden.
Inbreng D66
De opkomst tijdens de avond was goed. Op de publieke tribune zaten initiatiefnemers van speeltuinen, ouders, en medewerkers van basisscholen, en er waren veel raads- en commissieleden aanwezig. De avond begon met een presentatie van raadslid Carmen Rietdijk over de vraag ‘Waarom deze avond?’. Zij vertelde dat de rechten van onze kinderen om buiten te kunnen spelen zwaar onder druk zullen komen te staan. Ze stelde dat de gemeente momenteel geen financiële middelen heeft om te investeren in meer materiaal of onderhoud. Samen optrekken met andere partijen biedt volgens haar veel ruimte voor creatieve oplossingen. Door nú als gemeenteraad slimme keuzes te maken kunnen we problemen in de toekomst voorkomen.
Inbreng initiatiefnemers speeltuinen
Daarna volgden vier presentaties van initiatiefnemers van speeltuinen uit onze gemeente, gevolgd door een gesprek tussen alle aanwezigen. De initiatiefnemers die presenteerden hebben allen het initiatief genomen om in hun buurt een speeltuin op te richten, te verbeteren of te behouden. Ieder van deze initiatieven is opgestart met veel enthousiasme en met een prachtig doel voor ogen. En allemaal liepen ze op tegen obstakels en belemmeringen. Het was voor initiatiefnemers lastig helder te krijgen wat er vanuit de gemeente van ze werd verwacht, en aan welke voorwaarden hun project moest voldoen. Meestal konden deze uitdagingen worden overwonnen met creativiteit en doorzettingsvermogen. Desondanks werd de interactie met de gemeente meestal niet als behulpzaam ervaren, en werd het juist een grote bron van frustratie. Helaas is één van de initiatieven door dergelijke problemen compleet onsuccesvol verlopen (er is geen speeltuin gerealiseerd). En de drie projecten die wél tastbare resultaten behaald deden dit pas na vele jaren (5+).
Inbreng wethouder
Ook de wethouder onderschreef het belang van buitenspelen, en gaf aan graag meer te doen op dit gebied. Hij nodigde de aanwezige stichting ‘Speeltuinen Driebergen’ uit om met elkaar om de tafel te gaan zitten om gezamenlijk te bekijken wat er gedaan kan worden om de obstakels te verminderen. Echter gaf hij ook aan dat hij momenteel weinig financiële middelen heeft om te investeren in aanschaf en onderhoud van speeltoestellen.
Vervolgstappen
Het gesprek tussen de aanwezigen vond plaats in een goede sfeer, waarbij iedereen een gevoel van urgentie en een bereidheid om tot oplossingen te komen leken te delen. Binnenkort volgt er een blog over de te nemen vervolgstappen en mogelijke acties.
Heeft u zelf ervaringen die u wilt delen, plannen waarmee u aan de slag wilt, of andere goede ideeën om te delen? Neemt u dan contact op met Carmen Rietdijk via carmen@cdrcoaching.nl, via LinkedIn (Carmen Rietdijk) of via Twitter (@carmen_d66).
Samenvatting
Er is geen kant-en-klare oplossing voor de afname van het aantal speeltuinen, waarbij er over 10 jaar nog maar 14 van de 93 speeltuinen over zullen zijn. Er is veel bereidheid onder inwoners om speelruimte te behouden, verbeteren of opzetten in samenwerking met de gemeente. In de praktijk kost het vele jaren om dergelijke plannen werkelijk te realiseren, en komen initiatiefnemers veel obstakels tegen. Wethouder, raads- en commissieleden en aanwezigen delen een gevoel van urgentie en een bereidheid om tot creatieve oplossingen te komen om onze speelruimte toekomstbestendig in te richten. Het is tijd voor actie, dus denk en doe mee!
Quote: “Het recht voor onze kinderen om buiten te spelen loopt gevaar, maar het is nog niet te laat!”
-Carmen Rietdijk (D66)