Op donderdag 7 november jl. vond de begrotingsbehandeling van 2019 plaats. Vanwege de tekorten in de meerjarenbegroting 2020-2023, is besloten om uitstel aan te vragen bij de Provincie Zuid-Holland. Tot maart zal via een proces/regiegroep bekeken gaan worden hoe de begroting er uit moeten komen te zien. Vorige week donderdag hebben partijen in de raad het over de ‘voorlopige’ begroting gehad. De begroting werd in meerderheid aangenomen en ook is de regiegroep aangesteld waarin vier gemeenteraadsleden zitten die de komende tijd het proces zullen leiden tot aan de nieuwe begroting in maart.
Lees hier wat fractievoorzitter Lianne van Kalken in de raad zei:
__________________________________________________________________
Voorzitter, collega’s en burgers van Vlaardingen,
Exact een jaar geleden waren wij ook hier bijeen op 7 november, om de begroting te bespreken. En wat is er veel gebeurd in een jaar. Van een raadsakkoord naar een coalitieakkoord, nieuwe wethouders binnen ons college, een nieuwe griffier en een nieuwe interim gemeentesecretaris. Er zijn verschillende rapporten geschreven, waaruit blijkt dat we nog steeds niet op het lijstje staan van glansrijke succesgemeentes.
En het afgelopen jaar heb ik dan ook regelmatig gedacht: hoe zijn we hier terecht gekomen? Het ‘gedoe’ op persoonlijk vlak, wethouders die opstapten of werden weggestuurd, maar ook nu weer in deze begroting met een aanzienlijk financieel tekort.
In mei is, na een rommelige eerste periode, het coalitieakkoord “Handen uit de mouwen” tot stand gekomen. Dat coalitieakkoord bevatte keuzes die op dat moment leidden tot een sluitende meerjarenbegroting en een gezonde vermogenspositie. Maar de actualisatie van de financiële positie van de gemeente in het kader van de opstelling van de meerjarenbegroting 2020-2023 heeft dat beeld, met zijn aanzienlijk financieel tekort, verstoord.
Hoe zijn we hier dan terecht gekomen? We hebben het Rijk: dat via de decentralisaties ervoor gezorgd heeft dat er veel taken nu door de gemeenten moeten worden uitgevoerd, maar wel met minder geld. In dat opzicht is Vlaardingen zeker niet uniek: door de teruglopende uitkering in het gemeentefonds hebben heel veel gemeenten tekorten in hun begroting. Uit een peiling van Binnenlands Bestuur blijkt dat driekwart van de gemeenten uit de peiling kampt met een financieel tekort en flink moet bezuinigen. Naast een teruglopende uitkering uit het gemeentefonds zijn oplopende uitgaven in het sociaal domein, vooral in de jeugdzorg en WMO, oorzaak van de tekorten.
Het kabinet Rutte III is kampioen in korte termijn politiek, met premier Mark Rutte aan kop, die inmiddels bekend staat als wegduiker. Of het nou gaat om stikstofbeleid, onderwijs, rechtsbijstand of het ondersteunen van gemeenten die belangrijke taken die de burgers direct raken moeten uitvoeren: falend overheidsbeleid.
Maar niet alleen het landelijke beleid brengt ons in Vlaardingen waar we nu zijn. De Vlaardingse cultuur, binnen de raad maar ook de organisatie, zorgt er voor dat politiek, bestuurlijke en ambtelijke focus ontbrak en ontbreekt, wat er mede toe leidt dat we nu staan waar we staan. Dat is niet iets van het afgelopen jaar, maar van een opstapeling van jaren.
Natuurlijk had GroenLinks dat als coalitiepartij graag anders gezien, maar dit is de realiteit. Niets gebeurt voor niets, en nu staan we op een punt om het te kunnen veranderen, de cultuur te doorbreken. Daarbij geloven wij in het proces dat nu wordt vormgegeven, waarbij raad en college in nauwe samenwerking gaan om de begroting in maart 2020 sluitend te maken. Door niet alleen als college en coalitiepartijen aan de slag te gaan, maar met heel de raad te participeren in de herijking van de begroting. Wij zijn dan ook heel erg blij dat het college dit voorstel zo doet aan de raad: in het bijzonder met de wethouder financiën die als nieuwe wethouder in Vlaardingen een portie (oneerbiedig gezegd) SHIT in zijn portefeuilles heeft gekregen, en er toch met een andere, frisse kijkt voor zorgt dat heel de raad in positie wordt gezet. Een zielloos wethouder kunnen we de huidige wethouder financiën zeker niet noemen. Het hele college blijft ondanks dat het niet altijd makkelijk is, vol goede moed aan het werk. En dat geeft vertrouwen.
Want de essentie van politiek is wat GroenLinks betreft niet alleen het vergroten van de tegenstellingen en de verschillen. Maar juist ook het wegen van belangen, alle belangen in de wetenschap dat al die belangen altijd een beetje moeten inleveren. Het is de taak van de politiek, uiteindelijk, om te verbinden en niet te wijzen en te veroordelen. De aard van de politiek zou moeten zijn om samen aan oplossingen te werken en om constructief richting te geven, in Vlaardingen.
Het goede nieuws is dat ik dit al zie gebeuren door een groot aantal partijen. Dat we nog zeker er niet zijn, maar dat er wel sprake is van progressie. Binnen de coalitie, tussen coalitie en oppositie en als raad. De Onafhankelijke Socialisten van Fractie Kerkhof die ondanks dat ze geen wethouder leveren toch verantwoordelijkheid nemen, terwijl dat soms moeilijk is en tot spanningen leidt, maar dat ze er toch staan. Maar ook oppositiepartijen die mee willen denken en constructief mee doen. Of het nou gaat om het te hebben over de omgangsvormen met elkaar of het vormen en deelnemen aan een procesgroep voor de herijking van de begroting. Ook dat geeft vertrouwen.
Uiteindelijk zullen partijen die hier consequent hun schouders onder zetten in concrete resultaten beloond worden. Partijen die voortdurend zand in de machine gooien met hele en halve waarheden en gelegenheidsargumenten moeten wat mij betreft nog eens bedenken hoe ze willen meedoen in de Vlaardingse politiek en in het belang van de Vlaardingers. Het verschil zit ‘m niet in de tegenstellingen, maar wel in nuttige en nutteloze politiek.
Tot maart 2020 gaan we dus, als het aan GroenLinks ligt, met heel de raad aan de slag. Dat zal een moeilijk opgave worden, waar liggen kansen en waar juist niet om te bezuinigen. Maar wij zien dit met vertrouwen tegemoet. Net als bij de toekomstvisie, waarbij Vlaardingers succesvol zelf meededen, wordt het tijd dat ook Vlaardingers positief iets merken van het stadsbestuur, waar wij deel van uitmaken.