Deze column is verschenen in Het Hele Westland van 5 september 2018.
Sinds de verkiezingen ben ik een van de nieuwe mensen in de D66-fractie. Twee jaar geleden heb ik me bij D66 aangemeld, omdat ik koos voor optimisme en samenwerking en omdat ik vertrouw op de eigen kracht van mensen. Als docent zie ik elke dag wat het met mensen doet als je hen de verantwoordelijkheid geeft om dingen zelf te regelen. Als steunraadslid ben ik lid van de commissie Maatschappelijke Omgeving. Zo probeer ik mee te werken aan een Westland waar iedereen zich veilig voelt, waar iedereen erbij hoort, waar iedereen zich gehoord voelt.
Als vers steunraadslid ben ik gelukkig niet het enige nieuwe gezicht. Met een nieuw college is een symbolisch startschot gegeven voor een geheel nieuwe raadsperiode. Ook zij hebben onderwerpen als veiligheid en een toegankelijke overheid hoog in het vaandel staan.
In het Westlands Akkoord 2018-2022 is te lezen dat initiatieven vanuit de samenleving in de publieke ruimte gestimuleerd zullen worden. Door het landelijke netwerk ‘Right to Challenge’ hiervoor in te zetten, zouden bewoners en maatschappelijke organisaties meer ruimte krijgen om de eigen leefomgeving in te vullen. Zij krijgen het recht om taken van de gemeente over te nemen als zij denken het slimmer, beter, goedkoper of anders te kunnen doen.
Als D66’er kan ik het idee van een kleine overheid volledig beamen. Mensen dingen zelf laten doen als ze het ook gewoon zelf kunnen. Wie kan nu beter een straat inrichten dan de inwoners die in die straat gaan wonen? Dit concept gaat echter alleen werken als je inwoners hebt die niet alleen denken dat zij betere ideeën hebben dan de gemeente, maar ook de durf hebben om ermee aan de slag te gaan.
Gelukkig ken ik Westlanders als aanpakkers, als mensen die niet bang zijn om de handen uit de mouwen te steken. Dus, gaat u de uitdaging aan?
Ilse Daalhof steunraadslid D66 Westland ilse@d66westland.nl