Van 3 tot 13 april vergadert de IMO, de internationale scheepvaartorganisatie van de VN, in Londen. Op tafel ligt de vraag over de CO2-reductiedoelstelling voor de internationale scheepvaartsector. Er staat een verhit politiek debat te wachten, met een aantal ongebruikelijke landen in de hoofdrol. Europarlementariër Bas Eickhout reist naar Londen om er een zo ambitieus mogelijke uitkomst uit te slepen.

Negentig procent van de goederen die we kopen, wordt per schip vervoerd. Het verschepen van handelswaar is zo goedkoop dat we in Nederland zelfs flesjes water uit Hong Kong importeren (die hier bovendien tegen een lagere prijs verkocht worden). De hoeveelheid goederen die we consumeren groeit, en de internationale scheepvaart groeit mee. Net als de bijbehorende CO2-uitstoot.

Op dit moment is de CO2-uitstoot van de internationale scheepvaartsector vergelijkbaar met die van Duitsland. Volgens berekeningen groeit die uitstoot, als er niet snel actie komt, met vijftig tot tweehonderdvijfitig procent tussen nu en 2050. Het toont het belang van internationale afspraken om dat te voorkomen.

International Maritime Organization

De International Maritime Organization is een politieke organisatie, onder de vlag van de Verenigde Naties, die alle regelgeving voor de internationale scheepvaart opstelt, waaronder bijvoorbeeld minimum veiligheidseisen, maar ook CO2-uitstoot. Bij de IMO zijn het onverwachte landen die een belangrijke stem hebben, zoals Panama. Dat zijn namelijk de landen met ‘grote vlaggen’, dat wil zeggen dat ze veel geregistreerde schepen hebben (ofwel belastingparadijzen voor scheepseigenaren zijn). Daarnaast heeft de scheepvaartsector zelf veel te zeggen, hun lobbyisten hebben onwaarschijnlijk veel rechten binnen de IMO.  

CO2-reductiedoelstelling

Al sinds 1997 is de IMO (via het Kyotoprotocol) verantwoordelijk voor het terugdringen van de klimaatimpact van scheepvaart, maar met weinig succes. Dankzij het klimaatverdrag van Parijs is de druk echter flink opgevoerd. Dat heeft eraan bijgedragen dat de IMO zichzelf vorig jaar een deadline oplegde om met een CO2-reductiedoelstelling voor de lange termijn te komen. Die deadline is 13 april 2018. Volgende week, voor het einde van de bijeenkomst, moet er een besluit genomen zijn.

Lukt het de internationale scheepvaartsector om overeenstemming te vinden? En zo ja, wordt het een betekenisvolle doelstelling die in lijn is met het klimaatakkoord van Parijs? Is dat niet het geval, dan zal in de Europese politek de discussie losbarsten om op EU-niveau stappen te gaan zetten.