Afgelopen januari is de nieuwe Wet verplicht Ggz in werking getreden. De nieuwe wet kondigde grote veranderingen aan voor zowel behandelaars als inwoners/cliënten. De invoering van deze wet zorgde voor een hele nieuwe werkwijze en samenwerkingsafspraken tussen gemeenten, behandelaars en Openbaar Ministerie. Er was was op voorhand moeilijk in te schatten wat de gevolgen zouden zijn. D66 vangt verontruste signalen op over de afhandeling van aanvragen door het OM, en stelt daarom vragen aan het college van burgemeester en wethouders.
De afhandeling van aanvragen voor zorgmachtigingen zou vertraging oplopen door personele onderbezetting. Ook de huidige Coronacrisis zou bijdragen aan een grote achterstand zijn op de afhandeling van aanvragen. “Door behandelaars wordt hard gewerkt om het vooronderzoek binnen de gesteld termijn te halen, maar na het indienen van de aanvraag bij het OM blijft het stil. Behandelaars horen vervolgens niets terug van het OM en zij kunnen de toegezegde terugkoppeling aan cliënten en familie niet geven” aldus Marco van Driel. D66 vindt dit onwenselijk, omdat deze beslissingen veel impact hebben. Mensen waarvoor een aanvraag tot zorgmachtiging is gedaan blijven langer zonder behandeling. “Dit zijn mensen waarvoor behandeling echt hard nodig is. Voor hunzelf, maar in sommige gevallen ook voor hun omgeving” geeft Marco aan.
De Wvggz is inmiddels ruim vier maanden in werking en de eerste evaluaties vinden plaats. De wethouder heeft in oktober 2019 aangegeven dat er ook een evaluatie plaats zou vinden, en aan de raad gestuurd zou worden. Omdat de signalen over vertraagde zorgmachtigingen verontrustend zijn, vraagt D66 of het college dit herkent. De vragen die Marco gesteld heeft, lees je hier.