Door de bespreking van dit raadsvoorstel in een voorbereidende commissievergadering maakte ik op 5 februari 2019 mijn debuut in het ‘politieke stadion’, de raadszaal van de gemeente Grave. Tijdens mijn wandeling naar deze vergadering en de klim naar boven vroeg ik me af wat ik zou kunnen verwachten: duidelijke spelregels, fair play, tijd rekken, op de man spelen, goede voorzetten, applaus, gejoel, onrust…
Na een nette ontvangst met koffie en thee, startte de vergadering. Na de procedure- en gebruikelijke agendapunten, kwam het naar voren geschoven raadsvoorstel ter sprake. Iedereen zat er klaar voor: de gemeenteraadsleden en de publieke tribune waar nu een hoog sportminded publiek plaats had genomen met bekende Estria, GVV’57, SCV’58 en Hockeyclub Grave gezichten. Ook jeugdleden van de EGS waren benieuwd wat en hoe er over hun toekomst gesproken werd.
Als inspreker voor dit onderwerp was Stuurgroep EGS (Estria/GVV’57/SCV’58) voorzitter Arthur Brussaard, oftewel dhr Brussaard, de juiste persoon. Binnen de vijf minuten zuivere speel (sorry) spreektijd nam hij de gemeenteraadsleden mee in de geschiedenis van deze unieke samenwerking: in 2012 gestart om samen te zorgen voor een kwalitatieve impuls voor de Graafse voetballende jeugd, uitgegroeid naar een gezamenlijke jeugdafdeling, samenwerkende vrouwenteams en dit jaar ook al een seniorenteam. Onze jeugd kon op niveau met leeftijdsgenoten blijven voetballen en de jeugdafdeling groeide vooral bij de jongste jeugd. Gaandeweg dit proces werd duidelijk dat deze samenwerking alleen tot een succes kon uitgroeien door elkaar te zien, te spreken en samen te sporten. Een gezamenlijke accommodatie bleek een belangrijke pijler om de samenwerking tot een succes te maken. Omdat géén van de drie bestaande sportparken groot genoeg was, werd samen de zoektocht ingezet naar een, het liefst ‘neutraal’ terrein. Ondersteund door adviezen van bureau Kragten kwam De Kranenhof als enige optie naar voren. Hierna is er door vele vrijwilligers van de drie verenigingen op een professionele wijze met hulp van externen een Plan van Eisen gemaakt wat wederom door deskundige ondersteuning en in overleg met de hoofdbesturen en de gemeente Grave financieel onderbouwd tot een mooi sportaccommodatie-plan is geworden. Een accommodatie die 40 jaar lang, duurzaam en tegen lage operationele kosten gebruikt kan gaan worden. Een accommodatie waar de verenigingen én de gemeente de aankomende 40 jaar trots op kunnen zijn en waar ook de Hockey Club Grave gebruik van wil gaan maken en waar nog veel meer mogelijk is… Deze duidelijke weergave ontlokte een ‘applausje’ van de publieke tribune, want ‘mag dat wel’?
Hierna gaf wethouder Joosten een korte financiële uitleg waaruit bleek dat de investering van de gemeente Grave over 40 jaar 4,1 miljoen is, die grotendeels bekostigd wordt door het bedrag van € 80.000 dat de gemeente Grave jaarlijks aan de drie voetbalverenigingen geeft. De invloed op de meerjarenbegroting is daardoor zeer gering.
De voorzitter opent het overleg over het raadsvoorstel. Arthur Brussaard en Jurgen Verhallen, vanuit de EGS-werkgroep Sportaccommodatie worden welkom geheten in ‘de arena’.
Ik hoor wat schijnbewegingen ‘Cuijk achterna’, ‘Wantrouwen richting het genoemde bureau Kragten’ en andere zaken, waaruit ik het onderwerp probeer te filteren. Het blijkt richting ‘de financien’ te gaan. Een belangrijk onderdeel van het voorliggende plan, waar de vele vrijwilligers ook al veel energie in hebben gestoken en dat door externe deskundige als realistisch werd omschreven. Blijkbaar had de financiële uitleg van de wethouder (bijna ‘kosten neutraal’) niet iedereen bereikt of werd het niet geloofd!?
Gelukkig klonk na een korte schorsing ‘laten we het over de inhoud’ hebben.
Van alle kanten werd het EGS-plan, dit burgerinitiatief en de professionele aanpak gecomplimenteerd. ‘De complimenten voor het plan, voor alle vrijwilligers die hieraan mee gewerkt hebben. Je kunt hier niet tegen zijn!’ Zooo, een groter compliment kun je als Samenwerkende verenigingen niet krijgen.
Het accommodatieplan bleef de hele vergadering als een prima ‘burger-initiatief-stuk’ overeind. Vragen, vooral ingegeven door een verschil van inzicht over de financiële stand van zaken van de gemeente, vormden de bron voor kritische kanttekeningen.
Toen uit de vragen van een van de raadsleden bleek, dat hij niet goed op de hoogte was van de situatie, dat NU al zo’n 24 teams ’s avonds naar De Kranenhof gaan om te trainen en op dit moment alle meer dan 30 jeugdteams zaterdags op De Kranenhof spelen of daar vandaan vertrekken, klonk er gemor op de publieke tribune en gaf de voorzitter de spelregels nog eens nadrukkelijk aan. ‘Stilte graag!’
Al luisterend viel me op dat er serieus en met respect van gedachten gewisseld werd. De oppositie– en coalitie verhoudingen bepalen ook in onze gemeente de wijze van reageren. Er mag hardop gezegd worden dat de mening een collega bestuurder of onafhankelijk bureau niet vertrouwd wordt. Het politieke spel wordt met eigen spelregels gespeeld met oog voor het gemeenschappelijke.
Gelukkig heeft Arthur Brussaard namens de Samenwerkende verenigingen Estria, GVV’57, SCV’58 en de Hockey Club Grave met meer zo’n 1000 tot 1100 leden en een veelvoud aan betrokkenen, ouders-familieleden-sponsors-supporters, aan kunnen geven hoe dit plan tot stand is gekomen, dat de verenigingsleden via regelmatige informatie artikel, tijdens ALV’s en Nieuwjaarsspeeches en andere info meegenomen zijn in het proces én dat een nieuwe sportaccommodatie essentieel is voor het slagen van de samenwerking.
In het belang van de Graafse jeugd en sportminded Grave hoop ik dat er aan een nieuwe toekomstbestendige, multifunctionele sportaccommodatie gewerkt kan gaan worden.
