Poliflw

Waarom CDA Bunschoten stemmen? Hier lees je ons antwoord op die vraag. We willen samen verder bouwen aan onze mooie gemeente. Een greep uit onze plannen: - Snel betaalbare koop- en huurwoningen bouwen voor onze eigen starters, gezinnen en ouderen . -Lage gemeentelijke belastingen voor onze inwoners. - Investeren in onze sport. Sporthal De Kuil vernieuwen tot een moderne plek om te sporten. - Behoud van de Bruine Vloot: subsidie aan bottereigenaren voor onderhoud. - Proef met vrije sluitingstijden van onze horeca op vrijdag- en zaterdagnacht. - Het politiebureau terug in ons dorp. - Bedrijven voor ons dorp behouden en nieuwe bedrijven aantrekken. - Technisch onderwijs in ons dorp vanwege de lokale behoefte aan goed geschoolde technici. - Zuinig op bomen en groen. Goed groenonderhoud afgestemd op wat omwonenden wensen. - Behoud van het open landschap in de groene buffer rond ons dorp. De kandidaten van CDA Bunschoten staan te popelen om voor u aan de slag te gaan." Het CDA Bunschoten is een christelijke partij met sterke lokale wortels en traditie. Onze kandidaten zijn stuk-voor-stuk betrokken inwoners die middenin de plaatselijke samenleving staan. Harde werkers in het dagelijks leven én in de gemeenteraad. Plaatselijk actief voor u Onze betrokkenheid en inzet hebben we laten zien in vele initiatieven die we voor inwoners hebben genomen. Een kleine greep: om de financiën van de gemeente te versterken en de lasten voor de inwoners betaalbaar te houden, hebben we met de hele raad een discussie over de taken en kosten van de gemeente gevoerd. Om ondernemers in coronatijd te helpen, hebben we een initiatief genomen tot ondersteunende maatregelen. We hebben ons ingezet voor inclusieve speelplaatsen waar ook kinderen met een handicap kunnen spelen. En voor behoud van ons open landschap en innovatieve energieopwekking, in plaats van windmolens en zonnevelden die we niet willen in onze Eempolder of Eemmeer. Verder hebben we als CDA Bunschoten gezorgd voor een stabiel gemeentebestuur afgelopen jaren, nadat in 2019 de coalitie van ChristenUnie en VVD uit elkaar viel. Oók regionaal en landelijk voor u aan de slag Er zijn zaken die onze gemeente overstijgen. Het CDA Bunschoten zorgt ervoor dat onze gemeente op de kaart staat bij de landelijke en provinciale politiek als het plaatselijk belang erom vraagt. Zo zijn we landelijk opgekomen voor de ambulante handel in de problematiek rond de schaarse marktvergunningen, in samenwerking met CDA-staatssecretaris Mona Keijzer. We hebben met de provincie samengewerkt voor ondersteuning van onze Bruine Vloot en behoud van de groene buffer tussen Bunschoten en Amersfoort. Ook voor de aanpak van het fonteinkruid in het Eemmeer haalt CDA Bunschoten landelijke politici naar ons dorp. Zaterdag jl. was bijvoorbeeld CDA Tweede Kamerlid Derk Boswijk op werkbezoek bij Watersportvereniging De Eendracht om hierover te spreken. Een structurele aanpak van fonteinkruid vraagt namelijk een miljoeneninvestering van de landelijke overheid voor het uitdiepen van het Eemmeer. CDA Bunschoten zet deze kwestie daarom landelijk op de agenda. Dat is een groot voordeel voor ons dorp. Kortom: lokaal, maar ook regionaal en landelijk maakt CDA Bunschoten zich hard voor de belangen van ons mooie dorp. Als harde werkers popelen we om opnieuw voor u aan de slag te gaan.

Van dewethouder Op het moment dat ik dit schrijf zitten we midden in een zware lock-down. Zoals iedereen weet geven de besmettingscijfers en de ziekenhuisopnames geen reden tot verlichting van de maatregelen. Onze gemeente Bunschoten geeft wat dat betreft niet het goede voorbeeld, de cijfers voor ons dorp zijn ronduit slecht. Als wethouder Volksgezondheid maak ik mij daar grote zorgen over. Ik neem deel aan de wekelijkse bijeenkomst van het gemeentelijke corona-kernteam waar maatregelen en de verdere gang van zaken besproken worden. Inzet BOA’s en opstelling van de markt zijn zo maar wat onderwerpen, maar echt alles wat nodig is wordt besproken. In dit licht vind ik het zeer verstandig dat de gemeenteraad overgegaan is op digitaal vergaderen, de CDA-fractie heeft hier terecht meermaals op aangedrongen. Het beeld dat de gemeente hiermee afgeeft moet in lijn zijn met wat wij van onze burgers verwachten. Sinds corona is uitgebroken zijn heel veel activiteiten in ons dorp, waar burgers echt naar uitkeken, niet doorgegaan. Concerten zangverenigingen, Spakenburgse dagen, Boeren-beestenmarkt, sportdag voor scholen en de kunstroute zijn enkele voorbeelden. Maar veel meer is in het water gevallen. Voor mij persoonlijk is de fysieke kennismaking met organisaties en verenigingen sterk onder druk komen staan. Veel is niet mogelijk gebleken. Voor oudere inwoners ligt eenzaamheid op de loer en het is aan ons allen om daar aandacht aan te geven. Voor de jongeren komt er in de kerstvakantie een activiteit van sport en spel maar wel in de buitenlucht. Hopen maar dat het weer mee gaat zitten. Toch heeft 2020 ook veel moois gegeven. De opening van de duo-school Sterrenlicht en Calvijn maar ook de start van de nieuwe school aan de Beethovenlaan/Jan Zwartplantsoen is fijn om mee te maken. De verdere geactualiseerde huisvestingsplannen zullen begin volgend jaar in het IHP worden gepresenteerd aan de raad. Hartverwarmend vond ik de grote steun die fracties gaven aan het onder de aandacht brengen van ons varend erfgoed bij de Provincie Utrecht. Een motie aldaar werd unaniem aangenomen, nu de uitvoering nog. Bunschoten is bereid haar steen(tje) ook financieel bij te dragen maar wij verwachten vanuit Utrecht wel een goede ondersteuning. Laten we hopen dat corona in 2021 snel de kop ingedrukt kan worden en wij kunnen doorgaan met het doorgeven van ons dorp.Ik wens u gezegende kerstdagen en een goede start van het jaar 2021 Peter van Asselt Wethouder

Eva Beukers: Ik wil dat ons dorp een plek blijft waar kinderen een onbezorgde jeugd kunnen hebben en waar plaats is voor iedereen. Mijn naam is Eva Beukers, ik ben getrouwd en trotse moeder van drie kinderen, een zoon van 17 en twee dochters van 15 en 9 jaar. Ik ben geboren en getogen in Bunschoten Spakenburg en hou van dit fantastische, en unieke dorp. Ik werk part-time op een administratieve afdeling en daarnaast help ik waar ik kan en wat op mijn pad komt. Ik heb geleerd om naar mijn hart te luisteren. Als vrijwilliger heb ik deelgenomen aan verschillende commissies binnen onze kerkelijke gemeente, ik help op school en bij de sportverenigingen van de kinderen. Daarnaast ben ik een aantal jaar heel nauw betrokken geweest bij de stichting LIAB, daar heb ik gezien waar een dorp groot in kan zijn.. Voor wat betreft mijn vrijetijdsbesteding wandel ik graag met de hond, hou ik van lekker eten met vrienden of familie. Ik lees veel en op zaterdag ben ik te vinden op het handbalveld om mijn meiden aan te moedigen en het team van de jongste te coachen. Ik ben gek op sport en dat is altijd al zo geweest. Waarom het CDA? Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in politiek, met name in de lokale politiek. Mijn levensovertuiging kwam toch echt het dichtst bij die van het CDA: de bijbel als fundament, er zijn voor elkaar en iets kunnen betekenen voor een ander. Ik heb een groot rechtvaardigheidsgevoel, dat is hoe ik mijn leven probeer te leiden en dat vind ik terug in de uitgangspunten van het CDA. Als vrouw en moeder kom ik op veel plaatsen in het dorp, je hoort veel, ook gemopper. Dan kun je aan de zijkant blijven staan maar dat past niet bij mij. Mijn eerste indruk met de politiek van het CDA: Het zijn allemaal gedreven mensen binnen het CDA, je krijgt veel energie van de mensen binnen het CDA, we luisteren naar elkaars mening en naar verschillende opvattingen maar gaan met respect met elkaar om; iedereen is erg bereid om te helpen. Ik vind het ontzettend fijn dat ik de kans krijg om me in te zetten namens het CDA. Wat er moet veranderen en wat er vooral moet blijven in Bunschoten? Ik wil dat ons dorp een plek blijft waar kinderen een onbezorgde jeugd kunnen hebben en waar plaats is voor iedereen. Daarnaast hoop ik dat ons culturele erfgoed bewaard blijft, onze prachtige haven met zijn karakteristieke botters, de uitgestrekte polders en een zelfstandig Bunschoten Spakenburg. Het beste advies dat ik ooit heb gekregen is dat je iedere avond moet bedenken waar je deze dag weer dankbaar voor bent en dank God daarvoor. Dit helpt mij enorm ook al heb je nog zo’n heftige dag gehad. Er is altijd wel iets om dankbaar voor te zijn: een persoon, de ene dag de zon, een andere dag de regen. Heel cliché maar zo waar: Ik ben het gelukkigst als we als gezin bij elkaar zijn en allemaal genieten van een dag met elkaar. Ik heb geleerd dat geluk in de kleinste dingen kan zitten; een appje, een knuffel, een bakkie met een vriendin. Maar ik voel me ook heel gelukkig als ik in de polder wandel met onze hond en om me heen kijk naar de prachtige natuur, De mooiste plek op aarde is en blijft voor mij Spakenburg. Ik kan u zeggen dat als we op de terugreis zijn vanaf de zomervakantie we steevast Bukkes met het nummer "Ming Darrup" meezingen! Ik heb nog een goede raad voor nieuwe gemeenteraadsleden:Blijf betrokken, luister naar mensen en volg je hart.

Eva Dijkhuizen: Graag wil ik meedenken en meedoen met het aandragen van ideeën en oplossingen voor een sociale- maar werkbare maatschappij waarin iedereen zijn steentje bijdraagt naar vermogen. Wie ben ik? Ik ben Eva Dijkhuizen, ik ben 47 jaar en getrouwd met Sjaak de Graaf. Wij hebben vier kinderen; Rik 18 jaar, Mae 17 jaar, Jade en Nathan 14 jaar. Ik ben open en toegankelijk, enthousiast. Ik ben nuchter en heb een “aanpakkersmentaliteit”. Ik werk op de afdeling Opleiding en Ontwikkeling bij de Sociale Werkvoorziening. Een prachtige baan waarin je echt iets voor mensen kunt betekenen. In mijn vrije tijd ben ik lid van de MR, de medezeggenschapsraad van het Corlaer College en vervul ik vrijwilligerswerk in de kerk en in mijn omgeving. Daarnaast ben ik zoals gezegd moeder van vier pubers. Ik zie dus ook waar de jeugd allemaal mee te dealen heeft. En dat is niet mis. Ik heb mijn HBO opleidingdiploma Personeel en Organisatie behaald in 1997. Toen ik al getrouwd was en kinderen had heb ik daarnaast mijn Post HBO: Opleiden en Trainen en mijn Master of Education diploma behaald. Daarnaast heb ik aanvullend verschillende management en communicatietrainingen gevolgd. In mijn vrije tijd ben ik vaak te vinden op het voetbalveld of in Sporthal de Kuil om te kijken naar voetbal- en volleybalwedstrijden van mijn kinderen. De beëdiging Tijdens de laatste raadsvergadering ben ik beëdigd als burgerlid. Vanwege de coronaperikelen ging het allemaal een beetje anders dan anders. Maar ik mocht toch enkele dierbare meenemen. Twee kinderen konden mee, de andere twee hadden sportverplichtingen. Dat vonden ze jammer. Ik moest maar veel foto’s laten maken en een filmpje. Dan konden ze het achteraf zien. Mijn man Sjaak was natuurlijk wel van de partij, als mijn steun en toeverlaat. Vooraf heb ik op advies van mijn kinderen de eed geoefend, want wat, als ik deze ter plekke niet meer wist of dat ik mijn vingers verkeerd hield? Ook heb ik wat apps verstuurd om vrienden en familieleden vooraf te informeren. Hierop kreeg ik eigenlijk meteen leuke reacties terug. Maar ook vragen. Waarom wil je eigenlijk burgerlid zijn? Waarom wil je actief zijn in de politiek? Waarom politiek? Ik ben al enige jaren actief in de politiek. Destijds ben ik begonnen met een project hoe je jeugdigen kon stimuleren om te gaan stemmen, later werd ik bestuurslid van het CDA en nu dan beëdigd als burgerlid. Waarom ik politiek actief ben? Graag wil ik meedenken en meedoen met het aandragen van ideeën en oplossingen voor een sociale maar werkbare maatschappij waarin iedereen zijn steentje bijdraagt naar vermogen. Ik hoor van mensen dat ze politiek niet meer duidelijk vinden en daarin moet ik hen soms ook gelijk geven. Politiek is soms een “ver van mijn bed show” geworden. Het is dan niet meer duidelijk wie beslist? Wie gaat nou waar over? De gemeente? Den Haag? de Europese Unie? Ik hoop in de politiek mijn steentje te kunnen bijdragen om de politiek weer wat dichterbij mensen te brengen. Als burgerlid ga ik meedenken in de commissie Bestuur en Middelen Hoe wij zaken organiseren en leven in ons land, daar mag je best trots op zijn vind ik. Als lid van onze samenleving, wil ik wel steeds kritisch blijven kijken, naar de signalen die vanuit de maatschappij komen. Hierover wil ik het gesprek aangaan om te kijken hoe dilemma’s verbeterd en opgelost kunnen worden. .

Persbericht Bunschoten-Spakenburg, 9 mei 2020 CDA-Bunschoten doet aanbevelingen voor het landelijke CDA-verkiezingsprogramma 2021 De CDA-afdeling van Bunschoten, Spakenburg, Eemdijk en Zevenhuizen heeft onlangs een aantal aanbevelingen gegeven voor het landelijke CDA-verkiezingsprogramma. Dit programma zal een rol spelen bij de komende Tweede Kamerverkiezingen in maart 2021 en de jaren erna. CDA-Bunschoten vraagt Den Haag onder meer aandacht te hebben voor de zekerheid van markthandelaren voor wat betreft vergunningen, behoud van ons varend erfgoed en de bevaarbaarheid van de Randmeren en meer invloed in het veiligheidsbeleid. Het is goede gewoonte binnen het CDA dat bestuur en fractie van de plaatselijke afdelingen gevraagd worden om inbreng te geven voor het landelijke verkiezingsprogramma. Omdat bijna elke Nederlandse gemeente een plaatselijke CDA-afdeling heeft, zorgt dit voor een goed beeld van wat men in het land belangrijk vindt. De belangrijkste thema’s zullen vervolgens ook terug te zien zijn in het programma van de Tweede Kamer-fractie. Overigens mogen alle CDA-leden zich daarover nog uitspreken tijdens het landelijk congres. Ambulante handel, erfgoed, veiligheid Ook de plaatselijke CDA-afdeling heeft zaken aangedragen voor het landelijke verkiezingsprogramma. Zo vraagt CDA-Bunschoten landelijk aandacht voor de ambulante handel en de belangrijke rol die markten en markthandelaren hebben in de voedselvoorziening en de (straks ook weer) sociale en toeristische functie. Ambulante handelaren verdienen daarom zekerheid wat betreft vergunningen voor standplaatsen en voldoende tijd en mogelijkheden voor een gezonde bedrijfsvoering en het terugverdienen van investeringen. Verder ziet het plaatselijk CDA graag dat er landelijk financiële middelen komen voor behoud van levend cultureel erfgoed: de hoofdzakelijk houten vissersschepen van de voormalige Zuiderzeevloot. Daartoe moet de Erfgoedwet aangevuld worden. Verder zou er een masterplan moeten komen voor het onderhouden, bevaarbaar en zwembaar houden van Randmeren en IJsselmeer: ‘Ons binnenwater mag niet veranderen in een moeras’. Aandacht willen de plaatselijke CDA-ers ook voor meer verantwoording in het plaatselijke veiligheidsbeleid. Door ontwikkelingen zoals de Nationale Politie en de Veiligheidsregio ervaren zowel gemeenteraden als inwoners steeds meer afstand tot wat er gedaan wordt aan veiligheid in de eigen woonplaats. De huidige tijd vraagt juist om meer invloed van inwoners en de volksvertegenwoordigers namens hen. Zorg, levendige kernen en oog voor allen Verder vraagt de lokale CDA-afdeling aandacht van Den Haag voor betere en slimmere bekostiging van de verschillende zorgtaken die de gemeentes afgelopen jaren gekregen hebben en waarop nu vaak tekorten ontstaan. In de methode van bekostiging moet de mens weer centraal komen staan en niet het systeem. Ook is aandacht gewenst voor behoud van de kwaliteit van leven in kleine kernen. Daar treedt steeds meer vergrijzing op, waardoor de samenstelling van de bevolking in deze kernen minder divers wordt. Hierdoor komt het voortbestaan van bijvoorbeeld scholen, kerkgemeenschappen en andere voorzieningen onder druk te staan. Bouwen voor jonge gezinnen geeft de klleine kernen weer een nieuwe impuls. Ten slotte vragen de plaatselijke CDA-ers aandacht voor mensen die moeite hebben mee te doen in de digitale samenleving. Vanwege de maatregelen rondom het corona-virus afgelopen weken zagen velen zich geconfronteerd met een sterke toename van digitalisering. Leerlingen kregen les via internet, vergaderingen werden via de computer gehouden. Toch zijn er ook veel mensen die moeite hebben om mee te komen in deze digitale ontwikkeling. Het lokale CDA vraagt om extra aandacht voor deze mensen. De overheid mag hen niet in de steek laten en moet hulp bieden. Dit alles vraagt om een landelijke aanpak. Dank Het landelijke CDA-verkiezingsteam heeft de suggesties van het CDA-Bunschoten met dank in ontvangst genomen. De komende tijd gaat het team aan de slag met het verwerken van alle inbreng tot een goed programma voor de campagne rond de Tweede Kamerverkiezingen van 2021. Noot voor de pers: Voor vragen kunt u contact opnemen met mw. M. van Baal (voorzitter bestuur lokale afdeling CDA-Bunschoten), tel. 06-41773020, e-mail marjonvanbaal@gmail.com

Persbericht Bunschoten-Spakenburg, 9 mei 2020 CDA-Bunschoten doet aanbevelingen voor het landelijke CDA-verkiezingsprogramma 2021 De CDA-afdeling van Bunschoten, Spakenburg, Eemdijk en Zevenhuizen heeft onlangs een aantal aanbevelingen gegeven voor het landelijke CDA-verkiezingsprogramma. Dit programma zal een rol spelen bij de komende Tweede Kamerverkiezingen in maart 2021 en de jaren erna. CDA-Bunschoten vraagt Den Haag onder meer aandacht te hebben voor de zekerheid van markthandelaren voor wat betreft vergunningen, behoud van ons varend erfgoed en de bevaarbaarheid van de Randmeren en meer invloed in het veiligheidsbeleid. Het is goede gewoonte binnen het CDA dat bestuur en fractie van de plaatselijke afdelingen gevraagd worden om inbreng te geven voor het landelijke verkiezingsprogramma. Omdat bijna elke Nederlandse gemeente een plaatselijke CDA-afdeling heeft, zorgt dit voor een goed beeld van wat men in het land belangrijk vindt. De belangrijkste thema’s zullen vervolgens ook terug te zien zijn in het programma van de Tweede Kamer-fractie. Overigens mogen alle CDA-leden zich daarover nog uitspreken tijdens het landelijk congres. Ambulante handel, erfgoed, veiligheid Ook de plaatselijke CDA-afdeling heeft zaken aangedragen voor het landelijke verkiezingsprogramma. Zo vraagt CDA-Bunschoten landelijk aandacht voor de ambulante handel en de belangrijke rol die markten en markthandelaren hebben in de voedselvoorziening en de (straks ook weer) sociale en toeristische functie. Ambulante handelaren verdienen daarom zekerheid wat betreft vergunningen voor standplaatsen en voldoende tijd en mogelijkheden voor een gezonde bedrijfsvoering en het terugverdienen van investeringen. Verder ziet het plaatselijk CDA graag dat er landelijk financiële middelen komen voor behoud van levend cultureel erfgoed: de hoofdzakelijk houten vissersschepen van de voormalige Zuiderzeevloot. Daartoe moet de Erfgoedwet aangevuld worden. Verder zou er een masterplan moeten komen voor het onderhouden, bevaarbaar en zwembaar houden van Randmeren en IJsselmeer: ‘Ons binnenwater mag niet veranderen in een moeras’. Aandacht willen de plaatselijke CDA-ers ook voor meer verantwoording in het plaatselijke veiligheidsbeleid. Door ontwikkelingen zoals de Nationale Politie en de Veiligheidsregio ervaren zowel gemeenteraden als inwoners steeds meer afstand tot wat er gedaan wordt aan veiligheid in de eigen woonplaats. De huidige tijd vraagt juist om meer invloed van inwoners en de volksvertegenwoordigers namens hen. Zorg, levendige kernen en oog voor allen Verder vraagt de lokale CDA-afdeling aandacht van Den Haag voor betere en slimmere bekostiging van de verschillende zorgtaken die de gemeentes afgelopen jaren gekregen hebben en waarop nu vaak tekorten ontstaan. In de methode van bekostiging moet de mens weer centraal komen staan en niet het systeem. Ook is aandacht gewenst voor behoud van de kwaliteit van leven in kleine kernen. Daar treedt steeds meer vergrijzing op, waardoor de samenstelling van de bevolking in deze kernen minder divers wordt. Hierdoor komt het voortbestaan van bijvoorbeeld scholen, kerkgemeenschappen en andere voorzieningen onder druk te staan. Bouwen voor jonge gezinnen geeft de klleine kernen weer een nieuwe impuls. Ten slotte vragen de plaatselijke CDA-ers aandacht voor mensen die moeite hebben mee te doen in de digitale samenleving. Vanwege de maatregelen rondom het corona-virus afgelopen weken zagen velen zich geconfronteerd met een sterke toename van digitalisering. Leerlingen kregen les via internet, vergaderingen werden via de computer gehouden. Toch zijn er ook veel mensen die moeite hebben om mee te komen in deze digitale ontwikkeling. Het lokale CDA vraagt om extra aandacht voor deze mensen. De overheid mag hen niet in de steek laten en moet hulp bieden. Dit alles vraagt om een landelijke aanpak. Dank Het landelijke CDA-verkiezingsteam heeft de suggesties van het CDA-Bunschoten met dank in ontvangst genomen. De komende tijd gaat het team aan de slag met het verwerken van alle inbreng tot een goed programma voor de campagne rond de Tweede Kamerverkiezingen van 2021. Noot voor de pers: Voor vragen kunt u contact opnemen met mw. M. van Baal (voorzitter bestuur lokale afdeling CDA-Bunschoten), tel. 06-41773020, e-mail marjonvanbaal@gmail.com

Helaas heeft de capaciteit van onze aardbol grenzen, terwijl het aantal mensen sterk blijft groeien. De afgelopen 100 jaar is de wereldbevolking verviervoudigd. En in 2050 zijn we naar verwachting zelfs met ruim negen miljard. Onze honger naar grondstoffen neemt dus snel toe, terwijl de hoeveelheid alleen maar afneemt. Alleen als we vanaf nu slimmer omgaan met onze grondstoffen, kunnen we ook in de toekomst nog welvarend leven op een gezonde planeet, met een duurzame en sterke economie. Het is hoog tijd om een nieuw systeem te bouwen. Op naar een circulaire economie in 2050! In Nederland beginnen we zeker niet op nul. Zo is de recycling van kunststofverpakkingen in zes jaar tijd bijna verdubbeld en werd in 2014 al 82% van ons papier en karton gerecycled. Van ons metaal is dat zelfs 94%. Bovendien hebben veel gemeenten zich ingezet voor een spectaculaire vermindering van ons restafval. Deze mooie ambities staan beschreven in een uitgave van de Rijksoverheid met het tijdpad naar een circulaire economie in het jaar 2050. En ja in Nederland zelf zijn we mooi op weg, maar hoe zit het met de overzeese gebiedsdelen, die toch ook deel van Nederland uitmaken. De situatie hier op Sint-Maarten is nog dramatisch. Midden in Sint Philipsburg is een grote afvalberg, the Dump waar al sinds mensenheugenis al het afval gestort wordt. Twee keer per week wordt het afval gratis opgehaald en gestort op the Dump, of beter gezegd de laatste jaren op the Baby Dump. De eerste berg heeft, zeker na Irma vorig jaar, zo’n enorme omvang aangenomen dat er met een nieuwe berg begonnen is. Iedere inwoner van Sint-Maarten produceert per dag gemiddeld 10 kilo afval! Als je ook nog eens bedenkt dat de baby dump naast de enorme berg autowrakken ligt, waar ook geen oplossing voor is, wordt de omvang van het probleem steeds duidelijker. De dump smeult en rookt altijd en een keer of twintig per jaar staat hij echt in brand. Scholen, huizen en het nabijgelegen regeringsgebouw moeten worden ontruimd en het is niet verwonderlijk dat meer dan 50 % van de omwonenden ademhalingsklachten heeft. Het toerisme, de belangrijkste inkomstenbron van Sint-Maarten, is ook sterk afgenomen. Enerzijds uiteraard door de gevolgen van Irma, een groot aantal hotels wat zwaar geleden heeft door Irma is nog lang niet herbouwd. Overal zie je staan “under construction”. Maar ook zeker door de Dump, welke toerist wil er door de vieze rook van een stinkende afvalberg lopen? Er komen beduidend minder cruiseschepen naar het eiland. Al veel regeringen hebben beloofd iets aan de situatie te zullen veranderen, maar dit probleem is zo groot en waar moet je beginnen? Bovendien moet een regering dan impopulaire maatregelen nemen en ja er zijn altijd weer nieuwe verkiezingen op komst. Ook de Wereldbank heeft zich al verschillende keren over het probleem gebogen, maar dit heeft tot nu toe niet tot een begin van een oplossing geleid. Vorig jaar is er zelfs door een aantal vooraanstaande inwoners van het eiland een brandbrief uitgegaan naar koning Willem Alexander met een noodkreet om hulp. De huidige minister Miklos Giterson heeft bij zijn aantreden eerst alles weer grondig onderzocht en noemt de Dump een Giant Murderer, waardoor de prioriteit van dit probleem hoger op de agenda is komen te staan. Er gloort hoop, van de 550 miljoen euro aan hulp wat door Nederland bij de Wereldbank gestald is, zal een aanzienlijk deel ( 170 miljoen dollar ) naar het oplossen van dit probleem gaan. Het is een van de vier noodprojecten geworden. Eind oktober komt er wederom een delegatie van de Wereldbank om over dit project te gaan praten. De aanbestedingen worden eind van dit jaar gedaan. Maar bedenk eens wat er allemaal moet gebeuren. Ten eerste moet er een nieuwe plek gevonden worden voor een vuilverbrandingsinstallatie, eventueel een plek voor een tijdelijke dump. Er zal een begin gemaakt moeten worden met het scheiden van afval, een enorme voorlichtingscampagne moet opgezet om de bevolking te motiveren en die zitten er echt niet op te wachten. Nu is het gratis en makkelijk. Plastic zakjes, rietjes end. zullen in de ban gedaan moeten worden. De meeste mensen zijn nog volop bezig om de schade die Irma aangericht heeft te herstellen en hebben heel andere zaken aan hun hoofd. Bovendien is de helft van het eiland Frans grondgebied, gaan zij meedoen? Wat gaat er gebeuren met ingezameld papier, plastic en glas. Zelf installaties bouwen of afvoeren naar een ander eiland of de Verenigde Staten. Een bijna niet te overziene klus. En wat te denken van de vervuilde grond en binnenmeren waar de Dump aangrenst? Een voorbeeld kan genomen worden aan Saba, waar sinds eind 2015 aan afvalverwerking gedaan wordt. Maar Saba is veel kleiner en dus overzichtelijker. De bevolking van Sint-Maarten is veerkrachtig, dat hebben ze het afgelopen jaar laten zien. Er is een nieuwe regering die echt probeert corruptie en het niet nakomen van beloftes achter zich te laten. De Wereldbank heeft het boven aan de agenda gezet, er gaan voor het eerst werkelijk aanbestedingen plaats vinden. Kortom dit is het moment om werkelijk een aanvang te maken met dit enorme probleem en al zal een circulaire economie in 2050 op eilanden waar alles ingevoerd moet worden wel utopie blijven, een grote stap voorwaarts zal het zeker zijn. Marjon van Baal

Helaas heeft de capaciteit van onze aardbol grenzen, terwijl het aantal mensen sterk blijft groeien. De afgelopen 100 jaar is de wereldbevolking verviervoudigd. En in 2050 zijn we naar verwachting zelfs met ruim negen miljard. Onze honger naar grondstoffen neemt dus snel toe, terwijl de hoeveelheid alleen maar afneemt. Alleen als we vanaf nu slimmer omgaan met onze grondstoffen, kunnen we ook in de toekomst nog welvarend leven op een gezonde planeet, met een duurzame en sterke economie. Het is hoog tijd om een nieuw systeem te bouwen. Op naar een circulaire economie in 2050! In Nederland beginnen we zeker niet op nul. Zo is de recycling van kunststofverpakkingen in zes jaar tijd bijna verdubbeld en werd in 2014 al 82% van ons papier en karton gerecycled. Van ons metaal is dat zelfs 94%. Bovendien hebben veel gemeenten zich ingezet voor een spectaculaire vermindering van ons restafval. Deze mooie ambities staan beschreven in een uitgave van de Rijksoverheid met het tijdpad naar een circulaire economie in het jaar 2050. En ja in Nederland zelf zijn we mooi op weg, maar hoe zit het met de overzeese gebiedsdelen, die toch ook deel van Nederland uitmaken. De situatie hier op Sint-Maarten is nog dramatisch. Midden in Sint Philipsburg is een grote afvalberg, the Dump waar al sinds mensenheugenis al het afval gestort wordt. Twee keer per week wordt het afval gratis opgehaald en gestort op the Dump, of beter gezegd de laatste jaren op the Baby Dump. De eerste berg heeft, zeker na Irma vorig jaar, zo’n enorme omvang aangenomen dat er met een nieuwe berg begonnen is. Iedere inwoner van Sint-Maarten produceert per dag gemiddeld 10 kilo afval! Als je ook nog eens bedenkt dat de baby dump naast de enorme berg autowrakken ligt, waar ook geen oplossing voor is, wordt de omvang van het probleem steeds duidelijker. De dump smeult en rookt altijd en een keer of twintig per jaar staat hij echt in brand. Scholen, huizen en het nabijgelegen regeringsgebouw moeten worden ontruimd en het is niet verwonderlijk dat meer dan 50 % van de omwonenden ademhalingsklachten heeft. Het toerisme, de belangrijkste inkomstenbron van Sint-Maarten, is ook sterk afgenomen. Enerzijds uiteraard door de gevolgen van Irma, een groot aantal hotels wat zwaar geleden heeft door Irma is nog lang niet herbouwd. Overal zie je staan “under construction”. Maar ook zeker door de Dump, welke toerist wil er door de vieze rook van een stinkende afvalberg lopen? Er komen beduidend minder cruiseschepen naar het eiland. Al veel regeringen hebben beloofd iets aan de situatie te zullen veranderen, maar dit probleem is zo groot en waar moet je beginnen? Bovendien moet een regering dan impopulaire maatregelen nemen en ja er zijn altijd weer nieuwe verkiezingen op komst. Ook de Wereldbank heeft zich al verschillende keren over het probleem gebogen, maar dit heeft tot nu toe niet tot een begin van een oplossing geleid. Vorig jaar is er zelfs door een aantal vooraanstaande inwoners van het eiland een brandbrief uitgegaan naar koning Willem Alexander met een noodkreet om hulp. De huidige minister Miklos Giterson heeft bij zijn aantreden eerst alles weer grondig onderzocht en noemt de Dump een Giant Murderer, waardoor de prioriteit van dit probleem hoger op de agenda is komen te staan. Er gloort hoop, van de 550 miljoen euro aan hulp wat door Nederland bij de Wereldbank gestald is, zal een aanzienlijk deel ( 170 miljoen dollar ) naar het oplossen van dit probleem gaan. Het is een van de vier noodprojecten geworden. Eind oktober komt er wederom een delegatie van de Wereldbank om over dit project te gaan praten. De aanbestedingen worden eind van dit jaar gedaan. Maar bedenk eens wat er allemaal moet gebeuren. Ten eerste moet er een nieuwe plek gevonden worden voor een vuilverbrandingsinstallatie, eventueel een plek voor een tijdelijke dump. Er zal een begin gemaakt moeten worden met het scheiden van afval, een enorme voorlichtingscampagne moet opgezet om de bevolking te motiveren en die zitten er echt niet op te wachten. Nu is het gratis en makkelijk. Plastic zakjes, rietjes end. zullen in de ban gedaan moeten worden. De meeste mensen zijn nog volop bezig om de schade die Irma aangericht heeft te herstellen en hebben heel andere zaken aan hun hoofd. Bovendien is de helft van het eiland Frans grondgebied, gaan zij meedoen? Wat gaat er gebeuren met ingezameld papier, plastic en glas. Zelf installaties bouwen of afvoeren naar een ander eiland of de Verenigde Staten. Een bijna niet te overziene klus. En wat te denken van de vervuilde grond en binnenmeren waar de Dump aangrenst? Een voorbeeld kan genomen worden aan Saba, waar sinds eind 2015 aan afvalverwerking gedaan wordt. Maar Saba is veel kleiner en dus overzichtelijker. De bevolking van Sint-Maarten is veerkrachtig, dat hebben ze het afgelopen jaar laten zien. Er is een nieuwe regering die echt probeert corruptie en het niet nakomen van beloftes achter zich te laten. De Wereldbank heeft het boven aan de agenda gezet, er gaan voor het eerst werkelijk aanbestedingen plaats vinden. Kortom dit is het moment om werkelijk een aanvang te maken met dit enorme probleem en al zal een circulaire economie in 2050 op eilanden waar alles ingevoerd moet worden wel utopie blijven, een grote stap voorwaarts zal het zeker zijn. Marjon van Baal

CDA-voorzitster Marjon van Baal verblijft komende tijd op Sint-Maarten om daar met haar man Cor te helpen met de wederopbouw van het eiland na de verwoestende orkanen. Haar ervaringen delen wij graag met jullie: "De eerste twee weken op Sint-Maarten zitten erop. Ik wil graag de eerste indrukken met jullie delen. De eerste aanblik vanuit de lucht is overweldigend, een van de vele prachtige eilanden die het Caraïbisch gebied rijk is. Met een spectaculaire landing, precies over een strand en autoweg zijn we gearriveerd. De gebouwen op het vliegveld hebben helaas nog veel schade en een de Boer tent doet dienst als aankomst- en vertrekhal. Met onze vele koffers, een jaar is tenslotte best lang, op weg naar ons appartement. De vele boot- en autowrakken die overal liggen vallen direct op. Maar ook de uitbundige natuur, warme kleuren van de huizen en een heerlijk briesje. We hebben een mooi en veilig appartement aan de Watling Island Road 2A, waar we ons als vrij snel thuis voelden. Na twee weken heb ik nog steeds een heel dubbel gevoel, prachtige natuur op het eiland, mooie stranden, wuivende palmbomen en altijd mooi weer. Vriendelijke mensen, altijd bereid om een handje te helpen, als je het maar niet in het Nederlands vraagt! Maar o wat valt hier nog veel te doen. De gevolgen van de hurricanes Irma en Maria zijn overal zichtbaar. Irma heeft daken afgerukt en ruiten opgeblazen en twee weken later kwam Maria, die het geheel nog veel erger heeft gemaakt. Hout om alles mee dicht te timmeren was er niet meer, dus Maria had op veel plaatsen vrij spel. Op het Nederlandse gedeelte zijn veel huizen hoog in de bergen gebouwd, dus vangen extra veel wind. Heel veel huizen zonder daken, dichtgetimmerde ramen ( nog steeds ) en overal boot- en autowrakken die niet opgeruimd worden. Veel mensen hebben domweg geen geld om alles op te knappen en een ander probleem, alles moet ingevoerd worden. Langzaam maar zeker worden wat Beachresorts herbouwd en geopend, zodat er weer inkomsten binnen komen. De dagelijkse aanvoer van toeristen via immense cruiseschepen helpt daar ook bij. Geld vanuit Nederland voor de wederopbouw is gestald bij de Wereldbank. Op het moment dat er goed onderbouwde projecten worden aangevraagd, komt er geld vrij, maar…..daar gaan we weer, het ontbreekt aan menskracht om projecten in te dienen en uit te voeren. Bovendien gaat dit erg langzaam. Er komt wel wat op gang, maar volgens mij duurt het allemaal nog jaren. Dit zou veel sneller moeten, hiermee zijn de mensen op het eiland niet gebaat. Ter vergelijking, het project waar wij voor op Sint-Maarten zitten is een EU-project, vijf jaar geleden voor het eerst aanbesteedt en nu gaat het pas in uitvoering. De wijk Dutch Quarter aan sluiten op riolering en zorgen dat de afwatering bij regen beter verloopt. Tegelijk worden kabels en leidingen in de grond geplaatst en de wegen opgeknapt, ook geen overbodige luxe. Een mooi en dankbaar stukje werk en de mensen in de wijk zijn hier erg blij mee. Ik verheug me er al op om straks regelmatig mee te gaan en de voortgang te bekijken. Kortom na ons jaar hier is hopelijk weer een klein deel van Sint-Maarten wat mooier en veiliger geworden en is er ook een begin gemaakt met het oplossen van de andere immense problemen waar dit eiland voor staat. 6 September om 9 uur ’s morgens is er twee minuten stilte om Irma te gedenken, ik doe er van harte aan mee." Marjon van Baal

CDA-voorzitster Marjon van Baal verblijft komende tijd op Sint-Maarten om daar met haar man Cor te helpen met de wederopbouw van het eiland na de verwoestende orkanen. Haar ervaringen delen wij graag met jullie: "De eerste twee weken op Sint-Maarten zitten erop. Ik wil graag de eerste indrukken met jullie delen. De eerste aanblik vanuit de lucht is overweldigend, een van de vele prachtige eilanden die het Caraïbisch gebied rijk is. Met een spectaculaire landing, precies over een strand en autoweg zijn we gearriveerd. De gebouwen op het vliegveld hebben helaas nog veel schade en een de Boer tent doet dienst als aankomst- en vertrekhal. Met onze vele koffers, een jaar is tenslotte best lang, op weg naar ons appartement. De vele boot- en autowrakken die overal liggen vallen direct op. Maar ook de uitbundige natuur, warme kleuren van de huizen en een heerlijk briesje. We hebben een mooi en veilig appartement aan de Watling Island Road 2A, waar we ons als vrij snel thuis voelden. Na twee weken heb ik nog steeds een heel dubbel gevoel, prachtige natuur op het eiland, mooie stranden, wuivende palmbomen en altijd mooi weer. Vriendelijke mensen, altijd bereid om een handje te helpen, als je het maar niet in het Nederlands vraagt! Maar o wat valt hier nog veel te doen. De gevolgen van de hurricanes Irma en Maria zijn overal zichtbaar. Irma heeft daken afgerukt en ruiten opgeblazen en twee weken later kwam Maria, die het geheel nog veel erger heeft gemaakt. Hout om alles mee dicht te timmeren was er niet meer, dus Maria had op veel plaatsen vrij spel. Op het Nederlandse gedeelte zijn veel huizen hoog in de bergen gebouwd, dus vangen extra veel wind. Heel veel huizen zonder daken, dichtgetimmerde ramen ( nog steeds ) en overal boot- en autowrakken die niet opgeruimd worden. Veel mensen hebben domweg geen geld om alles op te knappen en een ander probleem, alles moet ingevoerd worden. Langzaam maar zeker worden wat Beachresorts herbouwd en geopend, zodat er weer inkomsten binnen komen. De dagelijkse aanvoer van toeristen via immense cruiseschepen helpt daar ook bij. Geld vanuit Nederland voor de wederopbouw is gestald bij de Wereldbank. Op het moment dat er goed onderbouwde projecten worden aangevraagd, komt er geld vrij, maar…..daar gaan we weer, het ontbreekt aan menskracht om projecten in te dienen en uit te voeren. Bovendien gaat dit erg langzaam. Er komt wel wat op gang, maar volgens mij duurt het allemaal nog jaren. Dit zou veel sneller moeten, hiermee zijn de mensen op het eiland niet gebaat. Ter vergelijking, het project waar wij voor op Sint-Maarten zitten is een EU-project, vijf jaar geleden voor het eerst aanbesteedt en nu gaat het pas in uitvoering. De wijk Dutch Quarter aan sluiten op riolering en zorgen dat de afwatering bij regen beter verloopt. Tegelijk worden kabels en leidingen in de grond geplaatst en de wegen opgeknapt, ook geen overbodige luxe. Een mooi en dankbaar stukje werk en de mensen in de wijk zijn hier erg blij mee. Ik verheug me er al op om straks regelmatig mee te gaan en de voortgang te bekijken. Kortom na ons jaar hier is hopelijk weer een klein deel van Sint-Maarten wat mooier en veiliger geworden en is er ook een begin gemaakt met het oplossen van de andere immense problemen waar dit eiland voor staat. 6 September om 9 uur ’s morgens is er twee minuten stilte om Irma te gedenken, ik doe er van harte aan mee." Marjon van Baal