Mike Werkhoven, gepensioneerd docent beeldende kunst, is een actief lid van onze SP afdeling in De Bilt, hij vertelt hier zijn verhaal hoe hij met succes de huurverhogingen op zijn veel te dure huur aanvecht de laatste jaren. Een landelijke organisatie helpt daarbij.
De kosten van zijn huurwoning waar hij inmiddels alweer 33 jaar woont zijn zo hoog opgelopen dat Mike, ondanks zijn ruime pensioen, toch tegen zijn financiële grenzen aan loopt. In 1989 was de huur van deze woning nog 695 gulden ( ~320 euro), nu 950 euro. De afgelopen 8 jaar is de huur met 33% verhoogd, terwijl het pensioeninkomen min of meer gelijk is gebleven. Door de inflatie gaat dit inkomen per saldo achteruit.
Mike: “Ik heb Burgemeester/wethouders en woonstichting SSW aangeschreven, uitvoerig mijn situatie uitgelegd, gevraagd of zij iets voor mij konden doen door een betaalbaardere woning in onze gemeente toe te wijzen. Ik woon in mijn eentje in een prima eengezinswoning met fijne ligging, als eventueel wisselgeld voor een betaalbaar alternatief, zeg maar 70 tot 80 vierkante meter 3 kamerwoning. Natuurlijk kreeg ik een beleefd “nee” terug, “zoek het maar uit”. Zo word ik straks misschien gedwongen mijn huis uit te gaan, zonder een redelijk geboden alternatief.”
In de afgelopen 30 jaar stegen de huurprijzen ruim 160%, terwijl de inflatie over die periode ongeveer 90% is geweest (bron: NU.nl en CBS). Dat toont wel aan hoe ernstig de huurder door de overheid in de steek is gelaten en de vastgoedlobby zichzelf heeft gespekt, waardoor menig huurder in de problemen is gekomen. Inmiddels hebben zo`n 800.000 huishoudens een huurachterstand (bron: Nibud) en zijn er ruim meer dan 120.000 mensen dakloos. Dit stemt tot oprechte verontwaardiging!
Mike: “Ik heb bijna alle woonprotesten bijgewoond, daar ook op podium mijn verhaal verteld en actief gefolderd voor de WWDH (Wij Weigeren De Huurverhoging)). Ik ben zelfs geïnterviewd door Nieuwsuur over mijn woonsituatie. De overheid hoort voor zijn burgers op te komen en niet mee te werken aan uitbuiting. Zij heeft te lang de markt de ruimte gegeven en schaarste gecreëerd. De SP, waar ik sinds Rutte II op stem, kwam in 2020 met de leus, “0% is genoeg. Stop de huurverhoging”. God, wat hebben wij dat hard nodig, `huurredelijkheid`.
“Eind april 2020 was het weer zo ver, nieuw voorstel voor huuraanpassing viel op de mat en bij mij verkeerd, 2,9% huurverhoging. Hoe kon ik dit stoppen? Via internet vond ik Willy Lourenssen, hij had ervaring met het succesvol weigeren van huurverhoging in voorgaande jaren. En de groep Bond Precaire Woonvormen, waar Abel Heijkamp al vaak een vuist wist te maken tegen veel onrechtvaardigheden binnen de vastgoed speculatie-jungle. Eigenlijk bleken er al heel wat mensen bezig te zijn om uit het kokende water te springen.”
“In die tijd werd de groep WWDH WijWeigerenDeHuurverhoging.nl gestart. Als deelgenoot, van deze uit nood ontstane groep, ging ik gemotiveerd aan de slag met het weigeren van de aangekondigde huurverhoging per juli 2020. Dit was geen sinecure. Mijn huisbaas stuurde elke maand een brief met de vermeende oplopende huurachterstand. In de loop van de maanden werd de toon van deze brieven steeds dreigender, met inschakelen van incassobureau en zelfs deurwaarder. Er brak een moment aan dat er daadwerkelijk een incassobureau (Flanderijn) voor het innen van de vermeende huurachterstand werd ingeschakeld. Zo`n incassobureau is een gelikt intimidatie-instituut. Dit voelde verschrikkelijk, ik had geen eerdere ervaring met dit soort arrogantie en valse misleiding. Mijn verdediging werd als onzin weggezet en er werd gedreigd dat als ik niet snel betaalde, de deurwaarder zou worden ingeschakeld, een rechtszaak bij de kantonrechter zou volgen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik in die fase bijna brak, maar mijn vrienden van WWDH en het juridisch loket motiveerde mij door te zetten.”
“Mogelijk onder druk van de verhuurder schakelde het incassobureau de deurwaarder in, dit had zij beter niet kunnen doen omdat zij geweten moet hebben dat ik in mijn gelijk stond.
Een gang naar de kantonrechter volgde. In de loop van het korte proces werd snel duidelijk dat niet ik maar het incassobureau/verhuurder broddelwerk had geleverd en niet volgens de wet had gehandeld.
De uitspraak van het kantongerecht kwam 2 weken later en was in mijn voordeel. De huuraanpassing had niet plaatsgevonden volgens juiste procedure. De verhuurder werd veroordeeld tot het betalen van alle kosten, inclusief de mijne, die nihil was. De huurverhoging heeft niet plaatsgevonden. Er vielen drie bakstenen van mijn hart.”
De strijd tegen de huurverhogingen gaat gewoon door. In 2021 was de huurverhoging 0%, mede door de inzet van allerlei groepen als SP, BPW en WWDH is Kajsa Ollongren en het kabinet gezwicht. Nu wordt ingezet op bevriezen van huurverhogingen voor de komende 4 jaar.
Momenteel probeert WWDH zoveel mogelijk huurders en verwante politieke partijen te interesseren om een sterke vuist te vormen tegen de komende huurverhogingen. Met de oplopende inflatie zouden die verhogingen wel eens vernietigend hard kunnen aankomen. De vraag is waarom huren met de inflatie moeten stijgen, terwijl bij lonen, pensioenen en uitkeringen geen inflatiecorrecties worden toegepast. De huur is afgelopen jaren al ver boven inflatie uitgestegen, tijd voor correctie!
Samen sterk, wil je meer weten over WWDH, bezoek dan onderstaande webpagina. www.wijweigerendehuurverhoging.nl
