Poliflw

Nederland verkeert in een asielcrisis. Dit kan niemand ontgaan zijn. En nu kunnen we een uitgebreide analyse maken hoe dit zover gekomen is. Zoals de sluiting van zoveel centra met opvangplekken sinds de laatste asielcrisis in 2015. Of de woningnood waardoor er nauwelijks uitstroom kan plaatsvinden. Maar ook door Corona kunnen vluchtelingen die geen recht hebben op asiel niet terug gestuurd worden naar het land van herkomst. Maar dat verandert niets aan de ontstane situatie.En dat is dat er zelfs zorgen zijn voor infectie uitbraken omdat mensen zo dicht op elkaar gepakt zitten. Mensen en kinderen (!) die op de grond moeten slapen of op stoelen. Het is mensonterend en onacceptabel.

In augustus heeft staatssecretaris Broekers-Knol een oproep gedaan aan alle gemeenten om vluchtelingen op te vangen omdat de situatie onhoudbaar is. Omdat er te weinig gemeenten gehoor hebben gegeven aan deze oproep heeft de staatssecretaris nu noodgedwongen gemeenten moeten verplichten dit te doen. De solidariteit is ver te zoeken.

Nederland heeft 352 gemeenten en als elke gemeente naar draagkracht een deel van deze mensen opvangt, dan zou je een heel eind kunnen komen. De regelgeving schijnt dit niet toe te laten want bij opvang moet je als gemeente minimaal een paar honderd mensen opvangen. Dat is voor Doesburg niet haalbaar.

Wat wel haalbaar zou moeten zijn is om een extra inspanning te leveren in het huisvesten van statushouders. Op deze wijze dragen we bij aan de doorstroom en staan we niet aan de zijlijn te kijken hoe deze ramp zich in ons land voltrekt.

We hebben het college in de gemeenteraad van 16 december opgeroepen om deze bijdrage te gaan leveren middels een motie, gesteund door PvdA/Groen Links, D66 en het CDA. Een mooi resultaat door een vruchtbare samenwerking!

Nicole Hammink Fractievoorzitter SP Doesburg

Naast de voedselbank helaas noodzakelijke initiatieven om huishoudens die het water tot aan de lippen staat te ondersteunen met de basisvoorwaarden van een fatsoenlijk bestaan. De noodzaak van goede kleding en schoeisel spreekt voor zich. Maar ook speelgoed is belangrijk om de ontwikkeling van kinderen te stimuleren of door een knuffel troost te vinden. Wist u dat er reeds een goed gevulde boekenkast in de speeltuin aanwezig is met kinderboeken die gratis zijn mee te nemen?

Kinderen groeien razendsnel uit hun kleren, waardoor het soms niet meer bij te benen is. Des te lastiger is het als je het financieel niet breed hebt.

Met enige regelmaat word ik benaderd door mensen die hun kinderkleding en speelgoed graag goed terecht zien komen.

Tijd dus voor een structurele oplossing om vraag en aanbod bij elkaar te brengen en tevens verspilling tegen te gaan!

Heeft u ook kinderkleding die best nog een ronde mee kan? Of speelgoed waar niet meer naar omgekeken wordt?

Neem contact op met Nicole Hammink via: raad.hammink@doesburg.nl

Heeft u als ouder moeite om de eindjes aan elkaar te knopen? Wees welkom! 

Vanaf vrijdag 26 november elke vrijdag van 15:00 tot 17:00 in Speeltuin Kindervreugd Marijkelaan 1

Nicole Hammink

SP Doesburg

Op 11 oktober 2021 Ledenvergadering gehad waarbij Ronald van Raak aanwezig was. Het onderwerp was Heel de Mens (beginselprogramma van de SP) waarbij Ronald o.a. vertelde over de geschiedenis en acties van de SP in de jaren 70/80/90 van de SP. Voorts vertelde Ronald aan de hand van het boekje “Stel een daad” wat de betekenis is van ons socialisme. Drie kernwaarden zijn daarbij het uitgangspunt: menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit. Dit was een leuke én zinvolle thema avond.  

Voorts de kandidatenlijst voor de verkiezingen van maart 2022 besproken.

Daarna afscheid genomen van Heidy Melissen als fractievoorzitter en verwelkomd als raadslid. Tenslotte afscheid genomen van Nicole Hammink als raadslid en verwelkomd als fractievoorzitter.

Tijdens de presentatie van zaterdag jl werd een tegeltje getoond met de tekst: Stilstand is achteruitgang. De spijker op zijn kop zou ik zeggen. Dat toont aan dat ze altijd zullen blijven groeien. Of op zijn minst die wens hebben. Ik zou daar nav de presentatie de volgende tegeltjestekst tegenover willen zetten: “Als iets te mooi lijkt om waar te zijn, dan is dat vaak ook zo” Op de locatie waar de bedrijven zitten kunnen ze in de breedte niet verder en zitten ze ingesloten aan weerskanten, dus kunnen ze niet anders dan de hoogte in.

Maar, als er van uit wordt gegaan dat de groei niet stil staat, dan bereik je op deze locatie toch ergens een grens. Waar ligt deze grens dan? Deze wijziging voelt voor ons dan ook als een deelplan in de opmaat naar meer. Het heeft een open einde met als gevolg uitstel van executie. De angst die ons wordt ingeboezemd dat de bedrijven zullen vertrekken en Doesburg dan compleet in verval zal raken is ingegeven door een diepgeworteld sentiment. Maar wij vragen ons af of dat sentiment wel wederzijds is. De bedrijven hebben de lusten en de bewoners de lasten. Onder het mom van werkgelegenheid proberen deze bedrijven hun zin te krijgen. Deze vermeende stijging van werkgelegenheid is door robotisering helemaal niet zeker en staat niet in verhouding met de ingrijpende gevolgen voor de inwoners en de stad. De kraan die er nu staat wordt heel populair Stoer genoemd. Nu kun je dat wel 200 keer benoemen, maar dat maakt het nog niet waar.Ik moet hierbij denken aan de loze termen die in de makelaardij  worden gebruikt om vreselijke aspecten van een woning een positieve draai te geven. Dan is een studio eigenlijk een bezemkast en een karakteristiek pand een enorme bouwval. In de nabijheid van uitvalswegen betekent gewoon een snelweg in je achtertuin. Er is onenigheid ontstaan over de vraag of er wel voldoende en gedegen onderzoek is gedaan. Volgens de indieners zijn de wettelijk noodzakelijke onderzoeken uitgevoerd en klopt het daarom allemaal als een bus, zo werd het gebracht. Bij ons roept het een gevoel op van de kantjes eraf willen lopen en vooral niet meer doen dan nodig is. Dat iets wettelijk is betekent nog niet dat het wenselijk is. Zou het daarom niet wenselijk en verstandig zijn om bij deze twijfels eerst een contra-expertise en ontbrekend onderzoek te doen? Al is het maar voor de zorgvuldigheid en de kans die je nu hebt als college om een grote groep inwoners tegemoet te komen en gerust te stellen? Doe liever teveel onderzoek dan te weinig is ons advies. En ga vooral niet lichtzinnig om met gezondheidsrisico’s. Bovendien sta je dan een stuk sterker in een eventuele gang naar de Raad van State. Het is te zot voor woorden dat de habitat van diverse diersoorten en zelfs toeristen is onderzocht, maar de diverse aspecten voor inwoners magertjes en onvoldoende in kaart zijn gebracht. Dan is het toch ook niet meer dan terecht dat er grote zorgen zijn ontstaan. Op dit moment vinden we het plan onvolledig en voelen we ons niet in staat een weloverwogen keuze te kunnen maken.

Tot slot moet mij nog iets van het hart. Er wordt in de raad de laatste tijd veel gesproken over het aantrekken van kapitaalkrachtigen voor het evenwicht in de demografie en onze begrotingen sluitend te krijgen. Ik vind het daarom bijzonder onsmakelijk om te horen dat er gestrooid wordt met termen als echte, of oer Doesburger. U bent van harte welkom in Doesburg met veel poen, maar je bek open trekken dat kun je beter niet doen. De geschiedenis heeft uitgewezen dat het wij en zij denken levensgevaarlijk is. Eenieder die hier woont heeft recht van spreken.

De geldpuzzel van de gemeente Doesburg ligt weer op tafel. En deze puzzel wordt elk jaar complexer met meer stukjes.

Bij het bespreken van de begroting afgelopen jaar waren we van mening dat diverse bezuinigingen indruisen tegen het beleid dat we op langere termijn zouden moeten voeren. Dit staat ook in de aanbevelingen van de toekomstvisie. Hoe is het dan mogelijk dat we daar nog steeds zo ver vanaf staan? Wat hebben de aanbevelingen in de toekomstvisie dan voor zin?

Natuurlijk is het financieel moeilijk, maar binnen die beperking worden de verkeerde keuzes gemaakt.

Er wordt ons in de inleiding verzocht om mee te denken over keuzes. Maar als deze keuzes enkel bestaan uit het zwembad, de bibliotheek, jongerencentrum en minimabeleid, dan liggen onze gedachten hierover toch wel mijlenver uit elkaar.

Wij willen het voorzieningenniveau minstens op peil houden. Het college wil het tot op het bot uitkleden.

De coronacrisis heeft uiteraard veel roet in het eten gegooid, maar het Rijk had toch nog diepe zakken die geleegd konden worden. Er zijn diverse steunpakketten vanuit het Rijk verstrekt om de dienstverlening aan burgers op peil te houden, om ontmoetingsplekken voor kwetsbaren in stand te houden, lokale vrijwilligersorganisaties te ondersteunen, zoals de scouting en de speeltuin. Ondersteuning voor lokale culturele voorzieningen zoals de bibliotheek, musea en filmhuis. Zelfs gemiste inkomsten zoals parkeergeld en toeristenbelasting konden op een compensatie vanuit het Rijk rekenen. Dit zuig ik niet uit mijn duim, maar is voor iedereen te lezen op de site van de Rijksoverheid. De grote vraag voor ons is: heeft eenieder wel gehad waar ze recht op hadden?? Is het geld terecht gekomen waar deze compensaties vanuit het rijk voor bedoeld zijn geweest? Dat blijft ons maar puzzelen….

Want tot een echte verantwoording waar dit geld aan besteed is, is het niet gekomen en gaat het ook niet komen, aldus de wethouder in de afgelopen commissie financiën. Dat moeten we maar voor zoete koek aannemen. Het college gooit het eerst op de grote hoop en dan moeten we maar afwachten of dit geld terecht komt bij het beoogde doel. Hiermee ontneemt het college ons, onze controlerende taak. En dat vinden wij een kwalijke zaak.

Alle gemeenten hebben te maken met een stijging van zorgkosten en dan met name op de jeugdzorg. We hebben hierin een wettelijke taak over de schutting geworpen gekregen en moeten de verantwoordelijkheid voor uitvoering gewoon op ons nemen. Niet lullen maar poetsen. Dat tekort is er al jaren en elk jaar opnieuw die gespeelde verontwaardiging daarover. Wordt het niet gewoon eens tijd om wat realistischer te begroten hierop en bv een buffer achter de hand te houden voor de open einderegelingen, dan elk jaar weer hetzelfde toneelstukje op te voeren? Als ik elke maand maar 20 euro aan mijn energierekening betaal dan kan ik toch ook niet klagen over de hoge energieprijs bij de eindafrekening? Dan heb ik simpelweg de kosten niet goed ingeschat. Zo ook bij het leerlingenvervoer waar slechts de helft van het benodigde geld is ingeboekt.

Dat is ook precies de reden waarom het erfgoedbeleid op zijn gat ligt. Wel elk jaar juichen dat de begroting weer sluitend is, maar eigenlijk schuif je alles gewoon voor je uit.

De geluiden die dan opdoemen zijn dat er meer kapitaalkrachtigen aangetrokken moeten worden in Doesburg, maar dat heeft toch geen enkele zin als je niet bereid bent om de belastingcapaciteit goed te benutten? En wat is de boodschap die je daarmee afgeeft aan niet kapitaalkrachtigen? Moet je dan met pek en veren de stadsmuren uit gejaagd worden, omdat je een te grote druk op de begroting legt? Hup, gelijk alle behoeftigen en ouderen de stad uit en dan kunnen we in elk geval zelfstandig blijven. En dan als verdedigingslinie voor iedereen die zich hier wil vestigen een stevig assessment of je wel genoeg kan bijdragen. Dit leidt hoe dan ook tot ongelijkheid en uitsluiting. Dit staat toch haaks op de inclusie agenda?

In de jaarstukken konden we lezen dat juist de kapitaalkrachtigen een te hoge druk leggen op de kosten voor huishoudelijke hulp met een stijging van 80 % tegenover een stijging van 0% vanuit de groep die tot de minima behoren. Schaamteloos. Nee, we geven de minima de schuld van het tekort en juist op die groep gaan we nóg meer bezuinigen. Er is een ontmoedigingsbeleid ingevoerd voor het leerlingenvervoer, maar zou je je ontmoedigingsbeleid niet beter kunnen richten op deze groep kapitaalkrachtigen die na de invoering van het abonnementstarief massaal huishoudelijke hulp zijn gaan aanvragen?

Alle minimaregelingen moeten tegen het licht van “ieder voor zich” gehouden worden want, zo wordt gezegd, we zijn al veel te ruimhartig voor de mensen die niet mee kunnen komen. Maar dit is niet de solidariteitsgedachte van de SP.

Wij willen ons voorzieningenniveau niet in stand houden omdat het alleen maar leuk is, maar omdat het bijdraagt aan gezondheid, verbinding met elkaar en levensgeluk. Met als gevolg dat de druk op de zorgkosten juist ontlast wordt. Daar zit een visie achter. De weg inslaan van nog meer bezuinigen op een bibliotheek, een zwembad of het jongerencentrum zal alleen maar leiden tot uitholling en verval en uiteindelijk torenhoge, onbetaalbare zorgkosten. Want wat zou het gevolg zijn van het sluiten van het jongerencentrum? De verveling slaat toe, het drugsgebruik neemt toe, de probleemjongeren raken uit beeld, het vandalisme neemt toe en daarmee ook de dure specialistische zorg en reclasseringstrajecten. En dan kun je die zelfstandigheid pas echt op je buik schrijven. Vanuit de toekomstvisie is het devies: behoud jonge gezinnen en trek ze het liefst meer aan. Maar dat is toch onhaalbaar wanneer je je voorzieningenniveau compleet uitkleedt? Met een zwembad en een bibliotheek heb je tenminste nog iets in handen om gezinnen te behouden en aan te trekken. Demografie verander je niet alleen door kapitaalkrachtigen aan te trekken, maar er juist voor te zorgen dat de mensen die nu niet mee kunnen komen, bv door laaggeletterdheid, te ondersteunen. Een bibliotheek is daarin onmisbaar in onze ogen.

We zijn een volwaardige stad, zelfs met grootstedelijke problematiek. Maar in welke stad in Nederland kun je nog gratis parkeren? En waarom wordt dit niet ook in een rijtje onvermijdelijk genoemd? En wordt hier nou eens echt werk van gemaakt. Maar nee, dat huisje is heilig.

Er zijn genoeg constructies te bedenken om dit ten laste van de toerist te laten komen en niet van de inwoners. Deze inkomstenbron laten we gewoon liggen.

Zo staat er bij de post toerisme een verhoging van inkomsten van 25.000 euro. Op een miljoen toeristen is dat 2,5 cent per toerist. Een duizelingwekkend bedrag.

Niet echt een lucratief verdienmodel dat toerisme. Wordt het niet de hoogste tijd om daar eens kritisch naar te kijken en het toerisme echt in ons voordeel te laten werken?

Waarom wordt er geen haast gemaakt met de verkoop van overbodig vastgoed? En hoezo dit getreuzel hierbij? Gemeente Duiven heeft hierdoor het jaar met een overschot van 1,2 miljoen kunnen afsluiten. Kunnen we daar geen voorbeeld aan nemen?

En dan het volgende heilige huisje, De OZB. De verhoging OZB wordt niet uitgesloten, zo lezen we. En dat terwijl er een onbenutte capaciteit is van 750.000 euro. Hoezo, niet uitgesloten? Waarom wordt deze ruimte niet benut alvorens stevige bezuinigingen aan te kondigen?

Als we het huidige onderhoudsniveau van het openbaar groen willen behouden dan kost dat 2 ton extra, zo lezen we in de kadernota. Wat doen we dan anders of extra? Want zoals wij het lezen verandert er niks aan het onderhoudsniveau. Nu komt er een ton bij en voor wat? Enkel voor het behoud van de bloembakken en roosjes in de stad wordt hierin vermeld. Is daar dan zoveel geld voor nodig? Is hierin ook de gedachte naar voren gekomen om dit in het kader van burgerparticipatie vorm te geven zoals bv het geval is aan de Ijsselkade?

Het college gaat zelf ook een duit in het zakje doen door toch een fte wethouder te schrappen. Heel nobel zou je denken. Maar als twee wethouders het oneens zijn met elkaar, wie geeft dan de doorslag? Is daar wel bij stil gestaan? Wat is erop tegen om met 3 wethouders in deeltijd te werken? Of zit hier een ander addertje onder het gras? Graag een toelichting.

Zolang er zoveel manieren van inkomsten onbenut blijven, is de toon over onvermijdelijke bezuinigingen in onze ogen ongepast en zeer onwenselijk

 Krijgen bedrijven niet te veel gewicht bij Gemeente Doesburg? Worden belangen wel eerlijk gewogen? Wordt ieders stem gehoord? Dat zijn vragen die bij ons rijzen als we kijken naar het ontwerpbestemmingsplan voor het bedrijventerrein aan de Verhuellweg in Doesburg. Met de geplande uitbreiding van Rotra -want daar komt het op neer- komt een toename van overlast. Van verkeer, van geluid, van licht, van uitstoot. Bewoners maken zich zorgen over hun gezondheid en de kwaliteit van hun leefomgeving. Dat blijkt uit talloze zienswijzen die zijn ingediend. Is hun stem niet belangrijker dan die van een bedrijf met zo’n 20 medewerkers en een paar aandeelhouders? Moet die voor de gemeenteraad niet zwaarder wegen ditmaal? Natuurlijk moet de gemeente ruimte bieden aan allen. Ook bedrijven. Maar de vraag is welke belangen hier worden gewogen. Wat is het belang van Rotra voor Doesburg? Wat is het belang van een vervoersbedrijf, dat in de toekomst enkel werkgelegenheid biedt aan een paar hoogopgeleiden op kantoor? De uitbreiding is voornamelijk in het belang van Kuehne + Nagel, het Zwitserse bedrijf dat een groot gedeelte van Rotra heeft gekocht en nu de gebouwen huurt. Het belang is hier dus omzet en winst voor een buitenlands bedrijf. En is dat belang nu zo zwaarwegend? Moet daar de gezondheid van Doesburgers, de kwetsbare natuur, het historisch stadsgezicht voor wijken? Wij moeten zorg dragen voor onze gemeenschap. Wij moeten luisteren en verantwoorde keuzes maken. Wij moeten als gemeenteraad zo besturen dat dit in alle eerlijkheid, openheid en redelijkheid gaat. Als we dit plan goedkeuren dan luisteren we naar een enkele stem en negeren honderden andere.

De SP Doesburg geeft een extraatje aan kinderen die afhankelijk zijn van de voedselbank. Afgelopen vrijdag zijn cadeaubonnen uitgedeeld door de mensen van het uitgiftepunt In Doesburg. Deze bonnen zijn een kadootje van SP aan de kinderen die nooit een extraatje krijgen, omdat zij in armoede leven. Met deze bon kunnen zij voor zichzelf iets kopen bij warenhuis Staarink. Bij gezinnen die in armoede leven en afhankelijk zijn van de voedselbank, gaat het vakantiegeld vaak op aan eten of afbetaling van schulden. Zo blijft er nooit een extraatje over voor de kinderen. Zelfs niet in vakantietijd. Het gemiddelde van kinderen die in armoede leven is in Doesburg is een stuk hoger dan het landelijk gemiddelde. SP vindt dit een serieus probleem en zet zich in voor armoedebestrijding. Dit extraatje is leuk, maar is volgens gemeenteraadslid Nicole Hammink natuurlijk niet genoeg. “ Wij willen dit structureel aanpakken en zullen hier werk van maken bij de volgende begroting. Het is niet mogelijk om nog verder te bezuinigen op armoedebestrijding en minimabeleid. Het aantal mensen in armoede neemt toe en hun positie wordt uitzichtlozer.’ De voedselbank is blij met het extraatje voor de kinderen. Toch vindt ook zij dat er veel te weinig gebeurt en noemt het beleid van Gemeente Doesburg zelfs onmenselijk. Zij maakt zich zorgen over een groep mensen die wel degelijk de voedselbank nodig heeft, maar die niet wordt bereikt. Dit zijn met name oudere mensen. Eigenlijk is de groep mensen in Doesburg die onder de armoedegrens leeft nog groter dan we denken

Toen de Jeugdafdeling van de Stadspartij kwam met het idee om een zogenoemde chillcontainer te plaatsen in Doesburg, waren mijn vrienden en ik in eerste instantie vrij sceptisch. Een aantal jaren geleden was er iets als ‘Young Leaders’ waar ideeën van jongeren werden verzameld om de situatie voor jongeren in Doesburg te verbeteren. Met die ideeën is ons inziens weinig gedaan.

Eigenlijk is zo’n dergelijke container niet eens een heel slecht plan bedachten wij ons later. Het biedt ons de mogelijkheid samen te komen zonder weggestuurd te worden. Want dat is iets waar wij veel mee te maken krijgen. Overal waar wij ‘hangen’ worden we door politie en handhaving weggestuurd. Evengoed begrijpen wij dat met een groep van ongeveer 10 tot 15 personen, omwonenden overlast kunnen ervaren. Het probleem is dat wij nergens heen kunnen waar wij ons op ons gemak voelen.

Natuurlijk hebben we in Doesburg een plek waar jeugd en jongeren kunnen samenkomen: het Jongerencentrum 0313. Deze biedt een geschikt aanbod voor de leeftijdscategorie 10-15 jaar, maar wij zijn van mening dat dit aanbod niet toereikend is voor de leeftijdscategorie 16-23. Ons dus. Hoe de jongere jeugd zich ongemakkelijk voelt als wij bij hen staan, evenmin voelen wij ons op ons gemak in het bijzijn van hen.

Een chillcontainer zoals die in de gemeente Bronckhorst staat zou dus een prima oplossing zijn voor Doesburgse jongeren voor wie het Jongerencentrum niet voldoet hen behoeften.