Poliflw

Geachte aanwezigen, vandaag zijn wij bij elkaar om de begroting, de financiële vertaling van de keuzes van dit college, te bespreken.

Hierbij moeten wij denken aan de woorden van Jean Paul Sartre, één van de belangrijkste filosofen van de 20e eeuw, nobelprijswinnaar voor de literatuur en grondlegger van het existentialisme: ‘een mens verwezenlijkt zichzelf in zijn acties’.

Deze zin vat het existentialisme samen, maar levert voor de politiek ook een belangrijke les op: ‘alleen als politici hun visie om weten te zetten in concrete acties, verwezelijken zij hun ambities’.

Met onze acties kunnen we de wereld om ons heen veranderen, en in dit geval Oegstgeest. En wij hebben altijd duidelijk gemaakt dat Progressief Oegstgeest een partij is met ambitie. Een partij die staat voor een sociaal, duurzaam en open Oegstgeest waar plek is voor iedereen.

Duizenden inwoners hebben laten weten dat ook zij een ambitieus gemeentebestuur willen. Een bestuur dat niet alleen maar op de zaak past, maar de belangrijke beslissingen maakt die dit dorp nodig heeft om beter te worden achtergelaten dan zij is aangetroffen.

Sinds maart 2018 hebben wij – elke dag, elke vergadering, elk overleg – aangestuurd op acties. Wij zijn dan ook blij dat op basis van deze begroting duidelijk wordt dat dit college actie onderneemt op onze belangrijkste opgaven op de korte, maar ook de lange termijn.

Het grootste deel van de extra kosten van deze gemeenten gaat namelijk naar onderwijshuisvesting. Dit is niet alleen een wettelijke verplichting, maar wat ons betreft ook een morele. Het college laat met deze investeringen laat zien dat onderwijs en de generatie van morgen voor deze gemeente belangrijk zijn.

Bij scholen is ook de duurzaamheid van de gebouwen belangrijk, aangezien we Oegstgeest klimaatbestendig willen maken. We blijven kritisch op de budgetten in concreto, maar buiten kijf staat dat deze investeringen bouwen aan het Oegstgeest van morgen.

In dit kader van de jeugd stellen wij in additie een motie voor om de toekomst van het kinderwerk in Oegstgeest veilig te stellen. Ook dienen wij de motie ‘Lachen is natuurlijk gezond’ in. Hierin vragen wij het college om voorlichting over lachgas vorm te geven en te kijken wat we moeten doen aan preventie en handhaving.

Maar Oegstgeest staat voor meer grote opgaven. In het huidige Oegstgeest vragen veel ouders zich af of hun kinderen in de toekomst nog wel genoeg zullen verdienen om hier te mogen wonen. Ook veel jonge gezinnen vallen buiten de boot omdat huizenprijzen zoveel omhoog schieten dat zelfs een klein appartement in Oegstgeest onbetaalbaar wordt.

Veel tijd en ambtelijke capaciteit wordt daarom besteed om Oegstgeest toegankelijk te maken voor starters, middeninkomens en sociale minima. Dit zien we terug in de woningbouwprojecten waar dit college aan werkt. Het belang om op resterende locaties in Oegstgeest in te zetten op deze groepen is enorm, want het Oegstgeest van morgen moet een dorp zijn waar ook deze mensen een woning moeten kunnen vinden.

Daarnaast moet het Oegstgeest van morgen er een zijn waar de gemeente continu in gesprek is met haar inwoners. Daarom wordt geld uitgetrokken voor dorpsgeprekken, participatietrajecten en zijn er budgetten voor inwoners die iets willen veranderen in hun buurt.

We zien deze investeringen nu al terug, bijvoorbeeld in de gebieden rondom het gemeentehuis en kasteel Endegeest, waar met onze inwoners de discussie aan is gegaan. Of denk aan onze Dorpsgesprekken, waarvan de laatste nu juist ging over de visie van onze inwoners op de manier waarop zij met de gemeente in contact staan.

Wat veel partijen zich nog te weinig beseffen is dat een open gemeente er een is die investeringen behoeft. Dit is nodig, zeker bij beslissingen die inwoners in hun dagelijks leven gaan merken. We moeten laten zien dat we hen serieus nemen. Dit blijft een work in progress.

Een laatste voorbeeld van acties die wij terugvinden in deze begroting zijn acties op het gebied van duurzaamheid en natuurbeheer. Momenteel wordt gewerkt aan concrete locaties voor de 250 extra te planten bomen uit ons coalitieakkoord.

Als leading actor besteedt onze wethouder tijd om VvE’s, woningcorporaties, netbeheerders, scholen en individuele inwoners mee te nemen bij de verduurzamingsopgave. De duurzaamheidsbudgetten zijn nog nooit zo hoog geweest in Oegstgeest.

Ons dorp zal door huidige investeringen in staat zijn om meer energie te halen uit duurzame bronnen, met extreme weersomstandigheden om te gaan en de afvalberg te verkleinen.

Zeker het verkleinen van de afvalberg, het hergebruiken van ons restafval en het aanpassen van onze rioolsystemen aan veranderende weersomstandigheden zijn zaken die veel geld vereisen. Geld voor het materieel, de vernieuwingen en het personeel om deze uit te voeren.

Momenteel lopen de afvalstoffenheffing en rioolheffing op, deels vanwege beleid van het rijk, deels door autonome ontwikkelingen. Vernieuwing is nodig om de kosten beheersbaar te houden.

Deze investeringen voorkomen nog hogere lasten voor inwoners op de langere termijn. Om bij te dragen aan deze doelstelling dienen wij bij deze begroting een motie genaamd ‘Ecoglazen’ in, waardoor onze gemeente op festiviteiten gebruik gaat maken van herbruikbare glazen.

Al met al zien wij een college dat aan het werk is. De bovengenoemde voorbeelden zijn slechts een selectie uit de vele vraagstukken waar onze gemeente voor staat, maar laten goed zien dat dit een college is met ambitie. Een college dat uitdagingen oppakt die voorliggen. Een college dat niet slechts op de zaak past, maar actief werkt aan de transformatie van Oegstgeest.

En werk vereist nu eenmaal geld. Een van de redenen dat sommige dingen – bijvoorbeeld onderhoud van diverse bruggen – nu zoveel kosten, is omdat eerdere colleges niet hebben gehandeld, maar opgaven voor zich uit hebben geschoven.

Ik hoef u niet uit te leggen dat we geen scholen kunnen neerzetten zonder extra geld bij te lenen. Dat we ons afvalsysteem niet beter kunnen inrichten zonder er geld in te investeren, geen nieuwe bomen kunnen planten zonder de leveranciers te betalen, de bibliotheek niet open kunnen houden zonder er middelen beschikbaar voor te stellen.

En we moeten hier eerlijk over zijn. Als ik in de begrotingskrant de reacties van de oppositie lees op deze begroting, dan moet ik denken aan iets dat onze professor statistiek aan de Universiteit van Amsterdam altijd zei tijdens zijn colleges:

‘Het is heel makkelijk om een theorie onderuit te halen, een systeem van kritiek te voorzien of te zeggen dat een plan niet perfect is.’

De zin die volgde is mij altijd bij gebleven:

‘Het is echter niets waard als je geen verbeterde theorie, systematiek of plannen kunt neerleggen ter vervanging van hetgeen je met je kritiek onderuit probeerde te halen.’

De oppositie komt niet met alternatieven. Eerder niet reëel geachte opties, voorstellen waardoor we nog meer moeten uitgeven, het verhogen van belastingen voor hobbyprojectjes… daar gaan we het niet voor doen.

Het verder verhogen van de lasten van onze inwoners die binnen deze begroting al omhoog gaan, zien wij ook niet als optie.

Het is vanavond Halloween. Mogelijk was de oppositie zo bezig met de voorbereidingen dat zij overal spoken zijn gaan zien, zonder te beseffen dat deze begroting een heel logisch gevolg is van beleid in het verleden, en opgaven voor de toekomst.

Uitstellen, dat is geen werk. Uitstellen legt een zware last op toekomstige bestuurders, toekomstige generaties, de toekomst van ons dorp.

Als er iets is dat onze partij wil, dan is het een gemeentebestuur dat bereid is het werk te verrichten en te investeren in een gemeente waar daadwerkelijk iets wordt bereikt voor onze inwoners. Dingen die zij in hun dagelijks leven gaan merken. Dingen die Oegstgeest op korte termijn geld kosten, maar ons dorp klaar maken voor de toekomst. Dat mag best wat waard zijn.

Het college is volop aan de slag met het uitvoe- ren van ons coalitieakkoord ‘Groen, Sterk en Betrokken’. Progressief Oegstgeest is blij met de successen tot nu toe.

Sociaal

Dit college werkt hard aan de sociale agenda. Dit zien we terug in onze woningbouwplannen, waar aandacht voor sociale huur en middelhuur is bij alle toekomstige projecten. Sociale- en middelhuur zijn essentieel voor starters en inwoners met een kleine beurs. Dit is een radicaal andere koers dan de afgelopen jaren, toen er voornamelijk villawijken werden gepland. PrO staat voor een Oegstgeest waar iedereen een plek heeft om te wonen.

Ook zetten we in op de ontwikkeling van onze inwoners. Voor laaggeletterden gaat geld naar het taalhuis. Laaggeletterdheid levert in de omgang en de (potentiële) werkomgeving problemen op, en resulteert soms in een gevoel van isolatie. PrO staat voor een Oegstgeest waar iedereen mee kan doen. Ook zorgen we dat de bibliotheek – leerplek en ontmoetingsplek – middelen heeft om ondanks hogere kosten haar openingstijden te handhaven. In de strijd tegen sociale isolatie is ook het netwerk ‘Samen tegen eenzaamheid’ gelanceerd. Het gemiddelde van acht eenzamen per straat moet naar beneden!

Duurzaam

Wij zijn blij dat ons college duurzaamheid serieus neemt. Jaarlijks gaat een substantieel bedrag naar duurzaamheidsbeleid. Een grote vooruitgang.

Met de ‘Ga Goed’ campagne delen we goede voorbeelden uit het dorp. Ook verbinden we inwoners met vergelijkbare woningen – zoals in de Schildersbuurt – zodat ze van elkaar kunnen leren hoe hun woning het beste kan worden ver- duurzaamd. We praten met netbeheerders, inwoners en lokale initiatieven over de toe- komst van onze energievoorziening. Warmte- winning uit de Klinkenbergerplas wordt hierin als serieuze optie meegenomen. Oegstgeest neemt deel aan het Regionale Energieakkoord, Operatie Steenbreek en de Schooldakrevolutie. Ook Verenigingen van Eigenaren (VvE’s) worden door dit college geïnspireerd en waar mogelijk gefaciliteerd om hun verenigingen te overtuigen van de voordelen van duurzaam- heidsmaatregelen. Ook geeft de gemeente het goede voorbeeld door haar eigen bezittingen te verduurzamen. Wij kijken uit naar de gemeente- lijke warmtevisie en voorstellen om inwoners verder te ondersteunen bij verduurzamingsmaatregelen.

Open

Tot slot staat PrO voor een open gemeente. Open richting samenwerkingspartners in de regio én richting onze inwoners. De gemeente werkt samen met inwoners aan de toekomst van ons dorp.

Wij zijn verheugd over de Dorpsgesprekken die ons college organiseert om inwoners te betrek- ken bij beleid. Het beste voorbeeld hiervan is het recente gesprek over burgerparticipatie. Ons college laat ook ruimte voor initiatieven van betrokken inwoners en komt binnenkort met een Loket Burgerinitiatieven om hen het leven makkelijker te maken. Ook The Right to Challenge moet hier een rol spelen.

Voor PrO mag invloed voor inwoners soms best wat kosten. Er zijn voor de gebieden Overgeest en Endegeest (‘De Geesten’) bijeenkomsten georganiseerd om te zorgen dat alle geïnteresseerden hun visie op deze parel van Oegstgeest konden uiten. Alhoewel geen participatietraject perfect is, zetten wij in op een gemeente die inwoners als u blijft betrekken bij plannen die u raken, en u ondersteunt als u dat nodig heeft.

LOKAAL diende het amendement van Hart voor Oegstgeest graag mede in. Goed werk van HvO dat - ondanks de veel te late aanlevering van stukken door het college - een prima amendement heeft geschreven.

Hart voor Oegstgeest

Acht maanden na het initiatiefvoorstel van Hart voor Oegstgeest kwam de nieuwe PrO wethouder Glasbeek met een eigen voorbereidingsbesluit voor de gebieden Endegeest en Overgeest. Bij motie van mei 2018 en amendement van mei 2019 heeft de raad zich uitgesproken voor een integrale afwegingsmogelijkheid voor de raad voor mogelijke ontwikkelingen in de gebieden. Echter in tegenstelling tot deze wens bevatte het voorbereidingsbesluit zwart op wit de mogelijkheid voor het college om allerlei ontwikkelingen te vergunnen, zonder dat de raad zich daarover nog hoeft uit te spreken. Hart voor Oegstgeest heeft daarom een amendement ingediend wat er voor zorgt dat pas na een raadsbesluit het college mogelijke ontwikkelingen kan vergunnen. Omdat het amendement door de coalitie terzijde werd geschoven omdat zij willen vertrouwen op blauwe ogen in plaats van afspraken zwart op wit is dit amendement niet aangenomen. Hoewel wij voor een goed voorbereidingsbesluit zijn, heeft Hart voor Oegstgeest tegen dit voorbereidingsbesluit gestemd vanwege het gebrek aan grip door de raad.

College grijpt de macht met vals voorbereidingsbesluit Met het vandaag gepubliceerde voorbereidingsbesluit Overgeest en Endegeest is de bescherming van dit gebied zeer onzeker geworden. Met een zeer gebrekkig afgekondigde vergadering en inderhaast toegestuurde documenten is de raad door zijn voorzitter en door het college gegijzeld in een slim opgezette besluitvorming. Het college heeft een geslaagde greep naar de macht gedaan. Daarbij heeft de raad zijn eigen bevoegdheden te grabbel gegooid. Wat is er gebeurd? Er is een voorbereidingsbesluit genomen. Daarbij worden ontwikkelingen in het plangebied op slot gezet. Tot zover is er weinig aan de hand. Het venijn zit in de staart van het voorbereidingsbesluit. Besloten is dat burgemeester en wethouders bij omgevingsvergunning kunnen afwijken. Dat betekent dat het college de vrije hand heeft om hierover te besluiten. De raad moet daarover slechts worden geïnformeerd. Daarmee is de besluitvorming over de inrichting van het gebied in belangrijke mate in handen van het college gekomen. De raad heeft zichzelf buiten spel gezet. Het is een even simpele als slimme zet: laat de raad geloven dat hij een voorbereidingsbesluit neemt, maar verpak in dat voorbereidingsbesluit een verregaande overdracht van bevoegdheden. Een mooi ogend pakketje, maar vooral: een Paard van Troje. En het is niet zonder precedent. Op 28 mei is de Nota van Uitgangspunten Wilhelminapark en Geesten vastgesteld. Lijkt ook prachtig. Maar ook daarin onheilspellende zinnen over Overgeest: “Bebouwing in slagenlandschap mogelijk intensiever, dan in parklandschap” en Endegeest: “campusfuncties als aanvulling op Bio Science Park.” De raad was vooral blij. Bij PrO is op Twitter de vlag uit gegaan. Na het smadelijke vertrek van Huri Sahin en het fiasco van de 25% sociale woningbouw is de gekrenkte trots groot en de behoefte aan succes (èn sociale woningen) groot. Een nieuwe ervaren wethouder die van wanten weet. Goede afspraken binnen de coalitie en het college. Een sociaal gezicht, progressief. Scholen, huisvesting voor doelgroepen. Dat mag best een stukje park kosten. En niet te vergeten: een sloot geld. Binnenkort staat de Perspectiefnota op de agenda. De gemeentelijke schuld gaat door het plafond, er wordt geld uitgegeven als water en er is altijd wel ergens een capaciteitsprobleem binnen de organisatie: er moet personeel bij. Kortom: met het voorbereidingsbesluit zijn de bevoegdheden geregeld en bij de Perspectiefnota worden het geld en de menskracht vrijgespeeld. Als de vos de passie preekt, boer let op uw kippen!

De perspectiefnota van vorig jaar was geschreven door het oude college. Na de verkiezingen moest dat college in opdracht van de coalitiefracties de Perspectiefnota zo aanpassen dat de financiële paragraaf van het coalitieakkoord leidend werd (motie Verwerking coalitieakkoord, zie link onderaan). Een jaar later zijn de coalitiefracties de macht alweer kwijt. Het college dicteert de Perspectiefnota. Het coalitieakkoord wordt met voeten getreden. Twee citaten uit het coalitieakkoord: Financieel solide “Het verder verlagen van de schuld is belangrijk om ook in de toekomst uitstekende zorg, groen, sport en onderwijs te kunnen garanderen. We nemen daarom maatregelen om de schuld gestaag te doen dalen, vangen het wegvallen van de precarioheffing op, herstructureren investeringen in riolering, mobiliteit en afvalbeleid en maken ruimte voor gerichte investerin- gen in ons dorp. Dit alles gaan we doen zonder dat de gemiddelde belastingdruk voor inwoners toeneemt.” En: “De huisvesting van de Leo Kannerschool is al langer onderwerp van gesprek tussen de school en de gemeente. De zoektocht in de afgelopen jaren heeft nog niet tot een gewenste oplossing geleid. De komende periode moet die oplossing er komen. Daarbij kijken we zowel naar nieuwbouw als naar andere opties, binnen of buiten Oegstgeest. Zodra een passend plan in de raad voorligt, nemen we de daarmee gepaard gaande lasten op in de gemeentebegroting.” Er is nog geen passend plan aan de raad gepresenteerd. https://gemeenteraad.oegstgeest.nl/document.php?m=3&fileid=192343&f=d7e95b6ab46b08bd5cd3881a8b66507c&attachment=0&c=1765

Oegstgeest trekt 10 miljoen uit voor nieuwbouw Leo Kannerschool

27 mei 2019 | De gemeente Oegstgeest trekt tien miljoen euro uit voor de nieuwbouw van de Leo Kannerschool, dat blijkt uit de perspectiefnota 2020-2023. Ook komen er diverse uitdagingen op het dorp af, zo meldt wethouder Matthijs Huizing.

Misschien een idee om - naast de drukste wegen (de doorstroom is daar soms prima) eens te kijken naar de grootste knelpunten. De Morsweg en de Haagweg zijn ongelofelijke knelpunten. Het is hoog tijd voor een goede lightrail, een variant op de Rijngouwelijn langs het Bio Sciencepark en als ontsluiting van de binnenkort te bouwen huizen op vliegveld Valkenburg. Doe dit nou voor je daar begint te bouwen. We zijn nu toch bezig en er moet daar een goed alternatief voor de auto zijn. Het opdoeken van het spoor tussen Leiden Centraal en Leiden Lammenschans (oorzaak van infarcten op meerdere plekken in Leiden) zou zeker overwogen moeten worden. Daar kan prachtige woningbouw gerealiseerd worden. Momenteel is het vanaf Leiden Centraal 20 minuten lopen naar het centrum van Leiden. Leiden Centraal ligt helemaal niet centraal. Leiden Centraal was vroeger Oegstgeest. Ondertunnel de Leidse binnenstad tussen Leiden Lammenschans en Leiden Centraal en zorg voor een halte Stadhuisplein. Zorg voor een goede lightrail - de Leidse regio blijft hierin ernstig achter op ons omringende regio’s - ontmoedig autogebruik, maak de Leidse binnenstad bus- en autoluw en maak het een stad voor voetgangers en fietsers.

Minister wil niet opstappen na flinke fouten rond Michael P. Misschien dat dit helpt: De carringtondoctrine is een begrip uit de politiek dat inhoudt dat een bewindspersoon (een minister of staatssecretaris) moet aftreden als de diensten die onder zijn verantwoordelijkheid opereren ernstig tekortgeschoten zijn, ook als deze bewindspersoon daar persoonlijk niet van op de hoogte was en er ook niets aan had kunnen doen. Dit principe kan op twee manieren tot uitdrukking komen: Een bewindspersoon neemt zelf ontslag als blijkt dat zijn of haar ministerie gefaald heeft. Het parlement neemt een motie van wantrouwen tegen de bewindspersoon aan, en stuurt deze daarmee weg. De term "carringtondoctrine" is ontstaan in april 1988, toen VVD-Kamerlid Frits Bolkestein tijdens de parlementaire enquête naar bouwsubsidies de opstelling van de vroegere Britse minister Carrington ten voorbeeld stelde. Lord Carrington was minister van Buitenlandse Zaken van het Verenigd Koninkrijk op het moment dat Argentinië de Falklandeilanden binnenviel. Drie dagen na die invasie, op 5 april 1982, trad Carrington af, omdat zijn diensten deze inval volstrekt niet zouden hebben voorzien. Over het algemeen werd aangenomen dat dat hij daar persoonlijk niets aan had kunnen doen. Zijn reactie was "It seemed the honourable thing to do.". In Engelse politiek werd "to do the honourable thing" een ander woord voor 'aftreden'. Bij nader inzien blijkt het aftreden van Carrington echter toch een reactie te zijn op eigen falen en niet - zoals de naar hem vernoemde doctrine veronderstelt - op dat van z'n ambtenaren. Carrington en zijn collega's uit de regering-Thatcher bleken namelijk wel degelijk geïnformeerd te zijn door inlichtingendiensten over de ophanden zijnde aanval door Argentinië, maar sloegen de adviezen bewust in de wind.[1] De benaming "carringtondoctrine" suggereert dat het een internationaal bekende politieke leer is, zoals de trumandoctrine of de monroedoctrine. De benaming carringtondoctrine wordt echter alleen in Nederland gehanteerd. Het tegenovergestelde van de carringtondoctrine is sorry-cultuur of sorrydemocratie, wat inhoudt, dat een minister na een ernstige fout alleen "sorry" hoeft te zeggen, en dan gewoon kan blijven zitten.

Minister wil niet opstappen na flinke fouten rond Michael P.

Minister Dekker (Rechtsbescherming) vindt niet dat hij moet opstappen, nadat uit twee snoeiharde rapporten blijkt dat er flinke fouten zijn gemaakt bij de detentie van Michael P., de verkrachter en moordenaar van Anne Faber.

Volgende week dinsdag doet de CU mee aan het verkiezingsdebat - met lokale thema’s - in het Dorpscentrum.

ChristenUnie Zuid-Holland

Gisteravond tijdens een regioavond in Reeuwijk hebben we als ChristenUnie Zuid-Holland, samen met aanwezige, lokale ChristenUnie-fractievoorzitters een woonmanifest gepresenteerd. In het woonmanifest ‘Samen leven in Zuid-Holland’ worden voorstellen gedaan om een goede balans te vinden tussen genoeg woningen in alle sectoren en het beschermen van de waardevolle, beschikbare ruimte in Zuid-Holland. Ruimte in Zuid-Holland staat onder druk. Dit is de provincie met het grootste aantal inwoners van Nederland. Schone ruimte is noodzakelijk voor een gezonde leefomgeving. Daarbij staan de provincie en de gemeenten in Zuid-Holland komende jaren voor een forse woningbouwopgave. Hierbij willen we ruimte voor recreatie en natuur behouden en waar het kan uitbreiden. ChristenUnie-lijsttrekker Jacco Schonewille: “Het woonmanifest laat de uitdagingen zien waar de provincie en gemeenten voor staan in de komende periode. Dit is ook iets wat we als provincie samen met gemeenten moeten doen, daarom hebben we ChristenUnie-fractievoorzitters van gemeenteraden gevraagd mee te tekenen. De tekst van het woonmanifest blijft de inzet van de ChristenUnie de komende tijd.”