Poliflw

Afgelopen raadsvergadering is de woningbouwvisie aangenomen. Wij zien dat er de komende tijd een enorme vraag naar woningen komt, ook in onze regio. We vinden, net als het college, dat ook onze gemeente een verantwoordelijkheid moet nemen om hier een antwoord op te geven. Maar we vinden dat er ideologie mist.

De manier waarop er werk wordt gemaakt van het realiseren van extra woningen is wat ons betreft niet de juiste. Wij zijn voor inbreiden en tegen uitbreiden. En zeker met de aankoop van de Arendshof II, naast het nog te ontwikkelen bankenplein biedt hiervoor ruimte, dichtbij de ‘bruisende binnenstad’ die we graag zo bruisend mogelijk willen maken. We zien meer in kleinere en betaalbare woningen met veel groen aan en rond gebouwen, dan een uitgestrekte provinciestad die bestaat uit grondgebonden woningen met tuin. We willen een familiestad zijn en ook starters aantrekken. Dat doe je niet met dure panden. Kleiner is beter. Bovendien wonen veel mensen in Oosterhout vanwege het compacte karakter, dat willen we ook graag behouden. In het plan om in te gaan zetten op tiny houses zien we wel heil. We hebben het daar in verkiezingstijd niet voor niets ook al over gehad.

Tot slot zien we met de toename van het aantal inwoners ook dat het drukker wordt in onze buitengebieden. Mensen willen er tussenuit om een luchtje te scheppen. Dat leefklimaat is belangrijk. We zetten de buitengebieden het liefst in voor een gezonde wandeling of een sportrondje.

De komende periode ligt er een flinke uitdaging als het gaat om woningbouw. Wij vinden het goed om te lezen dat u nadrukkelijk de samenwerking in de regio Breda-Tilburg en in het bijzonder met de gemeente Breda aanhaalt. Over de manier hoe u met dit vraagstuk om wilt gaan binnen de gemeentegrenzen verschillen we deels van mening.

U zegt op zoek te willen naar woningbouwlocaties buiten het bestaande stedelijke gebied om een antwoord te geven op woningvragen. In een visie vraag je je af: wat voor stad wil je zijn. Dat moet wat ons betreft niet alleen vraaggedreven maar ook ideologisch gedreven zijn. D66 zet in op inbreiding, in plaats van uitbreiding. Liever wat minder grondgebonden woningen en wat meer de hoogte in, dan uitdijen in allerlei windstreken. Wij hebben hier vooral vijf redenen voor:

Mensen kiezen juist voor wonen in Oosterhout omdat het een kleinere, compacte stad is. Wij zien het als waardevol om dat compacte te behouden en niet een tweede Breda te worden. Er is gewoonweg ruimte voor inbreiding. Door het kopen van de Arendshof II is er unieke ruimte in de binnenstad ontstaan voor woningbouw. Wij willen dit gebied ontwikkelen in combinatie met het bankenplein. Met aandacht voor betaalbare woningen en veel groen, zo krijgt de binnsntad een gezond en modern karakter. Door beide plekken samen te ontwikkelen ontstaat er een geheel. Dat gaat versnippering tegen en er is ruimte om een iconisch en kenmerkend nieuw stadshart te creëren. De huidige visie voor het bankenplein heeft natuurlijk al geld gekost, maar een gelijktijdige ontwikkeling van beide gebieden levert meer op dan de som geld die het gekost heeft. Graag dienen we daarom een motie in. We gaan meer bouwen en er komen dus ook meer mensen in onze gemeente te wonen. Ons buitengebied en onze natuur bieden op tal van manieren een uitlaatklep voor al die mensen om er even tussenuit te gaan. Dit geeft onze gemeente ook een goed en gezond leefklimaat. Nu is dat gebied behoorlijk druk op dagen met mooi weer. Verschillende vormen van recreatie kunnen nu nog maar net naast elkaar bestaan op sommige plaatsen. Als er meer mensen bij komen in deze gebieden wordt het nog drukker. Laten we het buitengebied niet verkleinen. We zetten het liever in voor mensen die naar buiten willen. U wil betaalbare huizen. Kijkt u dan vooral ook naar wat kleinere huizen, en kleinere woonvormen zoals tiny houses. Die kunnen prima in de stad staan. Ze nemen minder ruimte in. Dat scheelt in de prijs en in de oppervlakte per huis. Dit komt de betaalbaarheid ten goede. Als je wonen in het huidige buitengebied in grotere mate mogelijk wil maken: kijk dan eerst naar bestaande bebouwing. In juni 2020 verscheen er een onderzoek van Hogeschool Rotterdam-student Jochem Vermeulen waarin waardevolle herbestemming van cultuurhistorisch erfgoed in agrarisch gebied aan de orde komt. Er wordt gesteld dat er veel onroerend goed leeg komt te staan. Die trend is al voorzichtig zichtbaar. Om verloedering tegen te gaan, de leefbaarheid van het buitengebied te vergroten en betaalbaar te houden is het zinvol om te kijken hoe er makkelijker herbestemd kan worden. En dat is een bredere opgave dan sec een pand veranderen van bestemming agrarisch naar wonen. We denken dan aan woongroepjes of woning splitsing bijvoorbeeld.

Al met al zien wij dus ruimte om juist in het hart van de stad aan de slag te gaan met de woningbouwvisie. Groener er kleinere huizen zijn daarbij de sleutelwoorden. Wij worden liever een ‘groen Manhattan van Breda’ waar men naar buiten kan, dan een eindeloos uitgestrekte provinciestad.

Dank u wel voorzitter.

De komende periode ligt er een flinke uitdaging als het gaat om woningbouw. Wij vinden het goed om te lezen dat u nadrukkelijk de samenwerking in de regio Breda-Tilburg en in het bijzonder met de gemeente Breda aanhaalt. Over de manier hoe u met dit vraagstuk om wilt gaan binnen de gemeentegrenzen verschillen we deels van mening.

U zegt op zoek te willen naar woningbouwlocaties buiten het bestaande stedelijke gebied om een antwoord te geven op woningvragen. In een visie vraag je je af: wat voor stad wil je zijn. Dat moet wat ons betreft niet alleen vraaggedreven maar ook ideologisch gedreven zijn. D66 zet in op inbreiding, in plaats van uitbreiding. Liever wat minder grondgebonden woningen en wat meer de hoogte in, dan uitdijen in allerlei windstreken. Wij hebben hier vooral vijf redenen voor:

Mensen kiezen juist voor wonen in Oosterhout omdat het een kleinere, compacte stad is. Wij zien het als waardevol om dat compacte te behouden en niet een tweede Breda te worden. Er is gewoonweg ruimte voor inbreiding. Door het kopen van de Arendshof II is er unieke ruimte in de binnenstad ontstaan voor woningbouw. Wij willen dit gebied ontwikkelen in combinatie met het bankenplein. Met aandacht voor betaalbare woningen en veel groen, zo krijgt de binnsntad een gezond en modern karakter. Door beide plekken samen te ontwikkelen ontstaat er een geheel. Dat gaat versnippering tegen en er is ruimte om een iconisch en kenmerkend nieuw stadshart te creëren. De huidige visie voor het bankenplein heeft natuurlijk al geld gekost, maar een gelijktijdige ontwikkeling van beide gebieden levert meer op dan de som geld die het gekost heeft. Graag dienen we daarom een motie in. We gaan meer bouwen en er komen dus ook meer mensen in onze gemeente te wonen. Ons buitengebied en onze natuur bieden op tal van manieren een uitlaatklep voor al die mensen om er even tussenuit te gaan. Dit geeft onze gemeente ook een goed en gezond leefklimaat. Nu is dat gebied behoorlijk druk op dagen met mooi weer. Verschillende vormen van recreatie kunnen nu nog maar net naast elkaar bestaan op sommige plaatsen. Als er meer mensen bij komen in deze gebieden wordt het nog drukker. Laten we het buitengebied niet verkleinen. We zetten het liever in voor mensen die naar buiten willen. U wil betaalbare huizen. Kijkt u dan vooral ook naar wat kleinere huizen, en kleinere woonvormen zoals tiny houses. Die kunnen prima in de stad staan. Ze nemen minder ruimte in. Dat scheelt in de prijs en in de oppervlakte per huis. Dit komt de betaalbaarheid ten goede. Als je wonen in het huidige buitengebied in grotere mate mogelijk wil maken: kijk dan eerst naar bestaande bebouwing. In juni 2020 verscheen er een onderzoek van Hogeschool Rotterdam-student Jochem Vermeulen waarin waardevolle herbestemming van cultuurhistorisch erfgoed in agrarisch gebied aan de orde komt. Er wordt gesteld dat er veel onroerend goed leeg komt te staan. Die trend is al voorzichtig zichtbaar. Om verloedering tegen te gaan, de leefbaarheid van het buitengebied te vergroten en betaalbaar te houden is het zinvol om te kijken hoe er makkelijker herbestemd kan worden. En dat is een bredere opgave dan sec een pand veranderen van bestemming agrarisch naar wonen. We denken dan aan woongroepjes of woning splitsing bijvoorbeeld.

Al met al zien wij dus ruimte om juist in het hart van de stad aan de slag te gaan met de woningbouwvisie. Groener er kleinere huizen zijn daarbij de sleutelwoorden. Wij worden liever een ‘groen Manhattan van Breda’ waar men naar buiten kan, dan een eindeloos uitgestrekte provinciestad.

Dank u wel voorzitter.

U vraagt ons om een verklaring van geen bedenkingen af te geven voor de ontwikkeling van een zonnepark in de Oranjepolder. Uit onze eerdere bijdragen blijkt al wat wij belangrijk vinden: prioriteit bij zon op dak, en in een zonnepark versterking van cultuurhistorische- en natuurwaarden in het landschap en een goede participatie. We zijn niet tegen een zonnepark op zich, maar wel als de noodzaak niet duidelijk is.

Wat betreft de participatie. Dit is in het afgelopen jaar uitvoerig aan de orde gekomen. Het belangrijkste punt voor ons is dat belanghebbenden goed moeten worden meegenomen en op tijd moeten worden geïnformeerd. Wat ons betreft mag duidelijker worden gecommuniceerd waarom een zonnepark nodig is. Want er liggen nog veel daken leeg. Waarvan u aangeeft een deel niet te mogen meenemen? Van wie mag dat dan niet? En waar ligt die grens dan, bijvoorbeeld bij welk bedrijfsdak telt en welk niet? We hebben meerdere signalen gekregen van mensen die het onbegrijpelijk vinden dat er nog zoveel daken leeg zijn, bijvoorbeeld van panden van Thuisvester. Met Thuisvester moeten toch dingen te regelen zijn.

Over de start van het zonneparkproces is een en ander op de gemeente aan te merken in hoe inwoners zijn meegenomen. Nu we in het proces weer een horde verder nemen zijn er alsnog een heleboel vragen over de specifieke noodzaak van een zonnepark. Uw houding is wel verbeterd na enkele informatiemomenten, onder andere ter plaatse. Kan de portefeuillehouder aangeven hoe hij concreet denkt de inwoners in het vervolg van het proces verder mee te nemen en hoe hij concreet uit wil leggen dat we een zonnepark en straks een windpark nodig hebben?

 

Wat betreft de cultuurhistorische- en natuurwaarden is een en ander weergegeven in de ruimtelijke onderbouwing. Langs het recreatieve fietspad wordt natuur aangelegd die, hopelijk, zo goed mogelijk in het bestaande landschap past. We zijn benieuwd naar de verdere gedetailleerde uitwerking hiervan. De initiatiefnemer heeft op eigen terrein in Moerdijk een zonnepark gerealiseerd dat ook in een bloemrijk grasland staat. Wordt dit een kopie daarvan? De werkgroep biodiversiteit is in beginsel een goed initiatief, vooral omdat de omgeving inhoudelijk kan worden meegenomen. Maar welke rol heeft deze werkgroep precies? En wie heeft de regie? En wat doet de gemeente specifiek op het gebied van de vaak genoemde biodiversiteit, nu en op langere termijn?

Wij vinden versteviging van de biodiversiteit een belangrijk punt voor onze leefomgeving. Maar het mag nog allemaal wat specifieker. Voor nu en op langere termijn. Ter inspiratie bieden we u graag een exemplaar aan van het boek ‘Bescherming van de biodiversiteit, een weerbarstige uitdaging’. Daar staan veel goede en passende voorbeelden in, toegespitst op het maken van beleid ter bevordering van biodiversiteit.

En, misschien een beetje vooruitlopend op de volgende stap in het proces, nog een mogelijkheid om extra winst te halen uit het project: u gaat de grond onder en rond de panelen inzaaien met bloemrijk grasland. In Oosterhout huist de oudste bijenhoudersvereniging van Nederland. We kunnen ons voorstellen dat zij blij zijn met 37 hectare bloemrijk grasland. Ook lieten zij in de krant optekenen dat ze op zoek zijn naar een locatie. Het lijkt ons een idee als de gemeente uit eigen beweging contact wil opnemen met het gilde en samen met hen wil kijken of er een combinatie te maken is. Dan krijgt het een echt Oosterhouts tintje en u geeft de grond een duidelijke dubbelfunctie.

U vraagt ons om een verklaring van geen bedenkingen af te geven voor de ontwikkeling van een zonnepark in de Oranjepolder. Uit onze eerdere bijdragen blijkt al wat wij belangrijk vinden: prioriteit bij zon op dak, en in een zonnepark versterking van cultuurhistorische- en natuurwaarden in het landschap en een goede participatie. We zijn niet tegen een zonnepark op zich, maar wel als de noodzaak niet duidelijk is.

Wat betreft de participatie. Dit is in het afgelopen jaar uitvoerig aan de orde gekomen. Het belangrijkste punt voor ons is dat belanghebbenden goed moeten worden meegenomen en op tijd moeten worden geïnformeerd. Wat ons betreft mag duidelijker worden gecommuniceerd waarom een zonnepark nodig is. Want er liggen nog veel daken leeg. Waarvan u aangeeft een deel niet te mogen meenemen? Van wie mag dat dan niet? En waar ligt die grens dan, bijvoorbeeld bij welk bedrijfsdak telt en welk niet? We hebben meerdere signalen gekregen van mensen die het onbegrijpelijk vinden dat er nog zoveel daken leeg zijn, bijvoorbeeld van panden van Thuisvester. Met Thuisvester moeten toch dingen te regelen zijn.

Over de start van het zonneparkproces is een en ander op de gemeente aan te merken in hoe inwoners zijn meegenomen. Nu we in het proces weer een horde verder nemen zijn er alsnog een heleboel vragen over de specifieke noodzaak van een zonnepark. Uw houding is wel verbeterd na enkele informatiemomenten, onder andere ter plaatse. Kan de portefeuillehouder aangeven hoe hij concreet denkt de inwoners in het vervolg van het proces verder mee te nemen en hoe hij concreet uit wil leggen dat we een zonnepark en straks een windpark nodig hebben?

 

Wat betreft de cultuurhistorische- en natuurwaarden is een en ander weergegeven in de ruimtelijke onderbouwing. Langs het recreatieve fietspad wordt natuur aangelegd die, hopelijk, zo goed mogelijk in het bestaande landschap past. We zijn benieuwd naar de verdere gedetailleerde uitwerking hiervan. De initiatiefnemer heeft op eigen terrein in Moerdijk een zonnepark gerealiseerd dat ook in een bloemrijk grasland staat. Wordt dit een kopie daarvan? De werkgroep biodiversiteit is in beginsel een goed initiatief, vooral omdat de omgeving inhoudelijk kan worden meegenomen. Maar welke rol heeft deze werkgroep precies? En wie heeft de regie? En wat doet de gemeente specifiek op het gebied van de vaak genoemde biodiversiteit, nu en op langere termijn?

Wij vinden versteviging van de biodiversiteit een belangrijk punt voor onze leefomgeving. Maar het mag nog allemaal wat specifieker. Voor nu en op langere termijn. Ter inspiratie bieden we u graag een exemplaar aan van het boek ‘Bescherming van de biodiversiteit, een weerbarstige uitdaging’. Daar staan veel goede en passende voorbeelden in, toegespitst op het maken van beleid ter bevordering van biodiversiteit.

En, misschien een beetje vooruitlopend op de volgende stap in het proces, nog een mogelijkheid om extra winst te halen uit het project: u gaat de grond onder en rond de panelen inzaaien met bloemrijk grasland. In Oosterhout huist de oudste bijenhoudersvereniging van Nederland. We kunnen ons voorstellen dat zij blij zijn met 37 hectare bloemrijk grasland. Ook lieten zij in de krant optekenen dat ze op zoek zijn naar een locatie. Het lijkt ons een idee als de gemeente uit eigen beweging contact wil opnemen met het gilde en samen met hen wil kijken of er een combinatie te maken is. Dan krijgt het een echt Oosterhouts tintje en u geeft de grond een duidelijke dubbelfunctie.

Raadsbetoog, 19 mei 2020:

We bespreken de concept regionale energie strategie en de rol die de gemeente Oosterhout daarin heeft. Het zal u hopelijk niet verbazen dat D66 voor het besparen van energie en het opwekken van duurzame energie is. Met genoegen zien we dat Oosterhout hierin een grote rol wil nemen en dat de wethouder echt werk wil maken van duurzaamheid. Over de manier waarop dat gebeurt willen we graag een paar dingen kwijt.

We willen graag nogmaals benadrukken dat we ons eerst moeten richten op besparing en op het volplaatsen van de nog leegstaande daken in de gemeente en van bijvoorbeeld geluidswallen, voordat we ons vol gas bezig gaan houden met het plaatsen van zonnevelden.

U gaf eerder aan dat de hoeveelheid daken in onze gemeente te gering is om aan de energievraag te voldoen. Maar dat lijkt niet voor heel de regio te gelden. Naar verluidt doet Breda hetzelfde met haar daken en hebben zij straks energie over. Kunnen we dat overschot niet verdelen over de regio, waardoor onze gemeente bijvoorbeeld minder hoeft op te wekken?

In uw raadsbrief schrijft u: Bij het opstellen van de RES is gewerkt volgens het principe van ‘binnen naar buiten’. Dit betreft allereerst besparen en kleinschalige opwek, daarna grootschalige opwek in de gebouwde omgeving en tot slot grootschalige opwek in het buitengebied. In de uitvoering lijkt een andere volgorde te worden gevolgd.

 

De weg naar 2030 is nog lang en biedt een heleboel ruimte om op een goede manier te komen tot de doelstellingen. Oosterhout gaat voortvarend te werk bij het behalen van de doelstellingen, maar lopen we niet een paar stappen te hard? We lijken nu veel laaghangend fruit te plukken, door grootschalige opwek van energie te plannen op specifieke locaties met al bestaande technieken. We zouden ook stapje voor stapje kunnen zetten en inzetten op innovatie, om zo op termijn op een eigentijdse en wellicht efficiëntere manier te komen tot onze doelstellingen. Dat is ongetwijfeld beter en geeft ons op de nog langere termijn een voorsprong om nog verder te ontwikkelen en energie beter te kunnen inzetten. Bijvoorbeeld door goede opslag. Dan kunnen we ook van de biomassa centrales af, die bomen uit oost-Europa en zuid-Amerika verslurpen.

 

Een andere reden waarom we ons afvragen of we niet te snel gaan, zijn de alarmerende berichten vanuit Oosterhouters, veel van hen afkomstig uit Dommelbergen. Waar u in de concept-RES uitgesproken uitgaat van participatie en acceptatie –het woord participatie komt maar liefst 24 keer voor in het document- zijn er bij voorbaat al alarmerende geluiden van mensen die zich niet gehoord worden, mensen die schrikken van wat er in de Oranjepolder wordt gepland en zeggen onvoldoende te zijn meegenomen. Er is een zienswijze van het Natuurplein die roept dat de groep stakeholders te smal is. Hoe bent u van plan daarmee om te gaan? Participatie zou in onze ogen op zijn minst moeten betekenen dat mensen op de hoogte zijn van zaken als:

 

– hoe verloopt het proces

– waar kan ik terecht voor vragen

– wat gebeurt er wanneer

– wat zijn de redenen dat plannen zijn zoals ze zijn

– etc.

 

Voorzitter, als we de ingeslagen weg doorzetten, wat is dan het begrip participatie dan nog waard? In de RES geeft u aan mensen op tijd en transparant te willen informeren en te willen betrekken. De plannen die u nu voor ogen heeft lenen zich er uitstekend voor te laten zien dat u ook daadwerkelijk van plan bent mensen mee te nemen en te laten participeren. Maar dan moet er wel wat veranderen.

 

Hoewel we in dit betoog een paar punten gemaakt hebben, zijn we blij dat de RES vorm gaat krijgen. Om ons punt over de participatie kracht bij te zetten, dienen we graag amendement 8A01 over flexibiliteit in de energiemix mede in. Vervolgens kunt u laten zien dat u inderdaad van plan bent om inwoners op tijd te betrekken en het participatie- en acceptatieproces serieus neemt.

Raadsbetoog, 19 mei 2020:

We bespreken de concept regionale energie strategie en de rol die de gemeente Oosterhout daarin heeft. Het zal u hopelijk niet verbazen dat D66 voor het besparen van energie en het opwekken van duurzame energie is. Met genoegen zien we dat Oosterhout hierin een grote rol wil nemen en dat de wethouder echt werk wil maken van duurzaamheid. Over de manier waarop dat gebeurt willen we graag een paar dingen kwijt.

We willen graag nogmaals benadrukken dat we ons eerst moeten richten op besparing en op het volplaatsen van de nog leegstaande daken in de gemeente en van bijvoorbeeld geluidswallen, voordat we ons vol gas bezig gaan houden met het plaatsen van zonnevelden.

U gaf eerder aan dat de hoeveelheid daken in onze gemeente te gering is om aan de energievraag te voldoen. Maar dat lijkt niet voor heel de regio te gelden. Naar verluidt doet Breda hetzelfde met haar daken en hebben zij straks energie over. Kunnen we dat overschot niet verdelen over de regio, waardoor onze gemeente bijvoorbeeld minder hoeft op te wekken?

In uw raadsbrief schrijft u: Bij het opstellen van de RES is gewerkt volgens het principe van ‘binnen naar buiten’. Dit betreft allereerst besparen en kleinschalige opwek, daarna grootschalige opwek in de gebouwde omgeving en tot slot grootschalige opwek in het buitengebied. In de uitvoering lijkt een andere volgorde te worden gevolgd.

 

De weg naar 2030 is nog lang en biedt een heleboel ruimte om op een goede manier te komen tot de doelstellingen. Oosterhout gaat voortvarend te werk bij het behalen van de doelstellingen, maar lopen we niet een paar stappen te hard? We lijken nu veel laaghangend fruit te plukken, door grootschalige opwek van energie te plannen op specifieke locaties met al bestaande technieken. We zouden ook stapje voor stapje kunnen zetten en inzetten op innovatie, om zo op termijn op een eigentijdse en wellicht efficiëntere manier te komen tot onze doelstellingen. Dat is ongetwijfeld beter en geeft ons op de nog langere termijn een voorsprong om nog verder te ontwikkelen en energie beter te kunnen inzetten. Bijvoorbeeld door goede opslag. Dan kunnen we ook van de biomassa centrales af, die bomen uit oost-Europa en zuid-Amerika verslurpen.

 

Een andere reden waarom we ons afvragen of we niet te snel gaan, zijn de alarmerende berichten vanuit Oosterhouters, veel van hen afkomstig uit Dommelbergen. Waar u in de concept-RES uitgesproken uitgaat van participatie en acceptatie –het woord participatie komt maar liefst 24 keer voor in het document- zijn er bij voorbaat al alarmerende geluiden van mensen die zich niet gehoord worden, mensen die schrikken van wat er in de Oranjepolder wordt gepland en zeggen onvoldoende te zijn meegenomen. Er is een zienswijze van het Natuurplein die roept dat de groep stakeholders te smal is. Hoe bent u van plan daarmee om te gaan? Participatie zou in onze ogen op zijn minst moeten betekenen dat mensen op de hoogte zijn van zaken als:

 

– hoe verloopt het proces

– waar kan ik terecht voor vragen

– wat gebeurt er wanneer

– wat zijn de redenen dat plannen zijn zoals ze zijn

– etc.

 

Voorzitter, als we de ingeslagen weg doorzetten, wat is dan het begrip participatie dan nog waard? In de RES geeft u aan mensen op tijd en transparant te willen informeren en te willen betrekken. De plannen die u nu voor ogen heeft lenen zich er uitstekend voor te laten zien dat u ook daadwerkelijk van plan bent mensen mee te nemen en te laten participeren. Maar dan moet er wel wat veranderen.

 

Hoewel we in dit betoog een paar punten gemaakt hebben, zijn we blij dat de RES vorm gaat krijgen. Om ons punt over de participatie kracht bij te zetten, dienen we graag amendement 8A01 over flexibiliteit in de energiemix mede in. Vervolgens kunt u laten zien dat u inderdaad van plan bent om inwoners op tijd te betrekken en het participatie- en acceptatieproces serieus neemt.

Net als u werden wij overvallen door de coronacrisis en leek het in de eerste instantie nogal onwerkelijk. Het leven stond letterlijk stil. Inmiddels begint door te dringen dat we met een crisis te maken hebben die niet met 3 weken voorbij is.

Voor veel mensen is de crisis een ramp. Kwetsbare doelgroepen die ineens veel binnen moeten blijven en hun dierbaren moeten missen. Horeca ondernemers, evenementenbureaus, zorgorganisaties, ZZPers… de groep van mensen die hard getroffen worden door de crisis lijkt oneindig.

En dan praten we nog niet eens over de mensen die echt flink ziek zijn of zijn geweest. Mensen die dierbaren hebben verloren door deze vreselijke ziekte en maar met een hele kleine groep afscheid mochten nemen. Trauma’s waar we nog lang de naweeën van zullen merken. Maar ook de ‘gewone’ mensen voor zover die bestaan moeten meer afgezonderd leven dan ze gewend zijn en missen de aanraking van familie en vrienden. Het mooie weer begint en we kunnen elkaar niet ontmoeten op het terras, de impact is voor iedereen voelbaar.

Deze crisis brengt ook goede dingen, bijna iedereen wordt genoodzaakt om even zijn drukke leven stil te leggen en bij zichzelf te komen.

Wij staan voor een samenleving waarin we graag zien dat verbindingen en ontmoeten centraal staat. En dat is precies wat er nu gebeurd. Er zijn nog nooit zoveel mensen geweest die hulp aanboden aan elkaar. Veel waardering komt er voor de zorg.

En we hebben nog nooit met zoveel mensen ons ingezet voor de ouderen en meer kwetsbare mensen. Want ondanks dat er ook jongere mensen ziek worden is dat de grootste groep die we samen beschermen.

Wij zijn trots op deze mensen en in Oosterhout zien we ze in grote getale. Laten we hopen dat we deze zorg voor elkaar vasthouden. Hoe het ook afloopt, de wereld zal na Corona met zekerheid niet hetzelfde zijn als ervoor.