Poliflw

Vanuit het buitenland proberen islamitische organisaties en financiers Nederlandse moskeeën en moskeescholen te beïnvloeden. In ruil voor geldbedragen moeten imams en moslims in Nederland fundamentalistische politieke en religieuze ideeën verspreiden.

Dat concludeert de parlementaire ondervragingscommissie naar ongewenste beïnvloeding uit onvrije landen (POCOB) vandaag. Namens de SGP nam Kamerlid Chris Stoffer deel aan de commissie.

Het onderzoek vond plaats op voorstel van SGP en SP. Kees van der Staaij zei destijds: "Het is iets wat ons al jaren bezighoudt en waar we veel debatten over hebben gehad, maar waar moeilijk de vinger achter te krijgen is. We maken ons zorgen of beïnvloeding van moskeeën vanuit onvrije landen ook niet een ondermijnende werking heeft op onze democratie."

De SGP is blij dat het onderzoek inmiddels is afgerond en ziet het rapport als een goede basis om het debat hierover verder te voeren. De commissie heeft blootgelegd dat buitenlandse beïnvloeding plaatsheeft, hoe salafistische moslims in Nederland acteren en het onderstreept de noodzaak om maatregelen te treffen tegen de verspreiding van islamitisch fundamentalisme in ons land.

De SGP pleit voor een verbod op salafistische organisaties en herhaalt haar oproep om meer controle uit te voeren op informeel religieus onderwijs dat onze veiligheid ondermijnt. Verder wil de SGP dat de instanties die de buitenlandse beïnvloeding moeten tegengaan, meer bevoegdheden krijgen.

Vanuit het buitenland proberen islamitische organisaties en financiers Nederlandse moskeeën en moskeescholen te beïnvloeden. In ruil voor geldbedragen moeten imams en moslims in Nederland fundamentalistische politieke en religieuze ideeën verspreiden.

Dat concludeert de parlementaire ondervragingscommissie naar ongewenste beïnvloeding uit onvrije landen (POCOB) vandaag. Namens de SGP nam Kamerlid Chris Stoffer deel aan de commissie.

Het onderzoek vond plaats op voorstel van SGP en SP. Kees van der Staaij zei destijds: "Het is iets wat ons al jaren bezighoudt en waar we veel debatten over hebben gehad, maar waar moeilijk de vinger achter te krijgen is. We maken ons zorgen of beïnvloeding van moskeeën vanuit onvrije landen ook niet een ondermijnende werking heeft op onze democratie."

De SGP is blij dat het onderzoek inmiddels is afgerond en ziet het rapport als een goede basis om het debat hierover verder te voeren. De commissie heeft blootgelegd dat buitenlandse beïnvloeding plaatsheeft, hoe salafistische moslims in Nederland acteren en het onderstreept de noodzaak om maatregelen te treffen tegen de verspreiding van islamitisch fundamentalisme in ons land.

De SGP pleit voor een verbod op salafistische organisaties en herhaalt haar oproep om meer controle uit te voeren op informeel religieus onderwijs dat onze veiligheid ondermijnt. Verder wil de SGP dat de instanties die de buitenlandse beïnvloeding moeten tegengaan, meer bevoegdheden krijgen.

Toen de coronacrisis in alle hevigheid losbrak, heeft het kabinet vergaande maatregelen genomen. Op basis van noodverordeningen (geen echte wetgeving) zijn onze vrijheden en grondrechten fors ingeperkt.

Op zich is dat begrijpelijk, want als je een acute bloeding hebt, heb je een noodverband nodig. Een acute crisis, vraagt om acute maatregelen. Maar nu de crisis niet meer acuut is, gaat die regel niet meer op. Het kabinet kan onze rechten en vrijheden niet blijven inperken op grond van dit soort noodverordeningen. Er is een degelijke en solide wettelijke basis nodig.

Op aandringen van de SGP en de Raad van State heeft het kabinet inmiddels een voorstel gedaan om de noodverordeningen te vervangen door echte wetgeving. Het is een goede zaak dát het kabinet hiermee komt, maar de SGP is niet tevreden over de inhoud van het voorstel.

Onze drie belangrijkste punten van kritiek op de coronawet:

De minister krijgt te veel en te ruime bevoegdheden; De Tweede Kamer komt te veel buiten spel te staan; De wet is veel te lang geldig.

Zolang er op de bovenstaande kritiekpunten geen verbeteringen worden doorgevoerd, kan de SGP de coronawet niet steunen.

Meer weten? Beluister dan hier het gesprek tussen Kees van der Staaij en presentator Sven Kockelmann op Radio 1.

Toen de coronacrisis in alle hevigheid losbrak, heeft het kabinet vergaande maatregelen genomen. Op basis van noodverordeningen (geen echte wetgeving) zijn onze vrijheden en grondrechten fors ingeperkt.

Op zich is dat begrijpelijk, want als je een acute bloeding hebt, heb je een noodverband nodig. Een acute crisis, vraagt om acute maatregelen. Maar nu de crisis niet meer acuut is, gaat die regel niet meer op. Het kabinet kan onze rechten en vrijheden niet blijven inperken op grond van dit soort noodverordeningen. Wil het kabinet vergaande maatregelen blijven nemen, dan is daar op zijn minst een degelijke en solide wettelijke basis nodig.

Op aandringen van de SGP en de Raad van State heeft het kabinet inmiddels een voorstel gedaan om de noodverordeningen te vervangen door echte wetgeving. Het is een goede zaak dát het kabinet hiermee komt, maar de SGP is niet tevreden over de inhoud van het voorstel.

Onze drie belangrijkste punten van kritiek op de corona-spoedwet:

De minister krijgt te veel en te ruime bevoegdheden; De Tweede Kamer komt te veel buiten spel te staan; De wet is veel te lang geldig.

Zolang er op de bovenstaande kritiekpunten geen verbeteringen worden doorgevoerd, kan de SGP de corona-spoedwet niet steunen.

Meer weten? Beluister dan hier het gesprek tussen Kees van der Staaij en presentator Sven Kockelmann op Radio 1.

De SGP hecht zeer aan de voortgang van de erediensten. We waarderen de digitale mogelijkheden daarvoor, maar het is pijnlijk om niet met elkaar rondom het Woord in Gods huis te kunnen zijn.

De maatregelen die nodig zijn om verdere verspreiding van het virus te voorkomen, moeten nageleefd worden. Dat is ook wat de kerken heel nauwgezet gedaan hebben en nog steeds doen. De bescherming van kwetsbaar leven ligt ons immers na aan het hart. Juist ook vanuit de zorg en vanuit de getroffen gemeenschappen wordt vaak een appèl op voorzichtigheid gedaan. Dat begrijpen en ondersteunen wij. Dat is één.

Maar die maatregelen mogen niet onnodig ver gaan. Als Ikea haar deuren voor honderden mensen mag openen, roept dat terechte vragen op waarom in grote kerken niet meer dan 30 (en later 100) mensen kunnen worden toegelaten?

Wij verzetten ons er ook tegen als kerken eenzijdig als besmettingshaarden worden weggezet. Het beeld van kerkdiensten als verspreiders van het virus is een eigen leven gaan leiden. Vaak bleken die verhalen deels of geheel onjuist te zijn, of afkomstig uit de periode toen er nog geen coronamaatregelen waren. Het mag niet zo zijn dat ingrijpende maatregelen als het inperken van kerkdiensten en uitvaarten lichtvaardig plaatsvinden.

Bij de SGP komen over dit onderwerp veel vragen binnen. Vragen en zorgen die bij ons evenzeer leven en die wij omzetten in vragen aan de regering en bijdrages aan debatten en in media.

Zo heeft Kees van der Staaij op 1 mei schriftelijke vragen ingediend bij de regering over de ruimte voor kerkdiensten en uitvaarten. De antwoorden die wij inmiddels kregen, zijn teleurstellend. Daarom hebben wij direct vervolgvragen ingediend; En op 7 mei bevroeg Van der Staaij premier Rutte tijdens een interruptiedebat (klik hier voor de video) op de versoepeling van de maatregelen voor kerken; In een uitzending van Op1 pleitte Van der Staaij voor meer maatwerk voor kerken en riep hij op om het belang van de kerkdiensten te erkennen (klik hier voor de video); Op 20 mei deed Van der Staaij in het debat opnieuw de oproep om kerken meer ruimte te geven (bekijk hier de video); Verder stelde Van der Staaij samen met Jetten in de Tweede Kamer voor om de Raad van State kritisch te laten kijken naar de inperkingen van onze vrijheden en grondrechten (waaronder de vrijheid van godsdienst). Inmiddels heeft de Raad van State een gedegen voorlichting gegeven, wat wij ervaren als een steun in de rug voor ons pleidooi voor meer maatwerk. Van der Staaij en Jetten schreven over dit onderwerp samen een opinieartikel in de Volkskrant. Naar aanleiding van de voorlichting van de Raad van State, komt de regering met een nieuwe wet. Van der Staaij is blij dat er een wet komt die de inperkingen op de vrijheid van godsdienst (de maximerende getalsnormen van 30 of 100) deels lijkt terug te draaien, maar hij is kritisch op de lange duur van de wet, op de ruime bevoegdheden die de minister krijgt door de wet en op het feit dat de Tweede Kamer te veel buiten spel komt te staan. Beluister hier de uitgebreide reactie van Van der Staaij op Radio 1. Op uitnodiging van de Gereformeerde Gemeente in Nederland te Barneveld en door bemiddeling van de SGP bezocht minister Grapperhaus kerkgebouw de Hoeksteen in Barneveld, om met eigen ogen te zien dat in een gebouw met ruim 2800 zitplaatsen, meer dan 30 of 100 personen op een veilige manier een plek geboden kan worden. Op de achtergrond vertegenwoordigt Peter Schalk de reformatorische kerken bij de regelmatige gesprekken met de minister van Justitie en de vertegenwoordigers van de kerken in Nederland.

Ook de komende tijd hoopt de SGP zich met overtuiging in te zetten voor een verantwoorde voortgang van de kerkdiensten. Iets wat ons allemaal zó aan het hart ligt.

 

Lees hier de bijdrage van Kees van der Staaij aan het debat over de Urgenda-uitspraak, die het kabinet verplicht tot vergaande klimaatmaatregelen.

Het voelt vreemd. Als het Planbureau opeens constateert dat brandstofprijzen veranderd zijn en in 2020 waarschijnlijk minder CO2-reductie gerealiseerd zal worden, wil het kabinet een extra been bijzetten. Als het Planbureau constateert dat door de Corona lock down de CO2-reductie waarschijnlijk wel op 25% uit zal komen, vindt het kabinet opeens dat dit niet telt. Waarom?

NoodgrepenDe minister past een paar noodgrepen toe. Vooral kosmetisch. Maatregelen worden naar voren gehaald met bijbehorende kasschuiven. Wat betekenen die kasschuiven voor het halen van de doelen ná 2020?

Kolencentrales moeten gas terugnemen, terwijl ze al onder het Europese emissiehandelssysteem vallen en we gewoon meer fossiele stroom zullen importeren. Kortom, Europees gezien levert dit nauwelijks extra CO2-reductie op. Waarom zegt de minister niet gewoon: op papier gaan we vanwege de Corona crisis voldoen aan de doelstelling voor 2020, we laten Urgenda en de noodgrepen nu voor wat het is en richten de blik weer vooruit?

Hoeveel geld denkt de minister trouwens voor de ‘passende nadeelcompensatie’ uit te moeten trekken? Wat de SGP betreft investeren we dat in maatregelen die de energievoorziening echt verduurzamen én ook economisch positief uitpakken. Dat laatste verdient nu juist prioriteit.

Het laat haarscherp zien dat beleidsdoelen niet thuis horen in wetgeving en de rechtszaal.

Rechtstatelijke aspectenEen fundamentele vraag blijft: mag de rechter op de stoel van de wetgever gaan zitten? Nee. We hebben rechtsstaat, maar geen rechtersstaat. Sinds het Waterpakt-arrest was de Hoge Raad duidelijk: het past de rechter niet om de deurwaarder achter de wetgever aan te sturen. Nu lijkt de koers gewijzigd: het reductiebevel komt neer op een wetgevingsbevel. Daarmee worden bakens verzet. Eerder vond de Hoge Raad dat, ook al voldoen we niet aan de WHO-normen voor luchtkwaliteit, het volgen van het Europees beleid voldoende is. Nu wordt een tegenovergestelde redenering gevolgd, terwijl de gezondheidsimpact van CO2 veel meer indirect is. De Urgenda-uitspraak is dan ook vergaand.

Ja, de rechter mag toetsen aan het internationale recht, dus ook aan het recht op leven. De Raad van State wees er wel op dat het bij internationale verplichtingen niet eenvoudig is om verdragen te wijzigen. Dus zou de rechter ook terughoudend moeten zijn in het herinterpreteren van verdragsbepalingen.

De minister schrijft dat niet is uit te sluiten dat het arrest een bredere betekenis heeft. Inderdaad. Wanneer komt de toegezegde brief hierover? Ik vraag het kabinet ook de volgende aspecten daarin mee te nemen.Is het recht op leven ooit bedoeld om zulke vergaande maatregelen af te dwingen? Onze indruk is van niet. Kijkt het kabinet naar de mogelijkheid om samen met gelijkgestemde lidstaten te komen tot een interpretatieve verklaring over het recht op leven in relatie tot klimaatregelen?

De regering heeft bij het ratificeren van het Verdrag van Parijs aangegeven dat die afspraken niet rechtstreeks bindend zijn. Via het Europees mensenrechtenverdrag blijkt dit opeens wél het geval te zijn. Wat betekent dit voor onze opstelling bij toekomstige internationale verdragen?

Het is zeer de vraag of je beleidsdoelen – hoe goed ze ook bedoeld zijn – wel wettelijk vast moet willen leggen, zoals in klimaatwetten. Hoe ziet de minister dit in het licht van de opstelling van de Hoge Raad?Wil de minister in de brief ook de vraag mee laten nemen of we in Nederland niet een te ruime mogelijkheid hebben voor allerlei belangengroeperingen om via de rechter zaken af te dwingen die uiteindelijk vooral een politieke afweging vragen?

Tot slotEen hoogleraar zei dat hij de weddenschap aan durfde gaan dat we ooit zullen lezen dat er op het Binnenhof bewust voor is gekozen om de rechter de kastanjes uit het vuur te laten halen. Op die manier kunnen politici die de begrotingspost ‘klimaat’ opschroeven en met de vinger wijzen naar de ‘elitaire D66-stemmende rechters’, terwijl ze zelf hun voorkeur voor lagere belastingen blijven belijden. Die kant moet het wat de SGP betreft niet op.

Kamerlid Chris Stoffer wil dat Zeeland compensatie krijgt nu de marinierskazerne niet verhuist naar Vlissingen.

Eerder dit jaar was er veel ophef over de aankondiging van het kabinet om tóch geen marinierskazerne naar Vlissingen, te verplaatsen. In Zeeland werd dat ervaren als woordbreuk, en dat was het. De SGP diende daarom een motie van afkeuring tegen de verantwoordelijke staatssecretaris in, maar die haalde het uiteindelijk niet.

"Zeeland is geschoffeerd en voor de gek gehouden," dat waren de samenvattende woorden van Kees van der Staaij in februari. Klik hier voor zijn bijdrage.

De affaire met de marinierskazerne kwam donderdag opnieuw ter sprake in een debat over het vastgoed van Defensie. Om kort te zijn: de staat van de kazernes waar onze militairen in bivakkeren is vaak beroerd. Herstel ervan is peperduur en kost veel tijd. Chris Stoffer die namens de SGP het woord voerde, liet weten blij te zijn met de 2 miljard extra. Wel drong hij erop aan om bij de ‘revitalisering’ van het vastgoed uit te gaan van de operationele behoefte.

Stoffer keek ook nog even terug op de gang van zaken met de kazerne die naar Zeeland zou verhuizen maar uiteindelijk naar Gelderland ging: "Er zijn excuses aangeboden, de Tweede Kamer heeft gestemd, en dan heeft het geen zin alles nog eens dunnetjes over te doen. Wat nu wél van de grond moet komen, is de toegezegde compensatie voor het verlies als gevolg van de rare manoeuvre van het kabinet. Voor de SGP is cruciaal dat er een pakket ligt waar de Zeeuwen zelf van zeggen: Ja, dit doet recht aan onze wensen en belangen; dit biedt perspectief voor onze economie en werkgelegenheid – ook voor jonge mensen!”

Speciale aandacht ging nog uit naar de schietoefeningen van het Korps Commando Troepen. Er wordt al geruime tijd gesteggeld over de plek waar ze dat moeten doen, het “schiethuis.” De SGP drong erop aan op wat meer haast te maken met dit project, want zonder goede mogelijkheid om te trainen kunnen de commando’s ook niet doen wat ze moeten doen.

Op 1 mei diende Kees van der Staaij al een eerste serie van schriftelijke vragen in bij de regering over de ruimte voor kerken en uitvaartdiensten. De antwoorden daarop zijn zó teleurstellend dat vandaag direct de onderstaande aanvullende vragen zijn ingediend.

Schriftelijke vragen van het lid Van der Staaij (SGP) aan de ministers van Justitie en Veiligheid en Binnenlandse Zaken over beperkingen begrafenissen en kerkdiensten in het licht van de Grondwettelijke vrijheden (27 mei 2020):

Herinnert u zich uw antwoorden op onze eerdere vragen over begrafenissen en kerkdiensten in het licht van grote aantallen bezoekers van warenhuizen en bouwmarkten? Bent u tevens bekend met de door de Raad van State gegeven voorlichting over de grondrechtelijke aspecten van de coronamaatregelen? Zou u aan kunnen geven hoe de zeer vergaande beperking van het aantal deelnemers aan kerkdiensten en begrafenisplechtigheden zich verhoudt tot de grondrechten, in het bijzonder de vrijheid van godsdienst? Hoe oordeelt u in dit licht over de opvatting van de Raad van State dat de noodverordeningen in principe ongeschikt zijn om de grondrechten te beperken, met name ook met betrekking tot het recht op de vrijheid van godsdienst binnen gebouwen en de eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer? Deelt u onze opvatting dat de genomen maatregelen spanning opleveren met artikel 6, eerste lid van de Grondwet? Welke consequentie verbindt u hieraan? Deelt u onze opvatting dat noodverordeningen geen geschikt en toegestaan middel zijn om vergaande en langdurige beperkingen aan te brengen op de vrijheidsrechten? Bent u met ons van mening dat ook wie terecht uitgaat van het uitgangspunt van behoedzaamheid zich er steeds van moet vergewissen of de al dan niet voorgeschreven maatregelen zich wel op een logische en verklaarbare manier tot elkaar verhouden? Bent u met ons van mening dat het antwoord op vraag 2 in de eerder genoemde vragen weliswaar feitelijk correct is, omdat er inderdaad geen maatregelen gelden voor commerciële activiteiten, maar dat dit feit als zodanig géén argument is om het onderscheid te maken tussen commerciële activiteiten en godsdienstige en levensbeschouwelijke samenkomsten? Kunt u aangeven wat de precieze dragende gedachte erachter is dat het voor bijvoorbeeld warenhuizen en bouwmarkten mogelijk is om honderden personen tegelijkertijd te ontvangen, terwijl vergelijkbare aantallen binnen grote gebouwen ongewenst zouden zijn? Wat is de precieze motivering hiervoor en op welke wijze is hierbij afgewogen of op de minst vergaande manier inbreuk is gedaan op de grondrechten en ook op de meest proportionele manier? Kunt u tevens aangeven wat de argumentatie is tussen het (voorgenomen) onderscheid tussen bioscopen waar het aantal van 30 geldt per zaal, terwijl dit bij kerkgebouwen waar meerdere grote vergaderzalen aanwezig zijn, niet het geval is? Bent u bereid om op zo kort mogelijke termijn te komen tot maatwerk (bijvoorbeeld door het stellen van een afstandsnorm en hygiënevoorschriften) in plaats van uniforme getalsmatige regels die gelden ongeacht de regio, de concrete situatie ten aanzien van de gezondheidszorg of de grootte van het gebouw? Is het uw voornemen op om zo kort mogelijke termijn te komen tot proportionele maatregelen die kunnen variëren naar de grootte van een gebouw en het aantal zitplaatsen per gebouw, eventueel in relatie tot de mate waarin een bepaalde regio getroffen is door een uitbraak van corona? Overweegt u ook, net als bij de bezoekregelingen bij zorginstellingen, met pilots te werken? Bent u met ons van mening dat ook in een zogenoemde anderhalvemetersamenleving het de voorkeur verdient om ruimte te bieden voor eigen verantwoordelijkheid zoals de kerken die net als veel andere sectoren in de samenleving laten zien boven allerlei voorschriften die precies voorschrijven wat wel en niet gewenst zou zijn? En tevens dat overleg de voorkeur verdient boven allerlei opgelegde regels? Op welke wijze en op welke termijn biedt u perspectief op het nemen van de eigen verantwoordelijkheid binnen de geldende regels van het RIVM? Welke empirische onderzoeken kent u over situaties waarin kerkdiensten, trouwdiensten en uitvaartbijeenkomsten na het instellen van de maatregelen van resp. 13 en 23 maart zouden hebben bijgedragen aan de verspreiding van het virus? Waar zijn de resultaten van deze onderzoeken te vinden?