Poliflw

Met de wijkverpleging mee in Buitenhof Woensdagavond 3 april mocht ik met wijkverpleegkundige Chynna mee op haar ronde door Buitenhof. Het is mooi om te zien hoe zij met haar team ervoor zorgt dat mensen zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen. Bijzonder hoe ze in de relatief korte tijd, die ze per cliënt heeft, toch rust en aandacht weet te brengen. Ik zag hoe betrokken Chynna is op haar cliënten en hoe ze rekening houdt met hun levensverhaal en wensen. Veel cliënten hadden aanvankelijk moeite om te accepteren dat ze hulp nodig hebben, maar zijn nu erg blij met de ondersteuning die ze krijgen. Maar je ziet ook dat zo lang mogelijk thuis ook zijn grenzen heeft: voor sommige cliënten zou het beter zijn als ze in een verzorgingshuis zouden wonen met meer aanspraak en toezicht. De thuiszorg doet wat ze kan, maar kan dat nooit vervangen. Kromme regelgeving Als opname eigenlijk nodig is, kunnen mensen een WLZ indicatie aanvragen. Veel mensen kunnen of willen dan nog niet opgenomen worden, maar krijgen vanaf dat deze indicatie er ligt, hun zorg gefinancierd uit de WLZ en niet langer uit de Zorgverzekeringswet. Dat klinkt logisch. Maar met een WLZ indicatie is het aantal zorgmomenten beperkt. Er kan daardoor minder zorg worden geleverd dan voor de WLZ indicatie. Van de wijkverpleegkundige wordt intussen verwacht dat ze als soort spin in het web fungeert en dus ook overlegt met huisarts, familie en therapeuten. Maar soms gaat in dat overleg en regelen al zoveel tijd zitten, dat er geen tijd meer over is voor de daadwerkelijke zorg. Het gevolg is dat thuiszorgmedewerkers veel ‘onbetaald’ werk doen. Dat is een onmogelijke keus tussen goede, menselijke zorg, tussen de druk van het management om zoveel mogelijk ‘productief’ te zijn en tussen het bewaken van je eigen vrije tijd. Veel respect voor de manier waarop thuiszorgmedewerkers daarmee om gaan en steeds het belang van de cliënt voor ogen houden. Terwijl ik ’s avonds laat naar huis fiets realiseer ik me weer eens hoe dankbaar we mogen zijn met al die medewerkers van de thuiszorg, die dag en nacht klaar staan voor al die inwoners van onze stad die een beetje of veel hulp nodig hebben om thuis te kunnen (blijven) wonen. Joëlle Gooijer

Vandaag is de Europese dag tegen mensenhandel. Een groeiend probleem, ook in ons land. Daarom vroegen we als fractie onlangs om meer aandacht te besteden aan mensenhandel in het regionale en lokale veiligheidsplan. De burgemeester heeft toegezegd te proberen in kaart te brengen in hoeverre hier in Delft sprake van is. https://delft.christenunie.nl/k/n6025/news/view/1232334/131785/christenunie-vraagt-mensenhandel-in-delft-in-kaart-te-brengen.html We mogen onze ogen niet sluiten voor moderne slavernij, die ook in ons land, in onze stad voorkomt.

Leger des Heils

Vandaag is de Europese Dag tegen Mensenhandel. Als Leger des Heils trekken we vandaag in het nieuws aan de bel over de toename van slachtoffers van mensenhandel die wij in onze opvang zien. Lees hier meer: https://www.legerdesheils.nl/actueel/leger-des-heils-ziet-meer-slachtoffers-mensenhandel-in-de-maatschappelijke-opvang Ook vind je vandaag in dagblad Trouw een bijlage over moderne slavernij, waarin je kunt lezen wat het Leger des Heils doet in de strijd tegen mensenhandel. Fotograaf Mona van den Berg maakte er dit mooie docu-filmpje bij. Deel jij hem ook?

Vandaag was onze lijsttrekker Joëlle Gooijer actief met het ons Actieplan 'Waardig ouder worden', lees hieronder haar verslag: -- Vandaag was ik samen met veel andere lijsttrekkers van de ChristenUnie even in Utrecht. Daar ondertekenden we samen met Gert-Jan Segers de lokale versie van het Manifest Waardig ouder worden. Ik sprak er met Gert-Jan Segers over een onderwerp dat landelijk én lokaal aandacht krijgt: meer geld en ruimte voor nieuwe woonvormen voor ouderen: tussenvormen tussen thuis en het verpleeghuis. We hebben het manifest vertaald in een Delfts Actieplan waardig ouder worden, met zeven actiepunten waar we ons de komende raadsperiode voor zullen inzetten Bij terugkomst in Delft hebben we dit Actieplan symbolisch overhandigd aan ons oudste lid: mw. Ria de Boer, 92 jaar oud. Mw. de Boer woont in verzorgingshuis De Lindehof, van Pieter van Foreest. We werden hartelijk op haar kamer ontvangen. Ze vertelde over haar jeugd in het Westerkwartier en de Hof van Delft, over haar werk als verpleegkundige. En ze vertelde over haar verhuizing naar Abtswoude een aantal jaar geleden, waar ze helaas na 2 jaar moest verhuizen omdat Abtswoude ophield als verzorgingshuis te bestaan. Gelukkig kon ze terecht in De Lindehof, waar ze nu tevreden woont. Ze bezoekt regelmatig activiteiten en ontvangt mensen op haar kamer. Mw. de Boer merkt echter dat de mensen die nu in De Lindehof komen wonen allemaal een stuk slechter zijn, dan zij. En ook maakt ze zich zorgen over mensen die niet terecht kunnen in De Lindehof of andere huizen, omdat ze nog niet slecht genoeg zijn, maar intussen thuis vereenzamen. Terwijl we bij haar op bezoek waren, kwamen ook Henk en Rely langs: twee mantelzorgers van mevrouw de Boer, beide boven de 70. Met hen spraken we o.a. over hun verhuizing naar Delfgauw, onlangs. Ze waren blij met de hulp van een seniorenmakelaar van de woningbouwvereniging, die hen geholpen heeft om een geschikt seniorenappartement te vinden, toen ze hun eengezinswoning te groot vonden. Fijn om te horen welk nut zo’n seniorenmakelaar heeft - waardoor meer mensen in Delft een passende woning vinden. Maar wat vind ik het jammer dat ze niet in Delft terecht konden, omdat we blijkbaar niet genoeg aanbod hebben. En zo kwam een aantal thema’s uit ons actieplan langs: mantelzorg, vrijwilligerswerk eenzaamheid én ouderenhuisvesting. Het bezoek aan mw. de Boer motiveert me nog meer om daarmee de komende jaren in Delft aan de slag te gaan.

Photos from ChristenUnie Delft's post