Poliflw

U kent het wel, die lang durende vergaderingen in uw gemeenteraad, de Tweede Kamer of hier bij ons in de Provinciale Staten van Noord-Holland. Niet alleen over de reguliere onderwerpen maar elke partij heeft ook het recht om een motie in te dienen. Soms zult u zich afvragen waar gaat het over. Maar ik kan u verzekeren dat het vaak om een oprechte oproep gaat over wat die partij en haar achterban belangrijk vind. Het kan echter ook soms gaan over een onderwerp om tweespalt te zaaien onder de coalitie partijen. Iets menselijks is ons in de (lokale) politiek ook niet vreemd. Maar hoe dan ook, er is moeite gestoken in het opstellen en formuleren van de moties. En er wordt doorgaans serieus over gesproken in de politieke arena. Als het dan ook aangenomen wordt is het een gewichtig document geworden. Daar moet in ons geval in de provincie de gedeputeerde dan ook echt wat mee. Zou je zeggen…….. Maar vaak zien we in de afdoening van de moties beantwoordingen terug komen die niet recht doen aan de oproep van de motie. En als die al voldoet aan de formele oproep (dictum) dan wordt verder niet naar de geest gekeken van de motie. Oftewel de bestuurder maakt zich er met de minst mogelijke moeite vanaf. Want het is niet zijn/haar idee geweest dus waarom zou er serieus mee omgegaan worden. Dit is in ieder geval de ervaring die ik nu mee maak in de Provinciale Staten. In de afdoening van de moties staat dan ook werkelijk het minimale om zich er zo snel mogelijk van af te maken. Dit vind ik niet alleen een schandalige houding maar ook een zorgelijke. De gekozen volksvertegenwoordigers hebben zich in meerderheid uitgesproken dat ze dit een belangrijk onderwerp vinden. En dan heeft de gedeputeerde zich daar aan te houden en zijn/haar best te doen om hier uitvoering aan te geven. Ik blijf samen met mijn partijgenoten in de Provinciale Staten alert op deze werkwijze. En de gedeputeerde niet er mee weg te laten komen om dit niet serieus te nemen. En anders moeten we het maar eens gaan proberen om met een andere gedeputeerde verder te gaan. Maar dan komen andere moties aan de orde.

Idealisten hebben nog oog voor een mogelijke verandering, maar het wordt wel moeilijker om aan dat geloof vast te houden. Het gevecht tussen de aarde en de mens is in volle gang.  De afhankelijkheid van een onzichtbare financiële macht die in die strijd haar medemensen richting afgrond duwt stemt tot nadenken. Tijdens mijn reis naar de gewone mens luister ik weer naar ideeën die inzicht kunnen verschaffen.

Tekst: Wim Verhoeven – De Koffiekring

Hoe wordt er gedacht? Sommige burgers komen een keer per week samen en bij de koffie borrelen dan analyses naar boven. Ik citeer: ‘Het is alsof je de autonomie over je leven verliest. Veel zaken zouden met een referendum niet tot stand zijn gekomen. Kijk naar de biomassacentrales of het 5G netwerk. Via slimme neuromarketing zonder enige morele toetsing worden burgers getransformeerd tot consumenten die lijken op Franse ganzen voor de productie van foie gras. Deze worden volgepropt om met hun vergrote lever de paté te leveren. Bij mensen is de paté vervangen door het geld dat ze moeten genereren.

Velen willen eigenlijk niet meer in zo’n maatschappij leven waar alle verrassingen zijn uitgehaald. Vernieuwing betekent veelal een hogere prijs voor hetzelfde product. In een monotoon ritme wordt het korting paradijs aangeprezen. Van een maffe zanger moeten we een goedkope bril aanschaffen. Gratis en nog nooit vertoond zijn de aanbiedingen die ons moeten betoveren.

Goor en Dom of Doei, de reisorganisaties zoals ze hier genoemd worden, prijzen all inclusive vakanties naar plekken aan die allemaal op elkaar lijken en ze doen net of je daar alleen bent. Het vee wordt massaal in de vliegtuigen gepropt in een steeds hoger tempo want het gaat om de groei. Ergens begint het op een slachthuis voor varkens te lijken waar de band te snel draait, zoals onlangs werd geconstateerd.

De mensen zitten in een situatie waarin ze geen overzicht hebben. Waarom volg ik de ‘richtlijnen’ en blijf ik gehoorzaam in de verwachting dat het beter wordt of hoop ik dat ik weer een echte verrassing tegenkom? Er wordt ons van alles wijsgemaakt maar dat is alleen in het belang van het financiële circus’. Hebben deze mensen gelijk?

Rutger Bregman geeft in het boek ‘De meeste mensen deugen’ aan dat we in principe goedaardig zijn. Worden we echter in een bepaalde situatie gebracht dan zijn we in staat soms dingen te doen die we diep vanbinnen eigenlijk niet normaal vinden. De neuromarketing en de belofte dat economische groei een zegen is, lijken een consumptie-bevel dat men bijna gedachteloos opvolgt. Mensen worden dus aangezet tot iets wat ze zonder neuro-dwang misschien helemaal niet willen.   In sociaal opzicht wordt de ramp steeds groter en het lijkt of we moeten leven met waanzinnige rampen. Het idee van machthebbers om met technologie en geld alles te kunnen overwinnen grenst aan waanzin. Met diezelfde technologie zullen zij overigens wel uiteindelijk onze autonomie wegnemen, waarvoor onder andere de historicus Yuval Noah Harari duidelijk waarschuwt. Algoritmes zullen voor u gaan beslissen in het voordeel van degenen die het voor het zeggen hebben. Zullen de ‘ganzen’ zich dit op tijd gaan realiseren?

Foto: SP

"Er is wat aan de hand in onze partij. Da’s balen. Nu de mensen ons zo hard nodig hebben, zijn wij vooral druk met onze onderlinge verschillen. Terwijl wij de antwoorden hebben, de strijdbare mensen en de creatieve ideeën. Dus dan denk ik, waarom dat navelstaren? Die diversiteit, die andere ideeën in onze partij, dat is geen gevaar. Dat is juist onze kracht. De kunst is ... hoe we die krachten bundelen. Laten we dat goed organiseren. Eigenlijk heel simpel. Hoe ik dat wil doen? Kijk op https://www.patrickvanlunteren.nl/ "

Doe mee met dit 'lunchgesprek'. Meld je per email aan bij onze organisatiesecretaris Jan van Keulen, jjvkeulen@hotmail.com dan zorgt hij voor voldoende broodjes, koffie, thee, enzovoorts.

Ami Gest uit Landsmeer was vanaf zijn zestiende jaar lid van de Socialistische Partij (SP). Zijn politieke kennis en ervaring deed hij op in de SP jongerenorganisatie ROOD. Vanaf 2013 timmerde hij aan de weg voor zowel de SP als ROOD in zijn woonplaats Landsmeer met steun van SP Zaanstreek en dit alles deed hij succesvol.

Succes is mooi, maar dit vraagt veel van een mens. Het werd Ami zelfs te veel zodat hij in de zomer van 2017 zijn functie en taken neer moest leggen, het ging echt niet meer.

Hij werkte aan zijn gezondheid. Intussen namen zijn werkgever en later ook de uitkeringsinstantie Ami niet serieus, de strijd tegen hen kon hij niet meer aan. Zijn zoektocht naar rust, geluk en liefde slaagde jammer genoeg eveneens niet.

Ami verdiende steun en dat gaf de Zaanse SP'er Willem Croese hem al die jaren. Zoals Ami op 15 maart jongstleden schreef: "Willem, bedankt dat jij me door dik en dun hebt gesteund. Je bent echt mijn beste vriend."

Een mooi mens is heen gegaan. Ami heeft zeer veel betekend voor hen die middels activisme de strijd hebben opgepakt tegen niet alleen onrecht en het kapitalisme maar juist ook voor het socialisme.

Afscheid Ami Gest

UPDATE: De uitvaart is maandag 25 maart vanaf 11.00 uur live te volgen via http://www.pglandsmeer.nl/kerktv/

Datum:     Maandag 25 maart

Aanvang: 11.00 uur

Adres:      Het Kruispunt, Calkoenstraat 12a, Landsmeer en Het Dorpshuis, ingang Van Beekstraat, Landsmeer

Parkeren: Sportlaan, Landsmeer

In verband met de te verwachten drukte zijn ook in het Dorpshuis zitplaatsen beschikbaar waar live alles middels video gezien en gehoord kan worden..

Na afloop wordt buiten een erehaag door de aanwezigen gemaakt om een laatste groet aan Ami te geven voordat hij naar crematorium wordt gebracht.

Naar wens van Ami geen bloemen maar wel een gift voor 'Vluchtelingenwerk Nederland', hiervoor zijn collectebussen tijdens de uitvaart beschikbaar.

Correspondentieadres: Nanda Nijstad Uitvaartzorg, ter attentie van familie Gest, Scheepsbouwerweg 1e, 1121 PC Landsmeer

Digitale condoleanceregister:

https://www.memori.nl/gedenkplaats/ami-gest