HOE HET BEGON.
Op 14 juli 2022 trad ik namens de grootste partij Lokaal Landsmeer aan als wethouder en eerste loco burgemeester in de gemeente Landsmeer.
Voor mijzelf had ik de lat hoog gelegd. Ik wilde snel resultaten laten zien binnen mijn portefeuille ruimtelijke ordening, grond- en bouwzaken, wonen, omgevingsvisie, mobiliteit, economie, recreatie en toerisme, onderhoud wegen, water en riolering en bestuurlijke toekomst.
Een stevig pakket inderdaad, waar ik vol ambitie mee aan de slag ben gegaan Met name op het vlak van bouwen en wonen. Landsmeerders willen wonen, dus moet je bouwen. Ik stond te trappelen om de jarenlange wachttijd voor Landsmeerders om een woning te krijgen terug te dringen, om prestatieafspraken met corporaties aan te scherpen en om eindelijk wat “palen de grond in te krijgen’ voor onze lokale inwoners.
Vanaf mijn aantreden stuitte ik op dossiers waarbij willekeur en niet transparant willen en mogen zijn de boventoon voert. Mijn intentie om deze cultuur te doorbreken kwam mij te staan op stelselmatige tegenwerking. Zo mochten, in opdracht van de gemeentesecretaris, ambtenaren geen opdrachten van mij aannemen en niet met mij communiceren (niet per mail, noch mondeling). Mij werd zelfs ingefluisterd dat men niet meer met mij gezien mocht worden op straffe van sancties.
En niet alleen intern, maar ook naar inwoners toe werd (in opdracht) gecommuniceerd dat het geen zin had om met mij af te spreken, omdat ik onder vuur lag en mijn politieke einde nabij zou zijn. Afspraken met inwoners werden, ondanks mijn verzoek, sinds mijn aantreden überhaupt niet gemaakt of uit mijn agenda verwijderd.
Ik heb bijgehouden wat ik aan wie heb gevraagd en waarop ambtelijk niet werd geleverd. Desgevraagd kan ik inzichtelijk maken en onderbouwen waarom geen voortgang op vele dossiers kon worden gemaakt.
Ik ben er trots op dat het desalniettemin is gelukt om de zienswijze Omgevingswet Provincie Noord-Holland 2022 alsnog op tijd ingediend te krijgen en dat het gelukt is om in goed overleg met de Huurders Vereniging Landsmeer (HVL) en woningcorporatie Eigen Haard het dossier Oude Keern te heropenen; de eerste nieuwe tekening lag in december al op tafel.
Sinds september heb ik meerdere meldingen gedaan bij de burgemeester over de onveilige werkomgeving. Op 3 oktober deed ik een melding van het feit dat ik niet meer werd ondersteund door de gemeentesecretaris en dat ik werd geïsoleerd. Omdat er geen (re)actie volgde deed ik op 1 november mijn eerste officiële melding bij B&W over de voor mij onveilige werkomgeving. Op 8 november heb ik deze melding herhaald, omdat het niet was opgenomen in de notulen. Nadien werden notulen nóg selectiever en gekleurder, waardoor de papieren werkelijkheid (waar de burgemeester het sinds mijn aantreden over heeft) steeds verder af komt te staan van de werkelijkheid.
De reactie van mijn collega-bestuurders was telkens dat mijn manier van handelen niet past bij de bestuursstijl en de ambtelijke cultuur van Landsmeer. Er werd verschillende keren gevraagd of ik niet beter kon vertrekken, een functie elders kon gaan bekleden. Transparantie richting de Gemeenteraad is niet aan de orde, want “dan valt er hier niet te besturen. Je moet het zo draaien dat het langs de Raad komt. Hoe minder informatie je geeft, hoe minder kans op vragen. Je moet geen antwoorden geven op alle vragen. Je moet selectief te werk gaan en je houden aan hetgeen we voor de vergadering afspreken. Zo doen wij dat hier”, werd me diverse keren verteld.
Mijn partij, Lokaal Landsmeer, past voor een dergelijke wijze van besturen. Het staat haaks op de politieke intenties die aan het coalitieprogramma ten grondslag liggen en het botst met de wijze waarop wij als bestuur willen opereren. Meerdere malen heb ik dit besproken met de coalitie. Ik heb dit ook bij mijn collega-bestuurders kenbaar gemaakt. Met als resultaat dat men nog maar één ‘oplossing’ zag: wethouder Breij moet weg.
Daarbij hielp niet dat ik telkens heb gepleit voor een breder onderzoek, inclusief integriteitsonderzoek, waaraan zowel de raad, het gehele ambtelijk apparaat (inclusief de teamleiders en de gemeentesecretaris) als het college (inclusief de burgemeester) meewerken. Een onderzoek naar de wijze waarop de gemeente Landsmeer bestuurlijk en ambtelijk functioneert. Een onderzoek waarbij de onderste steen boven komt.
BESCHADIGEN.
Kennelijk geïnspireerd door de publicitaire golf van aantijgingen tegen BN-ers en verhalen over bestuurders die een agressieve en onveilige werkomgeving creëren werd op 21 november 2022 door vier hoge ambtenaren een ‘melding van een signaal’ bij de Burgemeester gedaan waarin in louter abstracte bewoordingen werd aangeven dat ik voor een onveilig werkklimaat zou zorgen. Een klimaat waarin medewerkers zich bedreigd voelen, overspannen raken, dreigen te vertrekken, enz.
Deze melding was voor de Burgemeester aanleiding om terstond opdracht te geven aan een particulier onderzoeksbureau. Er werd nooit met mij over het signaal gesproken, noch geprobeerd daadwerkelijk oplossingen te zoeken. Ik zelf kreeg de melding, na lang aandringen, pas te zien toen het onderzoek al lang en breed in gang was gezet. De melding vermeldt geen enkel concreet feit, laat staan enig mogelijk strafbaar gedrag.
Het onderzoeksbureau dat de Burgemeester heeft ingeschakeld voert echter wel in haar naam het woord Integriteit. Alleen al dat feit - ze zal wel niet integer zijn - droeg bij aan de ‘campagne’ die door de landelijke partijen was ingezet om mijn reputatie te beschadigen en mij weg te krijgen. Inmiddels heeft het onderzoeksbureau haar rapport opgeleverd.
Ik heb niet meegewerkt aan het onderzoek, omdat dergelijke onderzoeken onpartijdig moeten zijn en dat was niet het geval. De burgemeester, die in Landsmeer ook politiek bedrijft, was zowel opdrachtgever van, als deelnemer aan het onderzoek.
De uitkomst van het onderzoek was voorspelbaar. Mijn conclusie is dat Landsmeer wordt geregeerd door enkele (top)ambtenaren. Een doodzonde voor de democratie en zonde van het geld.
Tijdens de B&W vergadering van 17 januari j.l. werd mij meegedeeld dat de Burgemeester op 16 januari te horen had gekregen dat er opnieuw, en nu individuele, meldingen waren gedaan over aanhoudende onrust in de ambtelijke organisatie die verband houden met mijn gedrag. Dit is op zijn zachtst gezegd vreemd, omdat ik al maanden geen contact mocht heb met ambtenaren en alles op eigen kracht regel. Toch was dit voor mijn mede- bestuursleden aanleiding om mij staande de vergadering per direct een (herhaald) contactverbod met ambtenaren en inwoners op te leggen én alle portefeuilles bij me weg te nemen.
Tot op de dag van vandaag is aan mij de inhoud van die nieuwe meldingen niet kenbaar gemaakt. Wederom is voor mij onbekend wie de personen zijn het ‘signaal’ afgeven.
Áls ik de namen zou weten dan zou ik wellicht een causaal verband aan kunnen tonen tussen feitelijke fouten die ambtenaren hebben gemaakt en waar ik ze op heb gewezen en/of toezeggingen die ambtenaren hebben gedaan, voordat er een collegebesluit is genomen en de melding van het signaal. De burgemeester weigert daar informatie over te geven en daarmee wordt mijn gevoel gevoed dat het allemaal onderdeel is van een politieke afrekening.
PERSOONLIJK.
De afgelopen maanden waren voor mij persoonlijk een aaneenschakeling van negatieve ervaringen. Ik heb geprobeerd te opereren in een omgeving die openlijk vijandig tegen mij was. Het voelde of ik elke dag op een mijnenveld moest lopen. Ik werd structureel genegeerd, geïntimideerd, buiten gesloten, zwart gemaakt en geïsoleerd.
Sinds begin november durfde ik niet meer een- op-een met iemand contact te hebben, omdat ik mij niet veilig voelde. Er werd gedreigd, geïntimideerd, gemanipuleerd. Het leverde mij eigenlijk alleen negatieve energie op. Energie die ik graag had gestopt in het boeken van voortgang op de ambities uit het coalitieprogramma.
Aangezien de burgemeester me volledig in de steek liet en ik geen enkele steun kreeg van mijn medebestuurders heb ik sinds 6 november 2022 geprobeerd een gesprek met de Commissaris van de Koning te krijgen. Ik stuurde meerdere mails, sprak in vertrouwen over de voor mij onveilige werksituatie met de kabinetschef en bleef proberen een persoonlijk gesprek met de Commissaris van de Koning te arrangeren waarin ik ook zou kunnen toelichten waarom ik een onderzoek in de breedte wil naar de bestuurscultuur in Landsmeer.
Een gesprek met de Commissaris van de Koning paste echter pas eind januari in zijn agenda. Eerder had hij geen tijd voor mij als wethouder, maar vandaag (19 januari 2023) is hij met spoed naar de raadsvergadering gekomen. Nu werd er wel tijd vrij gemaakt.
Helaas moet ik constateren dat de ambities van Lokaal Landsmeer, de wil om zaken in het belang van de gemeente Landsmeer en al haar inwoners aan te pakken, botste met de Landsmeerse cultuur van informele machtsverhoudingen, ambtelijke willekeur en niet transparant willen en mogen zijn. Wij betreuren het dat ik als gevolg van deze cultuur mijn klus in het belang van de gemeente Landsmeer en haar inwoners niet kan afmaken. Die cultuur is niet nieuw. Integendeel.
Ik constateer dat in ieder geval sinds de periode, nu ruim 10 jaar geleden, de hetze waarin burgemeester Nienhuis moest opstappen omdat een kleine meerderheid in de Raad het vertrouwen in haar opzegde, weinig is veranderd. Dat het heenzenden van Burgemeester Nienhuis tegen het zere been van menig Landsmeerder was en dat zij na een petitie vanuit onze inwoners op haar post kon terugkeren, heeft helaas (nog) niet geleid tot een gezonde bestuur- en organisatie cultuur.
Sterker nog er volgde recentelijk een nieuwe hetze tussen enkele ambtenaren en de toenmalige gemeentesecretaris. En nu, voor Landsmeer hopelijk de laatste hetze, tussen enkele ambtenaren en ‘het lokaal bestuur’.
Ik kan alleen maar hopen dat mijn heenzenden bijdraagt om het gewenste effect wel teweeg te brengen. Ik blijf erbij dat een doorlichting van de organisatie daar een belangrijke bijdrage aan zal leveren.
Dan zou het voor mij toch niet allemaal voor niets zijn geweest.
Landsmeer,19 januari 2023.
