Poliflw

Vandaag heb ik tijdens de begrotingsbehandeling van het ministerie van Economische Zaken en Klimaat een plan ingediend met voorstellen voor een duurzamer en socialer inkoopbeleid van de overheid.

Nederland heeft een ereschuld aan de Groningers. Daarom is vandaag een belangrijke dag in de zoektocht naar waarheid, recht en perspectief voor Groningen. Het zojuist gepresenteerde onderzoek spreekt heldere taal: ‘De veiligheid en gezondheid van Groningers zijn te lang genegeerd en de problemen zijn structureel onderschat. Een ongekend systeemfalen.’ Ons hele land profiteerde, maar het Noorden bleef met de gevolgen achter. Leed dat niet zomaar hersteld kan worden. Verloren gelukkige jaren. Eindeloos wachten met alle onzekerheid van dien. 

Vorige week bood de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid het kabinet het rapport “Rechtvaardigheid in klimaatbeleid” aan. Met een hele belangrijke conclusie: burgers vinden rechtvaardig klimaatbeleid belangrijker dan effectief klimaatbeleid. Ik ben ervan overtuigd dat dit ook opgaat voor het stikstofbeleid. Ziet de minister dat ook zo? En krijgt effectiviteit onder invloed van juristerij en modellenwerkelijkheid niet een te grote nadruk ten koste van uitlegbaarheid en rechtvaardigheid?

Aan de ondertekenaars van de Klimaatbrief,

Dank voor jullie hartenkreet aan ons, christelijke landelijke politici over de staat van de schepping. En laten we maar gelijk met de deur in huis vallen: ook wij maken ons ernstig zorgen. De schepping zucht. En alles is verbonden: zorg voor de aarde is zorg voor onze meest kwetsbare naasten. We hebben deze zomer gezien wat de extreme regenval en smeltende gletsjers hebben gedaan in Pakistan, een land dat zelf nauwelijks heeft bijgedragen aan klimaatverandering, met duizenden doden en miljoenen getroffenen tot gevolg. De ergste droogte in 500 jaar kleurde Noord-Europa dor en geel, en extreme hitte en bosbranden teisterden het Zuiden van Europa. En dit najaar zien we op tal van plekken weersextremen en overstromingen, bijvoorbeeld in Nigeria, die niet zijn te begrijpen buiten manmade klimaatverandering om.

Vorig jaar hebben twee rechterlijke uitspraken ons met de neus op de feiten gedrukt: we moeten beter voor de schepping zorgen. De hoeveelheid stikstof die we uitstoten is vernietigend voor de natuur in ons land. De hoeveelheid CO2 die we de lucht in blazen draagt bij aan een zorgwekkende verandering van het klimaat.

Het klimaatakkoord is een uiting van goede zorg voor een kwetsbare schepping. Het is ambitieus, maar houdt ook rekening met de draagkracht van gewone gezinnen en mensen met een smalle beurs. Bovendien nemen we echt de tijd voor de uitvoering ervan.