Poliflw

Volgens Jan Steven Eilander zijn de huidige politieke tegenstellingen een kwestie van geografie. Progressief versus conservatief is passé. Randstad versus regio of grootstedelijk versus landelijk vormen de nieuwe politieke kloven. Werkelijk? Is de verharding in standpunten over pieten, gender, vlees eten en stikstof geografisch bepaald? Nee, het gaat om inkomens en diploma’s!

Foto: Wim Schut

Het klopt dat verkiezingsuitslagen zich vaak laten lezen als een geografische kaart. Dat is landelijk zo en ook als je inzoomt op bijvoorbeeld een stad als Delft. Daar zie je de wijk- en buurtindeling duidelijk terug. In sommige wijken en buurten kiest men massaal GroenLinks en D66, in andere lokale partijen. En er zijn wijken en buurten waar nauwelijks wordt gestemd.

Wat is hiervan de verklaring. Volgens mij niet Randstad versus regio of stad versus platteland. Immers: heel Delft is (rand)stedelijk. Er liggen bovendien genoeg steden in de regio en plattelandsdorpen in de Randstad. Maar in hoeverre bepaalt de plek waar je woont dan wel je stemgedrag?

Twan Huijsmans[1], onderzoeker aan de Universiteit van Amsterdam promoveert op ‘geografische verschillen in politieke opvattingen’. Hij heeft het over ‘plaatsen die er niet toe doen’, een begrip dat vergelijkbaar is met ‘deplorables’ van Hilary Clinton. Huijsmans stelt echter dat niet locatie, maar verschillen in opleiding (theoretisch en praktisch) politieke tegenstellingen en het vertrouwen in de politiek het beste verklaren.

Boze boeren vind je immers van Zuid-Holland tot en met de provincie Groningen. Linkse theoretisch opgeleiden wonen in steden én in de regio. Onderzoek in de Verenigde Staten laat zien dat vooral mensen met lagere inkomens, praktisch scholing en zonder leidinggevende positie nauwelijks aan politieke participatie doen en niet geloven dat de politiek iets voor hen oplost. Het klopt dat deze mensen in sommige gebieden sterker vertegenwoordigd zijn.

In Nederland tekent zich dit ook af. Het is dus niet de geografie zelf die de politieke kloven verklaart, wel hoe je bent opgeleid en welk inkomen je hebt. Dit wordt versterkt doordat politieke vertegenwoordigers tot een en dezelfde opleidingscategorie en inkomensniveau behoren, namelijk theoretisch opgeleid en inkomens ruim boven modaal.

Wantrouwen in de politiek lossen we niet op door meer inspraak. Vertrouwen in de politiek komt terug als praktisch geschoolden en mensen met lager dan modale inkomens op verkiesbare plekken op kieslijsten komen te staan. Hier ligt een opdracht voor politieke partijen, ook voor de ChristenUnie.

Dit stuk is eerder vandaag verschenen als column bij het Wetenschappelijke Instituut van de ChristenUnie. Daar verschijnt tweewekelijks een column en deze keer van onze fractievoorzitter Bert van der Woerd

Het College is aan het besluiten over het opvangen van asielzoekers in Delft en ging daarvoor in gesprek met de Commissie Sociaal Domein en Wonen op 15 december. De ChristenUnie is hier positief over en raadslid Yvonne Koelewijn zei het volgende erover in de Commissie. Lees hem hier of kijk onderaan het filmpje.

Dank u wel voorzitter, toen ik klein was luisterden wij vaak een CD van Elly en Rikkert met daarop het liedje dat begon zo “Ik was hongerig en jij gaf mij te eten, toen ik dorst had bood je mij je beker aan.”

Het is een liedje dat gaat over mensen helpen die jouw hulp nodig hebben. Het COA heeft nu een oproep gedaan aan ons om opvang langdurig voor asielzoekers in Delft mogelijk te maken. Er wordt ons gevraagd om ook onze bijdrage te maken aan de opvang van vluchtelingen die dat heel hard nodig hebben en wij zijn hier uiteraard voor.

Vraag van Sylvia Grobben (Hart voor Delft): Mevrouw Koelewijn, wij vangen al 220 mensen op. Het is niet dat we niets doen.

Ja, dat is een hele goede constatering, we kunnen nog meer doen. We kunnen nog meer mensen helpen die dat heel hard nodig hebben, en ik denk dat het heel mooi is dat we die ruimte hebben tenminste als de TU akkoord gaat, maar ik hoop van harte van wel.

En het fijne ook van die langdurige opvang en ik denk ook van iets grotere opvang is dat er meer ruimte is om te investeren in goede opvang, want hoe meer mensen er zitten hoe meer reden er is om bijvoorbeeld een mooie recreatieruimte aan te leggen, om misschien te investeren in een mooie speeltuin, in groen, betere wifi al die dingen die investeringen die zijn makkelijker te doen als de opvang groter is en langduriger.

Vraag van Sylvia Grobben (Hart voor Delft): Mevrouw Koelewijn, wat denkt u van de Delftse kinderen, de speeltuinen die nog opgeknapt moeten worden, de straten die ook heel slecht zijn. Ik bedoel, we kunnen ons geld maar een keer uitgeven.

Dank u wel, Ik denk dat het gemiddelde Delftse kind het echt heel goed heeft, zeker als je het vergelijkt met vluchtelingen die huis en haard hebben achtergelaten, die niks hebben, die hier naartoe komen en ik denk dat we best mogen investeren dat zij het hier ook fijn hebben. Bovendien heb je een grote kans dat vluchtelingen hier blijven. Dat zijn onze toekomstige Delftenaren, he. Dus dat lijkt me zeker het waard om te investeren in deze mensen.

Ik wil ook alle fracties bedanken voor de wensen en bedenkingen. Wij hadden er al wat bedacht en ik zag er nog heel veel bij staan waarvan ik dacht “ik wou dit ik hem ook had bedacht,” maar dat hoeft dan gelukkig niet want dat hebben jullie al gedaan. Dank daarvoor.

Ik wil één wens die wij hebben nog even toelichten. Dat is wens nummer twee die over de doorstroom van asielzoekers naar statushouders gaat. Veel asielzoekers worden natuurlijk statushouder en die worden dan ergens in Nederland gehuisvest. Het is niet automatisch zo dat als een asielzoeker hier in Delft in de opvang zit en een statushouder wordt dat de asielzoeker ook in Delft een huis krijgt. Het kan dus heel goed dat hier een asielzoeker statushouder wordt en vervolgens wordt toegewezen aan de gemeente Burgum in Friesland en dat een asielzoeker uit ter Apel wordt toegewezen aan Delft. Dat is natuurlijk jammer, want de kinderen van die asielzoekers gaan hier al naar school. Het zou dan fijn zijn als ze hier woonruimte toegewezen krijgen.

Dus mijn vraag is aan de wethouder om, als het zou kunnen, een oproep te doen dat we onze taakstelling van statushouders die we toch al hebben om die zo veel mogelijk in te vullen met asielzoekers die ook in Delft opgevangen zijn.

Dank u wel.

Yvonne Koelewijn

Raadslid ChristenUnie Delft

 

Bijna iedereen in Delft krijgt in november en december 190 euro energiecompensatie. Een aantal partijen in de Delftse gemeenteraad roepen hun leden en stadsgenoten op een gedeelte van dit bedrag te doneren.

Toen ….. bestonden er nog geen problemen. Dat was de motivering van twee tieners op een scholengemeenschap hier in Delft voor het onderwerp van hun ProfielWerkStuk: de 50er jaren. Leerlingen van de bovenbouw vmbo, havo en vwo maken in hun laatste jaar een ProfielWerkStuk (PWS). Denk er nog eens over na, was de reactie van de begeleidende leraren. De tieners kwamen terug met: de jaren '90 , toen was alles nog mogelijk. Welk perspectief hebben jonge mensen?

ChristenUnie Delft vindt dat we het ons moeten aantrekken dat het jongeren ontbreekt aan perspectief. Twintigers noemen zichzelf al de ontgoochelde generatie, geen passende woning, grote studieschuld, zware lasten, een aangetast klimaat. Er ontwikkelt zich een generatie afhakers. Daar moeten en kunnen wij als bestuur van de stad Delft iets aan doen. 

ChristenUnie Delft wil bereiken dat jongeren geen afhakers worden, en wel een stem hebben in het vormgeven van de toekomst van Delft. Dat er wel perspectief is. Dat ze wonen, werken en meedoen met het goede leven in een land zonder de mogelijkheden van toekomstige generaties om in hun behoeften te voorzien in het gedrang te laten komen. Daarom was onze slogan tijdens de verkiezingen Recht doen aan elke inwoner. Iedere inwoner zet zich in voor de bloei van de stad want de bloei van je stad is ook je eigen bloei. Geen groei, wel bloei! 

Daarom moeten we inwoners van Delft niet zien als klant. Het begrip Klant Contact Center is dan ook helemaal mis. Hierdoor lijkt het alsof een inwoner keus heeft, hij als consument diensten of producten afneemt. Door belasting te betalen voldoet hij aan verplichtingen en kan hij vervolgens eisen stellen zonder zich te bekommeren om anderen. Als een gemeente zich beschouwt als een verdienmodel is ze gericht op winstgevendheid en groei, waarbinnen aan eigen behoeftes voldaan moet worden. De overheid moet haar tarieven verlagen en haar prestaties verhogen, want anders dan gaan we in protest.  Aan onroerende zaakbelasting, aan parkeerbelasting, aan afvalstoffenheffing, aan riool- en reinigingsheffing zitten hogere doelen vast, solidariteitsdoelen, zorg voor de stad, zorg voor elkaar, zorg voor het klimaat. Delft maken we samen. 

Zo is verduurzaming van Delft meer dan een technisch vraagstuk. Verduurzaming van Delft raakt aan de vraag wat goed samenleven is. In de uitwerking moeten we inzetten op een duurzame levensstijl en op ruimte voor het goede leven, leven van genoeg. Ed Nijpels, voorzitter van het Klimaatberaad noemde in 2018 verduurzaming de grootste verbouwing van Nederland sinds de Tweede Wereldoorlog. Dat is zo. Het heeft een technische component en een sociale component. Iedereen moet mee. Wie niet weet wat ie moet doen, of waar te beginnen wordt in deze gemeente geholpen. 

De start van het isolatieprogramma is nu armoede gedreven, de gemeente neemt energiearmoede als startpunt: laag inkomen, lage woningkwaliteit, hoge energiekosten. Het eindpunt is wel een klimaatneutraal Delft en bloei voor Delftenaar.  

De gemeente leeft met haar inwoners mee: 

Ze gaat naar haar inwoners toe, fixt eenvoudige isolatie maatregelen.  Ze begint bij de slechtst geïsoleerde huizen, waar de nood het hoogst is.  Ze doet het menselijk. Inwoners zijn geen formulieren, maar mensen, geen administratie, maar realisatie. 

Kortom in 2030 zijn alle woningen (huur, koop, VVE) met label E, F en G naar tevredenheid van haar bewoners geïsoleerd, de gemeente toont compassie, moed en is ruimhartig. Durft af te wijken van vaste patronen, is zichtbaar en praktisch ingesteld voor haar inwoners. Verduurzaming van Delft, de grootste verbouwing van Delft, wordt het middel om jongeren en andere inwoners weer perspectief te bieden, zicht te geven op een bloeiende toekomst. Geen afhakers, maar aanhakers. 

Bert van der Woerd

Fractievoorzitter ChristenUnie Delft

De gemeente Delft heeft 18 oktober na een lange zwangerschap en een zware bevalling een uniek bestemmingsplan gebaard, waarin wonen en industrie samen gaan. Met 13 moties en twee amendementen probeerde de gemeenteraad er voor te zorgen dat Schieoevers Noord geen zorgenkind wordt.

Foto: Bert Elzenaar

Uiteindelijk resulteerde de verlossing in een bestemmingsplan met 9 toezeggingen, 2 amendementen, 1 aangenomen motie en 3 verworpen moties. De ontwikkeling van Schieoevers Noord kan beginnen. Toch is het nog spannend wat een aantal bedrijven gaan doen. Naar de rechter of niet.

Lees verder: https://nos.nl/regio/zh-west/artikel/318577-uniek-in-nederland-delftse-raad-stemt-in-met-bouw-van-woonwijk-in-industriegebied

De gemeente Delft heeft 18 oktober na een lange zwangerschap en een zware bevalling een uniek bestemmingsplan gebaard, waarin wonen en industrie samen gaan. Met 13 moties en twee amendementen probeerde de gemeenteraad er voor te zorgen dat Schieoevers Noord geen zorgenkind wordt. Uiteindelijk resulteerde de verlossing in een bestemmingsplan met 9 toezeggingen, 2 amendementen, 1 aangenomen motie en 3 verworpen moties. De ontwikkeling van Schieoevers Noord kan beginnen. Toch is het nog spannend wat een aantal bedrijven gaan doen. Naar de rechter of niet. Lees:

Lees verder: https://nos.nl/regio/zh-west/artikel/318577-uniek-in-nederland-delftse-raad-stemt-in-met-bouw-van-woonwijk-in-industriegebied

Voor het reces en de zomer is er een nieuw college geïnstalleerd, maar als ChristenUnie Delft hebben we ook met nieuwe Raads- en Commissieleden een eerste termijn in debatten mogen hebben. Deze maidenspeeches zijn een bijzonder moment in de politiek. Hier zijn drie maidenspeeches vanuit onze fractie.

Eind augustus had ik de eer om onze Koningin Maxima te begroeten bij haar bezoek aan de OWee. Ze sprak met studenten over mentaal welzijn vanuit haar rol als Erevoorzitter van de MindUs. Natuurlijk was dit bezoek een hoogtepunt in mijn korte periode als wethouder. En de foto gaat in het plakboek. Maar terugkijkend over de eerste maanden zijn het andere dingen die me motiveren om de functie van wethouder vorm en inhoud te geven. Een kleine selectie:

Ik ben zeer hartelijk ontvangen in de ambtelijke organisatie. Ik tref daar hardwerkende mensen die enorm veel weten en me in alles wegwijs maken. Die met bedachte voorstellen komen om onze politieke wensen om te zetten in beleid.

Ik ontdekte hoe het is om in de raadszaal achter de collegetafel te zitten en met hulp van ambtenaren alle vragen van de raad te beantwoorden en raadsvoorstellen aangenomen te krijgen.  In het reces kon ik op verschillende plekken in de stad op bezoek: ik verwonderde me bij de Delftse Vakantie Activiteiten over de hoeveelheid kinderen die daar in harmonie en begeleid door tientallen jonge vrijwilligers hele toffe vakantieweken doorbrachten. Ik mocht een dagje meelopen bij de Voedselbank en werd (opnieuw) getroffen door de professionaliteit van deze organisatie die alleen draait op vrijwilligers. Ik maakte een bijeenkomst mee in de Vijverhof en waar de verhuurder samen met bewoners nadenkt over manieren om het pand te verbeteren en meer ontmoeting tussen bewoners te bevorderen.

We hebben onlangs als college een paar dagen “op de hei” doorgebracht en ik voel me bevoorrecht dat ik met deze mooie mensen samen de stad mag dienen. En zo bezocht ik meer plekken en bijeenkomsten, ontmoette ik mensen en organisaties (als het ISF of School is Cool) en sprak met veel mensen over wat hen drijft en wat Delft en haar inwoners nodig hebben. En over wat zijn doen om daaraan bij te dragen. Als ik nadenk over wat me motiveert om de komende jaren voor en met Delft aan de slag te gaan, dan is er een gemene deler: de bevlogenheid van mensen die niet lijdzaam toezien wat er allemaal niet goed gaat in de wereld en onze stad maar doen wat hun hand vindt om te doen, mensen die Delft graag een stukje mooier en beter willen maken; Of ze nu ambtenaar, vrijwilliger of burgemeester zijn.

Want niet de foto maar het gesprek dat de koningin met studenten voerde motiveerde me om aan de slag te gaan. Zo vertelden twee internationale studenten Industrieel Ontwerpen hoe ze ontwerptechnieken gebruiken om mentale problemen bespreekbaar te maken. Een secretaris van een roeivereniging die veel leden zag afhaken vanwege mentale problemen, is workshops gaan organiseren rond mentaal welzijn. Prachtig! Zo hoop ik de komende jaren gemotiveerd aan de slag te zijn: door te zien wat nodig is, veel mensen te ontmoeten en te doen wat mijn hand vindt om te doen.

Hier in deze raadszaal zie ik mensen die een bijdrage aan een beter Delft willen leveren. Zoals we hier allemaal zitten hebben we ons verplicht ons hiervoor in te zetten. In ons dagelijks werk als ambtenaar, vrijwilliger, zorgmedewerker, wetenschapper, ondernemer, model, woordvoerder, adviseur, sluiswachter, coordinator, jurist, controller, leerkracht, projectleider en programmamanager hebben we instrumenten om dat werk te doen. Zo ongeveer begint Peter van Uhm commandant der strijdkrachten van 2008-2012 zijn TEDx speech in 2011 "waarom ik koos voor een geweer". (Foto: Bert van der Woerd)

Een ieder heeft zijn instrumenten om zijn werk te doen. Voor ons als raadsleden zijn dat geen wapens, wel moties, amendementen, interpellaties, schriftelijke vragen, initiatiefvoorstellen, debatten, raadsbesluiten en een coalitieakkoord. Deze instrumenten zetten we in voor een beter Delft voor alle Delftenaren. Met de wijze waarop wij ze inzetten, zijn we voorbeelden voor de inwoners. Het debat in deze raadszaal maakt plannen beter. Dat is democratie. Burgers stemmen tijdens verkiezingen op de volksvertegenwoordigers van politieke partijen die hen het meest aanspreken. Dit is democratie. 

In een parlementaire democratie beslist de meerderheid.  De minderheid legt zich neer bij de meerderheid.  De meerderheid houdt rekening met de wensen en verlangens van de minderheid. 

Aldus Hans Wiegel in een interview met Paul Prillevitz in een NRC van 2012. 

Ongeveer 30% van de Delftenaren heeft op partijen gestemd in deze coalitie. Deze coalitie zit er niet voor een bepaalde achterban, wel voor 100% van de Delftenaren. Het coalitieakkoord is vatbaar voor verbetering. Daarom voeren we er een debat over, soms op het scherpst van de snede, oftewel hard tegen hard. Let wel: zoals wij hier debatteren en situaties framen bepalen wij mede de kijk van de inwoner van Delft op het bestuur van de stad. Daarom herhaal ik een belangrijk statement uit het coalitieakkoord: gebruik de wijsheid van de minderheid om plannen beter te maken. Ik raad u aan de TEDx talk van Peter van Uhm te bekijken als u dat nog niet gedaan hebt.  Hij geeft daarin mee wat goed leiderschap is: eerlijk zijn, niets verhullen, voor en achter je mensen staan. En vooral: nooit vergeten om gemaakte fouten te vergeven. Dat is geen afrekencultuur, wel genadecultuur. Hij heeft de wet van Uhm ontdekt Z # B # G. Zien is ongelijk Begrijpen is ongelijk Goed vinden. Voor dit laatste is vertrouwen nodig. Dat kunnen we alleen krijgen door verbinding te maken met Delftenaren, onze nekken uit te steken, door geen toeschouwer te zijn en te handelen op basis van een moreel kompas. Als dat goed staat en je hebt geen tijd om er over na te denken, dan neem je het beste besluit dat er is. Dan nemen we geen besluiten om een achterban te plezieren, maar besluiten die noodzakelijk zijn, die je kan uitleggen en verdedigen. 

 

Wij nemen hier als raad besluiten die door anderen worden uitgevoerd. Ik kijk weer naam Peter van Uhm. Hij sluit zijn Tedx talk af op een bijzonder manier. Hij stapt uit de rode cirkel en laat een soldaat die met blijvend letsel is teruggekeerd uit Afghanistan het applaus ontvangen van zijn verhaal.  Voor en achter de mensen van de uitvoering staan. Zo moeten we ook doen met onze ambtenaren en mensen van de partners van de gemeente, Avalex, Delft voor Elkaar, GGD, DelftSupport, Werkse! en al die anderen. Zij voeren beleid uit waarvan we hier met als uitgangspunt een nieuw coalitieakkoord de kaders stellen, de gemeenteraad van Delft. Zij mogen het applaus ontvangen van hun werk in uitvoering waar wij met onze instrumenten en gedrag leiding aan geven.

 

Bert van der Woerd

fractievoorzitter ChristenUnie Delft

Vandaag is het coalitieakkoord voor Delft van 2022 tot 2026 gepresenteerd. De ChristenUnie gaat samen met STIP, D66, Groenlinks en PvdA regeren. Lees hier de speech van fractievoorzitter Bert van der Woerd bij de presentatie van het akkoord en een kopie van het coalitieakkoord

Beste mensen,

"Zet je in voor de bloei van je stad want de bloei van je stad is ook jullie bloei. Bouw huizen ga daar in wonen, leg tuinen aan en eet van de opbrengst, ga huwelijken aan." Dit was een opdracht in de zesde eeuw voor Christus aan het Joodse volk in ballingschap in Babylonië. Vandaag, 2600 jaren later, is de opdracht nog steeds ga voor een stad waarin je gezond kan leven en veilig kan wonen. Het is ook een opdracht de talenten van inwoners niet te verwaarlozen, integendeel. De wijsheid van de minderheid maakt plannen beter. De slogan "Recht doen aan elke inwoner" was ook ons kompas tijdens de onderhandelingen. We zijn er van overtuigd dat dit akkoord een mooie basis vormt om daarop voort te bouwen. Een gezonde en veilige stad waarin je kan opgroeien en ouder worden. Waar er eerbied is voor alles wat leeft, waar ongewenst gedrag als intimidatie en discriminatie worden tegengegaan en voorkomen. Om seksueel grensoverschrijdend gedrag te voorkomen, maken we het onderwerp bespreekbaar in samenwerking met het onderwijs, verenigingen en instellingen. We ondersteunen mensen die het echt nodig hebben, jongeren en ouderen. Voor de financiering van zorgtaken spreken we voortdurend met het Rijk en tegelijk leidt niet elk probleem tot geïndiceerde zorg.

Een mensenlichaam heeft veel verschillende delen. Ze hebben niet dezelfde functie, maar vormen wel een (1) lichaam. Zo zien we ook de inwoners van Delft. Een stad met vele functies. Wie het talent heeft van bijstand verlenen, verlene bijstand, wie het talent heeft van het onderwijzen, onderwijze, wie het talent heeft te troosten, trooste, wie iets weggeeft doet dat zonder bijbedoeling, wie leiding geeft doet dat met volle inzet, wie barmhartig is voor een ander, doet dat blijmoedig. Een advies van de apostel Paulus in zijn brief aan de Romeinen. Zo gaan we aan de slag in de Delft! Met als eerste actie het bespreken van het coalitie akkoord met de raad.

 

Bert van der Woerd

fractievoorzitter ChristenUnie Delft