De afgelopen periode heb ik nagedacht over mijn toekomstige rol binnen de Eindhovense politiek. Deze maand start de kandidaatstellingsprocedure voor lijstrekker voor de gemeenteraadsverkiezingen in 2022 en ik heb de persoonlijke keuze gemaakt om mijzelf niet te kandideren. Die duidelijkheid wil ik de leden en kiezers van D66 in Eindhoven geven omdat er bij zulke procedures veel naar de fractievoorzitter wordt gekeken.
D66 in Eindhoven bloeit en beschikt over heel wat politieke talenten die D66 en onze stad naar een volgende fase kunnen brengen. Deze raadsperiode heb ik de functie als fractievoorzitter mogen bekleden maar ik gun het nu nieuw talent om naar voren te stappen. Daarnaast gun ik het onze afdeling ook om een mooie interne verkiezing te houden met goede kandidaten zoals dat een democratisch partij betaamt.
Naast het lijsttrekkerschap heb ik ook de afweging gemaakt of ik na maart 2022 door wil als gemeenteraadslid. Raadslid zijn is eervol en een serieuze verantwoordelijkheid. Als ik iets doe, wil ik het goed doen. Het plezier dat ik beleef in mijn dagelijkse werk en de voldoening die ik daar uithaal geven mij op dit moment de meeste energie. Ik zie geen mogelijkheid het raadswerk er voor nog eens vier jaar ‘bij’ te doen, dat zou te veel ten koste gaan van de vrije tijd die ik door wil brengen met de mensen die ik liefheb.
Ik heb me samen met het geweldige team van D66 de afgelopen jaren met veel energie ingezet voor een groener en democratischer Eindhoven. Een gemeente die openstaat voor initiatieven van inwoners en dingen mogelijk maakt. Het is een lastig besluit, maar wel eerlijk naar mezelf toe. Mijn betrokkenheid bij onze stad blijft onverminderd groot en aangezien het bloed kruipt waar het niet gaan kan: zal ik mij zeker ook na de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2022 maatschappelijk in blijven zetten. Voor nu zal ik dat werk deze raadsperiode gewoon nog blijven vervullen.
Tot slot wil ik nog een lans breken voor het zijn van volksvertegenwoordiger. Politiek is geen carrière, het is ervoor om mensen en hun stem te vertegenwoordigen. Veel raadsleden doen het ‘erbij’. Wil je het goed doen, dan is daar écht meer tijd, toewijding en beloning voor nodig. Nu zijn mensen aangewezen op het combineren van hun raadswerk met een baan en privéleven. Als raadslid houd je vaak te veel ballen in de lucht. Maak van het zijn van raadslid en volksvertegenwoordiger op lokaal niveau weer écht een ambt, dat mensen volwaardig kunnen vervullen. Dan kunnen zij nog meer contact leggen met de stad en zich nog beter in dossiers vastbijten, dat zou een eerste stap kunnen zijn naar het versterken van onze lokale democratie.
Robin Verleisdonk
Fractievoorzitter D66 Eindhoven