Poliflw

Op 23 mei wordt er een nieuw Europees parlement gekozen. Het concept verkiezingsprogramma van GroenLinks werd deze week gepresenteerd.

Het partijbestuur van GroenLinks kiest in het concept verkiezingsprogramma 'Voor verandering' voor een Europa dat de klimaatcrisis hard aanpakt, grote bedrijven aan banden legt en mensen beschermt tegen de grillen van globalisering.

Europa staat op een keerpunt. De samenwerking in de Europese Unie staat onder druk, terwijl het harder nodig is dan ooit om samen sterk te staan. Tegenover klimaatverandering, tegenover belastingontwijkende multinationals en ondemocratische machtsblokken als Rusland en China. Daar is een sterke groene fractie in het Europees Parlement voor nodig, zodat we de koers kunnen verleggen naar een groener en socialer Europa. Een Europese Unie die politieke vrijheid beschermt en opkomt voor mensenrechten wereldwijd.

Onze parlementsleden in het Europees Parlement Bas Eickhout en Judith Sargentini.

 

GroenLinks-Europarlementariër en lijsttrekker Bas Eickhout: “We moeten Europa veranderen. De gevestigde partijen in het Europees Parlement laten zich te veel leiden door belangen van bedrijven. GroenLinks heeft de plannen om de klimaatcrisis nú aan te pakken en om Europa te laten werken voor mensen in plaats van multinationals.”

Dat GroenLinks werkelijk potten kan breken in het Europees Parlement bleek wel uit deze twee recente successen, waar onze mensen de kar trokken:

Europarlement steunt Sargentini-rapport: rechtsstaat Hongarije niet in orde

Eickhout krijgt steun voor terugbrengen CO2-uitstoot van vrachtwagens

Onze Europarlementariërs

Alle info over het werk van onze mensen in Brussel en Straatsburg vind je hier.

Bas Eickhout

Onze delegatieleider in het Europees Parlement is Bas Eickhout, lijsttrekker voor de Europese Groenen en duurzaamste politicus van Nederland. In 2014 zelfs de duurzaamste Nederlander! Bas laat zien dat de strijd voor een socialer Europa niet hoeft te bijten met de strijd tegen klimaatverandering en voor een schoner milieu. Bas is ook vice-fractievoorzitter van de Groenen in het Europees Parlement.

Het werk van Bas in het Europees Parlement omvat onder andere de thema's:

Klimaatverandering en schone energie Belastingontwijking Vrijhandelsverdrag EU - VS (TTIP) Judith Sargentini

Onze tweede Europarlementariër is Judith Sargentini. Judith Sargentini staat voor een Europa waar we goed met elkaar omgaan. Of je nu Europeaan bent, of een vluchteling op zoek naar veiligheid. Europa moet een thuis zijn, geen fort.

Sargentini is vice-voorzitter van de bijzondere parlementscommissie Terrorismebestrijding. Daarnaast doet de als rapporteur namens het hele Europarlement onderzoek naar de rechtsstaat in Hongarije.

Het werk van Judith in het Europees Parlement omvat onder andere de thema's:

Vluchtelingen Strijd tegen witwassen en grensoverschrijdende criminaliteit Privacy

Op de hoogte blijven van het werk van onze Europarlementariërs?Meld je aan voor onze wekelijkse update.

 

PS Op 20 maart zijn er ook verkiezingen: voor de Provinciale Staten en waterschappen.

GroenLinks-Europarlementariër en lijsttrekker Bas Eickhout: “We moeten Europa veranderen. De gevestigde partijen in het Europees Parlement laten zich te veel leiden door belangen van bedrijven. GroenLinks heeft de plannen om de klimaatcrisis nú aan te pakken en om Europa te laten werken voor mensen in plaats van multinationals.”

Dat GroenLinks werkelijk potten kan breken in het Europees Parlement bleek wel uit deze twee recente successen, waar onze mensen de kar trokken:

Europarlement steunt Sargentini-rapport: rechtsstaat Hongarije niet in orde

Eickhout krijgt steun voor terugbrengen CO2-uitstoot van vrachtwagens

PS Op 20 maart zijn er ook verkiezingen: voor de Provinciale Staten en waterschappen.

GroenLinks is er uit: de recent gelanceerde vrouwenprijs wordt vernoemd naar zuster Netty de Lange.

De prijs zal jaarlijks op Internationale Vrouwendag worden toegekend aan een vrouw die op- of onopvallend een bijdrage heeft geleverd aan de emancipatie en vrouwenstrijd in Steenwijkerland.

Het was kandidaat-raadslid Aletta Makken (GroenLinks) die onlangs het initiatief voor deze prijs presenteerde tijdens een bijeenkomst op Internationale Vrouwendag in de Kringloopwinkel. GroenLinks wil met de nieuwe prijs blijvende aandacht vragen voor de positie van vrouwen. De in Steenwijk geboren Ginette (Netty) de Lange (1920-1943) is bekend geworden door haar werk als verpleegkundige in de Tweede Wereldoorlog. Ze werkte samen met haar oudere zus die tijdig onderdook. Netty koos ervoor om bij de patiënten te blijven, werd uiteindelijk gedeporteerd en overleed in Auschwitz (25 januari 1943). Voor haar is op 7 december 2016 een Stolperstein neergelegd aan de Meppelerweg.

Kwetsbare vrouwen Makken vindt dat er nog steeds veel moet gebeuren op het gebied van de emancipatie en zet zich daarom namens GroenLinks in om voor vrouwen in Steenwijkerland specifieke doelen te bereiken. Daarbij noemt zij vooral huiselijk geweld en de zwakke financiële positie van kwetsbare vrouwen en alleenstaande moeders. Makken: ‘Veel vrouwen raken na een scheiding in de bijstand. Vlak het niet uit: als je er alleen voor staat met je kleine kinderen is dat behoorlijk pittig.’

De lokale afdeling van GroenLinks gaat een comité oprichten om tot de jaarlijkse toekenning en uitreiking van de Netty de Lange Vrouwenprijs te komen. Drie deelnemers aan de prijsvraag van GroenLinks hebben een waardebon van 25 euro van de Kringloopwinkel gewonnen: Houkjen van Dalen-Bakker, Bas van Dongen en Jolanda Pouwels.

Deze week precies twee jaar geleden, op 20 maart 2016, ging de Turkijedeal in, die de trek van vluchtelingen en migranten via Turkije en de Griekse eilanden naar West-Europa moest stoppen. Europarlementariër Judith Sargentini maakt de balans op.

Volgens de deal voerde Turkije zijn grenspatrouilles op zodat smokkelbootjes niet meer konden vertrekken en ging akkoord met het terugnemen van Syriërs die die overtocht toch hadden gemaakt. In ruil daarvoor bood de Europese Unie drie miljard aan financiële steun voor de opvang van vluchtelingen in Turkije en beloofde het voor iedere teruggestuurde Syriër een kwetsbare vluchteling vanuit Turkije op te nemen. 

Twee jaar later lijkt de deal – samen met het grenshek tussen Macedonië en Griekenland – voor regeringen in West-Europa een doorslaand succes: er konden asielzoekerscentra dicht. Maar een bezoek aan Lesbos en Chios toont de wrange realiteit. De vluchtelingen op de Griekse eilanden verkeren nog steeds in doffe ellende. Zij arriveerden na 20 maart 2016 en komen daarom niet in aanmerking om hervestigd te worden naar een ander land in Europa. Teruggestuurd naar Turkije worden ze vooralsnog ook niet. Verschillende rechtszaken in Griekenland daarover lopen nog en de Griekse regeringspartij Syriza twijfelt aan de opvang in Turkije, ook al is Turkije volgens Griekenland officieel een veilig land voor vluchtelingen

Dat vluchtelingen niet terug zouden kunnen naar Turkije omdat het er niet veilig is, kon je zien aankomen. En als er niemand terug gaat, dan hoeven Europese lidstaten ook geen vluchtelingen uit Turkije naar de Unie te halen. In 2017 bleef de teller steken op tienduizend hervestigde Syriers. Nederland nam er daarvan - een oog koning - tweeduizend voor zijn rekening. 

Ondertussen oordeelde het Europees Hof van Justitie dat de Turkijedeal geen internationaal verdrag is en dat de Europese Commissie en de Europese Raad officieel geen partij zijn. Hierdoor acht het Hof zichzelf niet bevoegd om te oordelen over de zaken van de vluchtelingen die onder de Turkije deal vallen. 

Twee jaar na de deal met Turkije is dit het resultaat; Turkije houdt vluchtelingen tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Op de eilanden zitten duizenden mensen vast zonder enig uitzicht op verbetering. Toch wordt de Turkijedeal aangehaald als een formule die elders navolging verdient. Laten we nu eens kijken wat er de laatste maanden in Libië is gebeurd. 

Europa heeft de Libische grenswachten getraind en van snelle boten voorzien. Sinds de Libiërs hun eigen wateren weer patrouilleren, komen er aanzienlijk minder migranten aan in Italië. We weten dat migranten die door de Libische kustwacht uit het water worden gered, in een onmenselijk detentiekamp in Libië verdwijnen. Drenkelingen die door schepen met Europese vlag gered worden, mogen niet terug naar Libië, want wij beschouwen dat land als onveilig. 

Na de berichtgeving over de mensonterende situatie in de detentiekampen in Libië is er een grootschalige evacuatie op gang gekomen, geleid door de Internationale Organisatie voor Migratie en betaald door de Europese Unie. De illegale gevangenissen, gerund door mensenhandelaars, liggen nog buiten ieders bereik. Migranten worden uit de officiële detentiekampen bevrijd en terug naar huis gebracht. Vluchtelingen, die thuis het risico op vervolging lopen, worden met hulp van VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR in Niger gehuisvest. Met de regering van Niger is afgesproken dat dit tijdelijk is en dat Europese landen bereid zijn om deze vluchtelingen in Europa op te nemen. 

Van de naar schatting 47.000 vluchtelingen in Libië zijn er tussen november en februari 1.020 naar Niger overgebracht. Tot nog toe mochten er slechts vijfentwintig naar een Europees land (Frankrijk) vertrekken. Deze week werd bekend dat de UNHCR tijdelijk gestopt is met het evacueren van vluchtelingen van Libië naar Niger, omdat te weinig Europese landen hun belofte aan Niger nakomen. 

Twee jaar na de Turkijedeal lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Libië houdt ze tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Uitkomst: mensen zitten vast zonder enig uitzicht op verbetering. Deze formule werkt niet.