Poliflw

In de gemeente Voorst vormt de afdeling GroenLinks Voorst samen met de afdeling PvdA Voorst één fractie in de gemeenteraad.

Omdat onze standpunten op een heleboel vlakken overeenkomen, is de samenwerking in een fractie een logische stap.

Alle uitingen die niet expliciet partij-gebonden zijn, gebeuren dan ook vanuit de fractie PvdA-GroenLinks Voorst. Alleen bij Europese, landelijke en provinciale verkiezingen zullen de partijen nog zelfstandig optreden.

De fractie heeft een eigen website: https://www.pvdaglvoorst.nl en daar worden alle nieuwsberichten, updates en opiniestukken geplaatst.

Mocht je interesse hebben om de fractievergaderingen een keer bij te wonen? Dat kan! Neem daarvoor contact op met de fractiesecretaris Erwin Kooi.

“De gemeente Voorst zou zo dapper moeten zijn om te eisen dat projecten voor duurzame energie voor minstens de helft lokaal eigendom zijn zodat ook minstens de helft van de opbrengsten in het eigen gebied blijft.”

Dat stelde Otto Hettinga van EnergieRijk Voorst woensdag 12 december tijdens de goed bezochte thema-avond over duurzame energie in d’Olde Schole in Terwolde.Hettinga was een van de vier inleiders op deze avond die was georganiseerd door de Voorster afdelingen van PvdA en GroenLinks. De andere inleiders waren Alex de Meijer (projectleider voor windenergie bij de Gelderse Natuur en Milieu Federatie), Kees van Dorth van de Stichting Duurzame Energie Wierden-Enter en en Frank Buchner, planoloog uit Klarenbeek.

“Als Voorst in 2030 energieneutraal moet zijn dan mag geen enkele mogelijkheid worden uitgesloten. Daarom zal het gemeentebestuur moeten heroverwegen toch windmolens in Voorst toe te staan”, zo stelde De Meijer. “Die molens leggen nauwelijks beslag op kostbare landbouwgrond en zijn veel efficiënter. Eén zo’n molen levert net zo veel stroom als 10 ha zonnepanelen en kost maar de helft. Bovendien is een mix aan middelen noodzakelijk”.

In dat kader wees Meijer net als de andere inleiders op de motie Dik-Faber cs, die de Tweede Kamer dit najaar met een ruime meerderheid heeft aangenomen. Die motie is vooral bedoeld om te voorkomen dat onnodig veel kostbare landbouwgrond wordt opgeofferd voor het opwekken van duurzame energie. “Het zal duidelijk zijn dat zonneparken wat dat betreft de minst gewenste optie is, maar we zullen er ook niet helemaal aan kunnen ontkomen”, aldus Kees van Dorth, die in Wierden als projectleider is verbonden aan het vier en een half hectare grote zonnepark in die gemeente. “Ons zonnepark is gebouwd op een terrein dat was aangewezen voor woningbouw die waarschijnlijk niet meer nodig is. Met het geld dat dit project oplevert worden weer nieuwe projecten in Wierden opgestart. In onze gemeente is het uitgangspunt dat er geen enkel project voor het opwekken van duurzame energie van de grond komt als die niet voor minstens de helft eigendom zijn van de eigen bevolking”. Volgens Van Dorth geeft dat niet alleen financiële voordelen voor de eigen bevolking maar levert het ook vele sociale voordelen op. Zo is het park gerealiseerd door lokale bedrijven met inzet van lokale werkzoekenden en statushouders. “Op deze manier hebben vrijwel alle werkzoekenden een reguliere baan gevonden”, aldus Van Dorth.

Frank Buchner legde vooral de nadruk op de noodzaak de omwonende van begin af aan te betrekken bij de ontwikkeling van de plannen. “Zij weten wat de belangrijke eigenschappen zijn die hun woonomgeving aantrekkelijk maken. De huidige rijkssubsidies hebben de perverse prikkel om alleen te kijken naar de financiële opbrengsten en niet naar de wenselijkheid van de ontwikkelingen. Dat mag niet de bedoeling zijn”. Op de vraag van gespreksleider John Ebbelaar welke eisen de toehoorders stellen aan een aan een nieuw beleid voor duurzame energie in Voorst werd nadruk gelegd op de noodzaak dat het gemeentebestuur de kaders vaststelt waaraan die plannen moeten voldoen. Daarbij noemde men de verplichting tot vroegtijdig overleg met de omwonenden, kleinschaligheid en een eerlijke verdeling van lusten en lasten. Het huidige beleid zorgt ervoor dat de (financiële) lusten voor de veelal buitenlandse investeerder en de verpachtende grondeigenaren zijn en de lasten voor de omwonenden. “Ook bij de plannen waarvoor het gemeentebestuur al medewerking heeft toegezegd, kunnen nog steeds dit soort extra voorwaarden worden gesteld”, aldus Kees van Dorth.

Op woensdagavond 12 december organiseert GroenLinks-Voorst in samenwerking met PvdA-Voorst een thema-avond over het coöperatief opwekken duurzame energie.

Het doel van de avond is om de gemeente en haar inwoners te inspireren om op een zodanige manier activiteiten en beleid voor alternatieve energie (waaronder zonneparken) te ontwikkelen dat dat zal leiden tot zowel realisatie van de gemeentelijke doelstelling (energie-neutraal in 2030) als tot een groot maatschappelijk draagvlak.

De avond is van 19:30 tot 22:00 in Multi-Functionele Accommodatie (MFA) Terwolde, Vaasenseweg 3A in Terwolde.

Verdere informatie over de avond, de onderwerpen en de sprekers is te vinden op de website https://www.energievooronsallemaal.nl/

De gemeente Voorst heeft het streven om in 2030 energieneutraal te worden. Een mooi streven. Dat betekent dat er veel gedaan zal moeten worden aan het besparen van energie, maar dat er ook manieren gevonden moeten worden om energie op te wekken.

De gemeente Voorst heeft het streven om in 2030 energieneutraal te worden. Een mooi streven. Dat betekent dat er veel gedaan zal moeten worden aan het besparen van energie, maar dat er ook manieren gevonden moeten worden om energie op te wekken.

Binnen zeer korte tijd zijn er bij de gemeente 3 aanvragen gekomen voor grote zonnevelden. Een goede zaak zou je denken, maar de plannen stuiten op behoorlijk wat weerstand vanuit de bevolking. De klucht van afgelopen raadsvergadering toonde goed aan hoe de raad worstelt met deze projecten. Met als gevolg, dat naast dat het besluit over het zonneveld aan de Broekstraat is uitgesteld, er ook geen moties zijn ingediend die het college opdraagt om een nieuw beleid te maken rond deze grote zonnevelden.

Als fractie van PvdA-GroenLinks hechten wij veel waarde aan duurzaamheid. Voor ons gaat duurzaamheid echter verder dan alleen duurzaamheid op het gebied van energie. Het zou mooi zijn als er door het vroeg betrekken van inwoners en bijvoorbeeld het meeprofiteren van de omwonenden er een groter draagvlak komt voor deze projecten. Ook dit is een vorm van duurzaamheid.

Daarnaast moet er ook over andere gevolgen die deze projecten met zich meebrengen goed worden nagedacht, zoals de inpassing in het landschap en het effect op de prijs van landbouwgrond.

Er zal op korte termijn een goed onderzoek moeten komen over de energie-opwekking binnen onze gemeente met daaraan gekoppeld een stappenplan. Maar dat er actie ondernomen moeten worden om de doelstellingen van 2030 te halen is duidelijk en helaas zal dit ook betekenen dat er soms concessies gedaan moeten worden.

Maandag debatteerden Tweede Kamerleden en Europarlementariërs gezamenlijk over de Staat van de Europese Unie. Eickhout wil van premier Mark Rutte weten waarom de Nederlandse regering dwarsligt bij voorstellen om te voorkomen dat Europese burgers bij een volgende crisis weer te rekening gepresenteerd krijgen. Dit is zijn analyse over de staat van de Europese Unie in Nederland.

Het is tien jaar geleden dat de financiële crisis in de Verenigde Staten begon. Na een periode van groei stortte de economie keihard in, met grote menselijke gevolgen. Werkloosheid, armoede, onzekerheid, politieke spanningen in Europa.

Inmiddels zien de economische groeicijfers er rooskleurig uit en trekt ook de werkgelegenheid aan. De economie krabbelt op na een lange periode van crisis. Toch zijn er kanttekeningen te plaatsen bij de groeicijfers.

Ten eerste: het economisch herstel bereikt lang niet alle Europeanen.

De eurozone bereikte qua omvang van de economie in 2016 weer het niveau van voor de crisis. Maar kijken we naar armoedecijfers van Eurostat, dan zien we dat er in de eurozone 5,8 miljoen mensen meer die in armoede leven dan voor de crisis.

De werkgelegenheid stijgt, maar ook het aantal Europeanen dat tegen hun wil een tijdelijk contract of een nul-uren-contract heeft. Het percentage jongeren dat geen baan heeft en geen opleiding volgt, is hoger dan in 2008.

Ten tweede: het herstel is in grote mate te danken aan een buitengewoon monetair beleid.

De rente staat op nul procent en de Europese Centrale Bank (ECB) heeft ongekende hoeveelheden obligaties opgekocht. De ECB moest handelen omdat de politiek het naliet of te traag was. Het is maar zeer de vraag of de ECB bij een volgende klap nog genoeg mogelijkheden heeft om de economie te stabiliseren.

Ten derde: De groeicijfers van nu zeggen weinig over het vermogen van de eurozone om een nieuwe crisis te voorkomen, of om een nieuwe schok te doorstaan zonder dezelfde sociale ellende die we in de eurocrisis hebben gezien in grote delen van de unie.

Er is een momentum om het bouwwerk van de eurozone te versterken. Er ligt een routekaart van de Europese Commissie. De Franse president Emmanuel Macron wil de eurozone schokbestendig maken en optreden tegen sociale dumping. Het eerste hoofdstuk van het Duitse coalitieakkoord bevat een agenda voor een rechtvaardig Europa van gelijke kansen. Duitsland en Frankrijk hebben aangekondigd samen het voortouw te willen nemen.

In de Tweede Kamer en in het Nederlandse kabinet wordt er vaak argwanend gekeken naar deze ontwikkelingen. Het is Nederland goed recht om een eigen lijn te trekken, maar trekt Nederland niet aan de verkeerde kant? De regering wil door met de euro, maar staat op de rem bij vrijwel alle mogelijke voorstellen om de muntunie stabieler en socialer te maken.

Moet de ECB, waarop geen enkel parlement controle kan uitoefenen, dan straks opnieuw de kastanjes uit het vuur zal halen als een euroland in de problemen komt?

Is de eurozone in staat is om de klap op te vangen als de markten het vertrouwen verliezen in - pak hem beet - Italië? Is het verantwoord om alle discussies over een versterking van de eurozone te blokkeren?

Wopke Hoeksta, de Nederlandse minister van Financiën stuurde samen met een paar kleine noordelijke euro en niet-eurolanden een brief waaraan hij de bijnaam Dr. No heeft te danken.

In plaats van aan te haken bij nieuwe Duits-Franse initiatieven voor een stabielere en crisisbestendige eurozone, lijkt de strategie van Nederland om Duitsland op de lijn van oud-minister Schäuble te krijgen: grote spaaroverschotten, meer vrijhandel, meer interne markt en bovenal bezuinigen om het stabiliteitspact te respecteren.

“Het eigen huis op orde” noemt de regering het. Maar het is precies dit beleid, dat de onzekerheid van Europanen heeft vergroot. Het is het beleid dat de politieke verhoudingen tussen noord en zuid op scherp heeft gezet.

Wat nog wel het meest aan stoort, is de manier waarop de premier dit beleid verkoopt alsof het een natuurwet is.

Het is een economisch beleid toegesneden op multinationals die nauwelijks belasting afdragen. Meer markt en snijden in de sociale zekerheid en de publieke sector. Het is dit rechtse recept dat als alternatiefloos wordt gepresenteerd, waardoor burgers zich afkeren van de EU.

In zijn speech in Berlijn beweerde de premier dat landen met een lage staatsschuld goed voorbereid zijn op de volgende crisis. Maar Spanje en Ierland hadden voor de crisis een staatsschuld van ver beneden de zestig procent van het BBP en moesten daarna toch bij het noodfonds aankloppen. Waarom ziet deze regering de staatsschuld als grote boeman? En is het een goed vooruitzicht als overheden opnieuw inspringen voor private schulden?

Gezonde langer termijn overheidsfinanciën zijn belangrijk, maar het was het de uit de klauwen gewassen financiële sector, de oververhitting van de huizenmarkt, een overschot aan krediet die onder andere Spanje en Ierland deden ontsporen.

Dan het andere stokpaardje van de regering: de interne markt. Die kan ons welvaart brengen, zeker. Maar alleen onder voorwaarde dat die goed gereguleerd is. Door alleen te concentreren op het wegnemen van barrières maken we dezelfde fout als in de jaren voorafgaand aan de crisis. Toen konden kredieten op steeds verder gedereguleerde markten ongeremd naar Zuid-Europa vloeien en financiële producten alsmaar complexer en gevaarlijker worden. Het liberaliseren van het dienstenverkeer heeft bovendien voor sociale spanningen gezorgd, onder andere in de transportsector.

Verdere verdieping van de interne markt kan alleen als dit leidt tot een verbetering van de sociale situatie. Niet voor niets stemde het Europees Parlement vorige week het controversiële voorstel voor de e-card voor diensten weg.

“Het huis op orde” betekent wat mij betreft dat de eurolanden garanderen dat gewone mensen nooit meer de prijs betalen voor onverantwoorde risico’s die in de financiële sector genomen worden.

“Het huis op orde” betekent wat mij betreft dat de EU-lidstaten eindelijk in staat worden gesteld om de grootste bedrijven fatsoenlijk belasting te laten betalen. Zorg dat de race naar de bodem bij vennootschapsbelasting gestaakt wordt. Dat er met een Europese grondslag niet langer met winsten geschoven kan worden.

Onder andere Frankrijk wil vaart maken met een Europese aanpak voor een belasting op de grote techbedrijven. Bij het debat over de Europese Raad bespeurde was er bij de minister-president weinig enthousiasme over de nieuwe voorstellen van de Europese Commissie. Ik zie het gevaar dat Apple, Facebook, Google nog jarenlang vrijwel geen belasting afdragen als we moeten wachten totdat er in G20 of OESO-verband overeenstemming.

De economische groeicijfers mogen ons geen zand in de ogen strooien. De eurozone is nog niet stormbestendig en presteert te mager op sociaal vlak. Tien jaar na de crisis is het hoog tijd om dat aan te pakken. Niet alleen met de zeven dwergen uit het noorden maar met al onze bondgenoten in Europa.

Zoals Europarlementariërs morgen, bij het jaarlijkse debat over de Staat van de Unie, het woord mogen voeren in de Tweede Kamer, zo moeten Nederlandse kamerleden en hun collega’s uit andere lidstaten de mogelijkheid krijgen te spreken in het Europees Parlement. 

Zo kan de politiek van de EU, in de visie van GroenLinks dichterbij de burgers worden gebracht. 

Burgers hebben vaak weinig zicht op de manier waarop besluitvorming in de EU wordt gecontroleerd, zegt GroenLinks kamerlid Bram van Ojik, die het voorstel morgen , samen met zijn EU-collega Bas Eickhout  zal doen. “Het Europees Parlement is vaak letterlijk ver weg en beperkt in zijn bevoegdheden. In de nationale parlementen wordt het debat bemoeilijkt door gebrekkig zicht op wat, door wie, wanneer in de EU besloten wordt”. 

Een groot jaarlijks debat van nationale partijleiders met de Europese Commissie kan de Europese samenwerking bevorderen en de controle op de besluitvorming verbeteren, aldus GroenLinks. Als er in de Tweede Kamer voldoende steun is voor het idee, vraagt de partij kamervoorzitter Arib het te bespreken met haar collega’s uit het Europees Parlement en de nationale parlementen.

Minister Wiebes schrijft in een brief dat hij naar aanleiding van een motie van GroenLinks-Tweede Kamerlid Tom van der Lee een ophoging van de energiedoelen van de EU zal steunen. 

Dat is goed nieuws, want als er naast het doel voor minder CO2-uitstoot ook doelen zijn voor energiebesparing en duurzame energie komen de doelen van het klimaatakkoord van Parijs wat dichterbij. Winst voor het klimaat dus!

Tot nu toe wilde de regering altijd inzetten op slechts één doel: minder CO2-uitstoot, terwijl het ontzettend belangrijk is om op alle fronten in te zetten. Meerdere doelen zorgen voor duidelijkheid en geven zekerheid voor bedrijven en burgers.

Tom van der Lee: “Minister Kamp verzette zich altijd hevig tegen het stellen van verschillende klimaat- en energiedoelen, terwijl het stellen van meerdere doelen meer zekerheid biedt. Dit is dan ook een positieve breuk met het eerdere beleid van de regering. ik wens minister Wiebes veel succes met de onderhandelingen in Brussel en hoop op een ambitieus energiebeleid!”

De Europese ministers gaven de Europese Commissie dinsdag een mandaat om onderhandelingen te starten over de oprichting van een multilateraal investeringshof. Dit permanente hof zou de arbitrage tussen staten en investeerders in de toekomst op zich moeten nemen. GroenLinks is ontsteld dat de EU-landen hiermee de rechten van internationale investeerders verder versterken zonder daaraan internationale plichten op het vlak van mensenrechten en duurzaamheid te verbinden.

Europarlementariër Bas Eickhout: “In plaats van multinationals die betrokken zijn bij mensenrechtenschendingen of vernietiging van de natuur aansprakelijk te maken, geeft de EU prioriteit aan het verder versterken van de positie van investeerders ten koste van overheden.”

Het hof voorziet in een hervormde vorm van de gedateerde en uiterst controversiële arbitrage tussen investeerders en staten (ISDS), maar die hervormingen gaan slechts over de procedures. Rechters worden onafhankelijker, de rechtsgang wordt transparanter en er komt een mogelijkheid tot beroep. Maar al deze zaken veranderen niets aan de ongelijkheid die dit systeem in stand houdt: investeerders krijgen een permanent hof om staten aan te klagen wanneer zij menen dat investeringsverdragen geschonden worden. Maar staten of slachtoffers van misdragingen van bedrijven kunnen niet aankloppen bij het hof om hen tot de orde te roepen.

Eickhout: “De EU mist hier een grote kans om investeerders op hun plichten te wijzen. De bescherming van investeerders wordt verder geïnstitutionaliseerd. Maar in het mandaat voor het multilateraal hof staat geen enkel streven om multinationals die zich inlaten met zaken als kinderarbeid of landroof ter verantwoording te roepen.”

De Commissie heeft nu het mandaat om het investeringshof namens de EU met geïnteresseerde partijen uit te onderhandelen. Als er een akkoord komt, zal dit moeten worden voorglegd aan het Europees Parlement en de lidstaten. GroenLinks wilde dat het Europees Parlement voorafgaand aan het onderhandelingsmandaat een positie zou innemen, maar een rechtse meerderheid verhinderde dat.

GroenLinks presenteert vandaag het pamflet “Nederland uit de schulden: de beloftes van GroenLinks.” De landelijke fractie en de lijsttrekkers van de zeven grote steden slaan de handen ineen en komen met concrete maatregelen om de schuldenproblematiek aan te pakken.

Schulden zijn namelijk een toenemend probleem. Tien procent van de Nederlandse huishoudens heeft problematische schulden en twintig procent van de huishoudens loopt daar risico op. Het hebben van schulden leidt tot gezondheidsproblemen, stress en soms zelfs huisuitzettingen. Daarom wordt het hoog tijd dat schulden op lokaal en landelijk niveau worden aangepakt. In het pamflet geven Kamerlid Linda Voortman en de GroenLinks-lijsttrekkers van zeven grote steden in Nederland aan wat zij gaan doen om mensen met schulden beter te helpen.

De partij pleit ervoor dat huisuitzettingen alleen vanwege een huurschuld niet meer mogen. Wie hulpverlening accepteert mag niet zijn huis uitgezet worden. Dat voorkomt veel leed, maar ook een onnodig groot beroep op de opvang. Ook wil de partij in elke gemeente convenanten sluiten met vastelastenpartners om te zorgen voor een sociale incasso en betere afstemming, zodat partijen niet op dezelfde euro’s jagen. Per huishouden moet er nog maar één deurwaarder aan de deur komen. Tot slot moet de overheid haar communicatie verbeteren. Deze is vaak te ingewikkeld en qua toon niet altijd aanmoedigend.

Linda Voortman: “de marktwerking in de deurwaarderssector dient geen enkel doel. Het leidt er alleen maar toe dat er steeds harder op dezelfde euro’s gejaagd wordt. Dat maakt schulden juist erger. Wij willen daarom toe naar één deurwaarder per gezin.”

GroenLinks is gestart met de Sleeplijn. Mensen die via WhatsApp een berichtje sturen naar 06-57525250 over de sleepwet krijgen van een team van GroenLinks-vrijwilligers antwoord. De Sleeplijn is bereikbaar van zondag 18 maart tot en met verkiezingsdag.  

Bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer opende GroenLinks een ‘zweeflijn’ voor zwevende kiezers. Toen kwamen er duizenden vragen binnen van stemmers, die bijvoorbeeld wilden weten wat het verschil was tussen GroenLinks en andere partijen.  

Dit keer beantwoorden tientallen vrijwilligers vanaf het landelijk bureau van GroenLinks in Utrecht vragen over de sleepwet. Ze vertellen mensen waarom GroenLinks adviseert om tegen de sleepwet te stemmen en geven informatie over de ‘reparatiewet’ die GroenLinks voorstelt, waarmee we daadkrachtige geheime diensten mogelijk maken en tegelijkertijd de vrijheid van onschuldige mensen beschermen.  

Waarom ik tegen de sleepwet stem

16 maart 2018

Nederland is een prachtig land. Een land vol mensen met heel uiteenlopende opvattingen en...

GroenLinks-vice fractievoorzitter Kathalijne Buitenweg is het gezicht van de campagne van GroenLinks tegen de sleepwet. Zij zal zelf zondag tussen 14.00u en 16.30u aanschuiven bij de vrijwilligers van de sleeplijn om vragen van stemmers te beantwoorden.

GroenLinks-vice fractievoorzitter Kathalijne Buitenweg is het gezicht van de campagne van GroenLinks tegen de sleepwet. Zij zal zelf zondag tussen 14.00u en 16.30u aanschuiven bij de vrijwilligers van de sleeplijn om vragen van stemmers te beantwoorden.