Poliflw

BvG

BvG

The post UITGESTELD – Symposium ‘Sociaal-Liberalisme’ appeared first on Eemnes.

BvG

BvG

The post UITGESTELD – Symposium ‘Sociaal-Liberalisme’ appeared first on Eemnes.

Betaalbaar wonen was de belangrijkste verkiezingsbelofte van de PvdA bij de verkiezingen van 2018. De partij beloofde een wachttijd van 1 jaar voor een sociale huurwoning.

Dat wordt natuurlijk bij lange na niet gehaald, maar de sociaaldemocraten konden zich wel beroepen op een succesje: in de Zuidpolder zou voortaan 35% sociaal worden gebouwd. Zo kwam het ook in de woonvisie en op ander geduldige vellen uit de gemeentelijke papierwinkel te staan.

Na een geheim overleg over de Zuidpolder, diende D66 bij de begrotingsraad van 4 november 2019 een motie in, die dit percentage noemde, keurig verwijzend naar woonvisie en coalitie-akkoord. Overbodig, vonden veel partijen en stemden daarom maar tegen. Alleen de PvdA was eerlijk: zij  stemden ook tegen, maar om de echte reden: het percentage sociaal was een knop waar het college desnoods aan mocht draaien, om een nieuwe deal te kunnen bereiken met de projectontwikkelaars.

Het enige punt wat de PvdA binnenhaalde bij de coalitie-onderhandelingen na de verkiezingen, werd daarmee opgeofferd. Reden: voor Dorpsbelang is een laag bouwtempo heilig. Met gemiddeld 30 woningen in de Zuidpolder per jaar is de grens wel bereikt wat Dorpsbelang betreft, schreeuwend gebrek aan woningen  of niet.

De PvdA wil best 40-45 woningen per jaar overwegen, maar dat stuit bij Dorpsbelang op een ‘njet’. Blijkbaar was dat niet voldoende om het sociale randje aan deze coalitie vaarwel te zeggen.

De conclusie is niet te vermijden: de PvdA zit vanaf deze maand officieel voor geen enkele reden in de coalitie.

Niels Rood

The post Column: PvdA vanaf nu officieel voor geen enkele reden in coalitie appeared first on Eemnes.

Betaalbaar wonen was de belangrijkste verkiezingsbelofte van de PvdA bij de verkiezingen van 2018. De partij beloofde een wachttijd van 1 jaar voor een sociale huurwoning.

Dat wordt natuurlijk bij lange na niet gehaald, maar de sociaaldemocraten konden zich wel beroepen op een succesje: in de Zuidpolder zou voortaan 35% sociaal worden gebouwd. Zo kwam het ook in de woonvisie en op ander geduldige vellen uit de gemeentelijke papierwinkel te staan.

Na een geheim overleg over de Zuidpolder, diende D66 bij de begrotingsraad van 4 november 2019 een motie in, die dit percentage noemde, keurig verwijzend naar woonvisie en coalitie-akkoord. Overbodig, vonden veel partijen en stemden daarom maar tegen. Alleen de PvdA was eerlijk: zij  stemden ook tegen, maar om de echte reden: het percentage sociaal was een knop waar het college desnoods aan mocht draaien, om een nieuwe deal te kunnen bereiken met de projectontwikkelaars.

Het enige punt wat de PvdA binnenhaalde bij de coalitie-onderhandelingen na de verkiezingen, werd daarmee opgeofferd. Reden: voor Dorpsbelang is een laag bouwtempo heilig. Met gemiddeld 30 woningen in de Zuidpolder per jaar is de grens wel bereikt wat Dorpsbelang betreft, schreeuwend gebrek aan woningen  of niet.

De PvdA wil best 40-45 woningen per jaar overwegen, maar dat stuit bij Dorpsbelang op een ‘njet’. Blijkbaar was dat niet voldoende om het sociale randje aan deze coalitie vaarwel te zeggen.

De conclusie is niet te vermijden: de PvdA zit vanaf deze maand officieel voor geen enkele reden in de coalitie.

Niels Rood

The post Column: PvdA vanaf nu officieel voor geen enkele reden in coalitie appeared first on Eemnes.

De door het CDA aangevraagde extra raadsvergadering van maandag 28 oktober heeft maar weinig duidelijkheid opgeleverd over de ruzie in de coalitie. Deze ruzie ontstond in een besloten vergadering van de raad twee weken eerder.

“De coalitiepartijen bleven gisteren steken in metaforen en vaagheden,” zegt Niels Rood, fractievoorzitter D66. “Wij vinden dat de coalitie veel te gemakkelijk de deuren dichtgooit en stukken geheim verklaart.  Dat belemmert het zicht op waar het werkelijk over gaat in dit dorp. De argumenten voor alle geheimzinnigheid zijn flinterdun. Elke partij moet in het openbaar standpunten verdedigen en de kiezer laten weten waar ze staan. Deze coalitie schiet daarin keer op keer tekort.”

The post Inhoudelijke verschillen blijven in nevelen gehuld appeared first on Eemnes.

De door het CDA aangevraagde extra raadsvergadering van maandag 28 oktober heeft maar weinig duidelijkheid opgeleverd over de ruzie in de coalitie. Deze ruzie ontstond in een besloten vergadering van de raad twee weken eerder.

“De coalitiepartijen bleven gisteren steken in metaforen en vaagheden,” zegt Niels Rood, fractievoorzitter D66. “Wij vinden dat de coalitie veel te gemakkelijk de deuren dichtgooit en stukken geheim verklaart.  Dat belemmert het zicht op waar het werkelijk over gaat in dit dorp. De argumenten voor alle geheimzinnigheid zijn flinterdun. Elke partij moet in het openbaar standpunten verdedigen en de kiezer laten weten waar ze staan. Deze coalitie schiet daarin keer op keer tekort.”

The post Inhoudelijke verschillen blijven in nevelen gehuld appeared first on Eemnes.

Voorzitter,

De inwoners van Eemnes waarderen het bestuur op korte afstand. Sinds 750 jaar geleden de naam Eemnes voor het eerst opdook in bewaard gebleven geschriften, is de gemeenschap gewend de eigen boontjes te doppen. Hoewel schaalvergroting in mijn partij echt geen vies woord is, hebben wij en eigenlijk alle partijen in dit dorp steeds gezegd: Eemnes is en blijft een zelfstandige gemeente. Dat is geen vanzelfsprekendheid. Er wordt voortdurend naar kleine gemeenten gekeken: kunnen ze het aan? Zakken ze niet door het ijs? Leveren ze hun bijdrage aan serieuze opgaven? Of zijn ze naar binnen gekeerd, komen ze niet verder dan de bestaande situatie een beetje beheren? Is politiek in die dorpen niet intern gekibbel over het aantal bankjes in het park?

Veel kiezers dachten dat een stem op Dorpsbelang een stem voor zelfstandigheid was. Daarom, en misschien ook wel omdat er na een periode vol tastbare resultaten, veel was om tegen te zijn, zoals een mooi nieuw functioneel centrum en een zonneveld, won de lokale partij glansrijk bij de verkiezingen anderhalf jaar geleden. Daarom rust nu op hun schouders een extra verantwoordelijkheid: een bijdrage leveren aan succesvol bestuur.

Dat is niet makkelijk. Ook in de vorige periode was er gedoe; toen omdat de VVD intern verdeeld was, waar deze periode geen sprake meer van is. Toch leidde dat gedoe indertijd niet tot verlamming. Twee partijen gingen stoïcijns verder met de klussen die er lagen, halverwege aangevuld met de PvdA. Als we terugkijken zal iedereen beamen: er zat daadkracht in die coalitie, zelfs al verschoot die halverwege ietsje van kleur. In de regio’s kon Eemnes voor de dag komen, met een concrete bijdrage die niet alleen op papier, maar ook in de echte wereld gestalte kreeg.

Deze coalitie is veel meer gericht op de boel laten zoals hij is. Ik heb respect voor die opvatting, er is echt geen morele meetlat waarlangs je de opvattingen kunt leggen en als iemand beweert dat die er wel is, moet je pas echt op gaan letten. Maar: niemand kan om het gegeven heen dat er een aantal dringende en dwingende dingen op alle gemeenten, en ook deze, zijn afgekomen. De VNG heeft hard geknokt voor een regisserende rol van gemeenten in de energietransitie, met name in de gebouwde omgeving. Het werd de gemeenten gegund; maar het is nu ook aan hen om te leveren. Via een nationale wet en een internationaal verdrag is Nederland gebonden aan harde doelstellingen. Hoe je er ook over denkt: het vormgeven aan grootschalige opwek en het van het gas afhalen van wijken ligt domweg op het bordje van gemeenten. Van grote gemeenten en kleine, die zelfstandig willen blijven. In regionale samenwerking waar dat nodig is.

Daarnaast is er een woningbouwopgave. Mijn dochter is 22 en ging na drie maanden verkering samenwonen in de stad waar ze studeert. Dat vond ze zelf ook wel een beetje snel gaan, maar het hokje wat ze huurt, kost nu eenmaal 1100 euro per maand. Mijn andere dochter woont thuis en reist elke dag naar diezelfde stad, voor haar vervolgopleiding. Welk verhaal vertellen we hen en al die andere jongeren, of mensen in scheiding? Doen we aan ludieke beeldvorming over mijnheer Rood die een grootschalige Vinex wil? En laten daarna we verder alles aan Utrecht en Amersfoort over, die van gekkigheid niet meer weten waar ze nu weer iets moeten vinden om te transformeren, op te toppen of uit te puisten? Of onderkennen we de woningnood in deze regio en zorgen we voor huizen in een ontspannen woonmilieu, waar de grotere plaatsen het kleiner wonen (maar mét stedelijke voorzieningen) voor hun rekening nemen?

Kortom: als we de energietransitie willen tegenhouden met smoezen en prachtige oplossingen die alleen pas over twintig jaar rendabel worden (zoals waterstof), als we een maximaal bouwtempo even heilig maken als gij zult niet stelen en gij zult niet moorden, dan dragen we niet bij aan de opgaven waar we als regiogemeenten voor staan. En eerlijk gezegd heb ik dat geval maar weinig argumenten als ik begin november op een partijcongres word aangesproken op het gebrek aan bestuurskracht in een dorp als het onze.

Ik geloof echt in fijnmazig bestuur, gemeenten die overeenkomen met gemeenschappen. Dichtbij kan ik allemaal mislukte fusiegemeenten noemen met een zeer moeizame bestuurscultuur. Maar we moeten wel laten zien dat we reëel zijn. Dat we onze verantwoordelijkheid nemen. Dat we nabijheid en aanspreekbaarheid voor onze inwoners combineren met gedeelde verantwoordelijkheid in regionale opgaven.

Daarom moet de fractie van Dorpsbelang de daadkracht die de wethouders tonen, niet steeds afremmen. Niet eindeloos de cijfers betwijfelen als die open en bloot op tafel liggen. Niet nieuwe onderzoeken vragen die de boel on hold zetten. De coalitie heeft gezorgd voor een prima college, dat goed begrijpt wat er verlangd wordt. Die ruimte moeten de wethouders en de burgemeester krijgen. Tot nu toe deed de oppositie niet flauw; een accentverschil met je eigen ideale oplossing leidde nooit tot een negatieve stemming. De coalitie deed flauw en dat is toch wel opmerkelijk geweest.

Dorpsbelang kijkt niet op wat vertraging meer of minder; maar eerlijk gezegd moeten de recente ontwikkelingen de PvdA fractie toch aan het denken zetten. Want al ligt het niet aan hen, een gebrek aan resultaten zal ook hen worden aangerekend. Het is hun wethouder die in regionale bestuurdersoverleggen moet bekennen dat het in Eemnes allemaal wat langzaam gaat, dat er nog naar cijfers gestaard wordt, dat er nog maar weer een onderzoekje is besteld.

We gaan in de huidige raadsperiode goed met elkaar om als raads- en collegeleden. Dat is prettig werken. Een voordeel is ook dat ik wéét hoe Marcus van den Brink denkt over het bouwtempo. Dat ik wéét hoe hij denkt over een tweede zonneveld. Als Dorpsbelang dat ook weet, en daar mogen we toch vanuit gaan, dan wordt het tijd dat ze iets uitonderhandelen. Waardoor we hier aansprekende resultaten boeken op het gebied van de energietransitie, waardoor jongeren die ooit naar de stad zijn getrokken de hysterie kunnen ontvluchten omdat ze hier een betaalbaar huis met een parkeerplaats kunnen vinden, een plek voor een student achterlatend.

Voorzitter; de coalitie is aan het herstellen. De lijm moet even drogen. Ik wens ze daar oprecht succes mee. Maar doe het wel goed. Leg de kaarten op tafel. Het hóeft niet zo snel als D66 en de andere landelijke partijen willen. Nogmaals, ook langzaam is een opvatting en er zijn genoeg kiezers die dat aanspreekt. Maar doe wel een duidelijke deal en ga er dan ook voor. Blijf niet ja zeggen en nee doen. Want dan zal de eerste snee de diepste blijken, en spat de coalitie binnenkort alsnog uit elkaar. Natuurlijk zijn we dan aan deze zijde bereid om het stokje over te pakken. Maar linksom of rechtsom, bestuurskracht laten zien in de vorm van daadkracht en stabiliteit, is voor een zelfstandig Eemnes echt heel belangrijk. En ik zit hier niet voor de sensatie, ik zit hier niet voor de posities, ik zit hier (en ik meen te weten iedereen), om een bijdrage te leveren. Om de zaak in goede banen te leiden. Om de enorme uitdagingen waar gemeenten voor staan, het hoofd te helpen bieden.

Dank u wel.

The post Spreektekst extra raadsvergadering 28/10/2019 appeared first on Eemnes.

Voorzitter,

De inwoners van Eemnes waarderen het bestuur op korte afstand. Sinds 750 jaar geleden de naam Eemnes voor het eerst opdook in bewaard gebleven geschriften, is de gemeenschap gewend de eigen boontjes te doppen. Hoewel schaalvergroting in mijn partij echt geen vies woord is, hebben wij en eigenlijk alle partijen in dit dorp steeds gezegd: Eemnes is en blijft een zelfstandige gemeente. Dat is geen vanzelfsprekendheid. Er wordt voortdurend naar kleine gemeenten gekeken: kunnen ze het aan? Zakken ze niet door het ijs? Leveren ze hun bijdrage aan serieuze opgaven? Of zijn ze naar binnen gekeerd, komen ze niet verder dan de bestaande situatie een beetje beheren? Is politiek in die dorpen niet intern gekibbel over het aantal bankjes in het park?

Veel kiezers dachten dat een stem op Dorpsbelang een stem voor zelfstandigheid was. Daarom, en misschien ook wel omdat er na een periode vol tastbare resultaten, veel was om tegen te zijn, zoals een mooi nieuw functioneel centrum en een zonneveld, won de lokale partij glansrijk bij de verkiezingen anderhalf jaar geleden. Daarom rust nu op hun schouders een extra verantwoordelijkheid: een bijdrage leveren aan succesvol bestuur.

Dat is niet makkelijk. Ook in de vorige periode was er gedoe; toen omdat de VVD intern verdeeld was, waar deze periode geen sprake meer van is. Toch leidde dat gedoe indertijd niet tot verlamming. Twee partijen gingen stoïcijns verder met de klussen die er lagen, halverwege aangevuld met de PvdA. Als we terugkijken zal iedereen beamen: er zat daadkracht in die coalitie, zelfs al verschoot die halverwege ietsje van kleur. In de regio’s kon Eemnes voor de dag komen, met een concrete bijdrage die niet alleen op papier, maar ook in de echte wereld gestalte kreeg.

Deze coalitie is veel meer gericht op de boel laten zoals hij is. Ik heb respect voor die opvatting, er is echt geen morele meetlat waarlangs je de opvattingen kunt leggen en als iemand beweert dat die er wel is, moet je pas echt op gaan letten. Maar: niemand kan om het gegeven heen dat er een aantal dringende en dwingende dingen op alle gemeenten, en ook deze, zijn afgekomen. De VNG heeft hard geknokt voor een regisserende rol van gemeenten in de energietransitie, met name in de gebouwde omgeving. Het werd de gemeenten gegund; maar het is nu ook aan hen om te leveren. Via een nationale wet en een internationaal verdrag is Nederland gebonden aan harde doelstellingen. Hoe je er ook over denkt: het vormgeven aan grootschalige opwek en het van het gas afhalen van wijken ligt domweg op het bordje van gemeenten. Van grote gemeenten en kleine, die zelfstandig willen blijven. In regionale samenwerking waar dat nodig is.

Daarnaast is er een woningbouwopgave. Mijn dochter is 22 en ging na drie maanden verkering samenwonen in de stad waar ze studeert. Dat vond ze zelf ook wel een beetje snel gaan, maar het hokje wat ze huurt, kost nu eenmaal 1100 euro per maand. Mijn andere dochter woont thuis en reist elke dag naar diezelfde stad, voor haar vervolgopleiding. Welk verhaal vertellen we hen en al die andere jongeren, of mensen in scheiding? Doen we aan ludieke beeldvorming over mijnheer Rood die een grootschalige Vinex wil? En laten daarna we verder alles aan Utrecht en Amersfoort over, die van gekkigheid niet meer weten waar ze nu weer iets moeten vinden om te transformeren, op te toppen of uit te puisten? Of onderkennen we de woningnood in deze regio en zorgen we voor huizen in een ontspannen woonmilieu, waar de grotere plaatsen het kleiner wonen (maar mét stedelijke voorzieningen) voor hun rekening nemen?

Kortom: als we de energietransitie willen tegenhouden met smoezen en prachtige oplossingen die alleen pas over twintig jaar rendabel worden (zoals waterstof), als we een maximaal bouwtempo even heilig maken als gij zult niet stelen en gij zult niet moorden, dan dragen we niet bij aan de opgaven waar we als regiogemeenten voor staan. En eerlijk gezegd heb ik dat geval maar weinig argumenten als ik begin november op een partijcongres word aangesproken op het gebrek aan bestuurskracht in een dorp als het onze.

Ik geloof echt in fijnmazig bestuur, gemeenten die overeenkomen met gemeenschappen. Dichtbij kan ik allemaal mislukte fusiegemeenten noemen met een zeer moeizame bestuurscultuur. Maar we moeten wel laten zien dat we reëel zijn. Dat we onze verantwoordelijkheid nemen. Dat we nabijheid en aanspreekbaarheid voor onze inwoners combineren met gedeelde verantwoordelijkheid in regionale opgaven.

Daarom moet de fractie van Dorpsbelang de daadkracht die de wethouders tonen, niet steeds afremmen. Niet eindeloos de cijfers betwijfelen als die open en bloot op tafel liggen. Niet nieuwe onderzoeken vragen die de boel on hold zetten. De coalitie heeft gezorgd voor een prima college, dat goed begrijpt wat er verlangd wordt. Die ruimte moeten de wethouders en de burgemeester krijgen. Tot nu toe deed de oppositie niet flauw; een accentverschil met je eigen ideale oplossing leidde nooit tot een negatieve stemming. De coalitie deed flauw en dat is toch wel opmerkelijk geweest.

Dorpsbelang kijkt niet op wat vertraging meer of minder; maar eerlijk gezegd moeten de recente ontwikkelingen de PvdA fractie toch aan het denken zetten. Want al ligt het niet aan hen, een gebrek aan resultaten zal ook hen worden aangerekend. Het is hun wethouder die in regionale bestuurdersoverleggen moet bekennen dat het in Eemnes allemaal wat langzaam gaat, dat er nog naar cijfers gestaard wordt, dat er nog maar weer een onderzoekje is besteld.

We gaan in de huidige raadsperiode goed met elkaar om als raads- en collegeleden. Dat is prettig werken. Een voordeel is ook dat ik wéét hoe Marcus van den Brink denkt over het bouwtempo. Dat ik wéét hoe hij denkt over een tweede zonneveld. Als Dorpsbelang dat ook weet, en daar mogen we toch vanuit gaan, dan wordt het tijd dat ze iets uitonderhandelen. Waardoor we hier aansprekende resultaten boeken op het gebied van de energietransitie, waardoor jongeren die ooit naar de stad zijn getrokken de hysterie kunnen ontvluchten omdat ze hier een betaalbaar huis met een parkeerplaats kunnen vinden, een plek voor een student achterlatend.

Voorzitter; de coalitie is aan het herstellen. De lijm moet even drogen. Ik wens ze daar oprecht succes mee. Maar doe het wel goed. Leg de kaarten op tafel. Het hóeft niet zo snel als D66 en de andere landelijke partijen willen. Nogmaals, ook langzaam is een opvatting en er zijn genoeg kiezers die dat aanspreekt. Maar doe wel een duidelijke deal en ga er dan ook voor. Blijf niet ja zeggen en nee doen. Want dan zal de eerste snee de diepste blijken, en spat de coalitie binnenkort alsnog uit elkaar. Natuurlijk zijn we dan aan deze zijde bereid om het stokje over te pakken. Maar linksom of rechtsom, bestuurskracht laten zien in de vorm van daadkracht en stabiliteit, is voor een zelfstandig Eemnes echt heel belangrijk. En ik zit hier niet voor de sensatie, ik zit hier niet voor de posities, ik zit hier (en ik meen te weten iedereen), om een bijdrage te leveren. Om de zaak in goede banen te leiden. Om de enorme uitdagingen waar gemeenten voor staan, het hoofd te helpen bieden.

Dank u wel.

The post Spreektekst extra raadsvergadering 28/10/2019 appeared first on Eemnes.

‘Dorpsbelang stort Eemnes in crisis’, kopte de Gooi en Eemlander woensdag op de voorpagina. Vrijdagochtend verklaarde de krant na een rondje bellen elke lijmpoging bij voorbaat bijna kansloos. Het bijzondere aan de situatie is dat de wethouders de knuppel in het hoenderhok hebben gegooid. Dat een coalitiefractie het vertrouwen verliest in een wethouder, komt regelmatig voor. Maar dat wethouders tegen een coalitiefractie zeggen: met jullie valt er niet te werken, is vrij uniek.

De druppel die de emmer deed overlopen, was een besloten vergadering over de Zuidpolder. De krant meldde dat deze vergadering ging over de kosten van meer sociale en middendure woningen. D66 geeft steeds aan dat politiek geladen onderwerpen in de openbaarheid besproken moeten worden. De PvdA is het daarmee eens; fractievoorzitter Marcus van den Brink heeft in Laren in de raad gezeten, en hem valt op dat er in Eemnes meer geheimzinnigheid is. Je hoeft je onderhandelingsstrategie niet openbaar te bespreken, maar als je bereid bent verkiezingsbeloften te breken, is het wel nodig dat het dorp dat hoort.

Los van de geheimzinnigheid: ook in het openbaar hadden de wethouders het vaak lastiger met de coalitiepartijen in de raad dan met de oppositie. Dat kan best een keer gebeuren, maar als het patroon wordt dat voorstellen van het college elke keer sneuvelen, wordt het dorp onbestuurbaar. Ook de wantrouwige vasthoudendheid waarmee Dorpsbelang bleef vragen naar meer cijfers, hielp de verhoudingen niet. Dat Dorpsbelang moeite heeft met het Huis van Eemnes, is genoegzaam bekend; maar de fractievoorzitter houdt niet op met vragen stellen over de financiën en de suggestie wekken dat er addertjes onder het gras zitten. In de vorige raadsperiode is dat allemaal in alle openheid gedeeld en besproken met de raad. Terecht kan Dorpsbelang opmerken dat het nieuwe college te laat op papier zette dat een rentemeevaller werd ingezet om een aantal dure keuzes mee op te vangen, maar achter de schermen was dit allang mondeling meegedeeld. Niettemin maakte fractievoorzitter Jan de Zeeuw er een enorm nummer van in de Laarder courant. Dat viel uiteraard niet in goede aarde bij het college van B&W.

Kiezers van Dorpsbelang hebben het idee dat hun voorkeur voor een zelfstandig Eemnes bij de lokale partij in goede handen is. Maar als je zelfstandig wil blijven, moet je laten zien dat je goed kunt besturen. Dorpsbelang heeft nu de twijfelachtige eer van een nieuw record: drie wethouders in anderhalf jaar geven er de brui aan. Daarmee bewijst de lokale partij het breed gedragen streven naar een zelfstandig Eemnes geen dienst, want van een afstandje ziet het er niet uit natuurlijk.

Een grote delegatie van Dorpsbelang zat donderdagavond tot laat op het gemeentehuis. De fractie zal natuurlijk alles op alles proberen te zetten om de scherven aan elkaar te plakken. De Zuidpolder blijft daarbij een heikel punt. Zou je daar blijven bouwen in het tempo van de vorige coalitie, dan is de PvdA-wens voor meer sociale woningbouw  realistisch. Wil je het tempo verlagen, zoals Dorpsbelang beloofd heeft, dan maak je de onderhandelingen met de bouwers een stuk lastiger. Het moet uit de lengte of uit de breedte komen.

Verschil van mening is er ook over een tweede zonneveld. Marcus van den Brink ziet de doelstelling van de regio Amersfoort en wil vasthouden aan een energieneutraal Eemnes in 2030. Dan is een tweede  zonneveld een goede optie. Ook als het onderzoek naar geothermie, waar het college op inzet, positief is. Dat is hoe dan ook nog een erg onzekere techniek. Net als de oppositiefracties wil de PvdA daarom zon mogelijk maken. Maar Dorpsbelang wil dat alleen als geothermie mislukt is.

Hoe de afloop ook zal zijn: Eemnes verdient een stabiel bestuur, waar natuurlijk ruimte is voor debat in de raad, maar waar wethouders niet maand voor maand verrast worden door onaangekondigde standpunten.

Ik hoop echt dat er straks een coalitie aan de slag is die huizen realiseert die geschikt zijn voor senioren, die snel betaalbare starterswoningen bouwt. Een raadsmeerderheid die vaart maakt met de opwek van schone energie. En een college dat laat zien dat een kleine gemeente prima in staat is zichzelf te besturen.

The post Column: Tijd voor slagkracht appeared first on Eemnes.

‘Dorpsbelang stort Eemnes in crisis’, kopte de Gooi en Eemlander woensdag op de voorpagina. Vrijdagochtend verklaarde de krant na een rondje bellen elke lijmpoging bij voorbaat bijna kansloos. Het bijzondere aan de situatie is dat de wethouders de knuppel in het hoenderhok hebben gegooid. Dat een coalitiefractie het vertrouwen verliest in een wethouder, komt regelmatig voor. Maar dat wethouders tegen een coalitiefractie zeggen: met jullie valt er niet te werken, is vrij uniek.

De druppel die de emmer deed overlopen, was een besloten vergadering over de Zuidpolder. De krant meldde dat deze vergadering ging over de kosten van meer sociale en middendure woningen. D66 geeft steeds aan dat politiek geladen onderwerpen in de openbaarheid besproken moeten worden. De PvdA is het daarmee eens; fractievoorzitter Marcus van den Brink heeft in Laren in de raad gezeten, en hem valt op dat er in Eemnes meer geheimzinnigheid is. Je hoeft je onderhandelingsstrategie niet openbaar te bespreken, maar als je bereid bent verkiezingsbeloften te breken, is het wel nodig dat het dorp dat hoort.

Los van de geheimzinnigheid: ook in het openbaar hadden de wethouders het vaak lastiger met de coalitiepartijen in de raad dan met de oppositie. Dat kan best een keer gebeuren, maar als het patroon wordt dat voorstellen van het college elke keer sneuvelen, wordt het dorp onbestuurbaar. Ook de wantrouwige vasthoudendheid waarmee Dorpsbelang bleef vragen naar meer cijfers, hielp de verhoudingen niet. Dat Dorpsbelang moeite heeft met het Huis van Eemnes, is genoegzaam bekend; maar de fractievoorzitter houdt niet op met vragen stellen over de financiën en de suggestie wekken dat er addertjes onder het gras zitten. In de vorige raadsperiode is dat allemaal in alle openheid gedeeld en besproken met de raad. Terecht kan Dorpsbelang opmerken dat het nieuwe college te laat op papier zette dat een rentemeevaller werd ingezet om een aantal dure keuzes mee op te vangen, maar achter de schermen was dit allang mondeling meegedeeld. Niettemin maakte fractievoorzitter Jan de Zeeuw er een enorm nummer van in de Laarder courant. Dat viel uiteraard niet in goede aarde bij het college van B&W.

Kiezers van Dorpsbelang hebben het idee dat hun voorkeur voor een zelfstandig Eemnes bij de lokale partij in goede handen is. Maar als je zelfstandig wil blijven, moet je laten zien dat je goed kunt besturen. Dorpsbelang heeft nu de twijfelachtige eer van een nieuw record: drie wethouders in anderhalf jaar geven er de brui aan. Daarmee bewijst de lokale partij het breed gedragen streven naar een zelfstandig Eemnes geen dienst, want van een afstandje ziet het er niet uit natuurlijk.

Een grote delegatie van Dorpsbelang zat donderdagavond tot laat op het gemeentehuis. De fractie zal natuurlijk alles op alles proberen te zetten om de scherven aan elkaar te plakken. De Zuidpolder blijft daarbij een heikel punt. Zou je daar blijven bouwen in het tempo van de vorige coalitie, dan is de PvdA-wens voor meer sociale woningbouw  realistisch. Wil je het tempo verlagen, zoals Dorpsbelang beloofd heeft, dan maak je de onderhandelingen met de bouwers een stuk lastiger. Het moet uit de lengte of uit de breedte komen.

Verschil van mening is er ook over een tweede zonneveld. Marcus van den Brink ziet de doelstelling van de regio Amersfoort en wil vasthouden aan een energieneutraal Eemnes in 2030. Dan is een tweede  zonneveld een goede optie. Ook als het onderzoek naar geothermie, waar het college op inzet, positief is. Dat is hoe dan ook nog een erg onzekere techniek. Net als de oppositiefracties wil de PvdA daarom zon mogelijk maken. Maar Dorpsbelang wil dat alleen als geothermie mislukt is.

Hoe de afloop ook zal zijn: Eemnes verdient een stabiel bestuur, waar natuurlijk ruimte is voor debat in de raad, maar waar wethouders niet maand voor maand verrast worden door onaangekondigde standpunten.

Ik hoop echt dat er straks een coalitie aan de slag is die huizen realiseert die geschikt zijn voor senioren, die snel betaalbare starterswoningen bouwt. Een raadsmeerderheid die vaart maakt met de opwek van schone energie. En een college dat laat zien dat een kleine gemeente prima in staat is zichzelf te besturen.

The post Column: Tijd voor slagkracht appeared first on Eemnes.