De Oud Gastelse Sharona Malfait is hard bezig haar meisjesdroom te verwezenlijken. Het fractielid van VVD Halderberge verdiende middels haar werk in de raadszaal een plaats op de landelijke kieslijst. De hartelijke moeder van Lucas, echtgenote van Mark en juriste vertelt over het ontstaan van haar politieke fascinatie, ongemak in de spotlights en het leven met MS.
,,Weet je, eigenlijk was ik als kind een beetje een nerd.” Malfait vertelt, aan de keukentafel, over de wortels van haar fascinatie voor de politiek. ,,Ik was nog maar een piepjonge puber toen ik in de trein zat naar Leiden. Voor het eerst, om op de koffie te gaan bij Frits Bolkestein.”
Ze lepelt de anekdote lachend op. ,,Ik was idolaat van die man. Dat ontstond in 1998, in aanloop naar de verkiezingen.” Bolkestein strandt met de VVD later dat jaar op 38 zetels. Zeven minder dan de PvdA van Wim Kok. Aan de inzet van de nog jeugdige Malfait had het echter niet gelegen. ,,Ik ging door Oud Gastel om met stoepkrijt campagne te voeren: ‘Stem VVD’, kalkte ik op de straten.”
,,Sterker, ik meldde me ziek op school.” Malfait had voor haar leeftijd een opmerkelijke verslaving ontwikkeld. ,,Enkel en alleen om de debatten te kunnen kijken. Of de politieke beschouwingen. En uiteindelijk schreef ik uit enthousiasme een brief naar Bolkestein.”
En de succesvolle politicus schroomde, na twee verkiezingsoverwinningen op rij, niet om ondanks zijn stek in de schijnwerpers zijn jonge fan van repliek te dienen. ,,Toen kreeg ik de uitnodiging. Koffie drinken bij Frits Bolkestein zelf. Hij nam uitgebreid de tijd voor me en gaf me een stapel boeken mee terug naar huis. En gedurende de jaren hielden we sporadisch contact.”
Een duik in de politieke wildwaterstroom
Zestien was Malfait toen ze lid werd van de Halderbergse afdeling van de VVD. Precies een maand voor (,,Schrijf dat maar op!”) wethouder Thomas Melisse. ,,Zaten we samen op het bankje achterin de raadszaal te kijken hoe lijsttrekker Gerard Huypen debatteerde.”
,,En op mijn zeventiende deed ik voor het eerst mee aan de gemeenteraadsverkiezingen.” Als nummer dertien op de lijst, ontbeerde het haar uiteraard aan het symbolische geluk om al via een miraculeuze stunt in de raad te belanden, maar het smaakte naar meer. ,,Eerst ben ik Rechten gaan studeren. En omdat de woningmarkt niet mals is, vertrok ik tijdelijk naar Roosendaal.”
Eenmaal terug in Oud Gastel, gepokt en gemazeld door het studentenleven, dook Malfait opnieuw in de politieke wildwaterstroom. ,,Ik constateerde dat er bijna geen vrouwen waren. En vrijwel iedereen was aanzienlijk ouder dan ik. Toen dacht ik: als ik daarover wil klagen, moet ik mee durven doen.”
Leven met een heftige, chronische aandoening
Het is een dun koord waarop Malfait balanceert. Terwijl ze knap als volleerd jongleur alle ballen hoog houdt. Want ondanks haar tomeloze energie draagt ze ook een vol medisch dossier mee in haar rugzak. ,,In 2008 kreeg ik mijn diagnose: MS”, legt ze openlijk uit.
,,Een chronische aandoening aan het centrale zenuwstelsel.” Malfait werd ook nog getroffen door een agressieve vorm. ,,Mijn handen vielen ineens uit. En later weer mijn voeten. Na mijn zwangerschap raakte ik verlamd. Toen werd besloten dat ik medicatie moest slikken, waardoor het beter ging. Ik kreeg een energieboost en kon weer normaal leven.”
,,Tot ik in 2017 een terugslag kreeg.” Op het moment dat Malfait terug in de gemeentepolitiek wil keren, belandt ze in het ziekenhuis. ,,Mijn man en ik wilden een tweede kindje, waardoor ik moest stoppen met de medicijnen. Dat zorgde voor een contra-effect. Binnen drie weken was ik verlamd, blind en lag ik in het ziekenhuis.”
,,Vier maanden voor de verkiezingen. Thomas (wethouder Melisse, red.) bezocht me in het ziekenhuis en vond dat ik tóch op de kieslijst moest staan.” Sharona belandde gelijk als nummer twee op de lijst, blijkt later. En na een grondige revalidatie, gedegen fysiotherapie en goed herstel, kan Malfait vier maanden later aan de slag. Vlak voor de verkiezingen. De VVD wint in Halderberge die verkiezingen, waarmee Malfait een plaats in de raadszaal verovert.
Volksvertegenwoordiger in de schijnwerper
,,Het gekke is, dat meen ik echt, dat ik eigenlijk helemaal niet zo van de spotlights houd”, reageert Malfait op de vraag of er ook een beetje ijdelheid bij de rol van een volksvertegenwoordiger komt kijken. ,,Zelfs mijn trouwdag vond ik ongemakkelijk. Belangstelling vind ik gewoon niet zo fijn. Ik ga liever op de inhoud. Dat is ook mijn beroep.”
,,Ik vind ook dat als je volksvertegenwoordiger bent, dat je dingen moet regelen waar andere mensen geen tijd voor of zin in hebben. Je krijgt een mandaat om bepaalde zaken voor elkaar te krijgen. Maar ik heb een grote portefeuille, dus ik ben veel aan het woord. Dat klopt.”
Via sociale media probeert ze zelfs uit transparantie een kijkje in haar politieke leven te geven. ,,Ik ben heel zichtbaar nu, maar dat heeft moeten groeien. Ik ben als juriste bezig met wetgeving. Met de impact van volgende beslissingen. Maar via Instagram en Twitter laat ik nu ook dingen van mezelf zien.”
Dickpic's in de inbox
Sociale media zorgt ook voor bagger. Zeker bij een vrouwelijk lid van een politieke partij in de frontlinie. ,,Er is gewoon VVD-haat op internet. Een stukje frustratie over de huidige crisis, een vorm van afreageren. En dan ontvang je wel eens vervelende berichten. Of dickpic’s.”
Er valt even een stilte. ,,Maar ik heb een vrij dikke huid hoor”, legt Malfait met een glimlach op haar gezicht uit. ,,Al is het inderdaad apart. Het zal een soort territoriale afbakening zijn, denk ik. Dat een man denkt: ‘Hier heb je mijn piemel’. Het valt echt mee hoor, ik heb er pas drie in mijn inbox gehad.”
Trotse moeder, hardwerkende ouder en bezielende politica in één
Ondertussen loopt zoon Lucas voorbij. Of hij een ijsje mag. Met een glimlach wordt de toestemming ontvangen. ,,Hij is heel gehaaid hoor”, lacht ze. ,,Hij weet goed dat ik in gesprek ben nu, waardoor hij het wel mag.”
Het is het leven van een hardwerkende ouder in coronatijd. Lesgeven, opvoeden en digitaal vergaderen in één. En dat digitaal vergaderen komt, in dienst bij het ministerie voor Sociale Zaken en Werkgelegenheid, met grote regelmaat voor. ,,We hebben het druk. Mijn man draait ondertussen een eigen autobedrijf. Maar ik wil niet dat Lucas zich teveel voelt of denkt dat hij lastig is. We maken daar gewoon het beste van met z’n allen.”
,,Hij is met één ding bezig: voetbal, voetbal, voetbal”, vertelt de trotse moeder wanneer gevraagd wordt of hij dezelfde vroege politieke passie kent. ,,Andere kinderen spelen met blokken, Lucas voetbalt. De hele dag. En als hij niet voetbalt, speelt hij een voetbalspelletje.”
Politieke triomf geïnspireerd door eigen ervaringen
Malfait was zelf ook voetbalster, bij SC Gastel. En juist ten faveure van die club vierde ze onlangs een politieke triomf. Geïnspireerd door haar verleden bij de vereniging werd een motie aangenomen voor meer voorzieningen in de ruimtebehoefte. ,,Meisjes worden, en werden vroeger al, vaak opzij geschoven bij voetbalclubs. Dat maakte ik vroeger al mee bij SC Gastel. Ga maar omkleden in het scheidsrechtershok, zeiden ze dan.”
,,Dat is niet omdat ze geen meisjes wilden, overigens hoor”, voegt Malfait daaraan toe. ,,Maar in aantallen zijn ze gewoon in minder groten getale aanwezig. Ik wilde me hard maken voor meer voorzieningen op de club. Iets wat dicht bij me ligt, waarmee de charme tot uiting komt van de politicus die lokaal impact kan hebben. Mensen waarderen dat.”
Proeven aan landelijke verkiezingsgekte
Nu kan ze eraan proeven. Als nummer 71 op de kieslijst van de VVD maakt ze kennis met de landelijke verkiezingsgekte. ,,Een mooie waardering voor mijn werk in de gemeente. Dat wordt dus gezien.”
Malfait pleit in haar campagne voor een betaalbare kinderopvang, een full-time werkbonus en een economie waarin MKB gekoesterd wordt. Bolkestein opvolgen zal ze nog niet meteen doen, maar dat er aan de weg getimmerd wordt, is duidelijk. ,,Het is mooi om mee te werken aan de toekomst in ons land, maar klaar in Halderberge? Nee, er ligt nog genoeg werk.”