Poliflw

Eén van de thema’s die in onze gemeente speelt en in mijn Achterhoekse verkiezingscampagne aandacht krijgt is zon op landbouwgrond. Daar heeft iedereen een mening over. Ik ook, lees maar.

Vooropgesteld, Nederland en de VVD ondersteunen het akkoord van Parijs. We ondersteunen ook het klimaatakkoord en daarom staat dit in Lochem dan ook heel expliciet in het coalitieakkoord. Daarover geen misverstand dus. De hoeveelheid CO2 moet gehalveerd naar 2030.

De manier waarop is beschreven in het klimaatakkoord en bevat verschillende aanvliegroutes. Eén daarvan is de opwek van schone elektriciteit. Daarvoor is de regionale energiestrategie bedacht en daarbinnen kijken gemeentes samen naar haalbaarheid en opbrengst. 

De regionale energiestrategie is een proces van jaren waarbij elke twee jaar bekeken wordt of we op koers liggen en of er moet worden bijgestuurd. Daarbij vier afweegcriteria: 1) Hoeveelheid opbrengst, 2) past het op het elektriciteitsnet, 3) past het binnen de ruimtelijke plannen van het gebied en 4) is er draagvlak voor initiatieven voor energie-opwek.  

De eerste drie criteria zijn makkelijk. Planologen, ruimtelijke-orde-specialisten en de Lianders van deze wereld kunnen prima aangeven waar wat kan en hoeveel dat kost of opbrengt. Tot zover geen issue. Maar bij punt 4 wordt het lastiger. Daar gaan inwoners over en daarbij ontstaat dialoog, debat en soms weerstand en gedoe. Logisch, draagvlak is immers recht evenredig met de afstand van de inwoner tot het initiatief. 

En nu het dilemma. Sommigen zeggen dat we om de doelen te moeten halen, we dan maar concessies moeten doen aan het draagvlak. Ik zeg dat draagvlak in onze Achterhoek leidend moet zijn en dat wanneer dat ontbreekt, we dat perceel dus niet kunnen benutten voor opwekking van energie. Daarvoor is nu namelijk precies dat afweegcriterium bedoeld. 

Past dat dan wel binnen ons coalitieakkoord? Zeker, immers we volgen netjes de criteria uit de RES. Ontbrekend draagvlak zal het deel zon op land doen dalen. ’t Is niet voor niks een afweegcriterium toch? Daarnaast kunnen we met zon op dak ook nog heel veel bereiken. Laten we daar maar eens goed voor gaat zitten. Dat levert energie op! Samen d’r an!

Erik Haverkort, fractievoorzitter

Winter is in ons land toch altijd weer dikke pret. Eens in de tien jaar valt er een beetje sneeuw en gelijk gaat alles als vanzelf in lockdown. Het RIVM kan wat dat betreft nog veel van het KNMI leren. Eén code rood berichtje en alsof TiTa Tovernaar met haar vingers knipt, alles staat stil…

Ook het vaccineren is gestopt. Terwijl juist bij deze temperaturen het koelhouden van het Pfizer-vaccin toch bijna vanzelf gaat. Hup, in elke sneeuwschuiver en strooiwagen een GGD-er, doosje naalden mee en prikacties houden! En dan mag je van mij gelijk het hele huis inenten.

Afgelopen week stonden de ‘kwetsbare-gezonde-senioren-tussen-80-en-85-die-zelf-naar-de-priklocatie-kunnen-komen’ in de rij in Doetinchem toen bleek dat aan bijna alles gedacht was. Alleen het doosje naalden ontbrak helaas. Uiteraard haalde het bericht de krant, geen dag zonder coronablunders. Ik was echter het meest onder de indruk van de reactie van één van de dames die in de rij stond te wachten. ‘Nou’, zei ze: ’dan wacht ik wel even in de auto hoor.’ Chapeau! Niet zeuren, zo is het! 

En dat symboliseert voor mij precies hoe de overgrote meerderheid van onze inwoners er op dit moment in zit. De lockdown is vreselijk, de consequenties ook, het virus is er en nog niet onder controle, dus het duurt nog even. Er is hulp en steun en licht aan het eind van de tunnel omdat we vaccineren. Dus rest ons wachten, geduld en af en toe een opstootje of een discussietje over de details.

Ik ben persoonlijk blij dat de lagere scholen morgen weer opengaan. Scholen horen open en kinderen horen buiten te spelen. In de sneeuw! Ik kan nu al genieten van al die sleetjes die ongetwijfeld op het schoolplein zullen komen en gaan. Ouders die trekkend of duwend, zuchtend en steunend hun kroost afgeven en daarna ploeterend door de sneeuw huiswaarts keren om eenmaal thuis onder het genot van een kopje thee of koffie heel even stil te staan bij de wedergekeerde rust… Dat is pas ijsvrij! 

En voor de kids? Na al die weken thuis eindelijk weer in de klas. De juf zal wanhopig proberen de aandacht bij het bord of de kring te houden maar ze zal vooral draaiende nekjes en oogjes richting het raam zien! Eruit, sneeuw! Glijden, poppen, ballen! Spelen. In de sneeuw! Maak morgen de pauzes extra lang en gun de jeugd die ene dag achterstand er nog maar bij. Heerlijk met je vriendjes en vriendinnetjes rollebollen in de sneeuw! Even geen lockdown, even niet normaal, da’s pas vrijheid! IJsvrij! D’r an!

Erik Haverkort, fractievoorzitter

Als je nou ontevreden bent, of regelmoe, of tegen de maatregelen, of je weet niet wat je met je tijd moet doen, of je bent het slachtoffer van getrouwde ouders, of je beltegoed is op, dan is dit blog speciaal voor jou.

Kijk, ik ben niet zo naïef dat ik denk dat dit blog door de gemiddelde wappie gelezen wordt maar wellicht dat hun ouders of opa of oma, of buren dat wel doen en misschien dat die eens een beetje kritische vraag willen stellen. De vraag is simpel. Even simpel als het antwoord. Heb je nu je doel bereikt? Opgelucht? Kun je er weer tegen? Nee? Dacht ik al…

De meeste politici stonden maandag en dinsdag en woensdag klaar om aan te geven dat ze voorstander zijn van de harde lijn. Terugslaan, celstraffen en snelrecht. Prima, als maatschappij geven we het signaal dat het niet acceptabel is. Plunderen is niet acceptabel. De cel in. Stenen tegen hoofden van politieagenten werpen is niet acceptabel. In de nor. Auto’s in de brand steken en winkelruiten ingooien met fietsen is ook niet acceptabel. Opsluiten! 

Let wel hè, ik denk dat de meeste rellende randdebielen van afgelopen week wel weten dat het niet acceptabel is. Dus voor wie dan dat signaal? De groep die relt wist het al en de groep die niet relt… Tsja, dat dus. Is het dan blijkbaar dus toch meer een soort borstklopperij van de deugd? 

Ik zou zelf willen dat de straf uit andere dingen bestaat. Laat de jongens die de ruiten van de Primera hebben ingegooid samen met de glaszetter de reparatie uitvoeren. En vergoeden uiteraard. Laat de dief van de daar geplunderde babyluiers meedraaien op de afdeling neonatologie om te ervaren hoe onze samenleving in staat is nieuw leven te beschermen in plaats van het kapot te maken. Laat de slopers van de stad verplicht een aantal maanden met drugsverslaafden optrekken om te ervaren wat er gebeurt wanneer je gesloopt wordt en laat de pyromanen van de teststraat in Urk maandenlang meekijken met de beelden van een heftige corona-IC tot ze huilend voelen wat de consequentie van die ziekte is... 

Laat ze herbouwen wat ze gesloopt hebben, dwing ze tot inzicht in dat waar ze blind voor zijn en laat ze het daarna delen met hetzelfde bereik als dat van hun opruiende teksten op Telegram. Daar kan geen influencer tegenop. Genoegdoening is een werkwoord hè. Genoeg doen! En het werkt veel beter dan een celstraf uitzitten. Ik roep het al jaren, d’r an! 

Erik Haverkort, fractievoorzitter en kandidaat kamerlid #40

Ik heb diep respect voor onze ondernemers. Ze dragen de samenleving, zorgen voor banen, sponsoren de verenigingen, leveren de producten die we met elkaar consumeren en betalen onze collectieve voorzieningen!

Horeca, winkels, kappers, allerlei bedrijven waar we dagdagelijks veel gebruik van maken zijn dicht. Nul inkomsten voor de ondernemer. Ze zijn van de ene dag op de andere afhankelijk van hun spaargeld en van de steunpakketten van de overheid. Onze maatschappelijke reserves verdampen in razend tempo. 

Op sociale media zie ik veel oproepen om vooral lokaal te kopen, ik doe van harte mee, maar of het voldoende is? Ik hou eerlijk gezegd rekening met een behoorlijke economische en financiële crisis als we straks weer een beetje terug naar normaal kunnen. Al met al hebben we inmiddels zo’n honderd miljard uitgegeven aan steun. Dat moet een keer terug. Uitgestelde betalingen, schulden, mogelijk toch faillissementen straks. 

Dus ik ben op zoek naar andere hulpmiddelen om de lokale ondernemers tegemoet te komen. Is een lokale Lochemse webwinkel een optie? Zijn we met elkaar in staat om onze lokale middenstand te digitaliseren zodat inwoners en ondernemers meer en beter in contact kunnen komen en de handel door kan. Kan ik via zoom mijn favoriete kledingwinkel bezoeken? Wat is er nodig om mijn driegangen-menu-naar-keuze via teams of skype te bestellen. Waar is de facetime-doe-het-zelf-zaak die mij virtueel door het gangpad met gereedschap leidt? 

De bezorging valt vast collectief te organiseren met vrijwilligers. Misschien een mooie kans voor werkzoekenden die met bakfiets of elektrische scooter (duurzaamheid is ook belangrijk) de logistiek kunnen organiseren. 

Het is wat Rutte zegt: alleen samen komen we hieruit. Ik roep een ieder dan ook op mee te doen. Draag bij, draag aan, toon initiatief. Laten we een digitale omgeving maken waar het wel druk mag zijn, ook na 21:00 uur. Eén grote doorlopende zoomsessie waar gehandeld mag worden, Vraag en aanbod! ‘Lochem zoemt’, zei een wethouder ooit, wist hij dat het hier op uit zou draaien? Ik denk dat ook de gemeente dit graag zou ondersteunen. De details werken we vast nog wel uit. Eerst samen de schouders eronder. Een samenleving is toch echt samen leven? D’r an! 

Erik Haverkort, fractievoorzitter

Het kabinet is gevallen. Eén grote valpartij van deelnemers, overal in de overheid. Kabinet voorop, kamer met boter op haar hoofd, rechters die toegeven dat ze niet hebben opgelet en ambtenaren die zichzelf boven de inwoner stellen… Over 8 weken verkiezingen… Ik vind er wat van…

De basis is terug te voeren op een overheid die vergeet uit te gaan van vertrouwen in- en zorg voor inwoners. Niet meer en niet minder. Het is zo onvoorstelbaar belangrijk dat we met elkaar daarvan uit blijven gaan. Naïef? Nee. Keihard nodig! Democratie kan echt niet anders!

Het is niet anders dan de discussie over het toekennen van middelen vanuit de WMO voor zorg. Tuurlijk is geld niet oneindig maar kies nu voor het bedienen van de vraag in plaats van langdurig beoordelen of er recht op is. Leuker, vaak voordeliger en altijd sneller. 

Het is niet anders dan het beantwoorden van de vraag voor een bouwinitiatief. Niet stringent volgens de letter van de wet controleren maar met de kaders in de hand meedenken en mogelijk maken. Ja, mits! 

Het is niet anders dan die ene zin in het voorstel over preventie en handhaving van alcoholgebruik. Eén zin slechts die de teleurstelling aangeeft dat de overheid niet achter de voordeur kan handhaven… Maar aan die ene zin ligt hetzelfde wantrouwen richting inwoners ten grondslag. 

Ik las in de nieuwsbrief van mijn golfcluppie dat daar sinds de laatste lockdown al vijf (!) keer controle is geweest door BOA’s in het kader van corona. Ik ben wel benieuwd hoeveel van de Lochemse inwoners daar besmet zijn… Het is niet anders dan dat… 

Controle hoort erbij, maar laten we terug starten met vertrouwen. Onze inwoners willen meestal niet anders dan gewoon hun leventje leven. Primair uit de coronacrisis en daarna gewoon aan het werk, elkaar ontmoeten, langs de lijn van het sportveld, af en toe uit eten of naar het theater en gezond blijven. Zonder de bemoeienis van de overheid. Veiligheid, onderwijs, zorg en infrastructuur horen vanzelfsprekend te zijn. De rest is een kwestie van loslaten, vertrouwen, er zijn voor de inwoner en dienstverlening. Belastingdienst, weet je nog? Overheidsdienst… Plantsoenendienst! Sociale Dienst! Da’s niet voor niets! De overheid dient de inwoner. Niet anders dan dat. Als raadslid, en wellicht straks als kamerlid, zal ik dat altijd blijven bedienen! Niet anders dan dat! D’r an! 

Erik Haverkort, fractievoorzitter en kandidaat kamerlid

Oud en nieuw is rustig verlopen... Het restantje van vorig jaar is afgestoken, Gommers en Kuipers zijn opgetogen en het vaccineren staat op het punt van beginnen. En in de Eefdese Enk is vuurgewerkt…

Het resultaat van een gezellig middagje carbid afschieten. Houten bank-uit-boomstam onherstelbaar verbrand, straatnaambordje met paal en al uit de grond en overal restanten van vuurwerk, lege flessen en troep. Om één of andere reden liggen er zelfs spuitbussen… Wat een feest…! 

Vuurwerk afsteken vroeg extra lef dit jaar. Het was immers verboden. Straatnaambordjes slopen was trouwens altijd al verboden en bankjes tot holle boom branden mag vast ook niet. De lefgozertjes en lefgrietjes hebben het dit keer toch maar mooi voor elkaar gekregen! 

Als je nu echt lef hebt dan meld je je alsnog en ruimen we samen de troep op. Dan hebben we een goed gesprek over hoe de gemeente zich in 2020 uitermate heeft ingespannen om onze gezamenlijke leefomgeving zo schoon en netjes mogelijk te onderhouden en dat tegen zo laag mogelijke kosten. Het gaat immers om het geld van de inwoners. Dan zetten we het bord weer rechtop, kijken we hoe we een nieuwe bank langs deze wandelroute kunnen organiseren en dan vraag ik jullie vriendelijk, doch dringend, om dit soort vuurwerkzaamheden de volgende keer achterwege te laten en te spelen zonder slopen. Dat moet toch ook kunnen?

Het alternatief is dat je blijft rondlopen met een stukje onzekerheid. Je weet immers zelf wat je rol is geweest bij dit akkefietje. Jij loopt dus het risico dat het toch uitkomt. Er zijn vast getuigen geweest die jullie gezien hebben. Misschien dat er zelfs wel stoere foto’s op socials geplaatst zijn waarop je te zien bent, natuurlijk nog voordat het misging, maar waarop je wel goed herkenbaar bent… En houdt iedereen zijn mond wel dicht? 

Dus wees verstandig en start het nieuwe jaar met een schone lei. Bel me op, mail me of verzin iets anders en dan lossen we het op. Als volwassenen. De kosten van het herstel zijn uiteraard voor jullie maar op deze manier bespaar je wellicht de boetes… Ik zou maar de verstandigste zijn. Dit soort vuurwerk is al jaren verboden en dat heeft een heel eenvoudige reden. Je laat andermans spullenboel heel, blijft er met je fikken vanaf, ook als het van ons allemaal is. Verder wens ik je een heel gezond en voorspoedig nieuwjaar. Dat wens ik iedereen overigens! D’r an! 

Erik Haverkort, fractievoorzitter

Stel je bent 15 en je leest in de krant een artikel van iemand die zegt dat we niet moeten zeuren omdat hij bijna 80 jaar geleden wel vijf jaar lockdown mee moest maken… Wat moet je daar dan van denken…?

Stel, je bent 80 en je hebt al negen maanden geen knuffel van je kind kunnen krijgen vanwege Covid. Of stel je bent het er allemaal niet mee eens en feest gewoon door onder de brug in Staphorst of in ’t Veen in Brabant? Om vervolgens aansluitend met de hele club ter kerke te gaan…

Welke mening je ook hebt, welke beleving je voelt bij het jaar 2020, of je nu strijd in de zorg of tegen de complotjes, het is een gegeven dat het jaar 2020 voor een heel groot deel is bepaald door het coronavirus. 

Ikzelf ben sinds maart heel veel thuis geweest. Heb me bemoeid met de uitleg van de noodverordeningen, heb met diverse kamerleden kunnen overleggen over maatregelen en oplossingen voor ondernemers en heb mee kunnen sparren over de coronawet (zie blog 309). Daarbij heb ik geleerd dat we, ondanks alle gedoe en onmogelijkheden, vooral in staat zijn elkaar te helpen en samen stappen te zetten die ertoe doen. Met resultaten, soms klein, maar altijd relevant! Klein geluk, groots gevoel! 

Afgelopen week publiceerden wij ons jaaroverzicht. Een bloemlezing van resultaten waar wij trots op zijn, die we voor inwoners en ondernemers in onze gemeente hebben bereikt, uiteraard samen met anderen. En toen we dat lijstje maakten met elkaar, realiseerde ik me dat dit stuk voor stuk resultaten zijn die ik nu meer vier dan normaal. Positief nieuws valt op. 

In de stroom van berichten die drie kwart van de zendtijd vult over Covid, logisch, valt een positief berichtje ineens wel op. Klein nieuws wordt als lichtpuntje zichtbaar in de brei van met coronakolommen gevulde perspagina’s of maatregelminuten gevulde zendtijd. Eén van de leukste kleine berichtjes? Archeologen vinden een 2000 jaar oud drive-thru in Pompeï… Hoe toepasselijk… Ik heb gister ons kerstdiner afgehaald bij een modern hedendaags thermopolium… En het was heerlijk, #kooplokaal!

De essentie? Hoe je dit jaar ook hebt beleefd en wat je er ook allemaal van vindt? We waarderen het kleine geluk meer dan voorheen. Dat hoop ik nog heel lang vast te houden. Met dat inzicht wens ik jullie allemaal een geweldig nieuwjaar. Een jaar van herstel, van geluk, van succes en van relativering. Vier het! Vier het kleine en vier het vol! Relativierjaar! D’r an!

Erik Haverkort, fractievoorzitter

Jullie weten, in een coalitie maak je afspraken. Compromissen. Eén van die deals betreft de wens van GroenLinks om te komen tot een biodiversiteitsplan. Het ligt nu voor en ik heb jullie hulp nodig!

Het plan bevat drie grote onderdelen. Uitleg, wat is biodiversiteit en waar draait het om. Twee, welke ruimtelijke maatregelen moeten we nemen en drie, wat betekent dat dan voor de verschillende gebieden in Lochem. Beetje informatie en communicatie erbij en klaar. Raad, besluit u maar. 

 

Ik ben best positief over deel 1. Het helpt mij te begrijpen wat er speelt en hoe we de gezondheid van de keten van beestjes in onze leefomgeving kunnen herkennen aan slechts een aantal zogenaamde gidssoorten. Voorbeeld, als het goed gaat met de egel gaat het ook goed met al die dieren en planten verderop in de keten. Zo ook voor de putter, de dwergvleermuis en de steenuil. Goed om die een keer op te schrijven.

 

Wat ik ingewikkelder vind is dat we in de toekomst natuurinclusief bouwen als standaard voorschrijven. Ik heb een aantal mensen gevraagd wat ze daar onder verstaan en de spreiding van de antwoorden is groot. De een zegt dat je daaraan voldoet als je een paar nestkasjes integreert in je dakgoot, een ander heeft het over grasbetontegels in plaats van klinkers op de oprit en weer een ander gaat helemaal los met sedumdaken, wanden van klimop en 100% herbruikbare materialen. Hulp nodig dus. 

 

Voor boeren is het plan iets voorzichtiger. Daar is het streven naar natuurinclusieve landbouw opgenomen. In de reeks van visies over de toekomst van onze landbouw (Europa, Rijk, Provincie, Cleantechregio) geeft de gemeente hiermee ook richting aan nog meer kaders voor boeren. Voorlichting en pilots, kringlooplandbouw en subsidies. Maar ook een blijvend actieve rol in landschapsbeheer en behoud van houtwallen.

 

Uiteindelijk moet het biodiversiteitsplan in de omgevingsvisie een plekkie krijgen. Om daar echt een goed oordeel over te kunnen geven vraag ik jullie hulp dus. Geef nou eens aan hoe jullie aankijken tegen biobouwen. Natuurinclusief? Wat is het, wat voel je erbij, wat zou je er zelf mee willen in je eigen huis en wat adviseer je ons voor de behandeling in de raadsvergadering van januari. Het hele plan is als bijlage te lezen. Ben benieuwd. Biobouwen… Laat maat weten. D’r an! 

 

Erik Haverkort, fractievoorzitter. 

Ik weet niet of jullie het gemerkt hebben maar afgelopen dinsdag is de noodwet van kracht geworden. Er is veel emotie rondom deze wet en begrijpelijk, echter er zijn ook voordelen en die benoem ik graag even.

Hoe vervelend ook, het virus is niet weg, de vaccinaties starten pas begin volgend jaar (laten we hopen dat ze werken) en of je nu een ‘believer’ of een ‘complottie’ bent, je hebt er mee te maken. Ook de regels rondom Covid-19 zijn nog niet weg. En vanaf maart werd ons land bestuurd door enkele ministers en vijfentwintig burgemeesters. Niet door het volk! 

Met de komst van de noodwet zijn de regels inhoudelijk niet veranderd. De anderhalve meter geldt nog steeds. Nieuwe regels dienen nu echter via het parlement te gaan. Da’s democratische winst! Daar zitten onze volksvertegenwoordigers en die toetsen het kabinet en de minister. Daarmee is een eind gekomen aan de op de gezondheidswet gebaseerde  bypass van de noodverordeningen. Al die maatregelen zijn de afgelopen negen maanden genomen zonder toets van kamer, staten of raad. 

En ook de gemeenteraad is weer in positie. Onze eigen burgemeester gaat weer over de openbare orde in onze kernen. En als het gaat om coronaregels kan en mag hij, indien goed onderbouwd, afwijken van de landelijke regels. Dat geeft onze raad de ruimte om lokaal te doen wat goed is en wat past. Ook dat stelt me gerust omdat de gemeenteraad lokaal de vertegenwoordiging is, en blijft, van de inwoners. Van jullie. 

De macht ligt daarmee weer bij jullie. Inwoners. Zoals het hoort, ook in crisis. En ja, dat staat helemaal los van de inhoud. De noodwet lost de crisis niet op, dat moeten het vaccin en de economie doen, maar de noodwet regelt wel dat onze samenleving democratisch bestuurd blijft. 

Elke drie maanden wordt besloten of de noodwet verlengd dient te worden. Dat klinkt best lang echter het is maar een derde van de bijzondere periode waarbij de noodverordeningen leidend waren. Ben ik dan blij met de noodwet? Nee, natuurlijk niet. Dat komt echter door de associatie met het virus. Dat maakt het zo lastig. Staatsrechtelijk en democratisch is de noodwet echter een goede keus. Uit alle slechte scenario’s dan toch de minst slechte. Noodscenario’s dus. D’r an! 

Erik Haverkort

Deventer publiceert haar plannen voor windenergie. Negen molens langs de A1, tiphoogte tot 225 meter. De noordgrens van onze gemeente Lochem krijgt zo een eigen skyline. Van je buren moet je ’t hebben…

Bij eerdere ruimtelijke plannetjes van de noorderburen bleek wel eens dat de communicatie ontbrak. Dit plan is in ieder geval gedeeld met het college en met de dorpsraad van Epse. Een stapje, maar het blijft bijzonder. Negen windskyscrapers… Grensgeval? Borderline? Alleen de zendmast bij Lopik is hoger… 

Ik herinner me de eerste jaarrapportage van de twee molentjes die al bij Deventer staan. Dat viel nogal tegen omdat ze toch veel last hadden van de hoogte van de Veluwe. De wind ging er als het ware overheen. Vele duizenden kilowatjes minder opbrengst en een forse deuk in de businesscase. Dus bouw je er meer, en hoger… Klinkt logisch toch?

Vanochtend luisterde ik naar Berno Strootman op Radio 1, Vroege Vogels. Als één van de leden van het College van Rijksadviseurs verantwoordelijk voor het opstellen van ‘Panorama Nederland’. Een handzaam boekje met een perspectief voor ons land. Water, landbouw, mensen en energie. De hoofdles? Minder versnipperen, meer regie vanuit het Rijk en stoppen met het schieten van hagel… De energiecrisis lossen we niet op met dertig regionale plannetjes en onze leefomgeving houden we niet schoon door alleen maar sectorale strategietjes. Samenwerken. Verbinden en het vernuft van de samenleving inzetten. En dan ook echte keuzes maken. 

Ik moest denken aan ons verkiezingsprogramma: ‘Samen aan de Slag!’ Dijkhoff noemt het een sterke overheid. Voor mij zit dat vooral in samen slimme keuzes maken. Windmolens horen waar het waait. Zonneparken waar de zon schijnt. In Flevoland is een bedrijf succesvol met geweldige accu’s. Energie-on-demand. Opwekken waar het kan en opslaan omdat het kan. En dat is heel wat anders dan buurt maken door je hinder aan de grens te plannen. Tuurlijk, de A1 is een infrastructureel lint door het landschap, maar zelfs een hele grote vrachtwagen bovenop een viaduct is nog geen 15 meter hoog. Met een beetje bomenrij zie je daar niks van. 

Als we dan toch samen buurt maken, laten we dan een mooie buurt maken en er voor zorgen dat we in Nederland stukjes horizon overhouden zonder windmolens… Dat is toch veel leuker, Deventer? D’r an! 

Erik Haverkort, fractievoorzitter