Poliflw

Ongeveer half juni ontvangt de gemeenteraad de jaarrekening van het afgelopen jaar. Wat hebben we bereikt? Wat hebben we ervoor gedaan? Wat heeft het gekost? 2020 is een jaar dat de geschiedenisboeken in is gegaan als een zeer bewogen jaar. Het trof alles en iedereen. Op persoonlijk vlak, op economisch vlak, op maatschappelijk vlak. Als gemeentelijke organisatie moet je flexibel kunnen inspelen op wijzigingen van omstandigheden. Niet dat het altijd gemakkelijk is, maar op heel veel fronten is dit goed gegaan. Het Rijk was zeer ruimhartig in hun tegemoetkoming voor de coronacrisis. De gemeente Enschede heeft er zelfs 5 miljoen aan overgehouden. Het eindresultaat van de jaarrekening van 2020 was zelfs 35 miljoen positief!

In de jaarrekening werd het woord corona 213 keer genoemd, het woord reserve 449 keer. Dan heb je gelijk een aantal dingen bij de kop. De coronacrisis werd vaak als argument aangehaald voor onderwerpen die achterliepen: in verband met de coronacrisis heeft de mantelzorgwaardering niet kunnen plaatsvinden. Hoezo niet plaats kunnen vinden? Dit is jaren geleden al wegbezuinigd door dit college! De aanvragen bijzondere bijstand lopen nog meer terug. Wij hebben mensen gesproken die geen beroep konden doen op de bijzondere bijstand. In Tubantia stond onlangs een groot artikel hierover, maar het college herkende zich niet in het verhaal… Wat schrijnend is dat er minder kinderen zijn geholpen, die opgroeien in armoede. Het is extra schrijnend omdat het ministerie gemeenten, dus ook Enschede, heeft opgedragen om in 2021 alle kinderen die opgroeien in armoede bereikt moeten zijn. Enschede moet nog dik 3000 kinderen bereiken dit jaar!

Verder geeft het Rijk gemeenten voor Beschermd Wonen geoormerkt geld. Beschermd Wonen is een woonvorm voor mensen die niet zelfstandig kunnen wonen, omdat deze mensen psychisch kwetsbaar zijn en er een veilige beschermde woonomgeving nodig is, waar altijd toezicht en begeleiding aanwezig is. 140 mensen staan op de wachtlijst voor een woonplek. Ondertussen stopt het college van dit geoormerkte geld, 4,5 miljoen in de kas van de gemeente. Het jaar daarvoor gebeurde dit ook al, toen 3,8 miljoen. Opgeteld 8,3 miljoen. Eerlijk gezegd heb ik er geen goed woord voor over.

Ook bij Vrouwenopvang werd de reservepot flink gespekt. Daar zit nu 2,6 miljoen in de pot, terwijl er schrijnend tekort is aan goede opvangplekken en vooral veilige plekken. Vrouwenopvang is voor vrouwen van 18 jaar en ouder, al dan niet met kinderen, die willen ontvluchten aan een bedreigende situatie waarin mishandeling en (seksueel) geweld centraal staan. Dit geld moet je niet oppotten, maar gebruiken, zodat veel meer mensen een veilige plek kunnen krijgen.

Dit was de laatste jaarrekening van dit college, volgend jaar zijn er verkiezingen en mag de kiezer het zeggen. De vraag die wij ons moeten stellen: Wat is er voor onze inwoners verbeterd de afgelopen drie jaar? Besturen is niet makkelijk! Veel werd er wegbezuinigd. Wel hondenbelasting betalen, geen uitlaatvelden meer. De menselijke maat is verdwenen. Verhoging WOZ. Afvalbeleid, werd afvaltrauma. Sluiting van zwembad De Brug, Aquadrome straks en het Slagman in 2023. Mantelzorgwaardering wegbezuinigd. Verlaging uren Ondersteuning Huishouden, meer zelfredzaamheid. Vindt u dit allemaal prima? Stem dan maar hetzelfde als de vorige keer. Wilt u het anders, dan weet u ons te vinden. Daarom nog een keer de vraag: Kunt u iets bedenken wat de afgelopen jaren beter is geworden voor u? Laat het ons weten.

Margriet Visser

Ongeveer half juni ontvangt de gemeenteraad de jaarrekening van het afgelopen jaar. Wat hebben we bereikt? Wat hebben we ervoor gedaan? Wat heeft het gekost? 2020 is een jaar dat de geschiedenisboeken in is gegaan als een zeer bewogen jaar. Het trof alles en iedereen. Op persoonlijk vlak, op economisch vlak, op maatschappelijk vlak. Als gemeentelijke organisatie moet je flexibel kunnen inspelen op wijzigingen van omstandigheden. Niet dat het altijd gemakkelijk is, maar op heel veel fronten is dit goed gegaan. Het Rijk was zeer ruimhartig in hun tegemoetkoming voor de coronacrisis. De gemeente Enschede heeft er zelfs 5 miljoen aan overgehouden. Het eindresultaat van de jaarrekening van 2020 was zelfs 35 miljoen positief!

In de jaarrekening werd het woord corona 213 keer genoemd, het woord reserve 449 keer. Dan heb je gelijk een aantal dingen bij de kop. De coronacrisis werd vaak als argument aangehaald voor onderwerpen die achterliepen: in verband met de coronacrisis heeft de mantelzorgwaardering niet kunnen plaatsvinden. Hoezo niet plaats kunnen vinden? Dit is jaren geleden al wegbezuinigd door dit college! De aanvragen bijzondere bijstand lopen nog meer terug. Wij hebben mensen gesproken die geen beroep konden doen op de bijzondere bijstand. In Tubantia stond onlangs een groot artikel hierover, maar het college herkende zich niet in het verhaal… Wat schrijnend is dat er minder kinderen zijn geholpen, die opgroeien in armoede. Het is extra schrijnend omdat het ministerie gemeenten, dus ook Enschede, heeft opgedragen om in 2021 alle kinderen die opgroeien in armoede bereikt moeten zijn. Enschede moet nog dik 3000 kinderen bereiken dit jaar!

Verder geeft het Rijk gemeenten voor Beschermd Wonen geoormerkt geld. Beschermd Wonen is een woonvorm voor mensen die niet zelfstandig kunnen wonen, omdat deze mensen psychisch kwetsbaar zijn en er een veilige beschermde woonomgeving nodig is, waar altijd toezicht en begeleiding aanwezig is. 140 mensen staan op de wachtlijst voor een woonplek. Ondertussen stopt het college van dit geoormerkte geld, 4,5 miljoen in de kas van de gemeente. Het jaar daarvoor gebeurde dit ook al, toen 3,8 miljoen. Opgeteld 8,3 miljoen. Eerlijk gezegd heb ik er geen goed woord voor over.

Ook bij Vrouwenopvang werd de reservepot flink gespekt. Daar zit nu 2,6 miljoen in de pot, terwijl er schrijnend tekort is aan goede opvangplekken en vooral veilige plekken. Vrouwenopvang is voor vrouwen van 18 jaar en ouder, al dan niet met kinderen, die willen ontvluchten aan een bedreigende situatie waarin mishandeling en (seksueel) geweld centraal staan. Dit geld moet je niet oppotten, maar gebruiken, zodat veel meer mensen een veilige plek kunnen krijgen.

Dit was de laatste jaarrekening van dit college, volgend jaar zijn er verkiezingen en mag de kiezer het zeggen. De vraag die wij ons moeten stellen: Wat is er voor onze inwoners verbeterd de afgelopen drie jaar? Besturen is niet makkelijk! Veel werd er wegbezuinigd. Wel hondenbelasting betalen, geen uitlaatvelden meer. De menselijke maat is verdwenen. Verhoging WOZ. Afvalbeleid, werd afvaltrauma. Sluiting van zwembad De Brug, Aquadrome straks en het Slagman in 2023. Mantelzorgwaardering wegbezuinigd. Verlaging uren Ondersteuning Huishouden, meer zelfredzaamheid. Vindt u dit allemaal prima? Stem dan maar hetzelfde als de vorige keer. Wilt u het anders, dan weet u ons te vinden. Daarom nog een keer de vraag: Kunt u iets bedenken wat de afgelopen jaren beter is geworden voor u? Laat het ons weten.

Margriet Visser

Goed veertig jaar geleden liep ik na mijn werk, (dat vaak uitliep) rond middernacht van het Academisch Ziekenhuis in Groningen naar het busstation op het Stationsplein. De wandeling ging langs het Provinciehuis aan de Sint Jansstraat, richting Grote Markt langs de Martinitoren, door de Herestraat, richting Zuiderdiep en dan het laatste stukje over de Herebrug naar het Stationsplein. Daar pakte ik de laatste bus naar Roden, waar ik toen woonde.

Bij de toegangspoort van het Academisch Ziekenhuis zat de portier, vaak waren het er twee. Als ik naar huis ging, liep ik altijd even bij hen binnen voor een praatje. Als het laat was zei er altijd wel 1: “Moet ik even met je meelopen?” “Nee hoor, komt allemaal goed “zei ik dan. En het ging altijd goed! Afgelopen week zei ik tegen mijn man: “Dat zou ik nu niet meer doen, zo diep in de nacht die afstand lopen in mijn eentje.”

Veiligheid is voor ons allemaal een basisbehoefte en de zorg daarvoor verenigt mensen. Onze inwoners willen zich veilig voelen in hun huis en buurt. Geen gettovorming, geen criminaliteit, geen zwerfvuil, geen slecht onderhouden openbaar groen. Veiligheid was de afgelopen weken een heikel punt op de raadsagenda. Er lag een mooie, nieuwe nota voor de komende 4 jaar. De discussie over de nota was lastig. Vragen werden nauwelijks in de vergadering beantwoord. Er werden nieuwe prioriteiten voor de komende 4 jaar gesteld. EnschedeAnders miste het onderwerp Mensenhandel en Loverboys. Vier jaar geleden was het voor de burgemeester een topprioriteit, nu werd het niet eens meer genoemd. Maar als je kijkt rondom het gebied van het Polaroid / Performance Factory, is er bijna een 24-uurs probleem. Dealers, het ronselen van meisjes en jongens het gaat gewoon door.

Er moet alles aan worden gedaan om (beïnvloedbare) meisjes en jongens te blijven informeren en bewust te maken, zodat zij gewaarschuwd en weerbaar zijn. Wij hebben voorgesteld om mensenhandel en loverboys toe te voegen als prioriteit. De hele raad steunde dit en daarmee werd het amendement unaniem aangenomen! Tevens kwam EnschedeAnders met een motie voor een wijkagentenconferentie. Het onderwerp wijkagenten is een terugkerend iets in het veiligheidsbeleid van de gemeente Enschede. Er wordt veel van hen verwacht: zichtbaar zijn in de wijken, spreekuren lopen, aangiftes snel oppakken, rondje langs de winkels. De wijkagenten hebben veel op hun bordje. Daarom hebben wij voorgesteld om eens met de agenten te praten en niet elke keer over hen te praten. Want hoe gaat het eigenlijk met de agenten en wat hebben zij van de raad nodig? De motie hierover werd ook aangenomen.

Over veiligheid valt natuurlijk veel meer te zeggen. Ondermijning, drugsoverlast in het centrum, in Glanerbrug en rond het Wilminkplein. Deze week ontving de raad het signaal dat het rond de Van Lochemstraat en Wenninkwaarde de spuigaten uitloopt. Hier moet snel en met daadkracht worden opgetreden! Gevoelens van onveiligheid bij onze inwoners mogen we nooit bagatelliseren. Inwoners hebben recht op veiligheid en leefbare wijken. Daar moeten we dus echt alles aan doen! Zou u nog midden in de nacht een wandeling maken door Enschede? Laat het ons weten. Hoe ervaart u de veiligheid van Enschede?

Margriet Visser

Goed veertig jaar geleden liep ik na mijn werk, (dat vaak uitliep) rond middernacht van het Academisch Ziekenhuis in Groningen naar het busstation op het Stationsplein. De wandeling ging langs het Provinciehuis aan de Sint Jansstraat, richting Grote Markt langs de Martinitoren, door de Herestraat, richting Zuiderdiep en dan het laatste stukje over de Herebrug naar het Stationsplein. Daar pakte ik de laatste bus naar Roden, waar ik toen woonde.

Bij de toegangspoort van het Academisch Ziekenhuis zat de portier, vaak waren het er twee. Als ik naar huis ging, liep ik altijd even bij hen binnen voor een praatje. Als het laat was zei er altijd wel 1: “Moet ik even met je meelopen?” “Nee hoor, komt allemaal goed “zei ik dan. En het ging altijd goed! Afgelopen week zei ik tegen mijn man: “Dat zou ik nu niet meer doen, zo diep in de nacht die afstand lopen in mijn eentje.”

Veiligheid is voor ons allemaal een basisbehoefte en de zorg daarvoor verenigt mensen. Onze inwoners willen zich veilig voelen in hun huis en buurt. Geen gettovorming, geen criminaliteit, geen zwerfvuil, geen slecht onderhouden openbaar groen. Veiligheid was de afgelopen weken een heikel punt op de raadsagenda. Er lag een mooie, nieuwe nota voor de komende 4 jaar. De discussie over de nota was lastig. Vragen werden nauwelijks in de vergadering beantwoord. Er werden nieuwe prioriteiten voor de komende 4 jaar gesteld. EnschedeAnders miste het onderwerp Mensenhandel en Loverboys. Vier jaar geleden was het voor de burgemeester een topprioriteit, nu werd het niet eens meer genoemd. Maar als je kijkt rondom het gebied van het Polaroid / Performance Factory, is er bijna een 24-uurs probleem. Dealers, het ronselen van meisjes en jongens het gaat gewoon door.

Er moet alles aan worden gedaan om (beïnvloedbare) meisjes en jongens te blijven informeren en bewust te maken, zodat zij gewaarschuwd en weerbaar zijn. Wij hebben voorgesteld om mensenhandel en loverboys toe te voegen als prioriteit. De hele raad steunde dit en daarmee werd het amendement unaniem aangenomen! Tevens kwam EnschedeAnders met een motie voor een wijkagentenconferentie. Het onderwerp wijkagenten is een terugkerend iets in het veiligheidsbeleid van de gemeente Enschede. Er wordt veel van hen verwacht: zichtbaar zijn in de wijken, spreekuren lopen, aangiftes snel oppakken, rondje langs de winkels. De wijkagenten hebben veel op hun bordje. Daarom hebben wij voorgesteld om eens met de agenten te praten en niet elke keer over hen te praten. Want hoe gaat het eigenlijk met de agenten en wat hebben zij van de raad nodig? De motie hierover werd ook aangenomen.

Over veiligheid valt natuurlijk veel meer te zeggen. Ondermijning, drugsoverlast in het centrum, in Glanerbrug en rond het Wilminkplein. Deze week ontving de raad het signaal dat het rond de Van Lochemstraat en Wenninkwaarde de spuigaten uitloopt. Hier moet snel en met daadkracht worden opgetreden! Gevoelens van onveiligheid bij onze inwoners mogen we nooit bagatelliseren. Inwoners hebben recht op veiligheid en leefbare wijken. Daar moeten we dus echt alles aan doen! Zou u nog midden in de nacht een wandeling maken door Enschede? Laat het ons weten. Hoe ervaart u de veiligheid van Enschede?

Margriet Visser

“Je wilt niet dat inwoners van je eigen stad door de overheid in de problemen komen”, een uitspraak van wethouder Arjan Kampman in de Tubantia van 14 mei jl. Ik heb de uitspraak even een paar minuten op mij in laten werken of misschien moest ik wel bijkomen na deze uitspraak. Hoeveel inwoners zijn de afgelopen 3,5 jaar in de problemen gekomen door de gemeente in onze eigen stad? Ik denk dat u achterover zult vallen als dat aantal zichtbaar zou zijn. Denk aan de mensen die Ondersteuning Huishouden krijgen. Denk aan die mensen die maar geen uitkering krijgen en tig keer moeten aanvragen. Denk maar aan alle mantelzorgers, die geen ondersteuning krijgen van de gemeente en denk aan al die mensen die torenhoge boetes kregen, ook toen de Centrale raad van Beroep had aangegeven dat er rekening gehouden moest worden met verwijtbaarheid en persoonlijke omstandigheden. Een foutje is zo gemaakt en 98,6% van de mensen deugt zegt oud-ombudsman Alex Brenninkmeijer. Dus diegene die het stempel krijgt van fraudeur is helemaal geen fraudeur, dat is maar 1,4% van de bevolking.

Maar waar komt ineens de uitspraak van Kampman vandaan? Twee mogelijkheden:

Hij komt er nu pas achter dat het Enschedese beleid wel heel erg streng, hardvochtig en wreed is geweest in het sociale domein en dat veel inwoners daardoor flink in de problemen zijn gekomen door diezelfde overheid en Kampman wil het nu anders. Menselijke maat voorop, zoals EnschedeAnders al jaren zegt.

Hij begint em te knijpen voor het raadsonderzoek en lift mee op de landelijke politiek, die nu ook zegt na de toeslagenaffaire dat de Participatiewet veel te streng is. In Enschede is de menselijke maat op afstand gezet, ook in deze ambtsperiode van het college van burgemeester en wethouders.

Vooralsnog geef ik het college het voordeel van de twijfel. Twijfel, want de praktijk laat tot nu toe een ander beeld zien. Er worden uren gekort op de ondersteuning huishouden en kwetsbare ouderen redden het niet met een paar uurtjes hulp in de week. Op de site van 1Twente staan verhalen van mensen uit de bijstand. Het ene verhaal nog hardvochtiger dan de ander. Allemaal mensen die in de problemen zijn gekomen door de overheid, maar dat wilde het college toch niet?

Afgelopen week ontving de raad een brief waarin ze werd geïnformeerd over de stand van zaken van de landelijke evaluatie van de Participatiewet. Enschede heeft zich actief aangemeld als gesprekspartner. Kampman heeft het over 35 punten die zijn ingebracht. In de brief staan er 5… In het bestuurlijk gesprek is gevraagd om de wet meer uit te laten gaan van vertrouwen in inwoners en meer ruimte te bieden voor maatwerk. Opvallend is, dat vertrouwen gewoon gegeven kan worden en voor maatwerk is er voldoende ruimte, maar dan moet je als college die ruimte wel willen pakken. Nu Den Haag vraagtekens zet bij de Participatiewet, lift het college met dit geluid mee. Het was natuurlijk veel sterker geweest als je had gedaan wat je had moeten doen, namelijk zorgen dat onze inwoners niet door de overheid in de problemen komen. We houden het college scherp in de gaten of ze het echt menen, de menselijk maat voorop of is het toch schone schijn, bang voor de uitkomst van het raadsonderzoek?

Margriet Visser

“Je wilt niet dat inwoners van je eigen stad door de overheid in de problemen komen”, een uitspraak van wethouder Arjan Kampman in de Tubantia van 14 mei jl. Ik heb de uitspraak even een paar minuten op mij in laten werken of misschien moest ik wel bijkomen na deze uitspraak. Hoeveel inwoners zijn de afgelopen 3,5 jaar in de problemen gekomen door de gemeente in onze eigen stad? Ik denk dat u achterover zult vallen als dat aantal zichtbaar zou zijn. Denk aan de mensen die Ondersteuning Huishouden krijgen. Denk aan die mensen die maar geen uitkering krijgen en tig keer moeten aanvragen. Denk maar aan alle mantelzorgers, die geen ondersteuning krijgen van de gemeente en denk aan al die mensen die torenhoge boetes kregen, ook toen de Centrale raad van Beroep had aangegeven dat er rekening gehouden moest worden met verwijtbaarheid en persoonlijke omstandigheden. Een foutje is zo gemaakt en 98,6% van de mensen deugt zegt oud-ombudsman Alex Brenninkmeijer. Dus diegene die het stempel krijgt van fraudeur is helemaal geen fraudeur, dat is maar 1,4% van de bevolking.

Maar waar komt ineens de uitspraak van Kampman vandaan? Twee mogelijkheden:

Hij komt er nu pas achter dat het Enschedese beleid wel heel erg streng, hardvochtig en wreed is geweest in het sociale domein en dat veel inwoners daardoor flink in de problemen zijn gekomen door diezelfde overheid en Kampman wil het nu anders. Menselijke maat voorop, zoals EnschedeAnders al jaren zegt.

Hij begint em te knijpen voor het raadsonderzoek en lift mee op de landelijke politiek, die nu ook zegt na de toeslagenaffaire dat de Participatiewet veel te streng is. In Enschede is de menselijke maat op afstand gezet, ook in deze ambtsperiode van het college van burgemeester en wethouders.

Vooralsnog geef ik het college het voordeel van de twijfel. Twijfel, want de praktijk laat tot nu toe een ander beeld zien. Er worden uren gekort op de ondersteuning huishouden en kwetsbare ouderen redden het niet met een paar uurtjes hulp in de week. Op de site van 1Twente staan verhalen van mensen uit de bijstand. Het ene verhaal nog hardvochtiger dan de ander. Allemaal mensen die in de problemen zijn gekomen door de overheid, maar dat wilde het college toch niet?

Afgelopen week ontving de raad een brief waarin ze werd geïnformeerd over de stand van zaken van de landelijke evaluatie van de Participatiewet. Enschede heeft zich actief aangemeld als gesprekspartner. Kampman heeft het over 35 punten die zijn ingebracht. In de brief staan er 5… In het bestuurlijk gesprek is gevraagd om de wet meer uit te laten gaan van vertrouwen in inwoners en meer ruimte te bieden voor maatwerk. Opvallend is, dat vertrouwen gewoon gegeven kan worden en voor maatwerk is er voldoende ruimte, maar dan moet je als college die ruimte wel willen pakken. Nu Den Haag vraagtekens zet bij de Participatiewet, lift het college met dit geluid mee. Het was natuurlijk veel sterker geweest als je had gedaan wat je had moeten doen, namelijk zorgen dat onze inwoners niet door de overheid in de problemen komen. We houden het college scherp in de gaten of ze het echt menen, de menselijk maat voorop of is het toch schone schijn, bang voor de uitkomst van het raadsonderzoek?

Margriet Visser

Nederland moet in 2030 35 Terawattuur groene stroomproductie uit zon en wind halen. Ik kan mij voorstellen dat u nu al afhaakt, want wat is 35 Terawattuur (TWh)? Het is een eenheid om energie te meten. Het is ongeveer een kwart van de stroom die wij in Nederland gebruiken op jaarbasis. Die 35 TWH is een belangrijk getal in het Nederlandse Klimaatakkoord. Het is namelijk een keiharde doelstelling: in 2030 moet Nederland 35TWh aan groene stroom opwekken. Nederland is opgeknipt in dertig energieregio’s. In de vorige column schreef ik al, dat deze regionale plannen, in Twente voor grote ingrijpende veranderingen zorgen, ook in de Enschedese leefomgeving. Nu stond op de website van de Regionale Energie Strategie (RES) Twente dat in de periode van juni 2020 tot maart 2021 het informeren en betrekken van de samenleving centraal staat. Het is inmiddels mei 2021, van betrokkenheid van de samenleving is geen sprake geweest!

Oud-ombudsman Alex Brenninkmeijer stelde al dat mensen zich overvallen voelen door de overheidsplannen voor duurzame energie. Nu komt de inspraak te laat. Sterker nog: het college wil de nota RES Twente eerst vast laten stellen, dan pas worden de inwoners geïnformeerd en betrokken. Paard achter de wagen spannen vindt EnschedeAnders (EA) dit. De Enschede fracties konden aan de Stuurgroep RES Twente onderwerpen meegeven, die de stuurgroep moest betrekken bij het opstellen van de RES Twente.

EA kwam met 10 punten; maak eerst een leesbare nota. Betrek onze inwoners erbij. Participatie begint met goede communicatie en informatie. Leg het Voorlopig Ontwerp RES ter inzage, zodat inwoners en andere belangenorganisaties de gelegenheid krijgen om een reactie kenbaar te maken. EA vindt dat de nieuwe Handreiking voor Zonnevelden van de provincie Overijssel het uitgangspunt moet zijn. Namelijk eerst zonnepanelen op daken, dan bedrijventerreinen, langs snelwegen, geluidschermen en pas als laatste op onze kostbare landbouwgrond. Daarnaast vinden wij dat de opbrengsten van zonnepanelen minder dan 300 m2 moet worden meegenomen en niet zoals nu wordt voorgesteld, niet worden meegeteld. We doen daar onze inwoners die hun daken vol hebben gelegd met zonnepanelen echt te kort!

Ik zal nog een paar belangrijke punten noemen: voor de gemeenten hangt een miljardenprijs aan het uitvoeren van het Klimaatakkoord. Maar hoeveel keert het nieuwe kabinet uit? Als het Rijk niet over de brug komt met een flinke pot geld, dan is het Klimaatakkoord niet langer uitvoerbaar! Wat ook een zorgpunt is: wat doen we over 10 à 20 jaar met alle afgeschreven zonnepanelen en windmolens? Daar moet een regionaal plan voor komen. Je kunt moeilijk alles wat over is na recycling in de grond stoppen. Hoe wij over windmolens denken, weet dacht ik nu wel iedereen. Wij zeggen, ga investeren in het overschot van energie uit Duitsland. Hou ruimte voor nieuwe innovatieve ontwikkelingen, de energiemarkt staat namelijk niet stil. Timmer nu niet alles al dicht tot 2050. Wat een belangrijk punt in het hele verhaal is, wat dr.ir. Martien Visser lector energietransitie in het Financieel Dagblad stelt, dat het doel van 35 TWh al bijna is gehaald. EA wil niet zeggen dat we niets meer moeten doen, maar wat is er nu precies nog nodig? Verpruts niet het mooie coulissenlandschap van Enschede en Twente. Het is namelijk 1 van de mooiste landschappen van heel Nederland!

Margriet Visser

Nederland moet in 2030 35 Terawattuur groene stroomproductie uit zon en wind halen. Ik kan mij voorstellen dat u nu al afhaakt, want wat is 35 Terawattuur (TWh)? Het is een eenheid om energie te meten. Het is ongeveer een kwart van de stroom die wij in Nederland gebruiken op jaarbasis. Die 35 TWH is een belangrijk getal in het Nederlandse Klimaatakkoord. Het is namelijk een keiharde doelstelling: in 2030 moet Nederland 35TWh aan groene stroom opwekken. Nederland is opgeknipt in dertig energieregio’s. In de vorige column schreef ik al, dat deze regionale plannen, in Twente voor grote ingrijpende veranderingen zorgen, ook in de Enschedese leefomgeving. Nu stond op de website van de Regionale Energie Strategie (RES) Twente dat in de periode van juni 2020 tot maart 2021 het informeren en betrekken van de samenleving centraal staat. Het is inmiddels mei 2021, van betrokkenheid van de samenleving is geen sprake geweest!

Oud-ombudsman Alex Brenninkmeijer stelde al dat mensen zich overvallen voelen door de overheidsplannen voor duurzame energie. Nu komt de inspraak te laat. Sterker nog: het college wil de nota RES Twente eerst vast laten stellen, dan pas worden de inwoners geïnformeerd en betrokken. Paard achter de wagen spannen vindt EnschedeAnders (EA) dit. De Enschede fracties konden aan de Stuurgroep RES Twente onderwerpen meegeven, die de stuurgroep moest betrekken bij het opstellen van de RES Twente.

EA kwam met 10 punten; maak eerst een leesbare nota. Betrek onze inwoners erbij. Participatie begint met goede communicatie en informatie. Leg het Voorlopig Ontwerp RES ter inzage, zodat inwoners en andere belangenorganisaties de gelegenheid krijgen om een reactie kenbaar te maken. EA vindt dat de nieuwe Handreiking voor Zonnevelden van de provincie Overijssel het uitgangspunt moet zijn. Namelijk eerst zonnepanelen op daken, dan bedrijventerreinen, langs snelwegen, geluidschermen en pas als laatste op onze kostbare landbouwgrond. Daarnaast vinden wij dat de opbrengsten van zonnepanelen minder dan 300 m2 moet worden meegenomen en niet zoals nu wordt voorgesteld, niet worden meegeteld. We doen daar onze inwoners die hun daken vol hebben gelegd met zonnepanelen echt te kort!

Ik zal nog een paar belangrijke punten noemen: voor de gemeenten hangt een miljardenprijs aan het uitvoeren van het Klimaatakkoord. Maar hoeveel keert het nieuwe kabinet uit? Als het Rijk niet over de brug komt met een flinke pot geld, dan is het Klimaatakkoord niet langer uitvoerbaar! Wat ook een zorgpunt is: wat doen we over 10 à 20 jaar met alle afgeschreven zonnepanelen en windmolens? Daar moet een regionaal plan voor komen. Je kunt moeilijk alles wat over is na recycling in de grond stoppen. Hoe wij over windmolens denken, weet dacht ik nu wel iedereen. Wij zeggen, ga investeren in het overschot van energie uit Duitsland. Hou ruimte voor nieuwe innovatieve ontwikkelingen, de energiemarkt staat namelijk niet stil. Timmer nu niet alles al dicht tot 2050. Wat een belangrijk punt in het hele verhaal is, wat dr.ir. Martien Visser lector energietransitie in het Financieel Dagblad stelt, dat het doel van 35 TWh al bijna is gehaald. EA wil niet zeggen dat we niets meer moeten doen, maar wat is er nu precies nog nodig? Verpruts niet het mooie coulissenlandschap van Enschede en Twente. Het is namelijk 1 van de mooiste landschappen van heel Nederland!

Margriet Visser

Mijn zus woont in Meeden. Een klein dorpje in het Oldambt, Oost Groningen. Het dorpje telt ongeveer 1800 inwoners en het aangezicht van het dorp wordt voornamelijk bepaald door de Hereweg waar de Oldambster boerderijen en renteniershuizen worden afgewisseld met landarbeidershuizen en burgerwoningen. Prachtig zijn de Oldambtster boerderijen met hun kasteelvoorhuizen en slingertuinen. In min of meer het midden van het dorp is een nieuwbouwwijk gebouwd en noordwaarts (het kleigedeelte) is open. Open landschap en dan weet je het al: Ondanks ontzettend veel protest kwam er toch een groot windpark ten Noorden van Meeden, 27 van de totale 35 windmolens werden daar geplaatst. Mijn zus woont gelukkig op zeer grote afstand van het park en heeft het zicht er niet op. Een tijd geleden zei ze ineens: “Wil je wel geloven dat ik die windmolens hoor in de nacht?” Ja dat wil ik geloven! Het is allang bekend dat de lage bromtonen van de windmolens mensen ’s nachts uit hun slaap houden en zorgen voor stress. Ook over het licht van de rode lampen klagen mensen. In Meeden is ondertussen een behoorlijke rel gaande, klachten worden verzameld en inwoners willen de windturbines in de nacht uit hebben.

De raad van Enschede praat ook al een hele tijd over duurzame energie. De Regionale Energie Strategie (RES) gaat voor grote ingrijpende veranderingen zorgen in de Enschedese leefomgeving. Het is misschien wel het meest ingrijpende dossier voor de komende jaren. Daarom is het zo belangrijk om onze inwoners te horen, mee te laten denken en mee te laten beslissen over wat er in hun leefomgeving gaat gebeuren. Over zonne-energie is de raad het eens, behalve waar de zonnepanelen moeten komen. Over windmolens verschillen we fors van mening. De coalitiepartijen willen windmolens, zo staat in hun coalitieakkoord, drie windmolens in drie zoekgebieden. De voorkeur van EnschedeAnders ligt niet bij windmolens. Omwonenden ondervinden hinder van de windturbines. Reeds in 2018 benoemde EnschedeAnders de overlast van geluid, slagschaduw, veiligheid en negatieve gevolgen voor natuur, natuurgebieden en de gezondheid van mensen.

Wij hebben steeds gezegd, investeer in windparken op zee en zet in op een heel groot zonnepark op het vliegveld en zonnepanelen langs de start en landingsbaan. Vliegveld Eelde heeft dit ook. Maar begin eerst met zonnepanelen op daken, bedrijventerreinen, langs snelwegen, geluidsschermen en pas als laatste op kostbare landbouwgrond. Stoffeer niet ons mooi buitengebied lukraak met zonneparken. Zet ook in op besparing van energie en hou ruimte voor innovatieve ontwikkelingen. We hebben goud in handen met ons buitengebied. Koester dat! Windmolens op 400 meter afstand van de bebouwing levert trammelant op voor onze inwoners! Niet voor niets wordt steeds gezegd: De afstand moet 10 keer de tiphoogte zijn. Met andere woorden: een windmolen van 200 meter hoog, dan 2 kilometer afstand van de bebouwing. Het college wil er niet aan, want er kan dan namelijk geen windmolen meer geplaatst worden in onze gemeente. Naast alle bovenstaande suggesties heeft EnschedeAnders ook gezegd: ”Laten we investeren in import van overschot van energie en warmte uit Duitsland.” Net over de grens worden windmolens en zonneparken afgebroken, omdat er een overschot is aan stroom. Die stroom kan Enschede afnemen. Lijkt mij voor Enschede en Duitsland een win-win situatie.

Wordt vervolgd in de volgende column.

Margriet Visser

Ps. Anrike is veilig terug uit Myanmar en is bij ons thuis. We hebben zoveel lieve reacties gekregen, dank ervoor. Het waren angstige tijden.

Mijn zus woont in Meeden. Een klein dorpje in het Oldambt, Oost Groningen. Het dorpje telt ongeveer 1800 inwoners en het aangezicht van het dorp wordt voornamelijk bepaald door de Hereweg waar de Oldambster boerderijen en renteniershuizen worden afgewisseld met landarbeidershuizen en burgerwoningen. Prachtig zijn de Oldambtster boerderijen met hun kasteelvoorhuizen en slingertuinen. In min of meer het midden van het dorp is een nieuwbouwwijk gebouwd en noordwaarts (het kleigedeelte) is open. Open landschap en dan weet je het al: Ondanks ontzettend veel protest kwam er toch een groot windpark ten Noorden van Meeden, 27 van de totale 35 windmolens werden daar geplaatst. Mijn zus woont gelukkig op zeer grote afstand van het park en heeft het zicht er niet op. Een tijd geleden zei ze ineens: “Wil je wel geloven dat ik die windmolens hoor in de nacht?” Ja dat wil ik geloven! Het is allang bekend dat de lage bromtonen van de windmolens mensen ’s nachts uit hun slaap houden en zorgen voor stress. Ook over het licht van de rode lampen klagen mensen. In Meeden is ondertussen een behoorlijke rel gaande, klachten worden verzameld en inwoners willen de windturbines in de nacht uit hebben.

De raad van Enschede praat ook al een hele tijd over duurzame energie. De Regionale Energie Strategie (RES) gaat voor grote ingrijpende veranderingen zorgen in de Enschedese leefomgeving. Het is misschien wel het meest ingrijpende dossier voor de komende jaren. Daarom is het zo belangrijk om onze inwoners te horen, mee te laten denken en mee te laten beslissen over wat er in hun leefomgeving gaat gebeuren. Over zonne-energie is de raad het eens, behalve waar de zonnepanelen moeten komen. Over windmolens verschillen we fors van mening. De coalitiepartijen willen windmolens, zo staat in hun coalitieakkoord, drie windmolens in drie zoekgebieden. De voorkeur van EnschedeAnders ligt niet bij windmolens. Omwonenden ondervinden hinder van de windturbines. Reeds in 2018 benoemde EnschedeAnders de overlast van geluid, slagschaduw, veiligheid en negatieve gevolgen voor natuur, natuurgebieden en de gezondheid van mensen.

Wij hebben steeds gezegd, investeer in windparken op zee en zet in op een heel groot zonnepark op het vliegveld en zonnepanelen langs de start en landingsbaan. Vliegveld Eelde heeft dit ook. Maar begin eerst met zonnepanelen op daken, bedrijventerreinen, langs snelwegen, geluidsschermen en pas als laatste op kostbare landbouwgrond. Stoffeer niet ons mooi buitengebied lukraak met zonneparken. Zet ook in op besparing van energie en hou ruimte voor innovatieve ontwikkelingen. We hebben goud in handen met ons buitengebied. Koester dat! Windmolens op 400 meter afstand van de bebouwing levert trammelant op voor onze inwoners! Niet voor niets wordt steeds gezegd: De afstand moet 10 keer de tiphoogte zijn. Met andere woorden: een windmolen van 200 meter hoog, dan 2 kilometer afstand van de bebouwing. Het college wil er niet aan, want er kan dan namelijk geen windmolen meer geplaatst worden in onze gemeente. Naast alle bovenstaande suggesties heeft EnschedeAnders ook gezegd: ”Laten we investeren in import van overschot van energie en warmte uit Duitsland.” Net over de grens worden windmolens en zonneparken afgebroken, omdat er een overschot is aan stroom. Die stroom kan Enschede afnemen. Lijkt mij voor Enschede en Duitsland een win-win situatie.

Wordt vervolgd in de volgende column.

Margriet Visser

Ps. Anrike is veilig terug uit Myanmar en is bij ons thuis. We hebben zoveel lieve reacties gekregen, dank ervoor. Het waren angstige tijden.