Poliflw

GroenLinks en D66 willen volgende week, in aanloop naar het debat over racisme, een rondetafel organiseren waarvoor ze meerdere initiatiefnemers van de Black Lives Matter beweging uitnodigen. De partijen willen in gesprek om te horen wat de overheid kan doen om institutioneel racisme tegen te gaan.

De initiatiefnemers van de Black Lives Matter-beweging hebben de afgelopen weken veel losgemaakt en een grote beweging op gang gebracht. 

GroenLinks Kamerlid Niels van den Berge: “De mensen die wij uitnodigen zijn de initiatiefnemers van de Black Lives Matter beweging. Dit zijn ook de mensen die de podia zijn opgeklommen en manifestaties hebben georganiseerd, omdat zij zich niet gezien en gehoord voelden. Wij zien ze wel en horen ze wel.” 

D66 Kamerlid Jan Paternotte: “Steeds meer mensen erkennen dat Nederlanders van kleur elke dag opnieuw met 2-0 achter moeten beginnen. Dat is on-Nederlands: juist hier zou ieder mens gelijke kansen moeten hebben. Dit is dan ook het moment om racisme aan te pakken en daarvoor de beste ideeen te verzamelen. Daarom verdient deze beweging een plek aan tafel in de Tweede Kamer.” 

GroenLinks en D66 willen over concrete oplossingen praten om institutioneel racisme een halt toe te roepen. De verhalen en uitkomsten worden meegenomen in het debat over racisme dat woensdag 1 juli plaatsvindt.

Elk jaar stelt het kabinet in de miljoenennota haar bijdrage aan de loonontwikkelingen in de zorg (ova) vast.

Dit percentage is de financiële ruimte waarbinnen vakbonden en werkgevers kunnen onderhandelen over loonstijgingen. Het bedrag wordt vastgesteld op basis van loonontwikkelingen in andere sectoren. Het vaststellen van deze loonruimte heeft daarmee grote invloed op de salarissen in de zorg.

Waar dit percentage voor de coronacrisis nog werd vastgesteld op bijna drie procent voor het jaar 2021, heeft het CPB dit percentage recent gehalveerd. Wanneer het kabinet deze bijstelling overneemt, betekent dit dat de lonen volgend jaar slechts met 1,4% kunnen stijgen. Hier komt nog bij dat de verwachting is dat de pensioenpremies in de zorg volgend jaar stijgen. Deze moeten uit dezelfde bijdrage betaald worden, wat betekent dat de lonen netto niet of nauwelijks kunnen toenemen.

Dit kan GroenLinks niet accepteren. We moeten voorkomen dat de helden in de zorg de klappen van de komende economische crisis moeten opvangen. Een begroting waarin niet geregeld is dat de lonen kunnen stijgen zal op verzet van ons rekenen – ook in de Eerste Kamer waar het kabinet een meerderheid nodig zal hebben. Dat signaal willen we nu al afgeven, omdat het kabinet deze zomer bezig zal gaan met het opstellen van de begroting.

In 2018 heeft GroenLinks het voorstel om de kosten voor het afsluiten van de gasaansluiting voor huiseigenaren te halveren.

Het voorstel werd omarmd door een meerderheid van de Tweede Kamer en vandaag is die regeling eindelijk gerealiseerd.

GroenLinks Tweede Kamerlid Tom van der Lee: ‘Deze regeling zorgt ervoor dat duurzame voorlopers niet meer met een hoge rekening gestraft worden en dat is broodnodig!’

Om gevaarlijke gaslekken in de toekomst te voorkomen, moet afsluiting professioneel gebeuren en vaak betekent dit ook het verwijderen van een stuk gasleiding. De kosten van zo’n afsluiting - inclusief graafwerkzaamheden en inzet van de monteur - worden nu door de netbeheerder volledig op de individuele klant verhaald.

In de nieuwe regeling worden de kosten 50/50 verdeeld: de helft voor de consument en de helft voor de netbeheerder. De netbeheerders kunnen deze extra kosten verrekenen met het zogenaamde vastrecht.

Alle huizen moeten vóór 2050 van het aardgas af. De hoge kosten voor het afsluiten van het gas werpt daarbij een financiële drempel op. Huishoudens moeten al flink investeren in isolatie en duurzame technieken, het is oneerlijk dat zij daar bovenop nog eens volledig opdraaien voor de kosten van het beëindigen van hun fossiele brandstofgebruik. GroenLinks verwacht dat het kabinet met een structurele oplossing komt als straks hele wijken tegelijkertijd over gaan op een andere warmtebron.

 

 

GroenLinks dient vandaag een initiatiefwet in om de geborgde zetels in de waterschappen af te schaffen.

Ongeveer 1/3 van de zetels binnen de waterschappen is vooraf al vergeven aan boeren, het bedrijfsleven of natuurorganisaties. GroenLinks wil dat de waterschappen moderniseren en dus volledig democratisch worden.

GroenLinks Tweede Kamerlid Laura Bromet: ‘Waarom krijgt het bedrijfsleven automatisch een plek aan de tafel bij de waterschappen? We geven Shell toch ook geen twee vaste Kamerzetels? De tijden zijn veranderd, het klimaat is veranderd. Tijd voor een volledig democratisch waterschap’.

De druk op de waterschappen is de afgelopen decennia flink toegenomen. De waterschappen moeten wegens klimaatverandering rekening houden met een grilliger patroon in de watertoevoer. Met name periodes van extreme droogte brengen veel problemen met zich mee die van invloed zijn op onze natuur, de scheepvaart, de landbouw en onze waterkwaliteit.

De toegenomen druk op onze waterkwaliteit en het milieu compliceert de werkzaamheden van de waterschappen omdat meer belangen tegen elkaar afgewogen moeten worden. Hierbij komt het regelmatig voor dat deze belangen lijnrecht tegenover elkaar staan.

De vaste zetels zijn gebaseerd op het principe ‘belang-betaling-zeggenschap’. Wie betaalt bepaalt. Maar waar vroeger het bedrijfsleven en de agrarische sector een groot deel van de kosten van de waterschappen op zich namen, worden de kosten nu steeds meer door burgers opgebracht. In 1995 betaalden huishoudens nog 26%, in 2019 is dat opgelopen tot 41%.

Speculanten maken ongegeneerd misbruik van het tekort aan woningen met exorbitante en almaar stijgende huurprijzen. Dat legt een enorme financiële druk op huurders, die nauwelijks een keus hebben. Daarom moet de overheid ingrijpen. GroenLinks wil dit wettelijk vastleggen en presenteert hiervoor vandaag een initiatiefwet ‘Eerlijke Huur’.

De wet Eerlijke Huur van GroenLinks zorgt dat meer dan 95% (nu 43%) van de huurwoningen gereguleerde prijzen krijgen. Daardoor dalen huurprijzen tot honderden euro’s. Vandaag debatteert de Tweede Kamer over dit onderwerp. 

Maak woningen weer betaalbaar

In Nederland is het tekort aan passende, betaalbare woonruimte enorm. De woonlasten slokken bij particuliere huurders inmiddels gemiddeld 42% van hun inkomen op. Een huis kopen is door de torenhoge huizenprijzen voor starters langzaam onbereikbaar aan het worden. En het aantal economisch daklozen neemt toe. Tijdens de corona-crisis zijn stress en zorgen over het ‘eenvoudige’ hebben van een dak boven je hoofd alleen maar toegenomen. 

Dit kabinet heeft een heilig geloof in de vrije markt en laat de crisis doormodderen, vindt GroenLinks. Volgens de partij is de maat nu vol, vindt Paul Smeulders, Tweede Kamerlid GroenLinks.

Paul Smeulders: “Zelfs tijdens de coronacrisis wil het kabinet een simpele maatregel als een eenmalig verbod op huurverhoging niet doorvoeren. Daardoor moeten steeds meer mensen ploeteren om hun woonlasten te bekostigen. Dat kan zo niet langer. Daarom willen we dit wettelijk veranderen.”

Wonen is een recht, geen verdienmodel

Volgens GroenLinks is wonen een recht, geen verdienmodel. 

“Het idee van een vrije markt is dat er schaarste is: degene die een goed huis het liefst wil hebben of bereid is daar het meest voor te betalen, krijgt het. Op die manier vindt een verdeling van goederen plaats. Het recht van de sterkste. Winst maken over de ruggen van anderen”, zegt Smeulders.  

De initiatiefwet Eerlijke Huur begrenst huurprijzen, zodat maandelijkse woonlasten dalen. De wet zorgt ervoor dat voor bijna alle woningen een beoordeling van de huurprijs komt op basis van een puntenstelsel, dat is gebaseerd op bijvoorbeeld woonoppervlakte, aanwezigheid van buitenruimte en staat van het onderhoud. Nu al geldt dat puntensysteem voor huurwoningen tot 720 euro (sociale huur). De nieuwe wet zorgt dat ook de huurwoningen daarboven hieronder gaan vallen. Een verhuurder mag dan dus zelf niet meer bepalen hoeveel huur hij vraagt. 

Eerlijk wonen voor iedereen

Door de nieuwe wet zal ook de prijs van koophuizen dalen, voorspelt GroenLinks. Want het opkopen van koopwoningen om ze vervolgens te verhuren wordt minder aantrekkelijk. Daardoor zal de vraag naar koopwoningen dalen en concurreren kopers alleen nog met elkaar, in plaats van met beleggers en huisjesmelkers. 

“Zo kunnen starters en mensen met een wat krappere portemonnee ook weer een woning kopen. Wel zo eerlijk. Vanaf nu zeggen we: er is geen vrije woningmarkt, maar (volks)huisvesting. De overheid ziet erop toe dat iedereen betaalbaar en goed kan wonen”, aldus Paul Smeulders.

Er moet snel een actieplan komen om het aantal stage- en leerwerkplekken voor mbo-studenten weer op peil te brengen, vindt GroenLinks. Bijvoorbeeld door een stagefonds voor vitale sectoren en afspraken met bedrijven en MBO-instellingen over het creëren van stageplekken. Dit voorstel doet Tweede Kamerlid Niels van den Berge vandaag bij het debat over mbo en corona.

Het oplopende tekort aan stageplekken leerbanen voor MBO-studenten is zorgwekkend. Dit jaar is het tekort aan stageplekken en leerbanen in het mbo al opgelopen tot 19.000 (Bron: SBB). Het aantal studenten dat van start ging bij een werkgever daalde met 56% ten opzichte van vorig jaar. Het is een rem op de studievoortgang en verkleint mogelijkheden op de arbeidsmarkt.

Ruim 40% van de beroepsbevolking heeft een MBO-diploma. En om dit diploma te behalen, is een goede stage of leerwerkplek tijdens de studie cruciaal. Bij de vorige crisis in 2008 bleek dat stagetekorten in crisistijd leiden tot arbeidstekorten als de economie weer aantrekt. Daar moeten we nu van leren, vindt GroenLinks.

“Als één ding duidelijk is geworden in deze crisistijden, is het dat onze samenleving gedragen wordt door praktisch opgeleide mbo-studenten. Van zorgmedewerker tot bouwvakker, van pedagogisch medewerker tot beveiliger; allemaal zijn zij onmisbaar voor ons dagelijks functioneren. Daarom moeten we alles op alles zetten om stages en leerwerkplekken op peil te brengen”, zegt Tweede Kamerlid Niels van den Berge.

Dit is wat GroenLinks wil

Al eerder maakte het kabinet bekend dat zo’n 20 miljoen euro extra budget vrijgemaakt om de gevolgen van COVID-19 voor stages en leerbanen op te vangen. GroenLinks verwelkomt dit, maar vrezen dat het niet genoeg zal zijn. De grootste zorgen zijn ervoor vitale sectoren, zoals de zorg en de kinderopvang. Zij stonden voor de crisis al onder druk en kunnen nu onvoldoende mogelijkheden bieden aan studenten. Andere sectoren die zwaar gebukt gaan onder de crisis, zoals de horeca en toerisme, zullen waarschijnlijk ook extra ondersteuning nodig hebben.

Het kabinet moet snel met oplossingen komen met werkgevers en leerwerkbedrijven om meer stageplekken te creëren. Concreet wil GroenLinks dat:

Bedrijven in vitale sectoren, zoals zorg, veiligheid en logistiek, ondersteuning krijgen om stageplekken te creëren. Studenten die zich willen laten her- of omscholen richting vitale sectoren ondersteuning in her- of omscholingskosten krijgen. Bedrijven die zich inzetten op groene en duurzame productieprocessen op extra middelen rekenen om stageplekken te creëren. Bedrijven, maar ook instellingen zelf die creatieve ideeën hebben voor (vervangende) stages en opdrachten, hulp kunnen krijgen.

Het Europees Parlement heeft de Europese wet aangenomen die definieert welke investeringen duurzaam genoemd mogen worden: de ‘groene taxonomie’. Europarlementariër Bas Eickhout is hoofdonderhandelaar namens het Europees Parlement: “Dit is een mijlpaal voor de verduurzaming van de financiële sector.”

Bekijk het interview met Eickhout over het belang van de groene taxonomie.

Met de taxonomie worden stappen gezet om van duurzaam investeren de norm te maken. De regels zorgen voor meer transparantie over de duurzaamheid van investeringen. Aanbieders van financiële producten moeten voortaan laten zien hoeveel procent van hun beleggingen daadwerkelijk duurzaam is. Hiermee wordt greenwashing tegengegaan.

Eickhout is tevreden met het resultaat: “Deze regels zetten in Europa, maar ook wereldwijd, de gouden standaard voor duurzaam investeren.” De wetgeving heeft grote invloed op aanbieders van financiële producten, maar kan ook gebruikt worden door de publieke sector. “Overheden gaan nu vele miljarden investeren om de economische gevolgen van de coronacrisis tegen te gaan. In de taxonomie staat tot in detail beschreven in welke delen van de economie we moeten investeren om ervoor te zorgen dat het herstel echt duurzaam wordt”, aldus Eickhout.

Groene taxonomie

De wet is een grote stap, maar Eickhout benadrukt dat deze nog niet compleet is. Zijn voorstel om in de taxonomie ook op te nemen welke activiteiten in het bijzonder schadelijk zijn voor het klimaat, biodiversiteit en andere duurzaamheidsopgaves, werd nipt door een rechtse meerderheid verworpen, maar blijft op de politieke agenda staan. Eickhout: “We moeten haast maken met het opstellen van een ‘bruine taxonomie’ zodat we ook eindelijk duidelijkheid krijgen met welke investeringen we zo snel mogelijk moeten stoppen.” De Europese Commissie buigt zich over de ‘bruine taxonomie’ in de nieuwe strategie voor duurzame financiering die eind van dit jaar wordt verwacht.

Vanaf 2021 treedt de groene taxonomie in werking. De Europese Commissie werkt momenteel samen met experts aan de technische criteria voor groene economische activiteiten. Die moeten tegen het eind van het jaar klaar zijn.

GroenLinks bereidt een initiatiefwet voor om nachtvluchten te verbieden. Momenteel heeft Schiphol een vergunning voor 32.000 nachtvluchten, bijna 90 per nacht. 

Omwonenden vechten al jaren om hun nachtrust terug te krijgen. Het is volgens de partij niet alleen hard nodig om de gezondheid van omwonenden te verbeteren, maar ook heel goed mogelijk. Met Schiphol concurrerende vliegvelden zoals Frankfurt kennen al zo’n verbod en in Londen en Parijs mogen jaarlijks slechts 5000 nachtvluchten vertrekken of landen.  

GroenLinks Kamerlid Suzanne Kröger: “Honderdduizenden mensen hebben last van Schiphol. En de nachtvluchten vinden zij het allerergst. Het is zo makkelijk om daar een einde aan te maken en ik ga er alles aan doen om deze wet door de Kamer te loodsen.” 

In 2018 kwam de World Health Organisation (WHO) met geluidsnormen op basis van medische inzichten. Volgens WHO moeten onze geluidsnormen flink worden aangescherpt omdat het geluid van vliegtuigen kan leiden tot onder meer hart- en vaatziekten, stress en leerproblemen. De nachtelijke vluchten hebben de grootste impact op de gezondheid. 

GroenLinks heeft grote kritiek op minister van Nieuwenhuizen. De minister heeft altijd gezegd dat ze in de luchtvaartnota duidelijkheid zou geven over de nachtvluchten. Na jaren wachten is die nota nu klaar maar nog steeds geen concrete afspraken over vermindering. Ze kondigt meer onderzoek naar het economisch nut van nachtvluchten aan.

Kröger: “Al jaren doet de minister loze beloften. Telkens zegt ze de situatie voor omwonenden te verbeteren maar er gebeurt geen moer, mensen worden met een kluitje in het riet gestuurd. Maar als de minister niet opkomt voor de belangen van deze mensen dan doen we het gewoon zelf.” 

In eerdere Kamerdebatten hebben meerdere partijen, zowel van de oppositie als van de coalitie, zich negatief uitgelaten over nachtvluchten.

 

‘Ik zie je’ is na ‘ik hou van je’ misschien wel het belangrijkste wat je tegen iemand kunt zeggen.

Maar hoe vaak zeggen we het eigenlijk? Wanneer heb jij het tegen iemand gezegd? Ik zie je. Ik hoor je. Wanneer hoorde je dat voor het laatst? Geen plan, niet al het geld van de wereld, geen debat kan daar tegenop. Erkenning.

Het gemis van mijn moeder, is niet het gemis van een lichaam, van een fysiek zijn. Het is het gemis van de vrouw die mij altijd zag zoals ik werkelijk ben. Altijd. Gezien worden zoals we zijn. We hebben allemaal nodig. Mensen die strijden die strijden tegen racisme, mensen die werken in de zorg. Nu zien we ze, nu zijn het helden, maar dat waren ze altijd al. En onze samenleving kent zoveel meer helden, die zijn wegbezuinigd, genegeerd, verstopt. Onderwijzers, kunstenaars, politie agenten, schoonmakers, klimaatactivisten, mensen die strijden tegen racisme. We zien jullie. 

Woorden kunnen krachtiger zijn dan duizend zwaarden, woorden kunnen inspireren en aanzetten tot grootse daden, maar woorden mogen nooit leeg zijn. Als je mensen werkelijk ziet, dan betekent dat ook iets voor je daden.

Nederland heeft nu massaal gezegd tegen de mensen in de zorg: ik zie je. Dat zijn woorden van hoop. Maar deze woorden blijven leeg als je niets doet aan de werkdruk en onderwaardering. Daarom moet de zorg niet alleen een bonus krijgen voor hun harde werk tijdens Corona, maar structureel betere beloning omdat hun goede werk ook structureel is. Nederland ziet eindelijk de waarde van schoonmakers, mensen in de distributie centra, vakkenvullers. Eindelijk is duidelijk wat de echt cruciale beroepen van onze samenleving zijn. Maar als we deze mensen echt zien, dan zie we hun struggle om rond te komen. Dan geef je geen miljarden aan multinationals, dan verhoog je het minimumloon.

Na de immense Klimaatprotesten van vorig jaar zei de regering eindelijk: de aanpak van klimaatverandering is prioriteit. Maar als je het geluid van de klimaatgeneratie echt hoort, dan accepteer je niet langer dat grote vervuilende bedrijven niet hoeven te betalen. Dat de CO2-heffing wordt afgezwakt, dat het vliegverkeer weer moet gaan groeien, dan zoek je in de coronacrisis geen reden om een stapje minder doen, maar zet je een tandje bij. 

Ik vind het een groot compliment waard dat Mark Rutte eindelijk erkent dat er sprake is van institutioneel racisme, al wil hij het niet zo noemen. Die woorden inspireren, maar moeten ook aanzetten tot grootse daden. In deze maand van Keti Koti kan hij, als premier van alle Nederlanders, deze woorden betekenis geven door namens Nederland excuses te maken voor het slavernijverleden. Want een sorry voor toen, is zoveel meer dan een excuus. Je kan alleen verder met de toekomst als wij ons verleden erkennen. Het is de sterkst denkbare erkenning van de pijn van velen. Het zegt: ik zie je.

Corona heeft ons de wereld op een andere manier laten zien. Dat betekent dat we niet terug kunnen naar hoe het was. Niet terug kunnen naar bezuinigen op de zorg, de politie en het onderwijs, cultuur. Niet terug kunnen naar ongeremd de wereld over vliegen. Niet terug kunnen naar bedrijven die in goede tijden alle winst houden en in slechte tijden de rekening bij gewone mensen ophouden. Niet terug kunnen naar wegkijken van racisme.

En laat niemand je vertellen dat je moet wachten. Wachten tot het wél uitkomt om te demonstreren. Wachten tot het wel uitkomt om klimaatverandering aan te pakken. Wachten tot het juiste moment om de bio industrie af te schaffen. Wachten tot KLM is gered voordat we de zorg kunnen belonen. Wachten tot we de culturele sector kunnen redden. De vraag om te wachten, is een excuus van de gevestigde orde om niet te hoeven veranderen.

De tijd van wachten is voorbij. En die grote verandering kunnen we niet over laten aan de mensen en aan de partijen die de wereld van voor Corona gemaakt hebben. Daarom ben ik erop gebrand om GroenLinks voor het eerst een regering in te leiden. Samen met onze linkse en progressieve bondgenoten van PvdA, SP en D66. Omdat onze beweging de beste garantie is dat we niet teruggaan naar hoe het was, terug naar de status quo.

Wij zijn de beste garantie op verandering.

Vijf jaar geleden begon ons avontuur. Vier zetels, geen geld, een uphill battle. We voelden ons een start up, knoopten de eindjes aan elkaar en bouwden op creativiteit, vastberadenheid en branie misschien wel de mooiste campagne uit de Nederlandse geschiedenis. Hoe anders is het nu. We besturen in meer dan 100 steden, leveren de burgermeester van onze hoofdstad, zitten in driekwart van de provinciale besturen. Voor onze organisatie werken inmiddels meer dan 100 mensen en in de tweede Kamer heb ik 13 collega’s.

Maar met al dit waar we hard voor hebben gewerkt en wat we de afgelopen jaren hebben verdiend gaan we niet de volgende verkiezingen winnen. De kracht van onze campagne begint bij creativiteit, vastberadenheid & branie. De kracht van onze campagne ben jij. De kracht van onze campagne is dat wij een beweging zijn die staat voor een visie die durft in te gaan tegen de status quo. Die gelooft dat grote bedrijven de rekening moeten betalen, niet gewone mensen. Die gelooft dat de aanpak van klimaatverandering niet een optie, maar noodzaak. Die gelooft dat Nederland zich niet moet verstoppen achter de dijken, maar een leidende rol in de wereld moet spelen. Die gelooft dat ieder mens gelijk geschapen is, maar vooral gelijke behandeling verdient. Dat is wie wij zijn.

Wij staan ergens voor. Dat maakt ons gehaat, en het maakt ons geliefd. Het maakt mij trots om onderdeel te zijn van deze beweging. Vol dankbaarheid aanvaard ik vandaag opnieuw het lijsttrekkerschap van GroenLinks.

Ik voel me door jullie gezien en ik wil dat jij weet dat ik je zie. Wij gaan de verkiezingen winnen. Niet voor onszelf, maar voor iedereen die zich genegeerd en ongezien voelt. Voor de klimaatgeneratie. Voor de vaders en moeder die de eindjes aan elkaar moeten knopen. Voor de helden van de zorg. Voor de strijders tegen racisme. Voor kunstenaars. Voor jongeren die tegen muren oplopen. Voor alle harde werkers van Nederland. 

Wij horen bij elkaar.

Samen zijn wij één beweging.

Ik sluit af met de voor mij belangrijkste levensles. De woorden waarmee ik mijn aanvaardingsspeech vijf jaar geleden afsloot. En het credo dat mij op de moeilijkste momenten in beweging houdt en ons ook bij de volgende verkiezingen naar de overwinning zal leiden. Het enige wat tussen jou en je dromen staat is je angst om te falen. Laat die angst los en alles is mogelijk. 

Wij gaan Nederland veranderen. 

 

Soms zetten gesprekken je flink aan het denken. Zoals gisteravond, met Vincent Thepass. Vincent had laten weten het niet eens te zijn met het fractiestandpunt over een wet die regelt of en hoe politiemensen worden vervolgd na het gebruik van geweld. We spraken af om eens goed de tijd te nemen om te begrijpen waar onze ideeën nu eigenlijk uiteenliepen.

Eerder in de week had ik ook met ‘Controle Alt Delete’ en vele anderen gesproken. Steeds bleek dat we het over veel eens waren, maar dat we uiteindelijk toch een andere conclusie trokken. Gisteravond begreep ik beter waarom dat zo was.

Buitensporig politiegeweld leidt nu eigenlijk nooit tot een veroordeling. Het OM blijkt keer op keer te huiverig om het strafrecht in te zetten. Kijk bijvoorbeeld naar de mishandeling van een arrestant in Den Haag, in 2018. De agenten gingen echt alle perken te buiten: ze logen in het proces verbaal, ze filmden hoe de jonge arrestant kreupel door de gangen liep en deelden dat filmpje met anderen. Alle reden dus om hen te vervolgen wegens valsheid in geschrifte en buitenproportioneel geweld. Maar aan het einde van de rit kwamen de agenten ervan af met een (lichte) disciplinaire straf.

Het nieuwe wetsvoorstel maakt het mogelijk om misstanden door de politie sneller via het strafrecht aan te pakken. Ook Control Alt Delete stelt dat de drempel om agenten te vervolgen met de wet wordt verlaagd. In mijn ogen is dat pure winst.

Het is wel zo dat de strafdreiging ook lager is, namelijk maximaal 3 jaar gevangenisstraf. Al zijn daar wel uitzonderingen op mogelijk als agenten geweld plegen dat niets meer met de gweldsinstructie van doen heeft. Een situatie zoals in de Verenigde Staten zou, volgens minister Grapperhaus, in Nederland waarschijnlijk leiden tot vervolging voor doodslag.

Veel mensen hebben me de afgelopen dagen gevraagd waarom er überhaupt een aparte status voor agenten nodig is. Zij maken zich zorgen dat dit door agenten als een vrijbrief wordt opgevat.

In de inschatting van het gevaar hiervan, spelen eigen ervaringen een rol. De meeste agenten die ik ken zijn professionals, gericht op het de-escaleren van conflicten en het opbouwen van goede contacten in de wijk. Ik voel me veilig als ik ze zie, en ben door hen nooit onheus bejegend. Als deze agenten op een conflict afgaan, en ze zich gedwongen zien om geweld te gebruiken, dan vind ik het logisch dat zij weten dat zij hier niet strafrechtelijk voor worden vervolgd. Mits zij de geweldsinstructies goed opvolgen natuurlijk. En als ze in alle hektiek toch een fout maken, dan kan ik het billijken dat zij daarvoor een straf krijgen die niet hoger uitpakt dan 3 jaar cel. Want waar wij 112 bellen en hard wegrennen, moeten zij naar voren stappen. Ook als de situatie onoverzichtelijk is.

Maar het is een feit dat veel mensen ook andere ervaringen hebben: negatieve ervaringen met agenten die etnisch profileren en die onnodig hard optreden. De angst van deze mensen is dat kwaadwillende agenten zich gesteund kunnen voelen door de wet om hun gang te gaan. Dat het een cultuur van straffeloosheid zal bevorderen, in plaats van aanpakken.

We zijn het eens dat het wetsvoorstel kán leiden tot meer strafrechtelijke vervolgingen. Maar zal dat ook gebeuren? Het vertrouwen in de wet valt en staat niet alleen met een tekst, maar hangt mede af van eerdere ervaringen en inschattingen.

Daarnaast is de formulering van de geweldsinstructie nogal van belang. Die maakt geen onderdeel uit van de wet, maar bepaalt wel de reikwijdte. Hoe breder de geweldsinstructie is, hoe minder vaak agenten zich hoeven te verantwoorden voor het toepassen van geweld. Maakt de instructie het mogelijk dat een agent een taser gebruikt tegen een wildplasser? Of is het evident dat zoiets buitenproportioneel is?

Ons Eerste Kamerlid Gala Veldhoen heeft inmiddels, samen met de PvdA, een lange lijst met vragen ingediend. Het is aan de minister om die eerst te beantwoorden. Daarna zal de Eerste Kamerfractie een eigen oordeel vormen. Gala heeft in onze vele gesprekken deze week laten weten dat ze met een zeer kritisch oog naar het wetsvoorstel zal kijken, en het bovendien breder wil trekken. Het gaat haar niet alleen om de wet die voorligt, maar ook om de geweldsinstructie. Is die voldoende ingeperkt en gericht op de-escalatie? Expliciet besteedt ze ook aandacht aan racisme, als motief bij politie-geweld. De wet mag niet leiden tot minder maatregelen tegen agenten wanneer zij over de schreef gaan. Niet volgens de letter, en niet in de praktijk.

Dat is ook in het belang van de politie. Want voor een veilig Nederland is een breed gedragen vertrouwen in de politie broodnodig.