Poliflw

Stel je de (onwerkelijke) situatie eens voor: een jong gezin is in blijde verwachting. Ze hebben het iedereen verteld en treffen allerlei voorbereidingen. En dan, tijdens één van de controlebezoeken, krijgen ze het trieste bericht dat het kindje in de buik niet meer leeft. Wat een ongelofelijk klap moet dat zijn en wat een verdriet gaat er achter schuil. Voor ouders, grootouders, vrienden en vriendinnen. Te midden van dat verdriet moeten ouders plotseling andere keuzes maken. Geen geboortebericht, maar een bericht van overlijden. Geen wiegje, maar een graf.

De Omgevingskamer heeft het college geadviseerd om een negatief standpunt in te nemen over dit plan. Het college heeft dit standpunt overgenomen en heeft dit besluit voor EPOS-raadsconsultatie voorgelegd aan de raad. Dit is de situatie die nu voor ons ligt.

Eind oktober werden wij als familie geconfronteerd met een verdrietige situatie waarbij de vrouw van mijn vader, mijn stiefmoeder, was uitbehandeld. De doktoren konden geen hulp meer bieden. Ze wisten niet hoelang het kon gaan duren; enkele dagen, een week, een paar weken? Het was onbekend. Ze wilde graag naar huis. Er was 24 uur zorg nodig. Ook ’s nachts. En dat in een tijd van corona.

Een kleine terugblik op wat we de afgelopen vier jaar bereikt hebben. Klik hier voor onze resultaten.