Poliflw

Minister Wiebes schrijft in een brief dat hij naar aanleiding van een motie van GroenLinks-Tweede Kamerlid Tom van der Lee een ophoging van de energiedoelen van de EU zal steunen. 

 

Dat is goed nieuws, want als er naast het doel voor minder CO2-uitstoot ook doelen zijn voor energiebesparing en duurzame energie komen de doelen van het klimaatakkoord van Parijs wat dichterbij. Winst voor het klimaat dus!

Tot nu toe wilde de regering altijd inzetten op slechts één doel: minder CO2-uitstoot, terwijl het ontzettend belangrijk is om op alle fronten in te zetten. Meerdere doelen zorgen voor duidelijkheid en geven zekerheid voor bedrijven en burgers.

Tom van der Lee: “Minister Kamp verzette zich altijd hevig tegen het stellen van verschillende klimaat- en energiedoelen, terwijl het stellen van meerdere doelen meer zekerheid biedt. Dit is dan ook een positieve breuk met het eerdere beleid van de regering. ik wens minister Wiebes veel succes met de onderhandelingen in Brussel en hoop op een ambitieus energiebeleid!”

De Europese ministers gaven de Europese Commissie dinsdag een mandaat om onderhandelingen te starten over de oprichting van een multilateraal investeringshof. Dit permanente hof zou de arbitrage tussen staten en investeerders in de toekomst op zich moeten nemen. GroenLinks is ontsteld dat de EU-landen hiermee de rechten van internationale investeerders verder versterken zonder daaraan internationale plichten op het vlak van mensenrechten en duurzaamheid te verbinden.

Europarlementariër Bas Eickhout: “In plaats van multinationals die betrokken zijn bij mensenrechtenschendingen of vernietiging van de natuur aansprakelijk te maken, geeft de EU prioriteit aan het verder versterken van de positie van investeerders ten koste van overheden.”

Ongelijkheid

Het hof voorziet in een hervormde vorm van de gedateerde en uiterst controversiële arbitrage tussen investeerders en staten (ISDS), maar die hervormingen gaan slechts over de procedures. Rechters worden onafhankelijker, de rechtsgang wordt transparanter en er komt een mogelijkheid tot beroep. Maar al deze zaken veranderen niets aan de ongelijkheid die dit systeem in stand houdt: investeerders krijgen een permanent hof om staten aan te klagen wanneer zij menen dat investeringsverdragen geschonden worden. Maar staten of slachtoffers van misdragingen van bedrijven kunnen niet aankloppen bij het hof om hen tot de orde te roepen.

Eickhout: “De EU mist hier een grote kans om investeerders op hun plichten te wijzen. De bescherming van investeerders wordt verder geïnstitutionaliseerd. Maar in het mandaat voor het multilateraal hof staat geen enkel streven om multinationals die zich inlaten met zaken als kinderarbeid of landroof ter verantwoording te roepen.”

Mandaat

De Commissie heeft nu het mandaat om het investeringshof namens de EU met geïnteresseerde partijen uit te onderhandelen. Als er een akkoord komt, zal dit moeten worden voorglegd aan het Europees Parlement en de lidstaten. GroenLinks wilde dat het Europees Parlement voorafgaand aan het onderhandelingsmandaat een positie zou innemen, maar een rechtse meerderheid verhinderde dat.

GroenLinks presenteert vandaag het pamflet “Nederland uit de schulden: de beloftes van GroenLinks.” De landelijke fractie en de lijsttrekkers van de zeven grote steden slaan de handen ineen en komen met concrete maatregelen om de schuldenproblematiek aan te pakken.

Schulden zijn namelijk een toenemend probleem. Tien procent van de Nederlandse huishoudens heeft problematische schulden en twintig procent van de huishoudens loopt daar risico op. Het hebben van schulden leidt tot gezondheidsproblemen, stress en soms zelfs huisuitzettingen. Daarom wordt het hoog tijd dat schulden op lokaal en landelijk niveau worden aangepakt. In het pamflet geven Kamerlid Linda Voortman en de GroenLinks-lijsttrekkers van zeven grote steden in Nederland aan wat zij gaan doen om mensen met schulden beter te helpen.

De partij pleit ervoor dat huisuitzettingen alleen vanwege een huurschuld niet meer mogen. Wie hulpverlening accepteert mag niet zijn huis uitgezet worden. Dat voorkomt veel leed, maar ook een onnodig groot beroep op de opvang. Ook wil de partij in elke gemeente convenanten sluiten met vastelastenpartners om te zorgen voor een sociale incasso en betere afstemming, zodat partijen niet op dezelfde euro’s jagen. Per huishouden moet er nog maar één deurwaarder aan de deur komen. Tot slot moet de overheid haar communicatie verbeteren. Deze is vaak te ingewikkeld en qua toon niet altijd aanmoedigend.

Linda Voortman: “de marktwerking in de deurwaarderssector dient geen enkel doel. Het leidt er alleen maar toe dat er steeds harder op dezelfde euro’s gejaagd wordt. Dat maakt schulden juist erger. Wij willen daarom toe naar één deurwaarder per gezin.”

GroenLinks is gestart met de Sleeplijn. Mensen die via WhatsApp een berichtje sturen naar 06-57525250 over de sleepwet krijgen van een team van GroenLinks-vrijwilligers antwoord. De Sleeplijn is bereikbaar van zondag 18 maart tot en met verkiezingsdag.  

Bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer opende GroenLinks een ‘zweeflijn’ voor zwevende kiezers. Toen kwamen er duizenden vragen binnen van stemmers, die bijvoorbeeld wilden weten wat het verschil was tussen GroenLinks en andere partijen.  

Dit keer beantwoorden tientallen vrijwilligers vanaf het landelijk bureau van GroenLinks in Utrecht vragen over de sleepwet. Ze vertellen mensen waarom GroenLinks adviseert om tegen de sleepwet te stemmen en geven informatie over de ‘reparatiewet’ die GroenLinks voorstelt, waarmee we daadkrachtige geheime diensten mogelijk maken en tegelijkertijd de vrijheid van onschuldige mensen beschermen.  

GroenLinks-vice fractievoorzitter Kathalijne Buitenweg is het gezicht van de campagne van GroenLinks tegen de sleepwet. Zij zal zelf zondag tussen 14.00u en 16.30u aanschuiven bij de vrijwilligers van de sleeplijn om vragen van stemmers te beantwoorden.

Deze week precies twee jaar geleden, op 20 maart 2016, ging de Turkijedeal in, die de trek van vluchtelingen en migranten via Turkije en de Griekse eilanden naar West-Europa moest stoppen. Europarlementariër Judith Sargentini maakt de balans op.

Volgens de deal voerde Turkije zijn grenspatrouilles op zodat smokkelbootjes niet meer konden vertrekken en ging akkoord met het terugnemen van Syriërs die die overtocht toch hadden gemaakt. In ruil daarvoor bood de Europese Unie drie miljard aan financiële steun voor de opvang van vluchtelingen in Turkije en beloofde het voor iedere teruggestuurde Syriër een kwetsbare vluchteling vanuit Turkije op te nemen. 

Doorslaand succes

Twee jaar later lijkt de deal – samen met het grenshek tussen Macedonië en Griekenland – voor regeringen in West-Europa een doorslaand succes: er konden asielzoekerscentra dicht. Maar een bezoek aan Lesbos en Chios toont de wrange realiteit. De vluchtelingen op de Griekse eilanden verkeren nog steeds in doffe ellende. Zij arriveerden na 20 maart 2016 en komen daarom niet in aanmerking om hervestigd te worden naar een ander land in Europa. Teruggestuurd naar Turkije worden ze vooralsnog ook niet. Verschillende rechtszaken in Griekenland daarover lopen nog en de Griekse regeringspartij Syriza twijfelt aan de opvang in Turkije, ook al is Turkije volgens Griekenland officieel een veilig land voor vluchtelingen

Dat vluchtelingen niet terug zouden kunnen naar Turkije omdat het er niet veilig is, kon je zien aankomen. En als er niemand terug gaat, dan hoeven Europese lidstaten ook geen vluchtelingen uit Turkije naar de Unie te halen. In 2017 bleef de teller steken op tienduizend hervestigde Syriers. Nederland nam er daarvan - een oog koning - tweeduizend voor zijn rekening. 

Ondertussen oordeelde het Europees Hof van Justitie dat de Turkijedeal geen internationaal verdrag is en dat de Europese Commissie en de Europese Raad officieel geen partij zijn. Hierdoor acht het Hof zichzelf niet bevoegd om te oordelen over de zaken van de vluchtelingen die onder de Turkije deal vallen. 

Libië

Twee jaar na de deal met Turkije is dit het resultaat; Turkije houdt vluchtelingen tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Op de eilanden zitten duizenden mensen vast zonder enig uitzicht op verbetering. Toch wordt de Turkijedeal aangehaald als een formule die elders navolging verdient. Laten we nu eens kijken wat er de laatste maanden in Libië is gebeurd. 

Europa heeft de Libische grenswachten getraind en van snelle boten voorzien. Sinds de Libiërs hun eigen wateren weer patrouilleren, komen er aanzienlijk minder migranten aan in Italië. We weten dat migranten die door de Libische kustwacht uit het water worden gered, in een onmenselijk detentiekamp in Libië verdwijnen. Drenkelingen die door schepen met Europese vlag gered worden, mogen niet terug naar Libië, want wij beschouwen dat land als onveilig. 

'Officiële detentiekampen'

Na de berichtgeving over de mensonterende situatie in de detentiekampen in Libië is er een grootschalige evacuatie op gang gekomen, geleid door de Internationale Organisatie voor Migratie en betaald door de Europese Unie. De illegale gevangenissen, gerund door mensenhandelaars, liggen nog buiten ieders bereik. Migranten worden uit de officiële detentiekampen bevrijd en terug naar huis gebracht. Vluchtelingen, die thuis het risico op vervolging lopen, worden met hulp van VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR in Niger gehuisvest. Met de regering van Niger is afgesproken dat dit tijdelijk is en dat Europese landen bereid zijn om deze vluchtelingen in Europa op te nemen. 

Van de naar schatting 47.000 vluchtelingen in Libië zijn er tussen november en februari 1.020 naar Niger overgebracht. Tot nog toe mochten er slechts vijfentwintig naar een Europees land (Frankrijk) vertrekken. Deze week werd bekend dat de UNHCR tijdelijk gestopt is met het evacueren van vluchtelingen van Libië naar Niger, omdat te weinig Europese landen hun belofte aan Niger nakomen. 

Twee jaar na de Turkijedeal lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Libië houdt ze tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Uitkomst: mensen zitten vast zonder enig uitzicht op verbetering. Deze formule werkt niet. 

GroenLinks, PvdA en SP willen wettelijk vastleggen dat het aantal sociale huurwoningen in Nederland tenminste op peil blijft. De partijen presenteren daartoe vandaag een initiatiefwetsvoorstel. De nieuwe wet garandeert dat er in gemeenten altijd tenminste evenveel nieuwe sociale huurwoningen bij moeten komen, als er gesloopt of verkocht worden. Dit is nodig om voldoende betaalbare huurwoningen voor mensen met een kleine beurs beschikbaar te houden.

GroenLinks Tweede Kamerlid Linda Voortman: “De enorme afname van sociale huurwoningen en de enorme toename van vraag ernaar is natuurlijk geen natuurverschijnsel. Het is het gevolg van een lakse overheid die onterecht vertrouwde op de markt. Wij willen dat iedereen betaalbaar en prettig kan wonen. Deze wet zorgt ervoor dat de overheid meer regie neemt om daarvoor te zorgen.”

 

PvdA-Kamerlid Henk Nijboer: "Iedereen moet zeker zijn van een goede, betaalbare woning. Maar voor veel Nederlanders is het vinden van een fijn huis een hopeloze zoektocht. Wachtlijsten van vele jaren zijn onacceptabel maar wel vaak de praktijk. In veel gemeenten is echt sprake van woningnood, daarom moeten we de sociale woningbouw beschermen en juist meer gaan bijbouwen.”

 

SP-Kamerlid Sandra Beckerman: "De komende jaren dreigen vele tienduizenden sociale huurwoningen gesloopt of verkocht te worden, terwijl het aantal mensen dat in aanmerking komt voor een sociale huurwoning juist toeneemt. Deze initiatiefwet beschermt de sociale woningbouw."

 

21 maart zijn er gemeenteraadsverkiezingen. Meer weten over GroenLinks in jouw gemeente? Vind jouw gemeente op onze speciale verkiezingspagina.

Het Europees Parlement wil één Europees systeem voor de winstbelasting van bedrijven, zodat multinationals niet langer belasting kunnen ontwijken door hun winsten kunstmatig te verschuiven tussen EU-landen. GroenLinks steunt het voorstel en wil dat de EU-landen vaart maken met deze cruciale wet.

Op donderdag scherpte het Europarlement de voorstellen van de Europese Commissie voor een Europese grondslag voor de winstbelasting van bedrijven aan. 

“De achtentwintig verschillende berekeningen voor winstbelasting maken de Europese interne markt een paradijs voor belastingontwijkers als Ikea, Google en Starbucks”, reageert Europarlementariër Bas Eickhout. “Met één Europese belastinggrondslag krijgen landen weer grip op deze bedrijven. Multinationals gebruiken onze infrastructuur en moeten er dus ook een eerlijke bijdrage aan leveren.”

Aanscherpen

Het Europees Parlement wil het voorstel van de Europese Commissie op een aantal punten aanscherpen, waardoor een aantal onredelijke aftrekposten voor bedrijven versoberd worden. Ook stelt het Europarlement een nieuwe methode voor om techbedrijven zoals Google niet langer te belasten op basis van waar hun hoofdkantoor gevestigd is, maar ook op basis van de geëxploiteerde gebruikersdata per land. 

Eickhout: “Landen zijn een dief van hun eigen portemonnee als ze de belastingregels van de vorige eeuw toepassen op de grote techbedrijven van vandaag. Zij betalen momenteel nauwelijks belasting.”

Unanimiteit

De nationale regeringen moeten echter met unanimiteit over dit voorstel besluiten voordat de wet kan ingaan. Enkele EU-landen liggen voorlopig dwars en ook een meerderheid van de Nederlandse Tweede Kamer uitte bezwaren. In het Duitse coalitieakkoord staat echter dat Duitsland samen met Frankrijk het initiatief wil nemen om aan Europese oplossingen voor winstbelastingen te werken.

“Ik hoop dat er na jaren stilstand eindelijk vooruitgang geboekt kan worden. Desnoods met een kopgroep van landen. Anders blijven landen en hun staatskas de speelbal van multinationals”, aldus Eickhout.

Nederland is een prachtig land. Een land vol mensen met heel uiteenlopende opvattingen en levensstijlen. Een land waarin het vertrouwen in de overheid groot is. Dat vrije Nederland koester ik. 

Juist daarom is het belangrijk dat we kritisch zijn als de overheid de vrijheden van burgers inperkt. Als het de bevoegdheden van de geheime diensten vergroot. Waar trekken wij de grens? Daar gaat het referendum over, op 21 maart. 

Voor mij is het duidelijk.

Ja, er moet een nieuwe wet komen die past bij het internettijdperk. Maar nee, déze wet is niet goed genoeg om onze samenleving veilig en vrij te houden. Daarom stem ik op 21 maart tegen. 

Deze sleepwet maakt het mogelijk dat gegevens van onschuldige burgers grootschalig worden opgeslagen. Met wie we appen, bellen, of welke sites we bezoeken: het kan allemaal als bijvangst door de diensten worden binnengehaald, en ongelezen worden gedeeld met buitenlandse diensten. En daar kun je, bewust of onbewust, toch rekening mee gaan houden.

Voor sommigen kunnen de problemen nog groter zijn. Kunnen de gegevens van een Turkse mensenrechtenactivist uit Den Haag bij Erdogan terechtkomen? Moet een Nijmeegse journalist vrezen voor de onthulling van zijn Syrische bron? En moet een Rotterdamse ondernemer er rekening mee houden dat haar bedrijfsgeheimen bij de Amerikaanse geheime diensten terecht kunnen komen?

Massale surveillance biedt niet meer veiligheid.

We moeten de hooiberg aan gegevens niet groter maken, maar juist investeren in gerichte opsporing. In het analyseren van gegevens die er vaak al zijn.

Volgens minister Ollongren is het massaal en ongericht afluisteren 'niet de bedoeling'. Maar wanneer het over fundamentele mensenrechten gaat, is die belofte niet genoeg. De belofte moet in de wet. Want ik wil déze minister best geloven, maar wie zit na haar aan de knoppen?

Het referendum biedt de kans om de huidige wet te verbeteren. Om het sleepnet van tafel te halen en een streep te zetten door het doorsluizen van ongelezen informatie aan buitenlandse diensten. Na een ‘nee’ tegen de sleepwet, zet GroenLinks zich vol in op het repareren van de gaten in de wet. Zodat we geheime diensten goed uitrusten voor hun moeilijke taak, en tegelijkertijd de vrijheid van onschuldige mensen beschermen.

Daarom stem ik op 21 maart tegen. Jij ook?

GroenLinks heeft voor de gemeenteraadsverkiezingen weer fantastische kandidaten. Niet alleen voor het bestuur maar ook voor de stadsdeelcommissies. Amsterdam Zuidoost is opgedeeld in drie gebieden; Bijlmer Centrum, Bijlmer Oost en Gaasperdam Driemond. Voor elk gebied heeft Groenlinks drie kandidaten die zich vol overgave inzetten voor de verbetering van hun buurt. 

Bijlmer Centrum

Tim Hofman 28 jaar Als adviseur is Tim dagelijks bezig met het verduurzamen van het bedrijfsleven. Zijn kennis over verduurzaming en energiebesparing wil hij graag inzetten voor zijn buurtgenoten. Veel huishoudens geven onnodig veel uit aan hun energierekening. Door energie te besparen zal dit niet alleen goed zijn voor het milieu; veel huishoudens in Amsterdam Zuidoost kunnen het geld wat ze zullen besparen goed gebruiken voor andere zaken. Door Amsterdam Zuidoost te verduurzamen zullen de bewoners meer te besteden hebben. Zo slaan we twee vliegen in één klap Heero Viel 74 jaar Lydia Shala 20 jaar

Gaasperdam Driemond

Sandra Grep 50 jaar Sandra is een krachtige en competente vrouw. Sinds kort is ze voor GroenLinks, lid van het Algemeen Bestuur (AB) van de bestuurscommissie en fractievoorzitter van GroenLinks in Amsterdam Zuidoost. Ze woont 22 jaar in Holendrecht, zet zich in voor de mensen in haar omgeving en beschikt over een groot netwerk in Zuidoost. Zowel professioneel als politiek is ze geïnteresseerd in sociaal maatschappelijke vraagstukken. Als bestuurslid van het Landelijk Kleurrijk Platform van GroenLinks, promoot ze diversiteit binnen de partij. Omdat ze in de fractie veel kan betekenen op het gebied van Zorg & Welzijn en zich verder kan ontwikkelen in het politieke handwerk, is zij de lijsttrekker in het gebied Gaasperdam/Driemond. Mijn slogan: Ik sta voor gelijkwaardigheid in het onderwijs en op de arbeidsmarkt, meer betaalbare koop - en huurwoningen en een schoon, groen en veilig Amsterdam Zuidoost."Het kan anders!" Abraham Schreuders 34 jaar Arlien Bakker 57 jaar Arlien woont al bijna 30 jaar met heel veel plezier in Gaasperdam. Ze werkt sinds 2006 vanuit haar huis in de laagbouw in Holendrecht als zzp: als coach vergroot ze de psychische weerbaarheid van haar cliënten.Haar woonplezier schuilt in het ‘wonen in een park’. Ze ziet haar medebewoners genieten van de groene buurt: kinderen spelen buiten, mensen sporten of wandelen. Het valt haar op dat zelfs in de winter de basketbal- en Cruyff-courts tot in het donker intensief worden gebruikt. Vreemd dat hier nog geen verlichting is. Het groen in de buurt staat wel onder druk door enerzijds de vraag om veiligheid waardoor er kniehoge struikjes overblijven en de toenemende bestrating wat meer wateroverlast geeft. Geen kind kan meer een hut in de bosjes bouwen, zoals haar zoon ooit wel kon in Gaasperdam. Ze geniet van de diversiteit van de mensen qua leeftijd en achtergrond. Ze ziet ook in Gaasperdam armoede toeneemt. Teveel mensen krijgen financiële problemen. Dit is zelfs zichtbaar in het verschraalde aanbod van de winkelcentra. De huren van de winkelpanden zijn te hoog zodat leuke winkels verdwijnen en er vooral spotgoedkope ketens overblijven. Gaasperdam is uitgestrekt. Driemond, Nellestein, Gein, Reigersbos en Holendrecht hebben elk hun eigen karakter. Die herkenbaarheid is mooi en vergroot de betrokkenheid van bewoners bij hun buurt. Wat ze gemeenschappelijk hebben is de parkachtige omgeving. Het gebied ‘achter het spoor’ bij het AMC staat op de nominatie voor herinrichting en nieuwbouw. Opnieuw een eigen buurt, maar wel één die bij Gaasperdam zal horen. Arlien wil haar ideeën en die van de bewoners hoe het wonen in Gaasperdam prettig blijft en nog fijner kan graag inbrengen.

Bijlmer Oost

Sander Schreuder 30 jaar Sander is opgegroeid in Amsterdam Zuidoost en hij woont nu met veel plezier in de Bijlmer. Als architect en actieve bewoner van de K-buurt kent hij het belang van luisteren. De bewoners weten wat er speelt, wat er nodig is, wat er beter kan. Deze buurt kent veel armoede maar ook veel kennis, energie en sociale rijkdom. Of de wijk nou schoner, veiliger, duurzamer, leuker, gezonder en/of kansrijker moet worden. Laat de bewoners, naast meedenken, ook mee beslissen en mee helpen. Zorg voor de middelen om zich goed te organiseren. Geef ze serieus de kans om mee te denken, beslissen en te helpen. Sander wil hier graag aan bijdragen, door korte lijntjes met de stad en doorgeven wat er speelt in Bijlmer Oost. Het wordt tijd dat de goede ideeën, initiatieven en persoonlijke verhalen de ruimte krijgen en worden gehoord! Faison Janzen 37 jaar Ik heb me kandidaat gesteld vanwege mijn irritaties, rondom het huisvuil dat steeds naast de containers wordt gezet. Het huisvuil op straat trekt ongedierte zoals ratten aan. En het grofvuil dat niet op de opaaldagen en op de juiste plek op straat wordt plaatst. Wanneer ik contact opneem met de gemeente hierover, krijg ik te horen dat ik een week moet wachten voordat het wordt opgehaald. Er dient strenger gehandhaafd te worden. Tevens wil ik, met behulp van de bewoners, iets doen tegen de inbraken. Het gevoel heerst dat de politie en de gemeente weinig hier tegen doen. Kortom, ik zal me gaan inzetten voor een schoner en een veiliger Bijlmer-Oost. "Samen maken we de buurt." Jielis van Balen 64 jaar

Op 14 mei ging GroenLinks Zuidoost op bezoek bij de Ubuntu Stadstuin. Na hartelijk ontvangen te zijn met koffie en koek werd door Annet van Hoorn uitgelegd hoe de Stadstuin is ontstaan, wat er allemaal gebeurd op dit moment en hoe de toekomstplannen eruit zien.

De Ubuntu Stadstuin is een project van de Empowerment Coöperatie Amsterdam. (ECA)  Deze Coöperatie bestaat uit sociaal ondernemers die allerlei projecten organiseren op het vlak van duurzaamheid en samenleven. De Stadstuin is half april 2016 begonnen op een veld vlakbij het AMC grenzend aan de wijk Holendrecht. Het project is een demonstratie project waarin het gaat om het verenigen van mensen rond het verbouwen van voedsel. Aan eten zit een verhaal vast wat raakt aan verschillende thema's zoals voedselproductie in samenhang met het tegengaan van klimaatverandering en bewuster eten.

Belangrijk idee is om voedsel lokaal te produceren en lokale producten te consumeren. Zo wordt onnodig vervuilend transport voorkomen. Stadslandbouw brengt de productie en consumptie van eten naar de stadsbewoner toe en de stadstuin wil hier een aanjager van zijn.

De tuin bestaat uit een productieveld waar bewoners gezamenlijk werken aan de verbouw van groenten en een aantal privé moestuintjes. Er wordt gewerkt volgens de principes van de Permacultuur.  Perma is een verkorting van het woord permanent. Deze methode wil uitzicht bieden op een verantwoorde biologische landbouw op de lange termijn zonder chemische bestrijdingsmiddelen. Dit wordt bereikt door een bepaalde opbouw van verschillende gewassen naast elkaar. Dit in tegenstelling tot de enorme akkers met slecht één gewas zoals die in de reguliere landbouw gangbaar zijn. Naast het verbouwen van groenten wordt er ook gewerkt aan een tank waar vis in wordt gekweekt. 

De stadstuin leidt vanzelf weer tot andere activiteiten zoals het verkopen van de geoogste groenten. Zo werd tijdens het bezoek van GroenLinks een winkel geopend waar bewoners voor deze producten terecht kunnen. Op het terrein staat inmiddels ook een tuinhuis met een workshopruimte, een cafeetje en een keukentje . Er komt steeds meer erkenning voor de positieve sociale rol die de stadstuin in de buurt speelt. Het tuinieren en alles daaromheen is ook heel geschikt om mensen die het moeilijk hebben op sociaal of psychisch vlak een zinvolle fysieke activiteit en een ondersteunende sociale omgeving te bieden.  Daartoe wordt ook samengewerkt met een hulpverlenende instantie uit de buurt.

Belemmerende factor die wordt ervaren is de enorme gedetailleerde regelgeving van de overheid op tal van terreinen. Het is verbazingwekkend wat er aan regels is bedacht rond bijvoorbeeld de ingebruikname van een eenvoudige voedselkar. Aan de andere kant stimuleert het stadsdeel het initiatief met een subsidie omdat het echt om een Sociaal Ondernemen project gaat met maatschappelijke doelen.

De stadstuin zal op termijn verhuizen omdat op de huidige locatie woningen worden gebouwd. Een meer definitieve plek wordt dan gevonden op het dak van de tunnel van de Gaasperdammerweg die met groenvoorzieningen wordt ingericht. Na de uitleg van Annet gingen de GroenLinksers aan het werk op verschillende plekken in de tuin. Daarna werd nog nagepraat onder het genot van een heerlijk soepje en dito broodjes.