Poliflw

Column van fractievoorzitter Harm Jan Polinder in de Nunspeet huis aan huis van 22 juni 2021. 

Doorgaans zijn de leden van ons Koningshuis geen trendsetters. De enkele keer dat ze dat wel zijn, betreft het vaak een uiterlijk kenmerk, zoals de PTT-postzak die Koningin Maxima droeg of het baardje van Zijne Majesteit. Maar tijdens zijn eerste troonrede in 2013 introduceerde onze Koning een woord dat nadien heel wat keren is gevallen: de participatiesamenleving. De term bleek toepasbaar in allerlei situaties. Met deze benaming verbloemde de regering regelrechte bezuinigingen.

Kabinetten joegen jarenlang iedereen de arbeidsmarkt op met de mededeling: wij zorgen wel voor de achterblijvers die hulp nodig hebben. Maar dat bleek onbetaalbaar. De zorg barstte uit z’n voegen. Een oplossing  vond de overheid in de participatiesamenleving. Goed bedacht, maar in de praktijk betekende het dat mensen vaker voor zichzelf moesten zorgen.   

Ook in de gemeentelijke politiek klinkt de roep om participatie steeds luider. Bij elk plan komt de vraag voorbij: hoe hebben inwoners geparticipeerd? Lang niet alle burgers zitten erop te wachten. Ze rekenen op hun ‘volksvertegenwoordigers’. Terecht.  Ze mogen erop vertrouwen dat wij het publieke belang  dienen. Toch komt steeds vaker de behoefte naar voren om onze inwoners actiever te betrekken.

Daar is niets mis mee. Op voorstel van onze fractie zal een inwonerklankbordgroep de inrichting van ’t Hul-Noord begeleiden. Participatie vraagt wel om een duidelijke strategie. Wat mogen partijen van elkaar verwachten? Het is niet de bedoeling dat deelnemers na  een participatietraject ontgoocheld achterblijven. Daarover maak je vooraf goede afspraken met elkaar. Gemeente en inwoners hebben verschillende belangen. Zoals ze ook onderscheiden verantwoordelijkheden hebben. Maar als we naar elkaar luisteren, zullen we elkaar versterken.     

Dus die participatiesamenleving. Het was een mooie term van onze Koning, ingefluisterd door het kabinet. Ik heb niet de indruk dat de landelijke politiek zoveel méér naar de inwoners is gaan luisteren, sindsdien. En hoe u dat lokaal vergaat, mag u zelf invullen … Maar weet wel: wij doen ons best. En we staan open voor verbetering! Het iedereen naar de zin maken, dat lukt niet. Maar we willen naar u luisteren … U weet ons te vinden!

De SGP-fractie is blij met de komst van het seniorencomplex aan de nieuwe Jonkvrouw Van Eysingahof. Helaas loopt het trottoir niet door tot aan deze nieuwe straat.

Met de komst van de Jonkvrouw Van Eysingahof en de daarbij behorende bewoners is Elspeet weer een stukje groter geworden. In deze hof wonen met name mensen die wat ouder zijn. Er is volgens Reinier de Bruin van de SGP-fractie nog één ding dat echt geregeld moet worden: “Helaas sluit het trottoir van de Staverdenseweg niet aan op de Jonkvrouw Van Eysingahof. En dat is erg jammer.” Nu moeten de bewoners van deze hof binnen honderd meter twee keer de straat oversteken. Vooral voor deze wat oudere mensen, die soms slecht ter been zijn, kan dit tot gevaarlijke situaties leiden. Reinier de Bruin: “We hebben daarom aan het college gevraagd om het trottoir te verlengen tot en met de tweede uitgang van de Jonkvrouw Van Eysingahof.” Als SGP-fractie hopen we dat er uitvoering aan onze vragen wordt gegeven en dat Elspeet daarmee nog veiliger én mooier wordt! Het college zal binnen enkele weken schriftelijk reageren op de gestelde vragen.

Het door de SGP-fractie gevraagde onderzoek naar het permanent bewonen van recreatiewoningen heeft brede steun gekregen in de gemeenteraad. De SGP-fractie deed het voorstel een onderzoek te doen naar de mogelijkheden om het permanent bewonen van recreatiewoningen voor de duur van acht tot tien jaar toe te staan. Fractievoorzitter Harm Jan Polinder legt uit waarom dit voor zijn partij een aangelegen punt is: “We spreken veel mensen in onze gemeente, voornamelijk voor jongeren is het in de oververhitte woningmarkt vaak onmogelijk om een woning te vinden. Het aanbod is zeer beperkt en de prijzen zijn enorm gestegen. Het aantal woningzoekenden neemt in onze gemeente in rap tempo toe, ondanks het hoge tempo waarin we de afgelopen jaren woningen hebben toegevoegd.”

Volgens de SGP-fractie mag de gemeentepolitiek niet wegkijken. “We zijn nooit voorstander geweest van het permanent bewonen van recreatiewoningen. Maar we hebben nu een punt bereikt dat we er in onze ogen misschien niet meer aan ontkomen. We hebben een zorgplicht als het gaat om huisvesting, die plicht moeten we serieus nemen.” De SGP-fractie heeft de vraag om een onderzoek tijdens de behandeling van de perspectievennota ingebracht. “Een aantal andere partijen heeft dit verzoek gesteund. Het college is nu aan zet om het onderzoek uit te voeren.”

Heldere kaders zijn voor de SGP-fractie voorwaarde. “Het college moet die kaders door middel van een onderzoek in beeld gaan brengen. De recreatieve functie van parken blijft het belangrijkste, die functie moeten we koesteren. Er zijn in onze ogen daarom maar enkele parken geschikt om voor een deel te gebruiken voor permanente bewoning. Daarnaast willen we dit uitsluitend gebruiken als tijdelijke oplossing voor de ergste woningnood in de komende acht tot tien jaar. Daarom is ons idee om de permanente bewoning in een beperkt aantal parken voor die duur toe te staan. We hopen dat dit een middel blijkt om de ergste woningnood op korte termijn te lenigen.”

Column van SGP-raadslid Reinier de Bruin (gepubliceerd in de Nunspeet Huis aan huis van 16-2-2021).

Wegproblemen

Eind november stelde ik B&W vragen over het sluipverkeer in Elspeet-Noordwest. Dat leverde ons verschillende reacties op. Ik begrijp dat wel. Het onderhoud en de veiligheid van onze wegen raken ons allemaal.

Een ieder zal begrijpen dat de gemeente niet op alle vragen positief kan inspelen. We hebben te maken met tegenstrijdige inzichten en botsende belangen.  Gaat ’t  om verkeersremmende maatregelen? Binnen een woonwijk zullen mensen meestal zeggen:  Graag, liever vandaag dan morgen! Maar pakjesbezorgers en hulpdiensten vinden het vaak helemaal niks! Bovendien moeten oplossingen passen binnen het plaatselijk, provinciaal en rijksbeleid en voldoen aan verkeerstechnische eisen.

Hoe gaan we als SGP-fractie om met de suggesties die u ons aandraagt? We zullen uw vragen serieus bekijken. Maar uw opmerkingen altijd doorgeleiden aan het college zal niet gaan. We moeten waken voor onoverzichtelijkheid en willekeur. De inrichting van ons wegennet moet voor iedereen  voorspelbaar en begrijpelijk zijn. Het is daarom goed dat Nunspeet een verkeers- en vervoersplan heeft. Daarin wordt onderscheid gemaakt tussen stroomwegen, gebiedsontsluitingswegen en erftoegangswegen. Elk type weg vraagt een eigen aanpak. Verbeteringen moeten in dat kader passen. Van belang is ook om de gevolgen van maatregelen te bezien. Een oplossing voor punt A mag niet leiden tot problemen bij punt B. Het is goed om daar oog voor te houden.  

Wanneer we als weggebruiker hinder ervaren, is het goed om nuchter te blijven en verantwoordelijkheid te nemen. Verkeersregels beogen onze gezamenlijke veiligheid. Laten we ons er aan houden. Is de route door een woonwijk korter, maar voert ze ons door een gebied met spelende kinderen? Misschien is het dan toch beter de langere omweg te gebruiken.

Ondanks de beleidsmatige aanpak in Nunspeet kunnen gevaarlijke situaties ontstaan. Wanneer er blackspots zijn, wordt onze fractie daarvan graag op de hoogte gebracht! Zulk soort problemen willen we graag helpen oplossen in het licht van deze column. Kijkend naar het geheel van de gemeente en met oog voor maatwerk!  

Column van fractievoorzitter Harm Jan Polinder, verschenen in de Nunspeet huis aan huis van 24 november 2020. 

Verkeersveiligheid

Tijdens de algemene beschouwingen besteedden we als SGP-fractie uitdrukkelijke aandacht aan het thema verkeersveiligheid. Zo pleitten we opnieuw voor de komst van een rotonde ter hoogte van Halfweg Vierhouten. Dat thema mag ondanks de aarzelingen van de provincie niet van de haak vallen. Ook vroegen we het college om op de F.A. Molijnlaan het vrachtverkeer te gaan ontmoedigen en tussen de rotondes Laan en Eperweg zelfs helemaal te verbieden. Om de veiligheid van fietser en voetganger nog verder te verbeteren, drongen we aan op de aanleg van een veilige oversteekplaats op de F.A. Molijnlaan ter hoogte van de Oosterlaan. Afgelopen week stelden we schriftelijke vragen over de verkeersveiligheid in de nieuwbouwwijk Elspeet Noord-West.

Veel mensen weten ons te vinden met signalen over verkeersonveilige situaties. Het is voor ons heel waardevol als inwoners ons daarover benaderen. De uitdaging is om als fractie goed af te wegen wat we met die input doen. Niet overal zijn beperkende maatregelen meteen dé oplossing. Vooral in het buitengebied zijn we er voorzichtig mee. Daarnaast willen we vrachtverkeer ook niet teveel  ontmoedigen: een goede logistieke infrastructuur draagt bij aan een florerende lokale economie! Vaak gaan binnenkomende reacties niet zozeer over de geldende maximumsnelheid maar over het structureel overtreden ervan door weggebruikers. Keer op keer benadrukken wij daarom de noodzaak van adequate handhaving. Helaas blijkt Hermandad daar niet zoveel tijd voor te hebben. 

Vorig jaar deden we de suggestie om een positieve flitspaal in te zetten op wegen in of bij  woonwijken waar veel klachten over hardrijders zijn. De camera registreert wie zich wel en niet aan de maximumsnelheid houdt en geeft geen boete bij een overtreding. Hij beloont juist bij goed gedrag. Het beschikbare geld ontvangen mensen niet persoonlijk  maar gaat in een buurtpot. Daaruit kunnen ideeën worden betaald die ten goede komen aan de wijk. Dit voorstel is helaas nog niet door een meerderheid van de gemeenteraad omarmd, maar kan in onze ogen op een positieve manier bijdragen aan verkeersveiligheid. Laten we er met elkaar voor zorgen dat we het veilig houden.

Al langere tijd vraagt de SGP-fractie Nunspeet bij monde van Gerrit Polinder aandacht voor de overlast van ganzen in het randmeergebied. Het pijnpunt zit in het verschil van benadering tussen Flevoland en Gelderland. In reactie op eerdere vragen hierover heeft Omroep Gelderland een reportage gemaakt die ook via RTV Nunspeet en NOS is te zien. De reportage is te lezen en kijken via deze link (incl. video): https://nos.nl/regio/gelderland/artikel/42325-veluwse-boeren-zijn-overlast-flevolandse-gans-spuugzat. 

Leuk meisje

Morgen is het 2 september.  De dag waarop 75 jaar geleden Japan capituleerde, de Tweede Wereldoorlog was voorbij. De herdenkingsplannen voor dit jaar zijn helaas maar bescheiden of zelfs helemaal niet uitgevoerd.

Het is goed stil te staan bij die tijd die alles anders maakte. Mensen kwamen voor lastige keuzes te staan. Het is te gemakkelijk om de samenleving van toen in te delen in goed en fout.  Neem hoofdveldwachter S. Van Ingen. Met enkele collega’s weigerde hij te assisteren bij de wegvoering van Joodse inwoners. Ze werden gearresteerd. Een plaatsvervanger, K. Doeven, was uit het tegenovergestelde hout gesneden.  De man was bijzonder actief in het opsporen van Joden en andere ‘collaborateurs’. Maar wat te denken van een derde agent die zeker niet Duitsgezind was en toch met de Duitsers meewerkte. Toen hij daarop werd aangesproken gaf hij aan het liefst met uniform en al onder de grond te verdwijnen.  Maar weigeren en onderduiken durfde hij met het oog op zijn gezin niet. Wat een dilemma’s!

Vorige week stuitte ik op het verhaal van mijn opa Krijn Polinder in 1943. Toen hij de oproep kreeg zich te melden voor de arbeidsinzet in Duitsland weigerde hij. Voor de schijn vertrok hij met de fiets van huis. Hij vermeed echter het station en zwierf door de bossen rond Nunspeet, om zich in het donker weer thuis te melden. De resterende oorlogsjaren hield hij zich schuil op en rond het erf.  Dat moet voor hem een beangstigende tijd zijn geweest. Hoewel mijn opa weleens wat vertelde over zijn oorlogsherinneringen, las ik ook iets wat ik nog niet wist: toen hij die dag rondzwierf door de bossen kwam hij een ‘leuk meisje’ tegen. Ze woonde op een boerderij op het  ‘Het Soerel’, tussen Nunspeet en Epe. Dat meisje werd later zijn vrouw en mijn oma. Zo hield hij toch iets moois over aan deze tijd.

Column van fractievoorzitter Harm Jan Polinder in de Nunspeet huis aan huis.

Bouwen naar behoefte

Ieder gemeenteraadslid heeft de zware taak om keuzes te maken tussen het algemene belang en individuele belang van onze inwoners. Bij woningbouwplannen is dit belangenconflict het best zichtbaar. Maandelijks staan er op de agenda’s van de gemeenteraad en de commissie ruimte en wonen onderwerpen waarbij die verschillende belangen zichtbaar én hoorbaar worden. Veel inwoners weten immers de (digitale) gang naar het gemeentehuis te vinden en maken gebruik van mogelijkheden tot inspraak. Die inspraak is belangrijk, het helpt om de belangen te wegen. Vaak is deze inspraak ingegeven door individueel belang. En begrijpelijk: ik zou er ook niet blij mee zijn als er onverwacht in mijn achtertuin een woonwijk of appartementencomplex zou verschijnen.

Naast de afweging van belangen hebben we te maken met juridische en procedurele kaders. De procedures helpen om de belangenafweging goed te maken. Zij zorgen ervoor dat helder is welke stappen gevolgd zijn en gevolgd worden. De juridische kaders beschermen tegen onrecht. Als een inwoner bijvoorbeeld van mening is dat de gemeente de wet overtreedt dan is een rechtsgang naar de raad van state een beschermende vervolgstap.

In het SGP-verkiezingsprogramma en het coalitieakkoord hebben we omschreven dat we willen ‘bouwen naar behoefte’. Dat betekend concreet dat de gemeente onderzoek doet naar de woningbehoefte. Op basis daarvan maken we doelgerichte keuzes welke woningbouwplannen we op welke plek willen toestaan. Afgelopen februari is de Woonvisie van onze gemeente vastgesteld. In deze visie omschrijven we welke woningen we de komende tijd in Nunspeet verwachten nodig te hebben. Het is een lezenswaardig document wat ons helpt om gefundeerde keuzes te maken. De visie is te lezen via deze link. En ook komende periode zullen we woningbouwplannen langs de meetlat leggen van deze visie en de beleidskaders die we hebben vastgesteld. Belangrijk bij het vormen van ons standpunt blijft de inbreng van onze inwoners. We hopen daarom dat u ons ook het komende vergaderseizoen weer weet te vinden.

De woonvisie is te lezen via deze link. 

Aan het college van burgemeester en wethouders 

Onderwerp: Schriftelijke vragen overlast vogels randmeerkust 

                                                                                                 Nunspeet, 23 juni 2020

Geacht college,

In de Nunspeet huis aan huis van 16 juni staat een verslag van het werkbezoek van gedeputeerden van ‘t Hoog (Gelderland) en Fackeldey (Flevoland) op 11 juni. Dit bezoek vond plaats op uitnodiging van Coöperatie Gastvrije Randmeren. Tijdens dit bezoek heeft wethouder Storteboom toelichting gegeven  op de plannen die er zijn voor het realiseren van een surfstrandje.

Tijdens deze presentatie heeft de wethouder aangegeven dat er veel overlast wordt ervaren van  vogels (met name ganzen) die het terrein vervuilen. Onze fractie heeft tijdens een werkbezoek met de Jagerscombinatie en de Vrijwillige Weidevogel Bescherming begrepen dat er veel overlast en schade wordt ervaren. Dit heeft vooral negatieve gevolgen voor agrarische gewassen.

Beide verenigingen zetten zich er voor in om de schade langs de randmeerkust  zoveel mogelijk te beperken. Dit doen zij binnen de kaders die de provincie Gelderland stelt.

De eilandjes in het Veluwemeer vallen echter onder de provincie Flevoland en deze hanteert een andere methode van beheersing die minder doelmatig is. Hierdoor is het Gelderse beleid ‘dweilen met de kraan open’.

De SGP-fractie heeft daarom de volgende vragen:

 1       Is het de wethouder bekend dat beide provincies verschillende methodes toepassen qua beheersing van de vogelstand (met name ganzen)?

2       Is het college het eens met de SGP-fractie dat het verschil in beleid ongewenst is?

3       Op welke wijze is tijdens het werkbezoek dit verschil tussen beiden provincies aan bod gekomen?

4       Indien dit niet aan de orde is gekomen,  is de wethouder bereid dit verschil van aanpak alsnog met de beide gedeputeerden te bespreken?

5       Is de wethouder bereid om namens de gemeente bij beide provincies zich zoveel mogelijk in te zetten voor een eenduidig en effectief beheers beleid met voldoende oog voor gewasbescherming?

6       Zo ja, op welke wijze wil de wethouder hier invulling aan geven?

Wij zien uw antwoord met belangstelling tegemoet.

Namens de SGP-fractie,

Gerrit Polinder 

Column van fractievoorzitter SGP Nunspeet Harm Jan Polinder in de Nunspeet huis aan huis van 9 juni. 



Droog

Het is droog op de Veluwe. Hier en daar zijn prachtige kleurrijke tuinen te vinden dankzij kunstmatige beregening. Maar het overgrote deel van onze natuur lijdt zichtbaar onder de droogte. Het is voor het derde jaar op rij dat we met een forse neerslagachterstand te maken hebben.

De droogte is ook in onze bossen goed te merken. Met als gevolg enkele kleine bosbranden op de Veluwe.  Gelukkig konden die snel geblust worden. Daarnaast waren er meerdere dagen met felle wind. Als die wind vat krijgt op een beginnende natuurbrand is de kans groot dat een klein vuurtje  uitgroeit tot een onbeheersbare vuurzee. Het is dan essentieel dat de brandweer razendsnel met meerdere natuurbrandpelotons ter plaatse is. Je moet er niet aan denken wat er gebeurt als zo’n brand met enkele tientallen kilometers per uur voortraast in de richting van een overvolle camping of een zorginstelling. Dat kan een regelrechte ramp betekenen.

Het is daarom onbegrijpelijk dat de VNOG fors wil bezuinigen op natuurbrandbestrijding. Die bezuiniging is ingegeven om de begroting sluitend te krijgen. We zijn daar de afgelopen maanden al vaak tegen in verweer gekomen. Het resultaat was toen de magere toezegging dat er dit jaar opnieuw naar ‘gekeken’ zou worden. Ik ben een beetje bang dat dit veiligheidsrisico onderaan de stapel prioriteiten van de VNOG is beland na het uitbreken van de coronacrisis. En op zich is dat begrijpelijk: de VNOG heeft er veel werk aan om de regio zo veilig mogelijk te houden in deze coronatijd.

En toch mag dat geen reden zijn om die bezuiniging maar gewoon te laten gebeuren. We moeten ons daartegen blijven verzetten. Ik heb daarom in de afgelopen raadsvergadering dit onderwerp opnieuw aan de orde gesteld.  Dit risico mag niet genomen worden. Ik wil u daarom vragen om onze fractie hierin te helpen, door een brief te sturen aan de VNOG waarin u uw zorgen kenbaar maakt. Dat kunt u doen door uw brief te richten aan het Algemeen Bestuur VNOG, Postbus 234, 7300 AE Apeldoorn. Ik zou het zeer waarderen als we er gezamenlijk voor kunnen zorgen dat dit thema hoog op de agenda blijft staan. Deze bezuiniging mag geen doorgang vinden, dit risico moet worden afgewend. Alvast dank voor uw steun en inzet!