Poliflw

Kwetsbare wijken zijn het hardst getroffen door corona. De huidige uitnodigingen en informatie zijn niet genoeg op deze wijken gericht. Voor iedereen is het natuurlijk een eigen afweging of je kiest voor een coronavaccin. Maar we moeten wel iedereen in de gelegenheid stellen om die keuze te maken. Nu zien we dat mensen in kwetsbare wijken deze kans niet altijd hebben. Dat moet echt anders en snel ook.

Deze week ging ik in debat over de wijziging van de Winkeltijdenwet. Dat lijkt techniek, maar uiteindelijk gaat het in zo’n debat over welke samenleving we willen zijn en hoeveel ruimte we elkaar gunnen voor rust.

Hieronder mijn bijdrage.

Kinderen zijn volop actief op sociale media. Ze doen TikTok-dansjes met hun klasgenoten, appen met hun vrienden en bekijken filmpjes op YouTube. Logisch, want het is simpel, toegankelijk én gratis. Maar er zit ook een keerzijde aan. Als iets gratis is op digitale platforms, dan is vaak de gebruiker het product. Bedrijven verzamelen dan ook allerlei gegevens en informatie van kinderen en gebruiken die data om er geld aan te verdienen. Daar maak ik me zorgen over. Met de opkomst van nieuwe technologische ontwikkelingen is het belangrijk dat de Tweede Kamer duidelijk maakt wat we willen toestaan, maar vooral ook wat we vooral niet willen. Daarom zet ik mij als Kamerlid de komende periode in voor betere bescherming van de gegevens van kinderen.

Vandaag behandelen we een wetsvoorstel dat er overzichtelijk uit ziet, maar waar grote vragen onder liggen. Overzichtelijk; want de wet heeft op dit moment een gelding voor maar een paar maanden en is alleen voor de openstelling van niet-essentiële sectoren waarvan de mogelijkheid mogelijk niet eens benut wordt, denk aan de reacties van kleinere horeca of de Efteling.

We spreken onze dank uit aan Herman Tjeenk Willink voor zijn eindverslag als informateur. Zijn verslag benoemt een aantal van de grote uitdagingen waar ons land voor staat. Het opvangen van de gevolgen van de coronacrisis, het verminderen van maatschappelijke kloven en het werken aan een dienstbare overheid met andere politieke cultuur.

Al ruim een jaar houdt het coronavirus ons in de greep. Het raakt ons allemaal op veel verschillende manieren. Ik denk aan kleinkinderen die hun opa en oma al een jaar lang veel minder zien, laat staan knuffelen, aan jongeren die dag in dag uit achter het scherm hun lessen volgen, aan mensen die hun baan kwijt zijn geraakt of in spanning leven hoe lang dit nog goed gaat. Maar ook aan al die mensen die heftig ziek werden en nog dagelijks de gevolgen voelen, en aan de velen die met verdriet en rouw leven omdat ze geliefden missen. Wie je ook bent, corona beïnvloedt al een jaar lang elke dag ons leven. 

Vandaag debatteert de Tweede Kamer over de vrijgegeven notulen van de Ministerraad. Opnieuw een debat over het ongekende onrecht dat in de toeslagenaffaire duizenden ouders trof en levens verwoestte. Opnieuw een debat over de fouten die de overheid maakte en niet of te traag herstelde. Opnieuw spreken we over het functioneren van de overheid en de gebreken in onze politieke cultuur.

Dankjewel Piet. Ik maak van deze gelegenheid gebruik om jou te bedanken. Het zijn veel woorden voor elkaar maar dat is ook wel nodig. Piet is de voorzitter die afscheid gaat nemen. Onze onvermoeibare voorzitter. En wat me vanochtend raakte in de woorden van Henk Stoorvogel was de aandacht voor die ene. Die ene die voor je staat, dat het daarom gaat. En als iemand dat heeft belichaamd, als iemand dat heeft laten zien, dan is het Piet Adema onze voorzitter. Dan pakte hij weer de auto en ging hij naar dat ene lid die wel heel veel vragen had. Afgelopen week nog naar iemand in Groningen. Hij reed erheen en zat er de hele avond met die ene.  Piet, dankjewel voor wat je voor ons heeft gedaan. Dankjewel voor alles wat je hebt gedaan. Met hart en ziel heb je je gegeven aan die missie. Ik dank ook voor persoonlijke, hele warme banden die wij hebben gehad. Dat we elkaar altijd konden bereiken, elkaar altijd hebben vastgehouden. Piet, dankjewel! 

Vandaag is het Stille Zaterdag in een verder intense en bewogen week. De week van het afscheid van de oude fractie met Joël, Carla, Eppo en Stieneke. De week van de beëdiging van de nieuwe fractie met Carola, Mirjam, Don en Pieter. En het is zeker ook de week van een vastgelopen formatieproces en een dramatisch debat over de gesprekken van fractieleiders met de verkenners. En over dat laatste wil ik graag iets meer schrijven, zeker omdat de politieke keuzes die we in en na het debat hebben gemaakt, bepalende keuzes zijn.

Allereerst een felicitatie aan de nieuwe collega’s die vandaag hun maidenspeech houden. En dat is dan tegelijkertijd ook het enige vrolijke wat ik hier te melden heb in het toch wel beladen debat. Ik geloof dat collega Van der Staaij het bij een interruptie zei: ‘ik sta hier aangeslagen.’ Zo voel ik me eigenlijk ook. Er is sprake van geschonden vertrouwen. Misschien wel van een vertrouwenscrisis.