Poliflw

Voorzitter,

Ik heb eerst eens de betekenis van het woord evalueren opgezocht, waarbij ik twee passende betekenissen gevonden heb: achteraf bespreken hoe taken zijn uitgevoerd en: achteraf bespreken om ervan te leren. Evalueren is goed en kan dit netwerk beter maken, het rapport geeft ook weer hoe de deelnemende gemeenten het beleven.

Bij evalueren van de MRDH kijken we ook terug naar onze eigen daden en dan moeten we constateren dat, hoewel het belangrijk is om mede op de stoel van de bestuurder te zitten van de MRDH, we als raad vaak op de achterbank plaatsnamen en misschien kan ik beter zeggen dat we in de kattenbak of kofferbak zaten. Kortom, we moeten bij de evaluatie kritisch naar onszelf kijken en beterschap beloven en vervolgens ook doen door beter te communiceren over de komende discussies in de Adviescommissies.

De ChristenUnie is van mening dat de huidige bestuurlijke constellatie wat betreft de focus op de twee pijlers het Economisch vestigingsklimaat en de Vervoersautoriteit het uitgangspunt moet blijven, omdat deze grensoverschrijdend zijn. Andere samenwerkingen tussen gemeenten zijn mogelijk en wij zullen dan bezien of samenwerking meerwaarde heeft . Een visie en budget vanuit de MRDH voor andere pijlers is voor ons niet opportuun (Daarover hebben andere fracties reeds uitgebreid hun standpunt naar voren gebracht en ik ga dat niet herhalen.) Tevens moet ervoor gewaakt worden dat de stem van kleine gemeenten niet ondersneeuwt bij de twee groten. Voor een ieder moet de samenwerking meerwaarde hebben. Nog een tip onzerzijds: we moeten ook een andere richting uitkijken voor samenwerking, zeker wat betreft Vervoer, nl naar de Drechtsteden.

Kortom, als wij leren van deze evaluatie en de MRDH trekt er ook zijn lessen uit, dan zien we een mooie toekomst tegemoet.

Voorzitter, we steunen de zienswijze zoals verwoord en hier wil ik het bij laten.

Arie van Nes

Voorzitter

De titel van mijn betoog is: “Een staatsman scheert de schapen, een politicus vilt ze”. Ieder jaar kun je een schaap scheren, villen kan echter maar een keer. Vanavond beraadslagen we over wensen en bedenkingen wat betreft de verkoop van aandelen Eneco. Voorzitter, laat ik direct maar duidelijk zijn, de fractie van de ChristenUnie wil de aandelen op dit moment niet verkopen.

Afgelopen tijd zijn alle voor en nadelen reeds enkele malen de revue gepasseerd, waarbij de ene partij de voordelen benadrukt en een andere weer de nadelen. Wij gaan dat niet allemaal herhalen, maar benadrukken twee voor ons belangrijke zaken: De duurzame koers, die Eneco de afgelopen jaren ingeslagen is, behouden en de continuïteit van het bedrijf niet in gevaar willen brengen. Door nu in te stemmen met verkoop leveren we het schaap over aan evt. wolven, dat willen we voorkomen. Duurzaamheid is een belangrijk thema voor de ChristenUnie en naar ik dacht - getuige de discussie tijdens de behandeling van de omgevingsvisie - ook voor een heleboel andere raadsfracties. Ik hoop dat ze vanavond ook deze groene kleur bekennen. Eneco dient een breed publiek belang met een jaarlijkse investering in de Nederlandse energietransitie van rond de driehonderd miljoen euro. Dat mag niet verloren gaan.

De vergelijking met de verkoop van Essent en Nuon is reeds vele malen in de pers gemaakt. Het is een goede zaak dat Eneco niet in handen valt van hijgerige (buitenlandse) aandeelhouders die de strategie van winst-winst-meer winst bepalen en tevens dat we in Nederland niet steeds meer van het buitenland afhankelijk worden wat betreft leverantie van energie en wat betreft de kennis van opwekken van groene energie.

Daarnaast gaan we met de verkoop van de aandelen een structureel gat in de begroting creëren, dat niet opgevuld kan worden door alleen de rente van de opbrengst van de verkoop, ook voor die duurzaamheid hebben we oog. Het is net als het slachten van de kip met gouden eieren. Je vindt er nog wel een paar in wording in de buik, maar daarna is het klaar. We wachten liever iedere dag geduldig op het ei, of we kunnen ook zeggen, we scheren jaarlijks de schapen.

We willen door aan te geven nu de aandelen te willen houden een signaal afgeven richting de AHC (Aandeelhouderscommissie) en hopen dat het college hetzelfde signaal afgeeft dat er niet getornd kan worden aan de duurzame koers, dat er niet getornd kan worden aan de continuïteit van de bedrijfsvoering, dat Ridderkerk de groene koers van het bedrijf Eneco wil continueren en we daarom op dit moment niet tot verkoop over willen gaan. Wij willen het bedrijf niet villen.

Dank u.

Arie van Nes

Vakantie-ervaringen

Al enige maanden hangt een column van Gerhard Hormann op ons toilet. In deze column beklaagt hij zich over het feit  dat mensen veel geld besteden aan hun vakantie door naar verre landen te gaan. Hormann verwijst ook naar het effect van die verre reizen op het klimaat. Afgelopen week zijn we als gezin naar Biddinghuizen op kampeer vakantie geweest, geen vliegtuig maar een korte rit met de auto, geen stroom bij de tent en water halen bij een tappunt. Dat moet hem deugd doen.

De week was niet alleen ter ontspanning maar ook voor bezinning, want we waren op de NewWine zomerconferentie. Op deze conferentie zijn we weer stil gezet bij het belangrijkste in het leven, dat is de relatie met God. Die relatie met God straalt (hopelijk) ook af op het leven van alledag in een wereld waarin Zijn Koninkrijk soms wel, soms niet zichtbaar is. Dit heeft consequenties voor politiek handelen. Want het Koninkrijk van God heeft ook alles te maken met het hier en nu, gerechtigheid in de breedste zin van het woord, liefde en trouw, hoop op een betere wereld, die pas volledig zal zijn wanneer Jezus terugkomt, rentmeesterschap etc. Belangrijk voor jezelf om daar een vakantieweek aan te wijden.

Een ander aspect in zo’n week is de relatie met je medemensen. We waren daar met het hele gezin, ook dan bouw je aan elkaar. Er was ook een aantal mensen uit de kerkelijke gemeente, met wie we samen een straatje vormden. Erg goed was het om zo samen te leven, te delen van wat we ontvangen hebben. Maar ook in vrijheid, want alles kan en niets moet. En samen naar de samenkomsten om samen God te prijzen, te bidden en te leren.

Naast de grote samenkomsten waren er ook veel seminars om zaken meer praktisch te maken en om met elkaar te discussiëren. Dat kan over relaties gaan, over duurzaamheid, over gerechtigheid, over nieuwe vormen van kerk zijn, over politiek.

Bezinning is ook de ChristenUnie niet vreemd. De komende maanden wordt ons verkiezingsprogramma geschreven. We willen noties laten doorklinken over gerechtigheid, ook sociale gerechtigheid, hoe kunnen we de inwoners van Ridderkerk het beste dienen, hoe laten we de aarde achter voor onze kleinkinderen, hoe kunnen we relaties tussen mensen verbeteren, hoe kunnen we eenzaamheid het beste bestrijden, hoe zorgen we voor mensen die dat zelf niet (geheel) meer kunnen. En ook de ChristenUnie houdt er van om bezinning om te zetten in praktisch handelen. Handelen waarbij we ons afhankelijk weten van de zegen van God.

De NewWine conferentie is weer voorbij. Erg mooi is dat de conferentie ieder jaar afgesloten wordt met gezamenlijke voorbede in kleine groepen voor ons land, voor onze gemeente voor de kerken en voor allen die je lief zijn. Geïnspireerd weer verder. Thuis, op het werk en voor de ChristenUnie.

Bent u benieuwd naar NewWine, sociale media staan er vol van (#nwzc 17), neem contact op, en dit mag ook als u wilt bijdragen aan ons programma voor de komende 4 jaar.

Arie van Nes, ChristenUnie, avannes@chello.nl